Bloggang.com : : *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* : *~หลวงปู่โต หลวงพ่อเที่ยง วัดระฆังฯ 2~*

*~หลวงปู่โต หลวงพ่อเที่ยง วัดระฆังฯ 2~*

*~หลวงปู่โต หลวงพ่อเที่ยง วัดระฆังฯ 2~*

ได้มีโอกาสรู้จักกับ พระธรรมธีรราชมหามุนี
(หลวงพ่อเที่ยง อคฺคธมฺโม ป.ธ.9)
เจ้าอาวาสวัดระฆังโฆสิตาราม ในปัจจุบัน

ตั้งแต่สมัยดำรงสมณศักดิ์เป็นพระราชวิสุทธิกวี
แต่เรียกท่านด้วยความเคารพว่า หลวงพ่อเที่ยง

ท่านเป็นพระที่ทรงภูมิรู้ทางด้านบาลีเป็นเอกอุ
และความสามารถในการประพันธ์เป็นยอด
เรียกว่าหายใจเป็นบทกลอนก็แล้วกัน

เป็นพระภิกษุที่มีปฏิปทางดงาม กราบไหว้กันได้สนิทใจ....

ท่านเป็นคน จ.นครราชสีมา
บรรพชาตั้งเป็นสามเณร แล้วก็อุปสมบทเป็นพระภิกษุสืบต่อเนื่อง
เข้ามากรุงเทพฯ อยู่กับหลวงปู่นาค หลวงปู่หิน ณ วัดระฆังฯ
เพื่อศึกษาพระปริยัติธรรม จนกระทั่งสอบได้เปรียญธรรม 9 ประโยค

กุฏิของหลวงพ่อ เมื่อปี 2533
เป็นเพียงเรือนไม้ยาวเก่าๆ ทรุดโทรมมากที่ท้ายคณะ 4
แม้จะเป็นถึงพระราชาคณะแล้วก็ยังอยู่ที่กุฏิหลังนั้น
ในห้องของหลวงพ่อไม่มีเตียงตั่งตั้งนอน

มีแต่เพียงผ้าปูนอนราบเรียบกับพื้น
ไม่มีอะไรที่งามวิจิตรพิสดารเยี่ยงคนทางโลกเลย
ต่อมาด้วยความศรัทธาของศิษย์จึงได้ร่วมกันสร้างกุฏิหลังใหม่ถวายให้
.
.
.
และแม้ว่าได้เป็นเจ้าอาวาสแล้วก็ตามแต่หลวงพ่อก็ยังมีปฏิปทาเหมือนเดิม
คือ นอนพื้น และที่สำคัญท่านฉันมังสวิรัติตลอดชีวิต....
.
.
.
หลวงพ่อเที่ยง...ตั้งแต่เป็นพระหนุ่มเณรน้อย
ลงทำวัตรสวดมนต์เช้าเย็นไม่เคยขาด มีระเบียบวินัยเป็นอย่างมาก
ที่สำคัญทุกวันหลวงพ่อจะต้องนั่งภาวนาสมาธิไม่เคยขาด
มากน้อยตามแต่กำลังของจิตที่ต้องการการเติมเต็ม
.
.
.
สิ่งที่เคยเห็นมากับลูกกะตา...
วันหนึ่งนำเอาพระเครื่องไปให้หลวงพ่อท่านเจริญเมตตา
เพื่อนำเอาไปออกแจก ให้กับเพื่อนๆ ที่ร่วมทำบุญ

ในขณะที่หลวงพ่อท่านนั่งกรรมฐานภาวนาอธิษฐานจิตอยู่นั้น
ปรากฏว่าใบหน้าหลวงพ่อ
มีภาพเชิงซ้อนกลายเป็นใบหน้าของหลวงปู่โตฯ

สะกิดให้เพื่อนหันไปดู
ปรากฏว่าเพื่อนร้อง

“เฮ้ย...”

ด้วยความตกใจ ที่เห็นเหมือนกันกับสายตาของเรา
ไม่นานหลวงพ่อค่อยๆ ลืมตาแล้วถามว่า

“ใครร้อง...ร้องทำไม”

จากนั้นหลวงพ่อก็ปะพรมน้ำมนต์พร้อมกับท่องพระคาถาชินบัญชร
.
.
.
หลวงพ่อเที่ยง
ท่านเป็นพระมหาเถระที่อยู่อย่างสมถะมาก ไม่เป็นผู้สะสม
ใครถวายอะไรมาท่านวางกองเอาไว้
แอร์ในกุฏิถวายมาไม่เคยจะเปิด จนมันพังไปเพราะไม่ได้ใช้เลย

ทุกวันนี้สาธุชนที่เคารพศรัทธาไปกราบท่านที่คณะ 4
ท่านก็ต้อนรับแบบเป็นกันเอง
ไม่มีการปิดกั้น พบยาก จองคิว อะไรทั้งนั้น

ท่านเป็นพระเรียบง่ายไม่เคยเปลี่ยน
.
.
.
เคยถามหลวงพ่อว่า
เวลานั่งอธิษฐานพระเครื่องตามงานหลวงพ่อนั่งอย่างไร ...

ท่านเมตตาบอกว่า....

“ก็นั่งสมาธิให้ใจสงบ

ท่านอื่นนั่งอย่างไรไม่รู้นะ

แต่นั่งให้ใจสงบเราก็มีใจเป็นกุศลแล้ว

จากนั้นก็ท่องพระคาถาชินบัญชรให้หนึ่งจบ ...

การท่องคาถานี้จะให้มีอานุภาพ

ต้องท่องด้วยหัวใจ ท่องช้าๆ

ไม่ต้องรีบ ไม่ต้องเร่ง ท่องให้ชัดถ้อยชัดคำ

การท่องแบบนี้เป็นการฝึกสติของตัวเองไปด้วยในตัว

คนเราเมื่อสติที่ดีแล้ว อะไรๆ ก็จะดีตาม”
.
.
.
หลวงพ่อเที่ยง ท่านเมตตาทุกคนเสมอภาค ไม่เลือกใดๆ ทั้งสิ้น
แม้ว่าปัจจุบัน ท่านจะมีอายุมากแล้วก็ตาม แต่ยังแข็งแรงมาก ความจำดีเลิศ

ไปกราบพระสงฆ์แท้แบบนี้แล้ว
เราท่านต่างได้ทั้งบุญกุศลที่อิ่มเอิบ เบิกบาน อย่างแท้จริงครับ

ที่มา ราช รามัญ