เคยอ่านเป็นตอนๆ ในนิตยสารรายเดือน สมัยเด็กๆ ยังจำได้เรื่องราวต่างๆ เกี่ยวกับ ชีวิตเด็กไทยต่างแดน ในสมัยนั้น ว่ามันช่างน่าตื่นเต้น น่าสนุกอย่างงี้นะ แต่ตอนนี้ เรื่องราวเหล่านี้หาได้ไม่ยาก
พอต้องมาบันทึกเรื่องราวของสาวน้อย ก้ออดนึกถึงไม่ได้ พยายามเสาะหาฉบับรวมเล่ม มาเป็นเจ้าของ แต่หาเท่าไหร่ ไม่ได้สักที ลองหาดูตามร้านเช่าหนังสือเก่าๆ ก้อไม่มีอีกล่ะ (แหม ก้อมันตั้งนานแล้วเนอะ แล้วก้อไม่ได้เป็นนิยายท๊อปฮิต พิมพ์แล้วพิมพ์อีก)
ที่สุดท้าย... ห้องสมุดประชาชนใกล้บ้าน
ในที่สุด... ก้อได้อ่านสมใจ
ชอบเรื่องราว เกี่ยวกับชีวิตความเป็นอยู่ต่างแดน ชีวิตในโรงเรียน อ่านสนุก
อย่างตอนนี้ ...ตำรากับข้าว...
ตำรากับข้าวของพวกเราออกแล้วละ ...ไชโย...ครูให้เด็กแต่ละคน วาดรูปหน้าปกตำราแต่ละเล่ม คนนึงก็วาดเล่มนึง ไว้เอากลับไปให้แม่ไง...
ของปลาบู่ เป็นรูปเด็กผู้หญิงยืนอยู่หน้าเตา หน้าตู้ในครัว แล้วก้อเขียนว่า ตำราอาหารจากปลาบู่...
พวกเด็กๆก็เขียนตำราอาหารที่ตัวชอบส่งครู ครูก็เอาไปพิมพ์ แล้วโรเนียวมาเย็บเข้าเล่ม...
นี่ไง ตำราอาหารของพวกเรา...หน้าแรกก็เป็นรายชื่อเด็กเจ้าของตำราอาหารทุกคน...
ของปลาบู่ เขียน :) -ข้าวพองกรอบ... ตอนแรกก็เอากระทะออกมา เอาเนยมาใส่กระทะให้มันละลาย ทีนี้ก็เอามาร์ชแมลโล่ใส่ลงไปให้มันละลายกับเนย เอาข้าวพองสี่ถ้วยใส่ลงไปคนๆมัน เอามาใส่ถาดให้เย็น...อ้อ อีกอย่างใส่สีก็ได้นะ มันจะได้สวยไง...
ของมิซซี่ ชลาเก้อร์ เขียน :) -มักะโรนีกับเนยแข็ง... เรากินไอ้นี่ ตอนพ่อไม่อยู่บ้านเท่านั้น เพราะพ่อเค้าไม่ชอบน่ะซี...แม่เอาเกลือใส่น้ำ ต้มมักกะโรนีแล้วเอามาใส่เนยกับเนยแข็ง แล้วเราก็กิน...จบ
ของแอนดี ดอยชเต้อร์ เขียนว่า :) -ฉันไม่รู้จะเรียกว่าอะไรดี... แต่แม่เค้าเอาเองเจิ้ลฟู้ดที่มีหน้าสีชมพูสวย เป็นจุดๆ มาผสมตามที่ข้างหลังกล่องเค้าบอก แล้วก็เอามันใส่ถาดกลมๆ มันมีรูใหญ่ตรงกลางถาด ยังกะปล่องไฟ อบมันตามที่เค้าบอกข้างอีกแหละ...แต่บางที มันก็ไหม้...
ของเรย์มอนด์ ออสติน เขียนว่า :) -ไก่งวง...ไปร้านกับข้าว ซื้อไก่งวงมาตัวนึงแล้วกลับบ้าน...โอ.เค...ได้การ เอามันใส่อ่าง เอาข้าวยัดท้องมัน ราดน้ำเกรวี่อบมันนานๆแล้วเอาออกมากินน่ะซี...
แม่อ่านไป หัวเราะกั้กๆไป แล้วเอามาอ่านให้พ่อฟัง แม่ว่า
"ครูเข้าใจคิดนะพ่อนะ เราไม่รู้เลยว่าเด็กเล็กๆนี่ เขามองอะไรแปลกจากผู้ใหญ่ นี่แค่เรื่องกับข้าว แม่ว่าครูทำดี ที่ไม่แก้ไขเลย พิมพ์ตามที่เด็กเขียนทุกคำ น่ารักจัง"
พี่ปลาเงิน กับปลาทองเค้าก็สนุกด้วย เค้าชอบของโนแลน ลีน ที่เขียนว่า ..ไก่งวง...ทีแรกก็เอามันใส่ลงไปในน้ำ แล้วเอาอะไรก็ไม่รู้ มันเป็นกล่องๆน่ะ ใส่ลงไปในท้องมน เอามันใส่เตาอบ อบมันสามนาทีก็กินได้เลย...
ของโจชัว ซีเวอร์สันยิ่งแปลกใหญ่ เพราะเขาเขียนว่า ...ไก่งวง... เอามันมายัดท้อง ใส่เตาอบ นานเท่าไหร่ไม่รู้ ต้องเปิดตำราดูเอง แล้วก็เอาออกมากิน...
ปลาบู่ชอบตำรากับข้าวชุดนี้มากที่สุด เพราะเราช่วยกันทำ ช่วยกันวาดรูป แต่ปลาบู่มีเรื่องจะต้องบอกแม่ด้วย เรื่องครูต้องการอาสาสมัครไปทำงานที่ห้องสมุดของโรงเรียน
ครูบรรณารักษ์ของเรามีคนเดียว ต้องไปหลายโรงเรียน แม่ก็เลยตกลง แม่เลือกวันที่ปลาบู่จะไปห้องสมุดด้วยนะ
พรุ่งนี้ก็เป็นวันนั้นเล้ว ปลาบู่บอกเพื่อนๆทุกคนด้วยละว่า แม่จะมา....
ส่วนตอนนี้ ...
คนที่นี่ ก่อนจะย้ายบ้าน เค้าจะขายของที่ไม่ต้องการเสียก่อนล่วงหน้า แม่ก็เลยคิดว่า ความคิดนี้เข้าทีดีออกจะตาย... ไม่ต้องขนของที่ไม่จำเป็นไปให้รกบ้านใหม่...
" อย่างที่เราจะขายนี่ เรียกการาจเซล หรือ ของขายในโรงรถไงลูก..." แม่ว่า
ก่อนวันขายของเก่า แม่ก็ไปที่โรงพิมพ์ให้เขาลงประกาศ
"การาจเซล...เสื้อผ้าเด็ก ขนาดเบอร์ห้าถึงเบอร์สิบสอง... ของใช้ในบ้าน ของเล่น จักรยานคุณภาพยังดี วันเสาร์ที่สิบห้า ตั้งแต่เก้าโมงเช้า ถึงห้าโมงเย็น บ้านเลขที่..."
ถ้าเป็นบ้านเรา ก้อ เปิดท้ายขายของ .... ที่พึ่งมาฮิตได้สักสิบปีนี่มั้ง ยังมีเรื่องสนุกๆอีกหลายเรื่อง ไม่ว่า จะเป็น เรื่อง ซ้อมไฟไหม้ อำนาจรถจักรยาน วันฮาโลวีน ฯลฯ
กลับมาอ่านใหม่อีกครั้ง หลายๆอย่าง ยังทันสมัย มาปรับใช้กะสาวน้อย ก้อยังได้... อ่านตอนเด็กก้อรู้สึกอีกอย่าง อ่านตอนนี้ก้อรู้สึกอีกอย่าง แต่ก้อยังเพลิดเพลิน ได้สาระ เหมือนเดิม
นอกจากนี้ยังมี จดหมายถึงคุณยาย (เป็นเรื่องราวของพี่สาวคนโต) มีวิธีทำแป้งโดว์ ด้วยนะ
35.
ตอนนี้มีดินน้ำมันชนิดใหม่ออกขายเกลื่อน ที่เรียกว่า เพลย์ โดห์ มีสีต่างๆและมีแบบพิมพ์เป็นรูปดอกไม้ สัตว์ ตุ๊กตาต่างๆ แม่บอกว่าแพงนัก แต่แม่ก็อยากให้เล่น แม่จึงทำเองค่ะคุณยาย แม่ว่า
"ทำเองถูกว่า และได้สีแปลกๆด้วย" แม่ทำหลายสี ผสมสีแปลกๆ แม่ใช้แป้งสาลี 1 ถ้วย เกลือ 1/2 ถ้วย ครีมออฟตาต้า 2 ช้อนชา น้ำมันพืช 1 ช้อนโต๊ะ หรือ 1 1/2 ช้อนโต๊ะก็ได้ แล้วตวงน้ำเปล่า 1 ถ้วย ผสมสีที่ทำขนมลงไป จะเอาสีอะไรผสมกับสีอะไรก็ตามใจส่วนหนึ่งก็ใช้สีหนึ่ง ถ้าจะอยากได้หลายสีก็ทำหลายส่วน ที่เก้าจดมานี่เพียงส่วนเดียว ตั้งไฟกวนจนแป้งจับเป็นก้อนกลมไฟไม่แรงนักค่ะ พอแป้งไม่ติดหม้อก็ใช้ได้ แม่ว่าราวๆสองสามนาทีเท่านั้น
แม่ทำไว้หลายสี แบ่งใส่กล่องปลาสติคกันลมเข้าและให้ขอยืมที่ตัดหรือพิมพ์ขนมคุกกี้...
นี่สามสิบกว่าปีที่แล้วน่ะ ไม่ล้าสมัยเลย ตอนนี้แป้งโดว์ แม่ก้อทำให้สาวน้อยเล่น สูตรเดียวกันนี่ล่ะ
ช่วงนี้หาเวลาแว้ปอ่านหนังสือได้ยากเต็มที มีเวลาว่าง ต้องรีบอ่านก่อนล่ะ
ตอนนี้มี ....จดหมายถึงคุณยาย.... ...สาวน้อย(ไทย)เมืองฝรั่ง.... ...ละอองรักจากดวงดาว ภาค 2 ... ...ลูกผู้ชายชื่อเบ็น...
หลายเล่มเหมือนกันนะ
บันทึกเมื่อ 18 กรกฎาคม 2552
Create Date : 18 กรกฎาคม 2552 |
|
11 comments |
Last Update : 18 กรกฎาคม 2552 16:08:49 น. |
Counter : 1822 Pageviews. |
|
|
|
ปกติ เคยอ่านนิยายของโสภาค สุวรรณมาเกือบทุกเล่มเลย..(เพราะสมัยเด็กๆ ร้านเช่าหนังสือแถวบ้านเจ๊ง แล้วอาเราไปเหมาของโสภาคมากองบะเร่อ...)
ไว้มีโอกาส คงจะได้นั่งอ่านหนังสืออ่านเล่น ชิวๆ มั่งล่ะ...(หายากเต็มทน)