เรื่องเล่าก่อนเข้านอน เป็นหนังสือ 2 เล่มของสำนักพิมพ์ นานมีบุคส์ เล่มหนึ่งหน้าปกสีม่วง เล่มสองหน้าปกสีฟ้า

เป็นหนังสือสองเล่มที่ผมอ่านให้ลูกสองคนฟังตั้งแต่เกิดจนยับเยิน (หมายถึงหนังสือยับเยิน) ลำพังลายเส้นของสตีเฟน คาร์ทไรท์ ก็น่าซื้อหามาให้ลูกๆได้เห็นอยู่แล้ว ในท้องตลาดมีหนังสือภาพลายเส้นของสตีเฟน คาร์ทไรท์หลายเล่ม ผมเห็นทีไรก้อหาซื้อเก็บไว้ทุกที เฉพาะสองเล่มนี้ผ่ามมาแล้ว 18 ปี ก็ยังเห็นวางขายอยู่ตามร้านหนังสือ แสดงว่าดีจริง



เรื่องเล่าทุกเรื่องในหนังสือสองเล่มนี้ก็ต้องเรียกว่าสนุกมากจนถึงสนุกที่สุด
ให้ข้อคิดประเทืองปัญญาตามความคาดหวังของพ่อแม่จำนวนมาก

เล่ม 1 เรื่องที่ 1 คือ แม่ไก่น้อยสีแดง ที่ทุกคนรู้จักกันดี รู้จักป่าว?

เรื่องที่ 2 เจ้าจมูกกระดุม

เป็นเรื่องราวของเด็กน้อยที่โตแต่ตัว จมูกไม่โตด้วย จึงเรียกว่า เจ้าจมูกกระดุม
วันหนึ่งแม่มดเอาพระราชาและพระราชินีไปคุมขัง จะถอนคำสาปได้ต่อเมื่อต้องเอาของขวัญที่ "ไม่เคยมีคนเห็น" มาให้ดู แม่มดกระหยิ่มยิ้มย่องว่าไม่มีหรอกของแบบนั้นน่ะ เพราะคนที่เอามาต้องเห็นก่อนแล้วแน่ๆ

เจ้ากระดุมจึงเอาผลแอปเปิ้ลมาให้เป็นของขวัญ พลันที่แม่มดผ่าดูข้างในแม่มดก็อันตรธานหายไป ชาวเมืองได้พระราชาและพระราชินีกลับมาแทน

เรื่องที่ 3 ซุปตะปู ก็สนุก เป็นเรื่องของชายพเนจรที่มาขออาศัยพักแรมในบ้านหลังหนึ่ง

"ก็ได้" หญิงชราเจ้าของบ้านว่า "แต่อย่าหวังจะมีอะไรให้กินนะ"
"นี่เป็นตะปูวิเศษนะครับ" ชายพเนจรว่า
เมื่อเข้ามานั่งในบ้านแล้ว "เมื่อคืนก่อนผมใช้มันทำซุปที่อร่อยที่สุดที่เคยลิ้มรสมาเลย"
ว่าแล้วชายพเนจรก็ขอแค่ต้มตะปูในหม้อแกง หญิงชรายืนดูด้วยความสนใจ
ชายพเนจรจึงขอเกลือและพริกไทยใส่ลงไปหน่อย จากนั้นก็ถอนใจว่า เสียดายไม่มีหอมหัวใหญ่ หญิงชราจึงเดินไปเอาหอมหัวใหญ่มาใส่ลงในหม้อให้

ตอนนี้น้ำซุปเริ่มส่งกลิ่น ชายพเนจรจึงถอนใจอีกว่าเสียดายที่ไม่ม่แครอทหรือมันฝรั่ง แล้วหญิงชราก็ไปหามาให้ ตามด้วยฝักสดๆ อีกฟ่อนใหญ่
เมื่อน้ำซุปส่งกลิ่นหอมมากขึ้น ชายพเนจรก็ขอเนื้อ แล้วก็ขอโต๊ะอาหารเย็น
ตามด้วยขนมปังและเหล้าองุ่น ตามด้วยเนยแข็ง พายแอปเปิ้ล และช็อกโกแลต

เมื่อทั้งสองอิ่มแล้ว หญิงชราก้อยกเตียงนอนอันอ่อนนุ่มให้แก่ชายพเนจร
ส่วนตัวเองนอนหลับปุ๋ยไปบนเก้าอี้นั่นเอง

เล่ม 1 มีแปดเรื่อง สนุกทุกเรื่อง เรื่องสุดท้ายคือเรื่อง ลมและพระอาทิตย์ ดีมาก

เรื่องขึ้นต้นว่า "ลมอารมณ์เสียฮึดฮัดตลอดสัปดาห์" จากนั้นก็พัดแรงๆ แกล้งคนนั้นทีคนนี้ แกล้งแมวแกล้งหนูไปเรื่อยๆ
สุดท้ายก็ไปท้าพระอาทิตย์แข่งว่าใครมีอำนาจมากกว่ากัน ลมและพระอาทิตย์จึงประลองกำลังว่าใครจะทำให้ชายคนหนึ่งถอดเสื้อได้

ลมเป็นฝ่ายเริ่มก่อน พัดแรงๆ ให้เสื้อผ้าชายคนนั้นหลุด แต่ชายนั้นกลับยิ่งรัดเข็มขัดแน่นและดึงเสื้อให้แนบกับตัว ถึงคราวพระอาทิตย์แผดแสงใส่ชายคนนั้นร้อนเสียจนต้องรีบถอดเสื้อออก

เป็นนิทานง่ายๆ ที่ให้ความสนุกและข้อคิดมากมายแล้วแต่สมองของเด็กจะพาไป

เด็กเล็กชอบมากนิทานประเภทที่ให้สิ่งไม่มีชีวิตกลายเป็นสิ่งมีชีวิต เช่นลมและพระอาทิตย์ในเรื่องนี้ ความสามารถที่จะเห็นและเชื่อว่าสิ่งไม่มีชีวิตเป็นสิ่งมีชีวิตนี้เรียกว่า animism นั่นคืออะไรที่เคลื่อนไหวได้ล้วนมีชีวิต

เล่มสองยังมี 9 เรื่อง สนุกทุกเรื่องเช่นเคย เรื่องแรกคือ พรสามประการ ที่รู้จักกันดี รู้จักป่าว?

เรื่องสุดท้ายดีมากๆ เรื่อง ต้นไม้ใจดี อ่านแล้วน้ำตาซึม หลายคนอาจจะเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนแล้ว แต่ลูกๆของเราไม่เคยได้ยินแน่ๆ

"เธอคงหิว" ต้นไม้เอ่ยขึ้นกับทารกน้อย "อย่าร้องไห้เลย กินผลไม้ของฉันสิ"i>

สิบปีผ่านไป เด็กหญิงคนหนึ่งเดินผ่านมา "จำฉันได้ไหมคะ เธอมีอะไรให้ฉันอีกไหมตอนนี้"
"เธอเอากิ่งก้านและใบไม้ของฉันไปได้" แล้วเด็กหญิงก็เล่นอยู่ใต้ต้นไม้นั้นอย่างสนุกสนาน

หลายปีผ่านไป เด็กหญิงกลายเป็นวัยรุ่นแล้ว เธอเอากิ่งใหญ่ไปสร้างบ้าน

อีกสิบปีผ่านไปเด็กหญิงกลายเป็นผู้ใหญ่แล้ว เธอโค่นต้นไม้เอาลำต้นไปขุดเป็นเรือ และพายเรือไป ต้นไม้ตอนนี้เหลือแต่ตอ

อีกหลายปีผ่านไป วันหนึ่งหญิงชราคนหนึ่งมายืนอยู่หน้าตอไม้

"มีอะไรให้ฉันล่ะ ตอนนี้" หญิงชราถาม

"ฉันอยู่กับเธอเมื่อเริ่มต้นชีวิต และตอนนี้ฉันก็อยู่กับเธอ เมื่อเธออยู่บั้นปลาย เล่าเรื่องชีวิตของเธอให้ฉันฟังหน่อยสิ" หญิงชราจึงนั่งลงบนตอไม้และเล่าเรื่องราวทั้งชีวิตให้ต้นไม้ฟัง

จะเห็นว่าเป็นนิทานที่สอนให้เด็กรู้เรื่องชีวิตและความผูกผันอย่างง่ายๆ และแยบคาย

คนเราสามารถผูกพันกับอะไรบางอย่างได้ลึกซึ้งและนานแสนนาน เราเรียกความผูกพันนี้ว่า attachment

พ่อแม่อ่านหนังสือให้ลูกเพื่อสร้างความผูกพันหรือ attachment นี้เอง การอ่านหนังสือให้ลูกฟังก่อนนอนทุกคืน มิใช่ให้ลูกฉลาด แต่เพื่อให้เกิดสายสัมพันธ์ที่จีรังยั่งยืน

ผมอ่านหนังสือให้ลูกสองคนก่อนนอนฟัง ตั้งแต่เขาเกิดจนสิบขวบ อ่านทุกคืนปีละมากกว่าสามร้อยวัน สิ่งที่ได้คือสายสัมพันธ์
สายสัมพันธ์จะทำหน้าที่เป็นเสมือนเชื่อกที่ล่ามเขาไว้กับเราตลอดกาล
เวลาเขาไปเรียนหนังสือที่ไกลๆ หรือแต่งงานไปแล้วก็จะยังระลึกถึงเรา และกลับมาหาเป็นระยะๆเสมอ

เสมือนเด็กหญิงที่กลับไปหาต้นไม้ฉะนั้น

ที่มา : Recommended tales โดย นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์
family Weekend ฉบับ ญ.หญิง 013 June 2009

บันทึกเมื่อ 23 มิถุนายน 2552

Create Date : 23 มิถุนายน 2552
Last Update : 23 มิถุนายน 2552 11:17:52 น.		18 comments
Counter : 6236 Pageviews.
Share Tweet