Group Blog
 
All blogs
 

กล่องข้าวน้อย お弁当

พอพี่เรียวเริ่มต้นไปโยเจี้ยนแล้ว ม๊ามาก็คิดว่า จะสบายแล้ว แต่ที่ไหนได้ ไม่ต่างกันเท่าไหร่เลย กับอยู่บ้าน เพราะว่า ไปก็สาย กลับมาก็เร็ว แล้วก็สัมภาระที่ต้องเตรียมก็เยอะมาก ม๊ามาลืมโน่นลืมนี่ของพี่เรียวประจํา ไม่คิดว่า อนุบาลญี่ปุ่นจะยุ่งยากขนาดนี้นะ แล้วเอกสารจากโยเจี้ยนก็มีมาแทบทุกวัน อ่านออกมั่งไม่ออกมั่ง ส่วนใหญ่จะไม่ออก อาศัยเดาเอา คันจิเยอะแยะไปหมด เดาไม่ไหว ก็รอป๊าปากลับมาอ่าน แต่พ่อคุณอ่านแล้วเงียบ แล้วแบบนี้จะรู้เรื่องกันมั้ยเนี่ยะ บางทีก็มีแว้ดกันมั่ง อ่านแล้วก็เปิดปากสิพ่อคู้ณ อ่านแล้วเงียบ ดิฉันจะไปเดาสีหน้าออกมั้ยหละนั่น มีรบกันประจําเรื่องเอกสารลูก พี่เรียวก็น่ารักมาก บางทีม๊ามามีบ่นว่าอ่านไม่ออก พี่เรียวก็บอกว่า เดี๋ยวจะไปบอกครูว่าคราวหน้าให้เอาภาษาไทยมาให้ม๊ามา โธ่ลูก แล้วครูเค้าจะเขียนได้มั้ยหละนั่น แล้วก็มีอีกเรื่องคือกล่องข้าวลูก ที่โยเจี้ยนนี้ เด็กๆต้องเอากล่องข้าวไปกินทุกวันพุธ ทุกคืนวันอังคาร ม๊ามาจะต้องคิดหัวแตกทุกอาทิตย์ ว่าพรุ่งนี้จะทําอะไรให้พี่เรียวดีน๊า จะมีความสุขก็ตอนที่ทําเสร็จแล้วได้เห็น ผลงาน ได้เห็นสีหน้าลูกตอนตื่นเช้าขึ้นมาแล้วรีบวิ่งลงมาดูกล่องข้าวแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ยิ่งมีความสุขมากขึ้นอีกก็ตอนที่พี่เรียวกลับมาบ้านแล้วมาโชว์ม๊ามาว่าหนูกินข้าวหมดกล่องเลย แบบนี้ม๊ามาจะไม่ขยันคิดหัวแตกได้ไงเนอะลูก





 

Create Date : 26 กันยายน 2551    
Last Update : 15 ตุลาคม 2551 19:20:52 น.
Counter : 1221 Pageviews.  

บินกลับรังเก่า 日本に戻った

หลังจากน้องเรย์คลอดมาได้สองเดือนกว่า ครอบครัวเราก็ต้องบินกลับมาโตเกียว เพราะว่าครบกําหนดการทํางานของป๊าปาแล้ว ช่วงแรกๆก็วุ่นวาย เพราะว่าข้าวของที่ส่งมายังมาไม่ถึง บ้านของเราก็ยังเข้าไปอยู่ไม่ได้เพราะว่ามันไม่มีอะไรเลย ก็ต้องหอบกันไปอาศัยอยู่บ้านคุณย่าก่อนกว่าจะได้ย้ายเข้าบ้านของเราเอง ก็รอประมาณสองอาทิตย์ หลังจากอะไรเข้าที่เข้าทาง ใครไปใครมา ก็ทักว่า น้องเรย์เหมือนพี่เรียวตอนเล็กๆจังเลย ม๊ามาก็ไม่แน่ใจนะว่าหนูสองคนจะเหมือนกันรึป่าว เลยไปค้นรูปเก่า ตอนพี่เรียวเล็กๆมาเทียบกันดู ช่วยกันดูมั้ยว่าสองคนนี้เหมือนกันรึป่าว???






รูปนี้เด็กชายเรียวนะคร๊าบ


รูปนี้เด็กชายเรย์ครับผม


กลับมาโตเกียว พอดีกับที่พี่เรียวก็ต้องเข้าโรงเรียนอนุบาล ที่นี่อนุบาล เรียกว่าโยเจี้ยนค่ะ แต่พี่เรียวเคยไปเดย์แคร์ ที่อเมริกามาแล้วปีนึง ก็เลยไม่งอแง เวลาต้องห่างม๊ามา ม๊ามาชอบชุดนักเรียนของพี่เรียวมากๆ แต่คุณย่าก็บ่นว่า มันแพงเหลือเกิน ทั้งๆที่ก็ไม่ได้จ่ายให้ซะหน่อย ถ้าช่วยจ่ายสักหน่อย จะบ่นมากกว่านี้ก็จะทนฟังนะเนี่ยะ คนแก่นะ เหมือนกันหมดทุกคนรึป่าวก็ไม่รู้ จะมาโชว์ชุดนักเรียนพี่เรียวเลยกลายมาเป็นบ่นคุณย่าซะงั้น เข้าเรื่องดีกว่า ชุดนักเรียนที่นี่มีแบบฤดูร้อน กับฤดูหนาว ชุดเทห์มาก มากันแบบเต็มยศเลย วันที่พี่เรียวใส่ชุดวันเเรก ม๊ามายิ้มได้ทุกครั้งที่ได้มองลูกชายตัวเอง หลงลูกไปมั้ยเนี่ยะเรา???






เต็มยศฤดูหนาวครับ



เต็มยศฤดูร้อนครับ






 

Create Date : 25 กันยายน 2551    
Last Update : 15 ตุลาคม 2551 19:23:18 น.
Counter : 317 Pageviews.  

รักแรกอุ้ม 初めて抱っこ

มกราคมปีที่แล้ว ม๊ามา คลอดน้องเรย์ ที่ดีทร้อยส์ อเมริกา พี่เรียวก็ สามขวบกว่าๆ ก่อนคลอดม๊ามาก็ห่วงพี่เรียวกลัวว่า คลอดน้องออกมาแล้ว พี่เรียวจะกังวล ว่าไม่มีคนรัก ก็แหม๋ เป็นหนึ่งมาตลอดนี่นา ปรึกษากับป๊าปาแล้ว ก็จะพยายามให้ความสนใจไปที่พี่เรียวเยอะ แล้วก็จะสอนให้พี่เรียวรักน้อง ด้วยความที่เป็นห่วงพี่เรียวมากๆ ก็เลยรบกวนให้ คุณย่าที่อยู่ที่โตเกียวบินมาช่วย มาเล่นกับพี่เรียวเวลาม๊ามายุ่งๆ พี่เรียวดูตื่นเต้น ตอนที่น้องคลอดออกมาแล้ว ไปเยี่ยมม๊ามาที่โรงพยาบาลด้วย พอเอาน้องกลับมาบ้าน พี่เรียวก็อยู่ติดไม่ห่างน้องเลย








รูปนี้จดๆจ้องๆน้องอยู่นาน ก็ไม่เคยเห็นนะ คนอะไรตัวเล็กนิดเดียว




เป็นครั้งแรก ขออุ้มหน่อยน๊า ป๊าปา ก็เป็นห่วงกลัวจะทําน้องหล่น แต่ก็ต้องยอมให้อุ้ม จะได้รักกันรักกัน พี่น้อง




หลังจากคุ้นมือคุ้นหน้ากันแล้ว ป๊าปาก็เลยเอาน้องนอนไว้บนตัวพี่เรียวเลย ดีใจจริงๆ



















 

Create Date : 23 กันยายน 2551    
Last Update : 15 ตุลาคม 2551 19:25:33 น.
Counter : 573 Pageviews.  


Rakchan
Location :
Tochigiken Japan

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]


ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Rakchan's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.