ไปรับหมีน้อย

ไปรับหมีน้อย
ศุกร์นี้มีเรียน 18.00-20.30 น. แต่ไปถึงซะ 2 ทุ่ม...เซ็งเลย
ก็รถมันติดนี่นา แถมไม่ได้ออกเร็วอีก...หุหุ
วันนี้ปะป๊าโดมก็ทำงานเลิกดึกๆ แทบทุกวัน...หน้าโทรมกลับมาทุกที
ใครว่าเป็น Creative Director แล้วทำงานน้อย
ในบางบริษัทฯ ตำแหน่งนี้แค่เป็นคนคิด Concept แล้วให้ลูกน้องผลิตงานออกมา
แต่สำหรับปะป๊าโดม บางงานลูกน้องทำไม่ได้หรือทำไม่เสร็จ
ในฐานะที่เราเป็นหัวหน้า มีความรับผิดชอบสูงกว่า ก็ต้องอยู่ปิดงานจนจบ
เอาเหอะ...ใช้งานหนัก ก็จ่ายเงินเดือนให้มันหนักๆ หน่อยละกันนะ

วันนี้ปะป๊าขับไปทางสีลม...รถติดน้อยกว่าไปทางสาทรอีกแฮะ
เลยมาแวะทานบะหมี่เกี๊ยวแถวซอยบ้านอาม่า 2 ชาม 60 บาทเชียว
แล้วก็เข้าไปรับน้อง Winnie กันค่ะ
พอถึงบ้านอาม่าก็ตกกะใจ เพราะชั้นล่างทุบทำใหม่ ไม่มีกำแพงเลย
แล้วก็เดินขึ้นไปเจอหมีน้อยอยู่ข้างบนห้องอาม่า
หนูกำลังเล่นอยู่กับ "อาปุ้ม" เพื่อนของอาดิว
หนูเจอแม่ก็ออกอาการคึกมากมาย...ตลกดี
แต่มีข่าวร้ายนิดหน่อย เพราะอาม่าเล่าว่าหนูนอนตกเตียง
แก้มเลยไปฟาดกับขอบโต๊ะที่อยู่ใกล้ๆ...เป็นรอยเขียวช้ำเลย แต่ใกล้หายแล้ว
แม่ฟังแล้วใจหายวาบ เพราะท่าทางจะเจ็บมาก (ดูจากรอยช้ำ)
ยังดีนะที่ฟัน/กระดูกช่วงโหนกแก้มไม่หัก
แถมอาม่าเล่าอีกว่าหนูล้มแล้วลุกมากระแทกมุมโต๊ะ "หัวเจาะ" มีเลือดซิบๆ
แม่ก็เลยดูแผล เห็นสะเก็ดเลือดที่กลางหัวของหนูเลยอะ
ช่วงนี้หนูคงซนมากๆ เลยใช่มั้ยคะ...แม่กับปะป๊าเป็นห่วงหนูมากๆ
ถ้าเราได้อยู่ด้วยกัน แม่จะดูแลหนูอย่างดีนะคะ
อย่างน้อยที่คอนโดของแม่ก็ไม่ค่อยมีอะไรให้หนูปีนป่าย
พื้นก็เป็นไม้ลามิเนตจึงไม่ลื่นเหมือนกระเบื้องบ้านอาม่า

แล้วแม่ก็เก็บของพาหนูขึ้นรถมาอยู่ที่คอนโดด้วยกัน
วันนี้อาปุ้มขอติดรถมาลงหน้าปากซอยด้วย...หนูก็คุยกับอาปุ้มมาตลอดทางเลย
อาปุ้มเล่าว่า "วันก่อนอาปุ้มโทรมาหาอาดิว แล้ว Winnie รับโทรศัพท์...พูดจารู้เรื่องมากๆ"
พอดีตอนนั้นอาดิวยังไม่กลับ หนูก็เลยบอกอาปุ้มว่า
"อาดิวไม่อยู่ อาดิวไปทำงาน"
แล้วก็หนูกับอาปุ้มก็คุยกันอยู่นานเลย อาปุ้มถามอะไรมา หนูก็ตอบได้หมด
แถมมีการถามอาปุ้มกลับไปด้วยนะ 555
พออาปุ้มลงรถ หนูก็เลยมาคุยกับแม่มั่ง
Winnie: อาปุ้มทำไมลงไปแล้วคะ?
แม่: ก็อาปุ้มเค้าต้องกลับบ้านไงคะ
Winnie: อาปุ้มกลับบ้านใครคะ?
แม่: ก็กลับบ้านของอาปุ้มสิคะ
Winnie: ทำไมอาปุ้มต้องกลับบ้านเค้าคะ?
แม่: ก็ตอนนี้มันดึกแล้ว อาปุ้มก็ต้องกลับบ้านไปหาคุณแม่ไงคะ?
Winnie: อาปุ้มกลับไปหาคุณแม่ใครคะ?
แม่: ก็แม่ของอาปุ้มค่ะ
ฯลฯ
ตอนอยู่ในรถ...หนูร้องเพลงตลอดทางเลย หนูจำได้หลายเพลงแล้วนะเนี่ย
1. อิเดสก๊ะ / เนโกะ จัมพ์
2. สายลม / เจนนิเฟอร์ คิ้ม
3. จังหวะหัวใจ / บี้
ที่ฮาสุดๆ คือหนูร้องเพลง "จำเลยรัก" ได้หลายท่อนมากๆ ตลกสุดๆ
จริงๆ แล้วแม่ไม่อยากให้หนูดูละครทีวีเลยนะคะ แต่ห้ามอาม่าไม่ได้หรอกค่ะ เค้าดูกันทั้งบ้าน
เพราะฉะนั้นเวลามาที่คอนโดแม่จึงให้ดูแต่ DVD สำหรับเด็ก

มาถึงคอนโด...สิ่งแรกที่หนูทำทุกครั้งคือ เดินไปเปิด DVD Barney
วันนี้แม่ลองเปลี่ยนมาให้หนูฟังภาษาอังกฤษบ้าง...หนูจะได้ชินกับภาษาอังกฤษ
เพราะหนูร้องเพลง Barney ได้หลายเพลงแล้ว
และหนูก็ดูซ้ำๆ มาหลายรอบจนพอเนื้อเรื่องและบทพูดได้
หนูก็ดูงงๆ แต่ก็ตั้งใจดูเชียว
พอถึงเพลงที่ร้องว่า "Growing Growing..."
หนูก็หันมาถามแม่ว่า...ทำไมเค้าไมร้องว่า "โตขึ้น โตขึ้น..." ล่ะค่ะ
แม่เลยบอกว่า "พี่เค้าร้องเป็นภาษาอังกฤษไงคะ Growing ก็คือ โตขึ้น ค่ะ"

หนูดูจบไปได้ 1 แผ่น...แม่ก็เอาชุดกี่เพ้ามาให้หนูลองใส่
กี่เพ้าคิตตี้พร้อมกระเป๋าเลยนะ...หนูชอบมากๆ
เจอเหรียญที่ไหน เป็นต้องเอามาหยอดกระปุกหมี
กำลังทานข้าวโพดต้ม...แม่บอกให้หนูทำหน้าเค็มซิ หนูก็เลยทำท่านี้มาให้ 555 กว่าจะถอดชุดได้...แม่ต้องหลอกล่อหนูตั้งนานแน่ะ...ท่าทางจะชอบเอามากๆ แม่เลยกะจะเอาให้หนูใส่พรุ่งนี้ เวลาไปเที่ยวกันที่ CWP 5 ทุ่มกว่าแล้ว แต่หนูก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะง่วงนอนเลย...พลังงานเหลือเฟือจริงๆ
อบอะไรน้า??
เอาฝากล้องมาเล่นจ๊ะ..เอ๋
ยิ้มแฉ่งก่อนเข้านอน
Good Night นะคะ
เดือนนี้ปะป๊ากับน้อง Winnie ได้ลงหนังสือ Mother & Child ด้วย
คอลัมน์ "หน้าเหมือน แอ็คเหมือน"
หาเจอมั้ยคะ?
ชัดๆ
ฝากเพื่อนๆ ตามไปโหวตให้หมีน้อยด้วยนะคะ
Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2551 |
|
7 comments |
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2551 14:33:47 น. |
Counter : 905 Pageviews. |
|
 |
|