|
|
สุขสันต์วันเกิด...ลูกรัก
วันนี้แม่ขอเอาบันทึกที่ปะป๊าเคยเขียนไว้เมื่อ 2 ปีที่แล้ว มาลงอีกครั้ง
เนื่องในวันเกิดครบ 2 ปีของลูกสาวสุดที่รักของแม่คนนี้
หนูจะได้รู้ว่า ปะป๊ารักและรอคอยหนูมากขนาดไหน
 9.00
วันนี้ลังเลเป็นพิเศษว่าจะไปทำงานดีรึเปล่า เพราะภรรยาใกล้คลอดแล้วและมีมูกปนเลือดออกมา
ด้วยความเป็นห่วงจึงตัดสินใจทำงานที่บ้าน
สักพักเรานั่งกินข้าวกลางวันกัน
หลังจากนั้นไม่นาน สัญญาณการเจ็บจริง ก็ไหลออกมาออกมา นั่นคือ "นํ้าครํ่า" 
12.00
ขับรถไปโรงพยาบาลบาล เมื่อแพทย์ตรวจแล้วจึงพาภรรยาผมไปนอนที่ห้องรอคลอด ซึ่งจะมีการตรวจสอบการบีบตัวของมดลูก และพิมพ์ออกมาเป็นกราฟ
หากกราฟสูงหมายถึงมีการบีบตัวของมดลูกที่มาพร้อมกับความเจ็บปวดของผู้ที่กำลังเป็นแม่
ผมสัมผัสได้ผ่านทางใบหน้าของเธอ และมือที่กำแน่น เจ็บจนตัวสั่น
กราฟเริ่ม ถี่ขึ้น สูงขึ้น นั่นหมายถึงเจ็บถี่ขึ้น และมากขึ้น ตามลำดับ
จนเมื่อถึงเวลาหนึ่งซึ่งความเจ็บปวดมาถึง การบล๊อกหลังเป็นสิ่งที่ช่วยได้ดี
ในระหว่างนั่น ได้ยินเสียงประสานจากห้องข้างๆ
"อื้บบบบบบบบบบบบ.....บบบ"
เค้ากำลังคลอดลูกอยู่ และนั่นคือสัญญาณให้แบ่งคลอด
ถ้าผมเป็นภรรยาคงรู้สึกเหมือนตอนเด็ก...ที่กลัวๆกล้าๆ อยากจะเล่นรถไฟเหาะตีลังกา
ขณะต่อคิว เห็นเค้าไปที่ยอดสูงสุดมันจะมีเสียงหวอๆ ที่เตือนบอกว่ามันกำลังจะปล่อยตัวแล้ว...ใจมันจะหวิวๆ
ช่วงนั้นผมไม่สามารถอยู่ด้วยได้สักระยะ เนื่องจากหมอต้องทำการตรวจภายใน
เมื่อผมกลับมา...ภรรยาผมเล่าให้ฟังว่า หลังจากเสียง "อื้บบบบบบบบบบบบ.....บบบ" แล้วสักพัก ก็มีเสียง "อุ แว้"ตามมา
มีชีวิตหนึ่งเกิดขึ้นมาแล้ว ภรรยาผมนํ้าตาซึม
19.00
เวลาผ่านไปไว เมื่อปากมดลูกเปิด 10 เซนติเมตร แพทย์บอกว่าลูกน้อยจะสามารถออกมาได้ในไม่ช้า
ผมเข้าไปถ่ายวีดีโอด้วย อยากเก็บไว้ให้ลูกได้เห็น วันที่น่ายินดี...วันที่รู้ว่าแม่เจ็บและรักลูกมากแค่ไหน
เสียง "อื้บบบบบบบบบบบบ.....บบบ"คราวนี้ หมายถึงการแบ่งคลอดจริง เสียงหมอและพยาบาล ประสานเสียง ร้องเรียกชีวิตใหม่ให้ออกมา
แต่เสียงเหล่านั้นจะไม่มีประโยชน์เลย ถ้าคุณแม่ไม่ออกแรงสุดชีวิตด้วย
มือซ้ายผมกุมมือภรรยา มือขวาจับกล้องวีดีโอ รอคอยลูกน้อยออกมา
เธอเจ็บจนตัวสั่น แต่ฤทธิ์ยาชาช่วยได้บ้าง
"อีกนิดเดียว อีกนิดเดียว" ผมบอกเธอ
ในขณะที่เธอบอกว่า "ไม่ไหวแล้ว" และหมดแรง เนื่องจากแรงแบ่ง ส่งผลทำให้อ่อนล้า ผสมกับความเจ็บที่ทำให้สั่นจนอ่อนแรง
ลูกน้อยไม่ทำให้การแบ่งของแม่สูญเปล่า เสียงแรกของการมีชีวิตในโลกใบใหม่
"อุแว้ๆ แง้ๆๆๆ....ๆ"
รอยยิ้มของทุกคนในห้องผลิบาน
ชีวิตผมเติมเต็มอีกครั้ง พร้อมหน้าที่ใหม่ที่ยิ่งใหญ่
"ผมเป็นพ่อคนแล้วครับ"
คลอดเมื่อวันที่ 4 มกรา 2006 เวลา 19.54
เป็นลูกสาว แก้มยุ้ย หนัก 3185 กรัม สูง 49 เซนติเมตร
ชื่อน้อง Winnie 
 
| Create Date : 04 มกราคม 2551 |
| Last Update : 4 มกราคม 2551 11:50:28 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 1164 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: จ่าหมาน  วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:11:47:27 น. |
|
|
|
| โดย: gripenator วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:12:18:32 น. |
|
|
|
| โดย: =Lord Gary= วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:12:27:15 น. |
|
|
|
| โดย: YingLek วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:14:20:47 น. |
|
|
|
| โดย: Malee30 วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:17:30:16 น. |
|
|
|
| โดย: zaesun วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:18:04:16 น. |
|
|
|
| โดย: หมูเหมียว วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:1:09:39 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
MY VIP Friend
  |
|
|
|
9.00
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [