ภาพงานอุปสมบทผมเอง สมัยนั้นแม่ยังพอแข็งแรง สามารถอุ้มไตรเดินรอบอุโบสถได้แต่ไม่ครบ ๓ รอบ
ภาพนี้แม่เอื้อมมือไปจูงผมเข้าประตูพระอุโบสถ โดยมีป้าหนอมอธิบายให้ก้าวข้ามธรณีประตู
และเอามือแตะที่ขอบบนประตู
ผมน้อมรับผ้าไตรจีวรจากแม่ สีหน้าแม่แสดงออกถึงความปิติ
ภาพถ่ายพร้อมหน้า แม่กับลูกสามพี่น้อง ที่เวลามิอาจย้อนกลับไป
คงมีเพียงภาพถ่ายนี้ ไว้ให้หวนคำนึง
ในหนึ่งช่วงชีวิตของผมนั้น
มีท่านเป็นส่วนหนึ่งเสมอ
ไออุ่นรักได้สัมผัสจากอกเธอ
เปี่ยมล้นเอ่อ... แม่ฉัน มั่นนิรันดร์
ไม่ว่าวันนี้...หรือ วันไหน
วันอะไร ก็คือ วันแม่ฉัน
ลมหายใจเข้าออกรับรู้พลัน
ฉันมีวันนี้ได้... เพราะแม่เอย.......................................
รักแม่มากครับ
อ่านแล้วไม่รู้ว่าควรจะเม้นอะไรอีก
ขอแชร์ไปที่หน้าเพจนะคะ ^ ^