อ่านแ้ล้วขนลุกค่ะ

ในฐานะแม่คนนึง แล้วก็ในฐานะลูกคนนึง....ไม่ได้หวังว่าวันหนึ่งข้างหน้าจะมีลูกมาเขียนให้แบบนี้มั้ย แต่อ่านแล้วรู้สึกดีมากเลยค่ะ เข้าใจว่าคุณแม่เฮีย...คงรู้สึกอย่างเดียวกันค่ะ

สวัสดีค่ะเฮีย อ่านบอกได้เลยว่า ชอบมากค่ะ

จัดซึ้งค่ะ

ใจพองๆ ไปกับคำเขียนของเฮียค่ะ
คำไหนจะยิ่งใหญ่ ได้ใจเกินกว่าคำว่าแม่ไม่มีอีกแล้วนะคะเฮีย

..สวัสดีค่ะเฮีย

สำหรับพิงกี้เอง อยู่กับแม่มาได้แค่ 15 ปีเองคะ
ตอนนั้นยังวันรุ่นห่วงแต่เพื่อน ไม่ค่อยได้คุยดีกับแม่เท่าไรนัก แม่ดุมาก

แต่พอแม่จากไปมันเหมือนอะไรๆมันว่างๆ โล่งๆ ขาดๆ แต่ก็ประคองตัวมาได้จนป่านนี้

ใครที่ยังมีคุณแม่อยู่ บอกรักแม่บ่อยๆนะคะ
พิงกี้เองไม่เคยพูดเท่าไรเลย เสียใจมากค่ะ


แม่คะ หนูรักแม่ นะคะ

ปัจจุบันพิงกี้เองก็บอกรักคุณพ่อทุกครั้ง
กอดท่านทุกครั้งที่เราเจอหน้ากัน

พ่อจ๋า หนูรักพ่อที่สุดในโลกเลย

อ่านกี่ปี กี่ครั้ง กี่หน...ก็ยังซึ้งเหมือนเดิม ^^

ปลื้มใจแทนคุณแม่จริงๆค่ะ

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย

เป็นความเรียงเปี่ยมความหมายจริงๆ
อ่านจนจบ
ไม่มีตัวอักษรใดที่ผมไม่เห็นด้วยเลยครับ

โหวตให้เฮียในสาขางานเขียนนะครับ

อ่านแล้วปลื้มใจนะคะเฮีย

มุมมองเกี่ยวกับแม่น่าจะเยอะกว่า 360 น่ะ
น่าเสียดายที่ลูกเป็นจำนวนมากไม่ค่อยเห็น

ขอบคุณที่เฮียรวบรวม

แวะมาสวัสดีค่ะเฮีย

สวัสดียามดึกค่ะ

ซึ้งมากๆ ค่ะ

ใช่แล้ว เชื่อฟังตอนที่แม่อยู่ ดีกว่าตอนที่ท่านจากไปแล้วคิดถึงนะคะ

อรุณสวัสดิ์ครับเฮีย

สั้นๆ...ซึ้ง...

หวังว่าคงไม่ช้าเกินไป ยังอยู่ในเดือนของแม่
บอกได้คำเดียว "น้ำตาล่วง"