คิดถึงแม่ เขียนถึงแม่ :: เมื่อฉันป่วย



เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสไปที่โรงพยาบาลศิริราชอีกครั้ง โอกาสในครั้งนี้ก็คือผมมีอาการปวดหลังและร้าวลงขาด้านขวา กว่าหนึ่งเดือนที่ผมทนอาการปวดดังกล่าวเพราะเข้าใจว่าตนเองต้องเป็นโรคหมอนรองกระดูกสันหลังเคลื่อนทับเส้นประสาท โรคที่ผมเป็นและรักษาด้วยการผ่าตัดมาเมื่อ ๒๕ ปีที่ผ่านมา


เมื่อไปถึงตึกผู้ป่วยนอกและลงทะเบียนได้รับบัตรคิวเป็นที่เรียบร้อย ผมเองก็เดินลงมาทานอาหารและเดินไปนั่งพักบริเวณพระราชานุสาวรีย์พระราชบิดา เพราะพยาบาลบอกว่าประมาณสิบโมงกว่า ๆถึงจะถึงคิวผม ผมจึงใช้ช่วงเวลานี้นั่งพักและเดินถ่ายภาพดอกบัวและไม้ประดับต่าง ๆที่ปลูกบริเวณนั้น






ศิริราชกับผมนั้นคุ้นเคยกันดีครับ เพราะผมและคนในครอบครัวต่างก็เข้ารักษาตัวที่นี่เมื่อป่วยแทบทุกครั้ง โดยเฉพาะแม่ของผมในสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ก็รักษาอาการป่วยที่ศิริราชนี้อยู่นานหลายปี แม้แต่วันที่ท่านลาจากโลกนี้ไปท่านก็จากไปที่ ศิริราช นี้เช่นกัน







ตึกอัษฏางค์ ... คืออาคารผู้ป่วยหนักที่แม่ของผมเข้าพักรักษาตัวที่นี้หลายครั้ง และผมก็กลับบ้านพร้อมแม่ทุกครั้งเพราะแม่หายดี จนครั้งสุดท้ายแม่จากผมไปเมื่อวันที่ ๖ มกราคม ๒๕๔๘ เวลา ๑๙.๒๕ น.  แม่จากผมไปอย่างไม่มีวันหวนคืน 

ผมนั่งมองตึกนี้อยู่นานด้วยความคิดถึงท่านสุดหัวใจ




ภาพผู้คนจำนวนมากต่างพากันมากราบไหว้พระราชานุสาวรีย์พระราชบิดา
ผมเคยมากราบไหว้ขอพรท่านทุกวันเพื่อให้แม่ที่กำลังป่วยหนักรอด
แ่ต่ปาฏิหาริย์ไม่มีจริง


ผมนึกย้อนไปเมื่อครั้งที่ผมผ่าตัดหมอนรองกระดูกสันหลังเคลื่อนทับเส้นประสาท ครั้งนั้นผมเข้ารักษาตัวที่ รพ.ศรีวิชัย ในวันผ่าตัดนั้นผมอยู่เพียงลำพัง เพราะพี่สาวและแม่ยังไม่มา ผมรู้สึกกลัวมากและกังวลใจว่าแม่ยังไม่มาสักที ผมคิดถึงแม่มากจนถึงเวลาเข้าห้องผ่าตัดและหลับไปด้วยฤทธิ์ยาสลบ

ผมไม่รู้ว่าใช้เวลานานแค่ไหน ผมจำได้ว่าผมรู้สึกตัวตื่นและหลับต่อหลายครั้งด้วยฤทธิ์ยาสลบ จนที่สุดผมก็ตื่นขึ้นมาเห็นแม่นั่งอยู่ข้างเตียง ผมดีใจและรู้สึกอบอุ่นยิ่ง

ในครั้งนั้นญาติผู้ป่วยข้างเตียงผมมาพูดกับผมว่า ในขณะที่ผมยังไม่ตื่นจากฤทธิ์ยาสลบนั้น ผมร้องละเมอหาแม่อยู่ตลอดเวลา

แม่ แม่ ...แม่มาหรือยัง

มาวันนี้ผมต้องมาผจญกับโรคเดิมอีกครั้ง และอาจต้องเข้ารับการรักษาผ่าตัดอีก

ผมอาจละเมอหาแม่เช่นเดิม

เพราะแม่ไม่เคยจากผมไปไหน แม่ยังอยู่ในจิตใจของผม... นิรันดร์




Create Date : 05 กรกฎาคม 2555
Last Update : 5 กรกฎาคม 2555 19:58:20 น. 16 comments
Counter : 2960 Pageviews.

 
เอาใจช่วยค่ะพี่


โดย: แม่น้องกะบูน วันที่: 5 กรกฎาคม 2555 เวลา:10:05:50 น.  

 
มาส่งกำลังใจให้ค่ะอาเฮีย
ขอให้หายไวๆ ร่างกายแข็งแรงนะคะ

คิดถึงแม่ แม่็อยู่ในใจอย่างอาเฮียว่านั่นล่ะค่ะ

รักษาสุขภาพนะคะ



โดย: maitip@kettip วันที่: 5 กรกฎาคม 2555 เวลา:10:20:09 น.  

 
มาจองที่ก่อนครับพี่เทียน อิอิ ^^


โดย: วนารักษ์ IP: 172.16.1.66, 118.174.23.124 วันที่: 5 กรกฎาคม 2555 เวลา:10:47:41 น.  

 
อ่านแล้วก็ประทับใจเหมือนเดิม
มาโหวตวันแม่แล้วค่ะเฮีย


โดย: coji วันที่: 5 กรกฎาคม 2555 เวลา:11:00:46 น.  

 
ผมมาโหวตให้บล้อกนี้ของเฮียด้วยครับ
อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความรักที่เฮียมีต่อคุณแม่
ท่านไม่ได้จากไปไหนจริงๆครับ
ท่านยังอยู่ในใจเฮียเสมอ


โรคหมอนรองกระดูกสันหลังเคลื่อนทับเส้นประสาท
มีคนรู้จักของผมเป็นกันหลายคนเลย
ส่วนใหญ่เกิดจากการเผลอไปยกของหนัก

รักษาให้หายได้
แต่ใช้เวลา....

ผมเองเมื่อวานก็ไปหาหมอครับเฮีย
เป็นเอ็นข้อเท้าอักเสบ หมอจะฉีดยา
ผมต่อรองว่าขอทานยาดูสักอาทิตย์ก่อน
เผื่อจะดีขึ้นน่ะครับ แหะๆๆ

ไม่ไ่ด้กลัวเข็ม
แต่อยากให้แน่ใจที่สุดก่อน

ผมว่าเฮียทำถูกต้องเลยครับ
ที่ลองเช็คดูอีกรอบน่ะครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 5 กรกฎาคม 2555 เวลา:11:05:46 น.  

 
มิตฺโว หเว สตฺตปเทน โหติ สหาโย ปน ทฺวาทสเกน โหติ
มาสฑฺฒมาเสน จ ญาติ โหติ ตทุตฺตรึ อตฺตสโมปิ โหติ

เดินร่วมกัน ๗ ก้าว ก็นับว่าเป็นมิตร
เดินร่วมทางกัน ๑๒ ก้าว ก็นับว่าเป็นสหาย
อยู่ร่วมกันสักเดือนหรือกึ่งเดือน ก็นับว่าเป็นญาติ
ถ้านานเกินกว่านั้นไป ก็แม้นเหมือนเป็นตัวเราเอง

มีความสุขกับการรักษากัลยาณมิตร ตลอดไป...นะคะ



ขอให้การรักษาตัวในครั้งนี้ เป็นไปด้วยความเรียบร้อย
ให้คุณเทียนกลับมามีสุขภาพดีเหมือนเดิม...นะคะ

อ่านทุกตัวอักษรแล้ว สัมผัสได้ถึงความรักความผูกพันที่มีต่อแม่
แม่...ถึงแม้จะละสังขารจากไปแล้ว แต่ท่านยังอยู่กับเราเสมอ..นะคะ

โหวต...ค่ะ



โดย: พรหมญาณี วันที่: 5 กรกฎาคม 2555 เวลา:11:09:14 น.  

 
คนที่เราคิดถึงและต้องการมากที่สุด
ในยามเจ็บป่วย..และทุกๆยาม
คือคนที่เรารัก...นะคะ.
ขวัญมาเป็นกำลังใจให้เฮียเทียนนะคะ
ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี..
ด้วยความระลึกถึงเสมอค่ะ..


โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 5 กรกฎาคม 2555 เวลา:13:11:52 น.  

 
ขอให้พี่เทียนหายป่วยเร็วๆค่ะ


โดย: sawkitty วันที่: 5 กรกฎาคม 2555 เวลา:17:59:37 น.  

 

จริงๆ ตั้งใจตามมาโหวตอยู่แล้วค่ะ แต่หัวข้อนี้...ทำให้อยากอ่านทุกบรรทัดที่เฮียเขียน... (เดี๋ยวหาว่า อ้าว แล้วทุกครั้งข้าเขียน เอ็งไม่ได้อ่านเหรอ อ่านน่อเฮีย )

ขอให้สุขภาพแข็งแรงในเร็ววันค่ะ แม่ อยู่ในใจเราเสมอ แม้ไม่ได้อยู่ข้างๆ เนอะเฮีย

ทุกครั้งที่ป่วยแบบต้องผ่าตัดหนัก กลัวมากค่ะ บอกตัวเองทุกครั้ง ลูกยังเล็ก คงเป็นหนึ่งห่วงที่ตัดไม่ได้...แล้วก็ยังไม่อยากตาย แถมออกจากห้องผ่าตัดแล้ว ไม่อยากอยู่โรงพยาบาลนาน ก็ต้องรีบฟื้นตัว จะได้กลับบ้าน ทั้งหมดมาจากข้างในล้วนๆ ที่มีผลกับร่างกายมากค่ะ

เหมือนสอนจระเข้ว่ายน้ำ แต่อยากเล่าให้เฮียฟัง ประสาคนเป็นพ่อแม่เหมือนกันค่ะ




โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 6 กรกฎาคม 2555 เวลา:10:44:38 น.  

 
เป็นกำลังใจให้ รักษาตัวให้หายไวๆนะครับ เพราะเราก็หัวอกเดียวกัน โรคเดียวกันนะครับ


โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 8 กรกฎาคม 2555 เวลา:13:11:46 น.  

 
แวะมาอ่านค่ะ ขอให้หายป่วยเร็วๆนะคะ กิ่งมาโหวตวันแม่ให้ด้วยค่ะ

พี่สาวกิ่งก็ผ่าตัดหมอนรองกระดูกเคลื่อนทับเส้นประสาทไขสันหลัง พี่ปวดหลังทรมานมากค่ะ ตอนนี้ยังไม่หายเลยค่ะ

ขอให้สุขภาพกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมไวๆนะคะ

ทำการโหวตบล็อกวันแม่เรียบร้อยแล้วค่ะ


โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 8 กรกฎาคม 2555 เวลา:21:57:48 น.  

 
สวัสดีคะเพื่อนบลอคคนนึงแนะนำให้อ้อมมมาอ่านบลอคของพี่คะ หลังจากที่ได้เข้ามาตามคำแนะนำ อ้อมก็แวะเวียนมาเสมอ ไม่เคยได้ทิ้งร่องรอยเอาไว้ เรื่องราวในความทรงจำของพี่ในครั้งนี้ ทำให้นึกถึงเรื่ิงของตัวเอง เหตุการณ์ในความทรงจำเราคล้ายกันคะ

คิดถึงแม่เสมอ ยามที่เราอ่อนแอที่สุดก็มีแม่ที่ช่วยประคับประคองเราให้ผ่านช่วงเวลานั้นไปได้ แม้บางคร้ั้งเราก็สุดแสนที่จะเป็นคนดื้อรั้น เป๋นเด็กไม่น่ารักก็ตาม

แม่ยังอยู่ในใจเราสมอคะ



โดย: ฝนโปรย วันที่: 11 กรกฎาคม 2555 เวลา:3:38:01 น.  

 
เป็นกำลังใจให้นะคะเฮีย ^^


โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด วันที่: 11 กรกฎาคม 2555 เวลา:10:16:07 น.  

 
สวัสดีค่ะ

มาอ่านแล้วซาบซึ้งดีค่ะ เป็นกำลังใจให้และโหวตค่ะ


โดย: พรไม้หอม วันที่: 7 สิงหาคม 2555 เวลา:16:34:03 น.  

 
เพราะแม่ไม่เคยจากผมไปไหน แม่ยังอยู่ในจิตใจของผม... นิรันดร์


แม่ของป้ายังอยู่ค่ะ ตอนนี้ก็ประคองกันสุดชีวิตเพราะ 93 แล้ว
ยังช่วยตัวเองได้พอสมควรค่ะ

โหวตบล็อกวันแม่อีกเอ็นทรี่

ทำการโหวตบล็อกวันแม่เรียบร้อยแล้วค่ะ


โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 10 สิงหาคม 2555 เวลา:17:06:02 น.  

 
อ่านแล้วคิดถึงแม่จัง รักน่ะแม่


โดย: nunee IP: 61.19.52.58 วันที่: 17 สิงหาคม 2555 เวลา:13:26:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

tiensongsang
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 28 คน [?]




Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2555
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
5 กรกฏาคม 2555
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add tiensongsang's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.