THE NIGHT WITH DREAMTHEATER
THE NIGHT WITH DREAMTHEATER ผ่านพ้นไปอย่างประทับใจกับการแสดงของวงดนตรี Progressive Metal อันดับ 1 ของโลก ที่มาเล่นบ้านเราเป็นครั้งที่ 2 บรรยากาศโดยรวมคนค่อนข้างเยอะทีเดียว เป็นผู้ชายซะส่วนใหญ่ ระบบเสียงถือว่าสมบูรณ์แบบแก้ตัวจากคราวก่อนได้เลย เราอยู่ใกล้ mixer ซึ่งอยู่กลาง Hall พอดี เสียงชัดมาก บางคนบอกเสียงกีตาร์ดังไปหน่อยนึง แต่โดยรวมก็ถือว่าเยี่ยมแล้ว เสียง clean ใสแจ๋ว เสียงใส่ effect คมไม่เบลอ เสียงกลองสแนร์หนักแน่น เบสไม่บวม หน้าเวทีจะโล่งเพราะไม่มีลำโพงมอนิเตอร์เกะกะ (ลำโพงหน้าเวทีไว้ให้นักดนตรีนักร้องฟัง)พวกเขาใช้ฟังจาก In Ear Moniter จะมีแค่ 2 ตัว แต่ก็ไม่ได้ใช้ วางไว้ให้ John Petrucci มือกีตาร์เหยียบเล่น คอนเสิร์ทมีพักครึ่ง 15 นาทีด้วย รวมช่วงอังกอร์ ใช้เวลามากกว่า 3 ชั่วโมง ต้องอึดจริง ๆ ทั้งคนดูและนักดนตรี (บางแห่งแสดงครึ่งเดียวก็ไม่ต้องออกมาอีกเลย world tour ครั้งนี้เลยตัดไปหลายประเทศ ฮ่องกง ไต้หวัน อินโด) พวกเขาได้ชื่อว่าเป็น musician of musician
เราถ่ายจากโซน 1500 ซูมสุดกำลังแล้วนะ ได้แค่เนี้ยแหละ ใช้กล้อง Sony cybershot Jordan เอาเครื่องดนตรีนี้ออกมาดวลกับ John Petrucci อยู่ 2-3 ครั้ง John Petrucci ถ้าไม่ได้เหยียบลำโพงมอนิเตอร์ สงสัยจะโซโลไม่ออก ลีลาการตะกุย Keybords ของ Jondan Rudess งานนี้เบียร์ขายดีอีกตามเคย บางคนเมาไปซะก่อนแล้ว อันนี้ตอนจบแล้ว กำลังจะตั้งแถวขอบคุณแฟนเพลง ข้างหน้ายกมือบังพอดีเลยไม่ได้รูป John Petrucci ดูโดดเด่นที่สุด แฟนเยอะมาก ฝีมือฉกาจทั้งการโซโลแบบไฟแลบ หรือแบบ เน้นอารมณ์ เมโลดิกสุด ๆ แถมลุคใหม่คือทรงผม ยาวเร็วจังJohn Myung ลีลาของแกคือก้มหน้าก้มตาเล่นเบส 6 สายโดยใช้นิ้ว ดูยุ่งยากวุ่นวาย เคร่งขรึมเหมือนเดิมMike Portnoy ฝีมือไม่ต้องพูดถึง กลองก็สวยมาก แถมมุขเยอะ ทั้งแย่ง John โซโลกีตาร์ ตอนท้ายเอากางเกงมวยไทย"ลุมพินี" มาใส่อวดด้วย แต่มุขโยนไม้กลองรับส่งไม่เหมือนคราวก่อน คราวก่อนโยนรับส่ง 5-6 ครั้งกับ Crew คราวนี้เล่นโยนให้คนดูเลย แกเลยไม่ได้รับไม้เท่าไหร่ เพราะคนดูไม่คืน Jondan Rudess ของเล่นเยอะดี ทั้ง Keyboards ตัวหลักที่อยู่บนฐานหมุนได้ หรือ fretless Keyboard หรืออีกตัวที่สะพายไปดวลกับ JohnJames LaBrie เป็นวงที่นักร้องถูกบดบังรัศมีเพราะมี 4 นักดนตรีฝีมือระดับจตุคามรามเทพ แต่ James ก็ทำหน้าที่อย่างสมบูรณ์ทั้งโชว์พลังเสียงหรือเสียงในคีย์สูง ๆ แบบพวกเมทัลวงดนตรีแบบ progressive rock มีโครงสร้างดนตรีซับซ้อน เล่นกับทฤษฎีดนตรี การใช้สัดส่วนดนตรีแปลก ๆ เช่น 7/4 13/8 ส่วนเนื้อหาก็ต้องจินตนาการตามบางครั้งใช้สัญลักษณ์ หรือแฝงปรัชญา ทำให้เพลงฟังไม่ง่ายเหมือนเพลง pop ทั่วไป เพลงส่วนใหญ่ก็จะยาว บางเพลงมากกว่า 20 นาที หรือบางครั้งก็ทำเป็น concept album คือมีเนื้อหายาวต่อกันทั้งอัลบั้ม ( Pink floyd, Yes, Rush) ปกอัลบั้มหรืออาร์ตเวิร์ค ก็แนวคิดแบบศิลปะ เราแทบจะไม่เคยได้ยินเพลงของวงเหล่านี้ทางสถานีวิทยุ แต่พวกเขาก็มีแฟนเพลงที่เหนียวแน่น และขายได้เป็นจำนวนมากด้วย ป้ายโฆษณาคอนเสิร์ทหน้างาน มาถ่ายรูปเป็นที่ระลึกันหน่อย ปล. เราก็ไม่ใช่แฟนฟันแท้ของวงนี้ ถ้าอยากดูรูปเจ๋ง ๆ ไปที่ห้องเฉลิมกรุง/ Rock&Roll มีให้ดูอีก
Create Date : 20 มกราคม 2551
3 comments
Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2551 17:47:08 น.
Counter : 1233 Pageviews.