น้องแม็คของแม่

ยังจำได้ว่าตอนทำงานเป็นพยาบาลงานบริการฝากครรภ์ เวลาพบเจอเคสที่คุณแม่คลอดแล้วลูกป่วยหนัก หรือ ลูกเสียชีวิต คิดว่าน่าสงสารเค้าจัง แต่ก็ได้แต่ปลอบใจเค้าว่า ต้องเข้มแข็งนะ คุณแม่อายุยังไม่มาก ยังมีโอกาสที่จะมีลูกได้อีก อย่าท้อ ดูแลตัวเองให้ดี เดี๋ยวก็ตั้งท้องได้อีก

จนวันที่เกิดขึ้นกับตัวเอง จึงเข้าใจว่า ความทุกข์ที่คิดว่าคนอื่นมีนั้น มันทุกข์และเจ็บปวดอย่างไร ไอ้คำปลอบใจที่เราให้ไป ไม่ได้ทำให้เค้าดีขึ้นเลย

นับตั้งแต่แม่มีแม็คในท้อง แม่คิดเสมอว่าตัวเองช่างโชคดีอะไรอย่างนี้ ชีวิตแม่มีครบทุกอย่าง สามีที่ดีและรักแม่มาก ลูกสาวคนโตที่น่ารัก และมีแม็คเป็นลูกชายที่แม่และแดดดี๊รอคอย แม่ไม่อยากได้อะไรอีกแล้ว

วันที่แม็คคลอด เราสี่คนพ่อแม่ลูกอยู่ด้วยกันครั้งแรก เป็นวันที่แม่มีความสุขที่สุดในชีวิต แต่ความสุขของแม่และชีวิตที่ปกติของลูกชายแม่ มีแค่สองวันเท่านั้น หลังจากที่แม็คไม่สบายและเรารู้ว่า แม็คจะไม่มีวันกลับมาเป็นปกติอีกแล้ว แม่เข้าใจคำว่า ทุกข์อย่างที่สุด

สองเดือนกับอีกสองวัน ในโลกที่กว้างใหญ่แต่โหดร้ายใบนี้ ระยะเวลาที่ลูกแม่มี ช่างสั้นเหลือเกิน แม่ที่ภาวนาทุกวันขอให้ลูกจากไปอย่างสงบ แม่ที่ไม่สามารถช่วยเหลือลูกได้ นอกจากนั่งมองลูกเจ็บปวด เป็นความทุกข์ที่ไม่สามารถบรรยายได้

วันนี้แม็คของแม่ไม่ต้องเจ็บปวดอีกต่อไปแล้ว ไม่ต้องทนทรมานกับความเจ็บป่วยที่รักษาไม่หาย แม้แม่จะคิดถึงลูกมากเพียงใด แต่ก็ยังดีกว่ายื้อลูกไว้ เพียงเพื่อให้ลูกต้องเจ็บปวดนานขึ้น เพียงให้ลูกต้องมีชีวิตอยู่เพื่อรอวันจากไป อย่างไม่เคยพบกับความสุข

ถึงวันนี้ก็เกือบ 1 ปีเต็มแล้วสินะ ถ้าแม็คยังอยู่ ลูกคงจะหัดเดิน หัดพูด ลูกจะเรียกแม่ว่า แม่ หรือ ม้าหมี่ แบบที่พี่มุกเรียก

แม่ แดดดี๊ และ พี่มุกคิดถึงลูกทุกวัน พี่มุกพูดบ่อยๆว่า น้องมุกอยากอุ้มน้องแม็ค ให้ม้าหมี่อุ้มแดดดี๊ ถ้าวันนี้ยังมีเราสี่คน ชีวิตของแม่คงเป็นเหมือนสวรรค์ และคงไม่มีอะไรในโลกนี้อีกแล้วที่แม่อยากได้ อยากมี

วันนี้ เวลาที่คิดถึงแม็ค แม่ก็ได้แต่มองบนท้องฟ้า เพราะนั่นเป็นชื่อที่แม่กับแดดดี้ ตั้งใจมอบให้ลูก อเล็กซานเดอร์ เมฆา วิลสัน ลูกชายของแม่จะอยู่บนนั้น เป็นอิสระจากความเจ็บป่วย และ เจ็บปวด พี่มุกเช็ดน้ำตาให้แม่ กอดแม่ และบอกแม่เสมอว่า น้องแม็ค อยู่บนฟ้า มองลงมาเห็นแม่ เห็นแดดดี เห็นน้องมุก

พี่สาวตัวน้อยของลูกเป็นเด็กดีที่เข้มแข็งมากทำให้แม่ยิ้มได้เสมอ

ครอบครัวเราวันนี้ พยายามอยู่อย่างมีความสุข และสำหรับแม่ หวังเสมอว่า สักวัน เราคงได้พบกันอีกครั้งนะลูก สักวัน แม่คงมีโอกาสได้พบแม็ค ได้กอดลูกชายของแม่อีกครั้ง พวกเราทุกคนรักและคิดถึงแม็คนะครับ

My beautiful Boy

My beautiful boy, my pretty young son, so perfect and kind, you caused us no pain you came so quickly and made us so happy in no time at all.

We felt so happy, shell-shocked and tired but happy and lucky, a perfect boy, so quick, so lucky so easy so perfect and kind
Your time went like the 4 seasons but your time was so short, your time was days only, too short to get stronger and too short for us to get wiser.

That ghastly yellow that damaged and broke you that shattered our lives and took you from us, that poisonous stain won’t go away.
My boy was so tired and sad, but born in happiness there were only days to learn sadness, so sad and tired in so short a time
No playing together recounting more days, your kite in the sky, ice-cream on your lips, ideas in your head, mischief in your eyes and fun on your tongue.

No walk to the school, no swimming, no flying the kite, no giggling, no kicking the ball, no running, no playing no talking together, nothing at all.

My boy does not run, only tears run, no kites but sighs fly. No together only tears and sighs. Tears tumble and pour, floods in my heart.

Daddy.

Create Date : 06 สิงหาคม 2554		2 comments
Last Update : 17 สิงหาคม 2554 7:25:34 น.
Counter : 949 Pageviews.
Share Tweet