อื้อหือออออออ...บรรยากาศงามได้ใจจริงๆค่ะ
เมืองนี้โรแมนติกจัง
ป่านนี้หมูป่าตัวนั้น คงยังไม่หายขวัญกระเจิงแหงๆ เลย อิ อิ
ดูแลตัวเองด้วยนะคะ

ค่อยยังชั่วแล้วใช่ไหมค่ะ คราวนี้มาเสียทรัพย์อีก น่าสงสารจังค่ะ คนที่ชอบมีเซ็กซ์กับเด็กนี่มันน่าประหารชีวิตจริงๆค่ะ สงสารเด็ก

แอร๊ยยๆๆๆ อีหยังนิไม่ทันชาวบ้านซักทีซิน่า เอแต่ว่าธัญญาจ๊ะเราก็ชอบเสพเด็กหนุ่มๆ เนื้อนุ่มกรุบกริบทางสายตาเค้าจะเรียกว่าวิตถารอ๊ะเปล่านะ อิๆ ก้มันแซ่บนี่ เชอะๆ ไม่แคร์ๆ อิๆ ก็มีบ้างในบางมุมที่เร้าใจสร้างสีสันให้วัยใกล้หมดประจำเดือนอย่างเราๆ นี่แหละนะ แต่ฟังธัญญาเล่าแล้วเหมือนดู Prison Break บวก Sex&City และ Grey's anatomy รวมกันเลยนะเนี่ย อิๆ แถวนี้มีแต่แขกกะอูฐจะตัดหน้าหาหมูป่ายากเพราะเป็นศัตรูกับพลเมืองท่านน่ะ ว่าแต่เรื่องขับรถขูดเสา รั้ว หรืออะไรของชาวบ้านเนี่ยงานอดิเรกของเราตอนอยู่ไทยเลยอ่ะ อิๆ ยังไงก็ดูแลสุขภาพเด้อค่าเด้อ จุ๊บๆ

ตอนนี้บรรยากาศกำลังสวยได้ใจอย่างคุณบอนหวานว่าเลยคะเสียแต่หนาว มืดเร็ว ฝนตก ลมแรง แต่ถ้าวันไหนที่แดดสวยก็อย่างในภาพเลยคะ มีคนไปเดินป่าเกาะแขนกันเดินเกี่ยวก้อย อุ๊ย สวีทและโรแมนติคมั่ก ขอบคุณอีกครั้งสำหรับเม้นท์ดีนะคะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะคุณครู

คณส้มคะ ยังไม่เสียทรัพย์คะ กำแพงชาวบ้านเขาแข็งแรงกว่ารถเรา แต่มีสีแดงๆของรถเราประจานอยู่คะ ว่าไปพวกเขาน่าสงสารที่ไม่สามารถควบคุมด้านมืดของตัวเองได้เขาต้องการการเยียวยานะคะ แต่สิ่งที่เขาทำสังคมก็รับไม่ได้ ดีขึ้นแล้วคะ ขอบคุณมากนะคะ

555 ตุ๊กตา ! ไม่เป็นไรหรอกค้าถือว่าปกติเพราะเป็นแค่การใช้สายตา ! แต่อย่านอกหน้าเกินไปละกันแด๋วสามีจะหึงแล้วจะยุ่งกันไปใหญ่ เราทนดูเรื่อง Prison ไม่ค่อยได้เลยคะ ส่วน Grey เราไม่รู้จักอะ เชยจัง จะว่าไปเราชอบดูอะไรที่เป็นชะนีๆ เอ้ย หญิงๆอะคะ เราชอบ Sex & the city, มาไม่ทันเพื่อนก็ไม่เป็นไรหรอกคะ ก้อตะเองมาครั้งหนึ่งแล้วตอนเรากำลังอัพบล็อกใหม่พอดี ตัวเองนอนดึกเนอะ กี่โมงกี่ยามที่ดูไบแล้วเนี่ยคะ เราอยู่บนเตียงทานยาแล้วรู้สึกง่วง อาจต้องเข้านอนเร็ว เราทำงานsอีกละวันพรุ่งนี้ อ่านเรื่องตัวเองแล้วฮาระเบิดเถิดเถิงไปเลย เริ่ดเนอะบล็อกล่าสุดของตะเอง อยากเห็นหน้าชัดๆสักรูปจะได้ไหม เอาตัวหนังสือชื่อบล็อกออกจากหน้าเถอะนะคะ พลีสสสสสส

หวัดดีค่ะคุณะธัญญา

ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ วันหลังแวะไปหลบลมหนาวที่บ้านพี่ได้อีกนะคะ

เห็นชื่อนี้บ่อยๆแต่ยังไม่มีโอกาสได้ทักทาย งั้นพี่ชวนเอาป้ายไปแขวนที่บ้านก่อนแระกันนะคะ

เอ้า หายวันหายคืนนะจ๊ะ วิวสวยๆ อย่างนี้เห็นทีต้องแพ็คกระเป๋าไปนอนเล่นบ้านหนูซักปี สองปี55555

อ่านแล้วแอบสยองกับนักโทษ อารมณ์รุนแรงจัง
ทำอะไรลงไปแล้วเป็นข่าวทำเป็นรับไม่ได้ โหหห

ส่วนเรื่องขับรถปาดรั้วหรือเสาบ้านทำเป็นประจำ
ท่านขุนไม่ว่าอะไร เรียกประกันรับไปทาสีใหม่

ขอให้คุณธันยาหายเร็วๆๆนะจ๊ะ จะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆๆค่ะ

ดูจากรูปแล้ว ที่หมู่บ้านท่าทางจะน่าอยู่นะคะ
อากาศเย็นๆ ไปเดินเล่นดูต้นไม้ ใบหญ้า คงจะเพลินดี

ยินดีมากเช่นกันคะแม่ปุ้มปุ้ย แด๋วไปหลบหนาวที่นครฯ จังหวัดโปรดคะไปบ่อยตอนเด็กๆ นำป้ายแขวนเช่นกัน วันหลังขอเม้นcหนุกๆแบบบล็อกสาวเถิกแห่งดูไบนะคะ

ขอบคุณเป็นพิเศษมายังพีอ้อยที่น่ารักของน้องๆ ซาบซึ้งในความห่วงใยคะ แพ็คกระเป๋ามานานานๆเลยคะหากณพี่ที่บ้านไม่ว่า น้องเขยและน้องสาวจะดูแลพี่เอง

ชีวิตในคุกเป็นเสมือนอีกโลกหนึ่งที่เราเข้าไม่ถึงคะคุณมล เป็นที่รวมคนมีปัญหาจิตใจจริงๆ พวกผู้ญิงฝรั่งเนี่ยเป็นพวกถูกสปอยล์จริงๆ ถูกละเมิดทางเพศตั้งแต่เด็กๆจiากคนใกล้ชิดและคนในครอบครัว เกี่ยวข้องกับยาเสพย์ติดและค้าประเวณี อารมณ์รุนแรงแบบนี้เกิดขึ้นบ่อยๆ สามีมีโอกาสไปดูงานคุกไทย เขาบอกว่าความประพฤติของนักโทษไทยดีกว่า ขอบคุณสำหรับเม้นท์ดีๆและความห่วงใยนะคะ แด๋วแวะไปเยี่ยมนะคะ

น่าเดินเล่นคะน้องแอปเปิ้ล แต่ที่เกาหลีก็สวยนะคะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมพร้อมเม้นท์น่ารักคะ ได้เวลาแต่งตัวไปทำงานแล้วคะ เทคแคร์นะคะเพื่อนแล้วคุยกันใหม่คะ

สวัสดีค่ะคุณธัญญา

แวะมาเยี่ยมก่อนไปทำงานค่ะ... เดี๋ยวตอนเย็นจะกลับมาอ่านนะคะ..... ไม่ค่อยได้มาเยี่ยมแต่คิดถึงเหมือนเดิมนะคะ...

ปล. ไม่เห็นพี่อ้อยเลย หายไปไหนเนี่ย????

กรี๊ดด ไม่ได้ค่ะยังไม่ได้ต้องปิดหน้าก่อนเดี๋ยวไม่มีอะไรให้เจ้อ้อย มาดามมลและแม่ปุ้มปุยรวมทั้งเพิ่อนๆ ขบหัวนังเถิกเล่นเพราะหมั่นไส้คร่า คริๆ เราเป็นพวกชอบดูหนังโหดๆ เช่น 24, prison break, Csi ทุกตอนและทุกที่, dexterหนังโรคจิต, mentalist, criminal mind,และอีกหลายๆ เรื่องจนสามีกลัวที่จะอยุ่ด้วยบางครั้ง เหอๆ ช่วงนี้เรานอนดึกเพราะสามีทำงานดึกเลยรอฮีน่ะนอนคนเดียวไม่หลับ ไม่มีคนให้กัดก่อนนอน อิๆ ส่วนเรื่องชู้ทางใจเนี่ย เริ่ดๆๆ อิๆ รักษาสุขภาพน้า หายวันหายคืนจ้า อ้ออย่าลืมไปดูเพื่อนสัตวืป่า เรานะ กร๊ากก

แวะมาหาอีกทีเวลาอาหารเที่ยงคุณธัญญาจ๊ะ หม่ำรัยรึยัง แล้ววันนี้ออกไปทำงานรึปล่าวจ๊ะ พี่เป็นห่วงรั้วแถวบ้านว่าจะโดนสอยร่วงน่ะ ไม่ได้ห่วงนู๋หรอก เห็นเพื่อนบ้านแวะเวียนกันมา
สอบถามอาการ ไม่สบายเป็นรัยมากรึปล่าว อากาศเริ่มเปลี่ยน ดูแลตัวเองให้อุ่นๆนะจ๊ะ

ฮือ คิดถึง fish&chips จัง

หมูป่าผู้หน้าสงสาร ป่านนี้เมียคงนั่งร้องไห้ คร่ำครวญ สามีพิการ sex sicker
Male genital disabilities.(
อวัยวะ เพศชาย พิการ)ยายหนูเถิก ห้ามอ่าน ยังเด็กอยู่นะ
ฮิฮิ
ใครเป็นพยาบาล ช่วยบอกทียาอะไรให้พ่อหมูป่าทาสงสาร เมียพ่อหมูค่ะ ฮิฮิฮิ

ว๊าว พี่พิ้งค์ เม้นท์ มันมากเลยคุณนายขา เข้ามาบล็อกนี้เหมือนเข้าบล็อกตัวเองเลย เดี๋ยวๆ เช็คชื่อก่อน มาเยี่ยมน้องสาวเราครบหรือเปล่า ครบทีม เอาล่ะ ขึ้นรถ ไปกินคั่วหมี่โคราชกันเร๊ววว อิอิอิ

หายไวไวนะคะ น้องรัก บอกน้องเขยดูแลดีๆ อย่าให้ขาดตกบกพร่อง ถ้าเป็นไปได้ก็ให้เค้าจับฉีดยาซะเลย 5555

แอร๊ยยๆๆ พี่พิงค์ขาสายไปแล้วคร่าหนูเถิกทบทวนความรู้จากเมนต์พี่พิงค์ไปสามรอบแระ โฮะๆๆๆ เรื่องแบบนี้หนูชอบเรียนรู้คร่า เนี่ยกะจะมานั่งค้ำคางรอฟังคำตอบอยู่เรยย อิๆ

สวัสดีตอนบ่ายๆจากโตรอนโตคร๊าคุณธัญญ่า
คริๆเกือบได้ทำหมูป่าผัดเผ็ดเเล้วไหมล่ะค่ะ
ดีที่เป็นหมูป่าค่ะท่าเป็นเเล็กคูณเเย่เลยกลิ่นได้ติดจมูกไปอีกหลายวันเเน่ๆ
มีความสุขมากๆนะคร๊า

ห่างหายจากเพื่อนๆไปเหมือนกันคะคุณพีช แต่คิดถึงเพื่อนๆทุกคนคะ พี่อ้อยอยู่ข้างขนนะคะ แด๋วแวะไปเยี่ยมเช่นกันคะคุณพีช ขอเวลาแป๊บเดียว

ตุ๊กตาชอบหนังโหดๆเหมือนสามีเราเลย หาหนังแต่ละเรื่องมาเลือดท่วมจอทุกที เราไม่ค่อยรู้จักหนังที่ตุ๊กตาว่ามาเลยคะ เราชอบคอมดี้ดราม่าหนังนักสืบและหนังเกี่ยวกับแพทย์พยาบาลพวกนั้น ไว้จะลองกลั้นใจดู ถามหน่อยตุ๊กตาเกิดวันอังคารหรือเปล่า ห้าวได้ซะขนาดนี้ น้องสาวเราชื่อตุ๊กตาเหมือนกันคะ ชู้ทางใจถ้ามันทำบรรยากาศที่มีแต่ทะเลทรายและอูฐอภิรมย์ขึ้น ก็ตามบายเลยจ๊ะตุ๊กตาจ๋า ขอบคุณเม้นท์น่ารักและความห่วงใยจากสาวอุดรนะคะ

ขอบคุณเม้นท์จากแม่ปุ้มปุ้ยนะคะ จะทาน fish n chips เผื่อนะคะ ที่นี่เขาคุยว่าดีที่สุดในโลก ! เรากลับคิดถึงอาหารทะเลและทะเลไทยโดยเฉพาะที่สิชล นคร มีเพื่อนเป็นคนนครและมีความรักแบบหมาน้อยกับหนุ่มนครด้วยนะคะแม่ปุ้มปุ้ย ตอนปิดเทอมพวกเราเคยโบกรถจากปัตตานีไปนครฯกันเป็นกลุ่มไปบ้านเพื่อนที่ปากพนัง ขอบคุณไมตรีจากสาวนครนะคะ เพื่งทานอาหารเช้าเตรียมตัวไปทำงาน จะแวะไปทำความรู้จักมากขึ้นคะ

5555 น้องเถิกของพี่มาอ่านเรียบร้อยแล้วสามรอบ คริคริ ห่วงอยู่คนเดียวน้าาาาพี่พิ้งค์ขา เราว่าหมูป่าคงจะเจ็บที่กระโหลก หรืออาจจะเขี้ยวหักมากกว่าอวัยวะเพศนะคะ อิอิ ห่วงอยู่เรื่องเดียวเหมือนกันนะพี่เรา

แด๋วจะตามไปเช็คชื่อทีบล็อกของพี่อ้อยและเพื่อนๆเหมือนกันคะ เช้านี้เราเขียนโน๊ตสั้นๆถึงน้องสาวจากโคราชและแนบเบอร์โทรพี่อ้อยไปด้วยบอกเขาว่าหากต้องการคำแนะนำเรื่องการเรียนที่โคราชให้โทรฯหาพี่อ้อยและบอกน้องว่าพี่อ้อยเป็นครูคะ พี่อ้อยอาจได้รับการติดต่อเร็วๆนี้นะคะ น้องใกล้จะกลับแล้วคะ เมื่อวานเจอพี่พิ้งค์ คุยเรื่องไปโคราชและไปงานแต่งงานลูกสาวพี่พิ้งค์ๆเขาบอกว่าจะเชิญพี่อ้อยไปด้วย ถ้าไปได้คงดีนะคะ งานนี้ญาติเจ้าสาวมีเฮ อิอิ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่มีให้กับน้องสาวคนนี้นะคะพี่อ้อยขา

โอโอ๋ ขออภัยนะจ๊ะตุ๊กตาที่ต้องมานังค้ำคางรอคำตอบ ทำให้เรารุ้สึกผิดจังนะตัวเอง กลับบ้านมืดเลยคะเมื่อคืนไปเรียนแล้วก็ไปทำงานต่อไม่มีช่วงพักเลย แต่วันนี้จะตามไปตอแยเพื่อนๆค้าาาา

สวัสดีตอนเช้าจากกลอสเตอร์เชียร์ เมืองที่สวยงามติดอันดับโลก อิอิ จัดอันดับโดยเราเองค้า แถมยังมีการแข่งข้นกีฬาที่แปลกติดอันดับโลกด้วยเช่นกันคะคือการแข่งขันวิ่งชีสลงเนินเขา ว่าจะฟิตสักพักไปร่วมแข่งขัน อิอิ คงเป็นลมล้มพับอยู่แถวเนินเขาสักทีคะ คริคริ ดีนะคะที่เป็นแค่หมูป่า ป่านนี้เจ้าตัวฮัดเช้ย ใหญ่เล้ยยย คนขับรถมหาโหดขับรถชนแล้วหนีแล้วยังมีหน้านำมาเม้าท์ข้ามโลกซะ ว่างๆแบบหิวโซจะตามไปทานของเซ่นอีกคะคุณลักษณ์

แม่นแล้วๆๆ หญิงเถิกเกิดวันอังคารคร่า เลยชอบอีหยังโหดๆๆ จนเฮียเทเลทับบี้กลัวค่ะ จะสั่งห้ามดูหนังพวกนี้อยู่รอมร่อเพราะฮีกลัวโดนฆาตกรรมอำพรางเวลาเมียโมโห อิๆ ที่จริงเราชอบดูหนังพวกนี้เพราะมันได้อะไรหลายอย่างนอกจากเลือดสาดนะโดยเฉพาะแนวสอบสวนสืบสวนกู้ชาติและจับโรคจิตหรือฆาตกรเนี่ย ดูไปดูมามันทำให้เรามีเซนส์บางอย่างที่พอเจอคนประเภทโรคจิตเนี่ยเราจะได้กลิ่นเร็วและรู้สึกไวมากๆ ไม่รู้สินะว่าเราคิดไปเองรึเปล่าแต่เรารอดมาหลายครั้งจากพวกโรคจิตและคิดหลอกเราเนี่ย มันทำให้เราเห็นด้านมืดมนุษย์มากขึ้นและไม่ไว้ใจใครง่ายๆ รวมทั้งมัความรู้สึกแบบระวังตัวเองมากๆ เลย

มีอะไรมาเมาท์รีพอัพด่วนๆ อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วยน้า จุ๊บๆ

เข้ามาเยี่ยม หายดีแล้วใช่มั้ยคะ

ซื้อล็อตโต้มันไม่ถูกอย่างนี้หนอ ว่าไปหนังที่ตุ๊กตาชอบมันก็จินตนาการดีเนอะ ดึใจที่หนังพวกนั้นทำให้ตุ๊กตาเอาตัวรอดมาได้ พูดถึงได้กลิ่นเร็วเนี่ยดูจากตรงไหนจ๊ พฤติกรรม ท่าทาง การแสดงออกหรือไร บางทีคนเราก็เหมือนปกหนังสือนะคะ สามารถบอกได้อย่างรวมๆว่าเป็นคนอย่างไร แต่พฤติกรรมลึกๆต้องคบดูจึงจะรู้ เมื่อไม่นานมานี้ไปนั่งเรียนเกี่ยวกับจิตเวช ครูถามเราว่า คุณบอกคนจากลักษณะภายนอกได้หรือเปล่าว่าเขามีปัญหาทางจิต เราตอบว่าได้ เพื่อนๆฮือฮา เอ๊ะนังกระเหรียงมันดูอย่างไร เราบอกครูว่า แววตาของคนที่มีปัญหาทางจิตสามารถบอกเราได้ ครูบอกว่าผิด มันไม่มีใครรู้ได้หรอก แล้วเขาลองนำภาพคนที่มีปัญหาทางจิตอย่างรุนแรงและก่อคดีสะเทือนขัวญมาให้ดูแล้วให้เราบอกว่าคุณบอกได้ไหม อิอิ บางทีมันก็เป็นเพียงความรู้สึกเฉยๆ แด๋วว่าจะอัพบล็อก มาเจิมด้วยนะจ๊ะตุ๊กตา

ขอบคุณคะคุณมล ดึขึ้นแล้วคะ ฝากความคิดถึงไปยังสาวที่มัลดีฟนะคะ

หวัดดีค่ะคุณธัญญา

พี่จบมาตั้งแต่ปี 34 ทำงานที่รพ.มอ.สามปีเศษก็ระเห็จตามสามีมาอยู่ที่ Uxbridge 3 ปีแล้วกลับไปเลี้ยงลูกช่วงปี 40 เริ่มทำงานอีกครั้งปี 41 จนถึงตอนนี้ 11 ปีแล้วที่ทำงานที่นี่ ว้า ทนได้นานดีจัง

พี่ได้ไปหาดใหญ่อยู่เรื่อยๆเพราะพาลูกสาวไปทำฟันที่รพ.ทันตกรรม แม่ก็ถือโอกาสเตร็ดเตร่ ตอนนี้ในม.ก็เปลี่ยนไปเยอะเลยค่ะ ตึกเยอะแยะมากมาย สมัยก่อนนศ.ยังเดินไปเรียนแต่ตอนนี้ซิ่งกันหมดแล้ว บ้างก็มอ'ไซค์ บ้างก็รถยนต์ ดูแล้วชีวิตวุ่นวายขึ้นเยอะเลยค่ะ ส่วนปัตตานี ตั้งแต่รับปริญญาเสร็จแล้วไม่เคยไปอีกเลย คงเปลี่ยนไปมากเหมือนกัน

ไม่สบายเป็นอะไรมากรึปล่าวคะ หายไวๆนะ

ขอบคุณสำหรับคำตอบที่ถามไว้ที่บล็อกพี่ปุ้มและพี่ปุ้มใจดีมาตอบให้ถึงที่นะคะ ยินดีที่ได้รู้จักพีร่วมมหาลัยคะ จบหลังพี่ปุ้มคะ รับปริญญาที่มอหาดใหญ่ คิดถึงปักษ์ใต้บ้านเราจังคะ อยากพาสามีไปมอตานีแต่สถานการณ์บ้านเมืองไม่น่าไว้ใจ ยินดีที่ได้รู้จักพี่ปุ้มมากขึัน

Miss u too ka k.Lak...

มันเป็นเซนส์น่ะนะธัญญาที่จริงเราก็บอกไม่ได้จริงๆ น่ะว่าใคนโรคจิตได้บ้างแต่เราเชื่อในสัยชาติญาณนะมันจะบอกอะไรบางอย่างเสมอ หนังมะกจะสร้างมาจากชีวิตจริง ก็ต้องใช้สติในการแก้ปัญหา เราเป็นพวกคิดมาก ระวังมาก ช่างคิดซ่างจินตนาการและสังเกตด้วยไง บางทีมันก็บอกได้หลายๆ อย่างอิๆ แต่จะให้ไปจับพวกโจรโรคจิตนี่ ต้องจับตัวเองก่อนอันดับแรก อิๆ เดี๋ยวจะรอธัญญาอัพบล็อก

เอ้าสู เล่าควมหลัง ลำดับญาติกันเข้าไป ช้าน ไม่ได้เรียนมอ. แต่ว่ามีปั๋วเมืองพัทลุงนะจะบอก รีบมาคารวะเจ้าถิ่นซ้า ส่วนแม่นางเถิก จามิได้กลิ่นคนเป็นโรคจิตได้งาย ก็มานติดตัวอยู่ (ขอเม้าท์หน่อย)อิอิอิ

วันนี้พี่พิ้งทิ้งข้อความชวนไปงานแต่งลูกสาว ว่าจะถามรายละเอียดอยู่ว่า แต่งที่ไหน อย่างไร ประมาณไหน (จะได้ไปเช่าเพขรลิเกถูก)อิอิอิ

อุ้ยย มาหมั่นไส้แม่ปุ้มหน่อยเถอะ ทำไปอ้อนพี่ว่าเหนื่อยอีแม่ วิ่งไปเจิมบล็อคแม่นางเถิก แถมถากถางพี่ไว้ด้วย(ฟ้องซะเลย5555) แต่พอระลึกถึงความหลังแล้วสดขึ้นมาเชี้ยว นี่มันอาการคนแก้เด้อ5555

(งง เม้นท์ รึว่าตรูเป็นจขบ.ว้า555)

ประมาณปี 2526-27พี่เกือบได้ไปสอนอยู่มอ. สมัยก่อนไม่มีคนบ้า เรียนพละป.โทเท่าไร จบแล้วเพื่อนชวน แต่สงสาร ผู้เฒ่า เพิ่นมีลูกสาวเดียวนอกนั้นชายหมด เลยไม่ไป เกือบได้เป็นจารย์พวกสูแล้วววอิอิอิ

แอร๊ยยยย มีแอบเมาส์เค้าแรงนะเจ้าป้า คริๆ เดี๊ยวตามไปจิกที่บล็อกก่อน

5555 มากันครบเลย ต๊ายพี่อ้อยไปเม้าท์ตุ๊กตาได้ยังไงว่ามีกลิ่นติดตัว ไม่เอาคะคุณพี่ขา ถึงจะคิดอย่างไรก็เก็บไว้มั่งคิกๆ เกือบได้เรียกพี่อ้อยว่าอาจารย์แล้วเนอะ เราไม่ชอบเรียนวิชาพละเลยคะ ตอนที่เราเรียนมีเรียนว่ายน้ำกับเทนนิส ทำได้ไม่ดีสักอย่าง

งานแต่งงานจัดที่อาคารศรีจุลทรัพย์ 3 ชั้น 10วันเสาร์ที่ 28พย.คะ 6 pm.ถ้าพี่อ้อยมาด้วยกันเราก็ขับรถเข้ากทม พี่อ้อยเป็นคนบอกทางได้ไหมคะ เราไม่ชินขับรถในกทม

ขำก๊ากเลยกับบล็อกใหม่ตุ๊กตาและพอร์นน้องหมา อิอิ ยั่วไม่ขึ้น บอกตรงนี้อีกครั้งก็แล้วกันว่าตุ๊กตาเขียนเรื่องได้สนุกกว่าซ้อเจ็ดแห่งคอลัมน์บีบสิวหัวช้าง อ่านไปขำไป แด๋วเราต้องไปทำงานอีกละคะกลับมาดึกๆ ขอบคุณพี่ๆเพื่อนนะคะ