Bloggang.com : เจ้าทานตะวัน : เก็บไว้นานนาน

เก็บไว้นานนาน

ชอบเลข 11 กันไหมคะ ? มีนชอบมานาน จะด้วยผูกพันกับเลข 11 เพราะเป็นเลขวันเกิด เป็นเลขประจำตัวเลขประจำความโชคดี และยังผูกโยงเรื่องราวของตัวเองไปรวมกันไว้ ใครว่าเป็นหนึ่งในอีกที่ อยู่กับสิ่งที่เป็นหนึ่งในอีกที่ไม่ได้ ก็ให้ดูเลข 11 เพราะสามารถอยู่มาแบบนี้และมีความหมายในตัวเองได้จนถึงตอนนี้

ตอนแรกคิดว่าวันนี้คงเดินทางไปทำงานอีกที่ที่ไกลและไม่แน่ใจว่าจะมีเวลามาเข้าเนตหรือไม่ แต่ปรากฏว่า มีงานด่วนตั้งแต่ช่วงเช้าจนถึงป่านนี้ เพิ่งได้มีเวลาเปิดเนตและเขียนเรื่องราวมาเล่าให้ฟัง เพิ่งมานึกได้ว่าวันนี้นอกเหนือจากเป็นวันอังคารที่นัดกันเรื่องงานแล้วยังเป็นวันที่ 11 ด้วย ก็ตอนที่คลิกเขียนไดอารี่นี่เอง ..ขอโทษด้วยที่เมื่อวานอัพไดอารี่แบบคนไม่ได้อย่างใจ อาการและอารมณ์ร้อนคงออกไปไม่น้อย...

ที่อยากเขียนไดอารี่วันนี้มีจุดประสงค์ใหญ่กว่าเล่าเรื่องคือ อยากสื่อสารไปถึงอีกคนว่า ไม่ว่าเรื่องระหว่างเราจะราบเรียบไปได้ขนาดไหน เจตนาของมีนก็ไม่เคยอยากสร้างเรื่องให้วุ่นวายจนกระทั่งทำเรื่องระหว่างกันให้ดูสนุกสนานหรือตื่นเต้น ..เพราะการมีเรื่องมีราวตอบโต้ระหว่างกัน และอีกเช่นกัน ไม่ว่ามีนจะเหงา หรือไม่มีเรื่องราวอะไร เพราะต้องห่างไกลจากพี่ชายหรือเป็นห่วงกันได้ขนาดไหน หรือในวันปกติธรรมดา ยังทำงานวุ่นบางช่วง ว่างบางช่วงได้แค่ไหน มีนก็ไม่เคยคิดเอาเรื่องราวนอกจากเรื่องของตัวเองมาทำให้เป็นเรื่องราวร้ายแรงระหว่างกันเพื่อให้ชีวิตมันดูตื่นเต้นเพิ่มขึ้นในแบบที่อีกคนได้เขียนขยายความรู้สึกมีนแบบนั้น

มีนคิดเพียงว่าตลอดมาของการรู้จักกัน....เราควรรู้จักกันและมั่นใจในตัวตนของคนอีกด้านได้อย่างที่สุด แม้จะแค่ในบางมุมหรือบางแง่ของนิสัยระหว่างกันก็เถอะ..มีนอยากให้แค่พี่ไว้ใจว่า แม้มีนจะน้อยใจเท่าไหร่มีนก็จะไม่มีทางหาเรื่องทะเลาะกับพี่เพราะความน้อยใจ เพราะในทุกความน้อยใจที่มีนไม่ได้รับการติดต่อจากพี่ในเวลาคุ้นเคยนั้นมีความเข้าใจรวมอยู่ด้วยเสมอว่าเพราะอะไร พอกันกับมีนอยากบอกพี่ด้วยว่า เรื่องของคนอื่นอย่างไรก็เรื่องของคนอื่น ต่อให้มีนรู้สึกอะไรได้แค่ไหน มีนก็ไม่เคยเอาเรื่องของคนอื่นมาสำคัญกว่าเรื่องของพี่ เรื่องของเรา มันก็มีเท่านี้ที่มีนอยากบอก

เกเร อารมณ์ดี
11 ต.ค. 2548 เวลา 14:05 น.

เธอ คือสายลม ยามฉันร้อนใจ
เธอ คือแสงไฟ ยามฉันสิ้นทาง
ถึงแม้ ไม่มีเหมือนใคร
ฉันภูมิใจเธอทุกอย่าง
มันคงไม่มีทางที่สองเราจะเปลี่ยนไป

นาน นานเท่าไร เราสองคน
มี กันและกัน ในหัวใจ
วันคืน ที่มันล่วงเลย
ไม่เคยทำร้ายเราได้
นานวันเท่าไร ก็ยิ่งผูกพัน

เธอ คือสายลม ยามฉันร้อนใจ
เธอ คือแสงไฟ ยามฉันสิ้นทาง
ถึงแม้ ไม่มีเหมือนใคร
ฉันภูมิใจเธอทุกอย่าง
มันคงไม่มีทางที่สองเราจะเปลี่ยนไป

กว่าจะรวมตัวมาเป็นรักนั้นเรา
ทุ่มเทเท่าไร
จะให้พังทลายลงไป ไม่มีทาง

ขอ ให้รักเรานี้คงอยู่ เรื่อยไป
นาน ตราบฟ้าและดินมลาย
ทาง แสนไกลเราจะฝ่า ข้ามไป
ขอสัญญา สิ่งที่เธอให้มา
จะรักษา ด้วยหัวใจ
จะเก็บ ไว้ นานนาน

กว่าจะรวมตัวมาเป็นรักนั้นเรา
ทุ่มเทเท่าไร
จะให้พังทลายลงไป ไม่มีทาง
ขอ ให้รักเรานี้คงอยู่ เรื่อยไป
นาน ตราบฟ้าและดินมลาย
ทาง แสนไกลเราจะฝ่า ข้ามไป
ขอสัญญา สิ่งที่เธอให้มา
จะรักษา ด้วยหัวใจ
จะเก็บ ไว้ นานนาน
ขอ ให้รักเรานี้คงอยู่ เรื่อยไป
นาน ตราบฟ้าและดินมลาย
ทาง แสนไกลเราจะฝ่า ข้ามไป
ขอสัญญา สิ่งที่เธอให้มา
จะรักษา ด้วยหัวใจ
จะเก็บ ไว้ นานนาน

เกเร อารมณ์ดี
11 ต.ค. 2548 เวลา 14:23 น.

Create Date : 12 ธันวาคม 2548

Last Update : 12 ธันวาคม 2548 22:56:50 น.

0 comments

Counter : 250 Pageviews.