ภูเขาน้ำแข็ง

เห็นชื่อเพลงนี้แล้วนึกถึงใครอีกด้าน
เพียงแต่ว่าเนื้อหาไม่เกี่ยวค่ะ แค่สะดุดใจชื่อเท่านั้นเอง
เพราะชื่อแบบนี้ มีนชอบเอามาล้ออีกคน
เพราะเห็นทำตนนิ่งๆ เงียบๆ ขรึมๆได้ ในเวลามีนมองไปเห็น

มีนเชื่อว่าระหว่างสายตากับความรู้สึก
ในเวลาที่มีนเห็นใครอีกคนไม่เหมือนกัน
แตกต่างและเหมือนไม่ใช่คนละคนอยู่เสมอ
แต่บางหน ก็ชอบแกล้ง ๆ พูด แกล้งหยอก
หรือบางหน อยากจะพูดเวลาขัดใจ เท่านั้นหล่ะ
ไม่มีไร๊ ๕๕๕

เหมือนคำว่า พี่ใจร้าย
คนอีกด้านก็จะทราบว่ามีนจะพูดเวลาถูกขัดใจ
พูดแล้วก็เลยๆ ไปเสมอ ไม่ได้คิดจริงจังกับคำพูดแบบนั้น
เชื่ออยู่เหมือนกันว่าอีกคนอาจสะดุดเล็กๆ แต่ก็มัก
มีคำตอบ อืออ พี่ใจร้าย วันไหนไม่ได้ว่าพี่ร้าย จะนอนไม่หลับ
พี่จะ ไปแบบนั้นเสมอ แค่นี้ก็มักยิ้มได้แล้วคนแบบมีน

วันนี้มีโอกาสว่าง ที่บอกแบบนี้เพราะว่า
งานในถิ่นที่มีนมาบ่อยที่สุด ดูเข้ารูปเข้ารอยได้เร็วกว่าคนอื่น
แถวนี้มีนคงมาน้อยลงแล้วหล่ะ ช่วงหลังของวันแบบนี้
ตั้งแต่ที่ยงมา มีนเลยดูคล้ายว่างและมองหาที่เหมาะเจาะ
จนได้ตรงนี้ พร้อมทำตนเหมือนเคย
นั่งหาโปรแกรมสนทนาที่สามารถใช้คุยกับคนอีกด้านได้
เพราะทราบอยู่ว่า ออนไลน์นิ่งๆ ไว้แบบนั้น แม้บางหน
เคยพบกันแล้วไม่สามารถคุยต่อเนื่องได้ แต่มีนมักจะคิดว่า
แค่ได้ทิ้งข้อความที่ทราบว่าเจ้าตัวจะกลับมาอ่าน
และรู้ว่ามีนแวะมา เท่านั้น มีนก็พอใจ

เหมือนในวันนี้ที่ไม่คิดว่าจะได้คุยกันเยอะเท่านี้
เท่านี้ของวันนี้อาจไม่เยอะเหมือนที่เคยเยอะ
อาจไม่เท่ากับสิ่งที่เคยเป็นมา แต่เวลาผ่านมาจนถึงวันนี้
มีนมักเลิกเปรียบเทียบว่าแต่ก่อนเคยได้รับเยอะเท่าไหน
หรือได้คุยมากเท่าไหร่ เหลือแต่คำคล้ายพี่แค่ว่า
เท่าไหร่ก็เท่านั้น และมักมีคำต่อว่า ได้เจอก็ดีกว่าไม่ได้เจอ
และไม่ได้เจอ ก็ไม่เป็นไร ยังมีที่ที่เราทิ้งข้อความไว้ถึงกันได้เสมอ

เชื่อว่า ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปแบบไหน
หรือใครอีกด้านระหว่างเราจะไม่ว่างได้มากแบบใด
เราจะยังคงมองเห็นตัวหนังสือของกันและกันไปแบบนี้
อยู่ตลอด แม้ว่าไม่ได้เห็นทันที แต่เชื่อว่ายังไงก็จะได้เห็น
และได้รับการตอบกลับมา แม้สั้นสั้นจนคุ้นเคยกัน
กับคำว่า มาอ่านครับ นั่นก็เถอะน่ะ

ยินดีที่ได้พบกันในวันนี้ค่ะ ;')