ตอนที่1ตู้แบ่งปันน้ำใจ สุขใจทั้งผู้ให้, ปลึ้มใจทั้งผู้รับ, ให้โดยไม่มีเงื่อนไขใดๆทั้งผู้ให้และผู้รับ ตู้แบ่งปันน้ำใจ สุขใจทั้งผู้ให้ ปลึ้มใจทั้งผู้รับ ให้โดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ บันทึกภาพด้วยกล้องมือถือซัมซุงที่อยู่กันมานานหลายปีรุ่น DUOS กาลครั้งหนึ่งนานมากแล้วแต่ครั้งปีพ.ศ.2496 แม่บอกว่า แอ็ดแม่ต้องเอาแอ็ดไปอยู่วัดน่ะ แอ็ดจะต้องไปเข้าเรียน หนังสือไม่เช่นนั้นแม่จะมีความผิด(แม่มาบอกภายหลังตอนนั้นตกใจมาก)เด็กชายแอ็ด เป็นเด็กไว้หางเปีย แม่ บอกต่อมาอีกว่า(ถามแม่ทำไม?จะต้องไว้หางเปีย)ที่ไว้หางเปียนั้นเพื่อจะได้รอดตาย และแอ็ดข้อนข้างจะ ซนมากน่ะชิ ดช.แอ็ดก็ไม่เข้าใจอยู่ดี ทำไม?เราจึงมีหางเปีย จึงถูกเพื่อนๆที่เป็นชาววัดด้วยกันล้อ ด้วยถ้อยคำที่ฟังแล้วไอ้แอ็ดจะโกรธมากถึงมากที่สุด พวกมันล้อเลียนว่า "ผมเปียมาเลียใบตอง พระตีกลอง ตะลุ่มตุ้มมง" ตู้แบ่งปันน้ำใจ สุขใจทั้งผู้ให้ ปลึ้มใจทั้งผู้รับ ให้โดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ บันทึกภาพด้วยกล้องมือถือซัมซุงที่อยู่กันมานานหลายปีรุ่น DUOS ภาระกิจของเด็กชายไว้หางเปียเมื่อมาเป็นชาวเด็กวัด จะต้องมีน่าที่ รับใช้พระหลวงปู่ท่าน ภาระกิจสำคัญของทุกๆวัน จะต้องตื่นแต่เช้าเมื่อพระตีระฆังในยามย่ำรุ่งตอนตี4 ที่พระสงฆ์และสามเณรพร้อมทั้งเด็กวัดและตานุ่น (สติเลื่อนลอย) จะต้องตื่นจากที่นอน มาเตรียมตัวเดินตามพระหลวงปู่ เมื่อท่านเสร็จกิจสวดมนต์ภาคเช้าแล้ว ไอ้แอ็ดไว้หางเปีย จะต้องมีน่าที่หิ้วปิ่นโตเถ่าข้างละเถาด้วยมือของเด็กชายอายุ6ขวบปี.... ขอขอบคุณภาพปิ่นโตเถาโบราณจากเนตผ่านกู้เกิ้ลมาณ.โอกาสนี้ด้วยครับ คลิกที่นี่  เธอเป็นรุ่นพี่สาวได้กระมัง(ไอแอ็ดไม่มีพี่สาวมีแต่พี่สาวลูกของป้า) เธอไว้ผมยาว ถือขัน ข้าวสวยสีขาวนาลสดใส"บางวันจะมีไข่ต้ม"แต่เกือบจะทุกๆวันเธอ จะใส่บาตรพระ ด้วยข้าวสวยสีสดใสแต่เพียงอย่างเดียว เธอจะขอตขันข้าวที่ใส่บาตรหลวงปู่ เสียงดังสนั่นทีเดียว.... พระใส่บาตรให้โยมจากเนตผ่านกู้เกิ้ล คลิกที่นี่  วันนี้ปีที่2563 ฉันมีอายุเกิน70ปี เสียงขอดขันข้าวที่เธอใส่ข้าวพระหลวงปู่ท่าน ฉันก็ยังได้ยินเสียงขอดขันข้าว (ไอ้แอ็ดเด็กวัดไว้หางเปีย)ของเธออยู่เสมอ ในทุกครั้งที่ฉันนึกถึงและคิดถึงพี่สาวเธออยู่เสมอมิรู้เลือน.....   Create Date : 14 พฤษภาคม 2563 12 comments Last Update : 12 มิถุนายน 2563 7:31:18 น. Counter : 822 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณอุ้มสี, คุณหอมกร, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณtuk-tuk@korat, คุณกะว่าก๋า, คุณทนายอ้วน, คุณสองแผ่นดิน

ชอบคนไทยรักเมืองไทย ก้เพราะอย่างนี้เลยค่ะ เวลาเราเดือดร้อนกัน คนไทยไม่ทิ้งกันจริงๆ ค่ะ ดหวตไดอารี่ให้ลุงเลยค่ะ ปรบมือสิคะพี่น้อง   โดย: อุ้มสี 14 พฤษภาคม 2563 8:29:00 น.

ธนูคือลุงแอ็ด Diarist ดู Blog พี่แอ็ดมาบุกกรุงช่วงโควิดเหรอเนี่ย   โดย: หอมกร 14 พฤษภาคม 2563 8:49:19 น.

ตู้นี้มีประโยชน์และดีจริงๆค่ะ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 14 พฤษภาคม 2563 9:11:53 น.

เพิ่งทราบว่าไว้ผมเปียมีความผิด 555 สงสัยจะซนมาก คุณแอ๊ดอาจจะเจอกับเมื่อก่อนก็เป็นไปได้ ผมป้วนเปี้ยย แล้วตรอกแม้นสี 1 และ 2 เราเรียกว่าตรอกขี้หมา 555 ตัดผมที่ร้านใกล้กับ โรงรับยจำนำกรัยวิเชียร ซื้ออาหารกินกัน เปลี่ยนเวรไปซื้อ เดินไปแถวหน้าปะรปา เลยไป ลิตเติลโฮม หรือไม่ก็ไปแถววรจักร อีกที่ไปซื้อไปกินข้าวต้มแถวเฉลิมเขตร์ มีร้านขายรองเท้า หนังเก่า ส่วนข้ามสะพานมุ่งไปนางเลิ้งไปบ้างครับ ตอนนั้นยังไม่ ขายกล้วยแขก ยืนยนรถรางเคยแต่นอน ไม่นั่งเบาะผ้าค่าโดยสารแพงกว่า ไปละครับ   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 14 พฤษภาคม 2563 11:36:45 น.

เป็นเรื่องที่ดีงามน่าจดจำค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 14 พฤษภาคม 2563 16:48:14 น.

"ไอ้ผมเปียมาเลียใบตอง พระตีกลองตะลุ่มตุ่มมง" แล้วการวางมวยก็เริ่มขึ้น ระหว่างไอ้เด็กวัดไว้หางเปียกับไอ้เด็กวัด"บ้าน"ที่มันมีพระพี่เลี้ยงคอยช่วย.... อาจน่าจะเจอกันกะมังพี่ไวน์ แต่คงจะแค่เดินผ่านๆเห็นกันครับพี่ ผมเป็นช่างเฟอรนิเจอร์(มือหนึ่งเริ่มเรียกค่าแรงเพิ่ม555)โม้นิตนะพี่ไวน์.... กิจกรรมที่พวกเราสุมหัวกัน ที่ตลาดเก่าเยาว์ราชย่านเท็กซัตอ่ะน่ะพี่ไวน์ เป็นที่นั่งเม้าท์กันเป็นทีม กับร้านไอ้โกกาแฟโบราณเจ้าประจำ จนดึกดื่นก่อนเที่ยงคืน จึงจะแยกย้ายยกขบวนกับที่พักกัน ก่อนรถเมล์จะหมดเวลาวิ่ง-รับ-ส่ง(รถเมล์รสพ.สายหนึ่ง)ถนนตก-ท่าเตียน ไอ้แอ็ดพักบ้านเช่าย่านตรอกสะพานยาววววตรอกจันทร์ยานนาวา.... ย่านเฉลิมเขต์ ย่านนี้ไม่ค่อยได้ไปกันนักพี่ มันเป็นย่านของพวกเจ้าถิ่นเขาอ่ะพี่ (ไม่ล่ำเส้นกัน)ปุเดียวไม่สนุก... ป้าร้านกล้วยแขก นางเลิ้งเจ้าเดิมเก่า วันนี้น่าจะไม่มี แล้วครับพี่ ย่านนี้ก็ไม่ค่อยได้ไปเดินกันครับพี่ ส่วนใหญ่จะมีเจ้าถิ่นจองกันหมดแล้ว55555 แถวๆวัดคอกหมู ก็พอจะไปเดินกันอยู่บ้างตอนทำงานอ่ะพี่ไวน์....(อาศัยที่วัดคอกหมู)อายฉิบเลยพี่...555..เวลาย้ายตู้เฟอรนิเจอร์มาร้านค้าน่าถนน....55555 รถรางนั่งประจำครับพี่ "แต่ไม่ค่อยชอบ" กลัวไฟฟ้าดูดเวลามีฝนตก จะมีไฟฟ้าวูบว๊าบน่าสนุกตอนรางเปลี่ยนเลนวิ่งระหว่างราง จะนั่งบ่อยก็ตอนไป สะพานพุทธ เพราะต้นทางรถราง จะอยู่ฝั่งตรงข้ามกันกับสะพานดำ(สถานีชุมทางรถรางแม้นศรี)ต่อมากลายเป็นที่ทำการประปาแม้นศรีจนถึงปัจจุบัน... วันนี้ชอบคิดถึงอดีตมากครับพี่.... ขอบคุณพี่ไวน์มากครับที่แวะมารื้อฟื้นความหลัง แต่ครั้งกะโน้น   โดย: ธนูคือลุงแอ็ด 15 พฤษภาคม 2563 1:52:19 น.

+ เตือน....ฉันเตือนดวงจิต คิด...ครวญให้พร่ำเพ้อ กลิ่นกาย...หอมฟุ้งละเมอ รักเธอ....หลงเธอ สุดใจ ฉันยังคิดถึงเธออยู่เสมอ กลิ่นกายที่ตรึงจิตใจของฉัน   โดย: ธนูคือลุงแอ็ด 15 พฤษภาคม 2563 2:08:12 น.

สวัสดียามเช้าครับ แสดงว่าสมัยเป็นเด็ก คุณลุงแอ็ดเฮ้วมาก ไม่กลัวใครเลยนะครับ ตู้ปันสุขเป็นแนวคิดที่ดีจริงๆครับ ช่วยอะไรได้ก็ช่วยกันไปก่อน เป็นสิ่งที่ดีมากๆเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 15 พฤษภาคม 2563 6:24:28 น.

เห็นปิ่นโตแล้วนึกถึงสมัยก่อนที่มีเด็กวัดหิ้วปิ่นโตตามพระมาบิณฑบาตครับ วัดข้างๆบ้านจะมีไม้ผูกปิ่นโตให้สามารถหิ้วได้ทีละ 2 เถา คนนึงจะหิ้วได้ 4 เถา แถวบ้านพระมา 2 องค์ ก็เป็น 8 เถา   โดย: ทนายอ้วน 15 พฤษภาคม 2563 6:37:12 น.

อยากได้กล้วยสักหวี ว่าจัถือหวีที่บ้านไปแลก กร้ากกกก ขอบคุณคอมเม้นท์ดีๆที่บ้านนะคะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 15 พฤษภาคม 2563 8:28:41 น.

นึกถึงคำว่า ชีวิตต้องสู้ ต้องสู้ชีวิตเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 15 พฤษภาคม 2563 14:46:49 น.

มีอะไรก็แบ่งปันกันครับ ผลิตผลทางการเกษตรก็ดีครับ ไม่เคยเป็นเด็กวัด แต่ เคยอ่านหนังสือ เด็กวัด ตื่นนอนก็ต้องตื่นพร้อมพระ เคยอ่านประวัตินักการเมืองดังนักธุรกิจบางคนก็เคยเป็นเด็กวัด เช่น นายกชวน   โดย: สองแผ่นดิน 19 พฤษภาคม 2563 11:25:09 น.