แสงแดดยามเช้าทอเข้ามาในบ้านพัก...ภายในบ้านดูสดใสในยามกลางวัน...โซฟาเดย์เบดตัวใหญ่ร่วมสมัยที่น้ำเงินเข้มกลางห้องยิ่งขับกับพื้นหินอ่อนสีขาวในห้องรับแขกเป็นอย่างดี...

เมื่อคู่รักฮันนีมูนทานอาหารเช้าเป็นอันเรียบร้อย...พีขอแยกตัวไปจัดการโปรแกรมเที่ยวล่องเรือที่เค้ากับก้องตกลงกันว่าจะไปในวันนี้ที่ล็อบบี้...

ก้องนึกถึงตอนที่พีจะออกไปจากบ้านพักแล้วอดหน้าแดงขึ้นมาไม่ได้...

.

.

.

พีอยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีขาวทับด้วยเสื้อเชิร์ตผ้าฝ้ายแขนสั้นสีฟ้าครามและกางเกงสีครีมที่พับขาขึ้นมาเล็กน้อย....

ดูหล่อเหมาะกับทะเลวันสบายๆ ที่สุด >_<

ก้องนั่งบนโซฟา...จ้องมองพีที่กำลังหยิบข้าวของส่วนตัวเพื่อออกไปนอกห้องจนเพลินตา....

“คุณภรรยาคร้าบ...เดี๋ยวสามีออกไปแปปเดียวนะ...คุณภรรยาก็อาบน้ำแต่งตัวซะนะครับ”

ก้องสะดุ้งออกจากภวังค์...ใบหน้ายังอดร้อนผ่าวกับคำว่าภรรยาไม่ได้...

“อะ...อืม...ครับ...ค..คุณสามี”

พียิ้มอ่อนโยนให้ก้อง...แล้วเดินมาใกล้ร่างที่นั่งอยู่บนโซฟา...

คนหน้าคม...โน้มตัวลงกดริมฝีปากลงบนหน้าผากนุ่ม...จุมพิตหน้าผากแผ่วเบา...นุ่มนวล...

แล้วเลยเอียงใบหน้า...ก้มลงใกล้ข้างหูคนหน้าหวาน...เป่าลมหายใจไล้กระซิบเสียงหวานแผ่วเบา...

“คุณภรรยาอยู่คนเดียวได้มั้ย...ให้คุณสามีอาบน้ำให้ก่อนแล้วค่อยออกไปดีมั้ยครับ”

ก้องหน้าแดงร้อนผ่าว...ลุกพรวดขึ้นจากโซฟาทันที...ทำเอาร่างเข้มแทบถอยตัวไม่ทัน...

“บ้า...ไม่ต้องเลยพี...คุณสามีจะออกไปก็รีบๆ ออกไปเลยครับ...ผมอยู่คนเดียวได้” พูดพร้อมกันใช้สองมือทั้งผลักทั้งดันร่างพีไปทางประตู

“55...คร้าบบบ...คร้าบบ...ไปแล้วคร้าบคุณภรรยาคร้าบ”

เมื่อถึงหน้าประตู...ร่างเข้มดันตัวหยุด...แล้วหันหน้ามาส่งสายตาหวานซึ้ง...

“ยังไม่ทันไปก็คิดถึงคุณแล้วล่ะก้อง...”

>///<“บ้า...”

ร่างเข้มหัวเราะเสียงใสอีกครั้งก่อนเดินออกจากห้องไป...ทิ้งให้คนหน้าหวานยืนหน้าแดงอยู่หน้าประตูพักใหญ่เลยทีเดียว...

.

.

.

ก้องเดินเหม่อเช็ดผมออกจากห้องน้ำใหญ่...ใบหน้ายังคงแดงระเรื่อยามนึกถึงเรื่องของคนรัก....

ก้องตัดสินใจแต่งตัวในชุดสบายๆ...เสื้อยืดสีฟ้าน้ำทะเลตัดด้วยขอบปกและขอบแขนสีขาวกับกางเกงขาสั้นสีครีม...เค้าไม่ได้ตั้งใจจะแต่งตัวให้เข้าชุดกับพีนะ...แค่วันนี้เค้าอยากใส่แบบนี้เฉยๆ จริงๆ นะ ...

พียังคงไม่กลับเข้ามาในห้อง...ก้องจึงเดินไปชมวิวหน้ากระจกบานใหญ่ในห้องนอน...บรรยากาศทะเลช่างสวยงามจริงๆ...นานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่ได้รู้สึกสบายใจอย่างนี้...แทบทนรอจะออกไปสัมผัสผืนทรายและท้องน้ำทะเลไม่ไหวแล้วสิ...

ร่างขาวยืนเหม่อลอยชมวิว...ผมนุ่มยังคงเปียกชื้นตกลงมาปรกหน้า...แต่เจ้าของที่กำลังเพลิดเพลินกับวิวทะเลไม่ได้ให้ความสนใจกับมันเท่าไหร่นัก...

จู่ๆ ก็มีสัมผัสทำให้เจ้าของร่างเหม่อสะดุ้ง...แขนแข็งแรงโอบรอบบ่า...สัมผัสคุ้นเคยกอดรวบกระชับร่างแนบแน่น...

ถึงแม้จะตกใจในตอนแรก...แต่สักพักร่างขาวก็ผ่อนคลายตัวในอ้อมกอดอุ่น...

...ใบหน้าคมถูกวางลงบนไหล่ข้างนึงของคนหน้าหวาน...ใบหน้าแนบชิด...

“กลับมาแล้วก้อง...คิดถึงคุณจังเลย...” เสียงทุ้มกระซิบข้างหู...และเมื่อพูดจบก็หันหน้ามากดจมูกโด่งลงบนข้างแก้มนุ่มแบบไม่รอคำตอบ...

“เวอร์น่ะพี....คุณไปแค่ครึ่งชั่วโมงเองนะ”คำพูดเหวี่ยงๆ...ไม่สอดรับกับอมยิ้มบนใบหน้าและอาการที่ใบหน้าหวานเอียงหน้ารับสัมผัสจากริมฝีปากบาง...

“แหม...ก็ไม่อยากอยู่ห่างคุณภรรยาซักนาทีเลยนี่คร้าบบ...อืมมม...ตัวคุณหอมจัง”คนพูดไม่พูดเปล่า...แต่จมูกคมเริ่มซุกไซร้หากลิ่นหอมจากซอกคอขาว...

“อื้ออ...พี...ไม่เอา...จั๊กกะจี้” ใบหน้าหวานหัวเราะคิก...พร้อมกับถดคอหนีจากสัมผัส...เดินหนีกลับมานั่งที่เตียงยกผ้าขึ้นซับน้ำบนผมที่ยังคงเปียกชื้น

“แหม...ก็คุณภรรยาชอบทำให้คุณสามีทนไม่ไหวทุกทีเลยอ่ะ...”ร่างเข้มเดินตามกลับมาคว้าผ้าเช็ดตัวจากมือขาวแล้วลงมือเช็ดปอยผมนุ่มที่เปียกแทน...

ใบหน้าหวานยิ้มเคลิ้มรับสัมผัสนุ่มนวลอุ่นสบาย...

“เออก้อง...ผมไปคุยมาแล้วนะ...เรือจะออกตอนสิบเอ็ดโมง...เป็นโปรแกรมล่องเรือเที่ยวเกาะและดำน้ำที่เกาะใกล้ๆ รอบๆ นี่แหละ...มีจุดเที่ยวดำนำอยู่สองสามเกาะน่ะคุณโอเคมั้ย”

“อื้ออ...ก็ดีนะพี” ก้องยังคงเพลินกับสัมผัสนุ่มที่เช็ดผมของเค้าอยู่

“อืมม...แล้วเวลาเหลืออีกตั้งชั่วโมง...” พีลากเสียงพร้อมกับโน้มตัวมาใกล้...ส่งเสียงกระซิบข้างหู...

“...เราจะทำไรกันดีครับคุณภรรยา...”พีเปลี่ยนสรรพนามขึ้นกะทันหันพร้อมด้วยเสียงกระซิบชวนใจสั่น..

ก้องหลุดออกจากภวังค์ทันทีที่เสียงทุ้มเริ่มเปลี่ยนโทน...ตาโตตกใจ...

“ทะ...ทำ...อะไรเหรอ”

พียิ้มหวานเจ้าเล่ห์ส่งให้ก้อง “ก็ไหนๆ...เวลาก็เหลืออยู่แล้วนะครับคุณภรรยา...งั้นเราก็....”

พีทิ้งหางเสียงไว้ให้ใจสั่นเล่น...

ก้องใบหน้าร้อนผ่าวผุดลุกขึ้นยืนทันที...

“เอ้อ...พี...งั้นเราไปเดินชายหาดกันนะ...เวลาเหลือตั้งชั่วโมง...ผมอยากไปเดินชายหาดอ่ะตั้งแต่มายังไม่ได้เหยียบทรายเลย...นะ..น้า”

พีอ้าปากค้างอึ้งไปซักพัก....คิดว่าจะเข้าทางเค้าแล้วเชียวน้า...ก้องนะก้อง...เอาเถอะไม่ยอมตอนนี้คืนนี้ก็ต้องยอมอยู่ดี...ผมยอมอดใจไว้ก่อนก็ได้...

พีส่งยิ้มให้ก้องในที่สุด “คร้าบบ...ก็ได้คร้าบบ...ไปเดินชายหาดกันนะครับคุณภรรยา”

พีลุกขึ้นยืนข้างก้อง...แล้วยกแขนข้างนึงขึ้นทำมุมเก้าสิบองศากับเอวตัวเอง...

ก้องยืนอึ้งมองพีอย่างงงๆ

“เอ้าก้อง...เร็วๆ สิ” พีจับมือก้องข้างนึงยกขึ้นมาควงแขนของเค้าไว้

คนหน้าหวานอมยิ้มให้กับท่าทางของคนรัก...‘พีจะรู้ตัวมั้ยนะว่าเวลาที่พีแสดงความเป็นเจ้าของอย่างนี้พีดูน่ารักที่สุด’

ใบหน้าหวานอดไม่ได้ยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้คนข้างตัว...แล้วกดจมูกลงบนข้างแก้มของคนหน้าคมแรงๆ หนึ่งครั้ง...

คนหน้าคมตัวแข็งกับการแสดงความรักของคนรัก...อมยิ้มมีความสุขที่สุด...>_<

เมื่อถอยใบหน้าออกมา...ทั้งที่ตัวเองเป็นคนยื่นหน้าเข้าไปเองแท้ๆ แต่ใบหน้าหวานกลับร้อนผ่าวและมีสีแดงระเรื่อ...

‘โอ้ย...ก้อง...ทำเองเขินเอง...คุณจะน่ารักไปไหนเนี่ย!!!’

พีก้มลงตามติดใบหน้าที่ถอยออกไปนั้น...เอียงใบหน้าหาริมฝีปากนุ่ม...แล้วกดริมฝีปากสัมผัส

“จุ๊บบ!!!”

“ไปกันครับคุณภรรยา” พีถอยหน้าออกมาพร้อมกับกระชับแขนที่อยู่ในวงแขนของเค้าอีกที

“ไปครับ..คุณสามี” เสียงหวานๆ ตอบมาทั้งๆ ที่หน้ายังแดงอยู่อย่างนั้น

แล้วทั้งคู่ก็มุ่งหน้าออกไปยังชายหาดขาวสวยที่ทอดยาวอยู่ข้างหน้า.....

--------------------------------- TBC ---------------------------------------