อยากให้วันอาทิตย์มีหกสิบชั่วโมงจัง

พรุ่งนี้ต้องไปทำงานอีกแล้วสิ พรุ่งนี้ต้องไปทำงานอีกแล้วสิ

เมื่อวานเพิ่งทำงานไปนี่นา วันนี้ตื่นมายังไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย เผลอแผล็บเดียวตะวันเปลี่ยนสีแถมคล้อยต่ำ ต่ำลง ต่ำลง

ยิ่งพระอาทิตย์เคลื่อนลงต่ำมากเท่าไหร่ หัวใจก็ยิ่งห่อเหี่ยว ตรูจะไปรอดในวงการนี้ไหมเนี่ย ตอนนี้ชักลังเล เริ่มสำเหนียกแล้วว่าตัวเองยังอ่อนด๋อยสำหรับงานล่าม

เมื่อวานนั่งแปลงานภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษาอังกฤษ ไม่ใช่ภาษาพ่อภาษาแม่สักกะอย่าง แต่สาวหน้าลาวๆ เติบโตมากับภาษาลาว แล้วลาวอย่างเราต้องมานั่งแปลภาษายุ่นเป็นภาษาฝรั่ง งูๆปลาๆ พอกัน นั่งแปลไปพลันนึกถึงผู้ชายในอุดมคติ แฮะแฮะ รู้นะว่ากำลังคิดว่า มันเกี่ยวกันไหมล่ะเนี่ย

เกี่ยวสิคะ ตอนนั้นพลันคิดขึ้นมาทันทีเลยว่า ถ้าจะแต่งงานขอเอาฝรั่งที่เก่งภาษาญี่ปุ่น หรือ เอาญี่ปุ่นที่เก่งภาษาฝรั่ง เอามาไว้ช่วยกันทำมาหากิน อิอิอิ

อยู่ๆเสียงสวรรค์ก็ดังแว่วมาจากด้านหลัง "โอ๋จัง ช่วยหน่อย ไปคอยแปลให้จีเอ็มด้วยเวลามีคำถาม" เฮ่อออ นาเบะซังนั่นเอง เพิ่นเป็นผู้จัดฝ่ายบัญชี อื่มมมมม ไอ้เราก็นึกว่าจะเป็นเรื่องบัญชีหรือไม่ก็พวกซื้อๆขายๆของกันง่ะ

พอเดินเข้าไปในห้อง อะจ๊ากกกกก พี่คนไทยไม่รีรอ เปิดโปรเจคเตอร์ อะไรเนี่ย มีแต่กร๊าฟ มีแต่ตาราง โอ้โน แถมมีสูตรคำนวณด้วยยยยอีกห่าง

คุณพี่เป็นเอ็นจิเนียร์นะมานั่งทำไรแถวนี้คะ พี่ท่านไม่พูดพร่ำทำเพลง ใช้เลเซอร์ชี้ไปบนจอ งึมงำงึมงำ ไม่ลืมหูลืมตา ล่างได้แต่ อึ้ง อึ้ง เอ่อ เอ่อ หน้าซีดเล็กน้อย หัวสมองมึนงงง พูดไรเนี่ย เรื่องไรเนี่ย พูดร่ายยาวอีกต่างหาก จับต้นชนปลายไม่ถูกเลย พี่พูดจนสมใจแล้วก็หยุดหันมามองหน้าอ้วนกลมดิ๊กของเรา ทำท่าพยักเพยิดให้แปล เอ่อ อ่า เอ่อออ ง่า แบ๊ะ แบ๊ะ แบ๊ะ พี่นาเบะซังคงไม่อยากเห็นหมูถูกเชือดเลยช่วยแปลให้จีเอ็มฟังแทน เฮ่ออ ขอบคุณค่ะที่ช่วยจากอาการปริ่มจะจมน้ำ

ดำน้ำ บุ๋ม บุ๋ม บุ๋ม กินน้ำไปหลายอึก เกือบจมน้ำตายหลายเพลาเหมือนกัน ไหนบอกให้มาคอยแปลเวลาจีเอ็มถามไง นาเบะซังโกหกกันชัดๆ เรียกหนูมาแปลเรื่องอะไรเนี่ย เกิดมาไม่เคยรู้เรื่องเลย มีแต่ตัวเลข มีแต่กราฟ อะไรๆก็เขียนเป็นภาษาอังกฤษตัวย่อทั้งนั้นเลย พอพูดก็เรียกแบบตัวย่อง่ะ ใครจะไปรู้ด้วย

เดินออกมาน้ำตาตกใน ชาวบ้านเค้ารู้เรื่องกันหมด ยกเว้นล่ามจนบัดเดี๋ยวนี้ยังไม่รู้เลยว่าเค้าคุยไรกัน นาเบะซังตบไหล่ อืมมม ก็ดีแล้วแหละ เรียนรู้เรื่องพวกนี้ไว้ด้วยนะ ทั้งภาษาอังกฤษภาษาญี่ปุ่น แงงงงงง ไม่ต้องเลย ตบหัวแล้วลูบหลังชัดๆ คราวก่อนก็บอกให้ไปเรียนรู้เรื่องศัพท์บัญชีทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ภาษาญี่ปุ่น ยังไม่พออีกเหรอ จะเอาอะไรกับหนูอีก หนูจบแค่ภาษาญี่ปุ่นนะคะ ฆ่ากันเลือดเย็นชัดๆ เอาสิ แน่จริงไม่บอกให้ไปเรียนภาษาฝรั่งเศษเพิ่มอีกด้วยเลยล่ะ ฮึ่มมมม เจ็บใจ เจ็บใจจริงๆนะ ไม่ได้เล่นมุข

ยิ่งเค้าจ่ายเงินเดือนเราสูงเราก็ยิ่งเครียดจัด เครียดแล้วก็กินๆๆๆๆๆ อ้วนๆๆๆๆ ใหญ่กว่าเดิม ถ้าน้ำหนักเท่ากระสอบข้าวเมื่อไหร่จะวิ่งโล่ไปฟ้องศาลปกครองเลยคอยดู

จะว่าไปเงินเดือนล่ามมันสูงนะ สูงจริงๆ ยิ่งคิดก็ยิ่งเก็บกด ไม่วายจะคิดว่าตัวเองทำงานไม่คุ้มเงินเดือน พี่ๆหลายคนในโรงงานชอบมาถามว่าได้เท่าไหร่ แฮะ แฮะ บอกไม่ได้ค่ะ ฟามลับ ยังไม่วายเดากันอีก เอิ้ก เอิ้ก เรื่องนี้มันเป็นฟามลับของทางราชการ บอกไม่ได้ มันผิดวินัย อิอิอิ แต่ในใจก็นึกว่า อืมมม หนูได้มากกว่าที่พี่ๆ เดาอีกค่ะ ว่าแล้วเซ็งง่ะ อยากเดินไปขอลดเงินเดือนที่ฝ่ายบุคคลจัง

ทำไมล่ามต้องได้เงินเดือนสูงด้วยเนี่ย คิดไปคิดมาได้เหตุผลมาหลายข้ออยู่

ข้อหนึ่ง รู้ภาษาต่างประเทศที่ชาวบ้านไม่รู้ หรือรู้มากกว่าที่ชาวบ้านทั่วไปรู้ เค้าเลยจ่ายค่าภาษา

ข้อสอง ล่ามเป็นความสามารถเฉพาะตัว ต้องมีไหวพริบปฏิภาณ สมองต้องแล่นตลอดเวลา ติดเทอร์โบได้ยิ่งดี ชาวบ้านพูดไรมาต้องแปลได้ภายในเสี้ยววินาที สารเข้าทางรูหู ส่งต่อไปที่สมอง ทำความเข้าใจ แปลงสาร เปล่งวาจา ในขณะเดียวกันหูต้องคอยฟังสารที่จะถูกส่งเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย เค้าเลยจ่ายค่าทักษะความไวของสมอง

ข้อที่สาม งานล่ามเป็นงานบริการครอบจักรวาล เนื้อหาที่แปลมีแบบไม่สิ้นสุด มีมากเท่าที่มนุษย์จะสรรหามาพูดคุยกัน ไม่ว่าจะพูดอะไร ลูกค้าต่างคาดหวังให้ล่ามแปลได้หมด วันไหนท้องฟ้าโปร่งใส ก็พูดอะไรที่คนสามัญคุยกัน วันไหนมืดคลึ้มพูดปัญหาในโรงงาน วันไหนพายุมา เกิดอุบัติเหตุพูดเรื่องอาการเจ็บป่วย การรักษา วันไหนเฮอริเคนมา อะจ๊ากคุยเรื่องการเมือง "รัฐบาลกำหนดให้นายจ้างต้องให้พนักงานไปลงประชามติรัฐธรรมมนูญ และ แบร่ แบร่ๆๆๆๆ" แต่ละเรื่องแปลญี่ปุ่นเป็นไทยไม่ว่า แปลไทยเป็นญี่ปุ่นนี่สิ หนาวไปถึงเม็ดเลือดขาว

ข้อที่สี่ งานล่ามต้องฉายเดี่ยวต่อหน้าธารกำนัลตลอดศก พูดเดี๋ยวนั้น จบตรงนั้น เตรียมการล่วงหน้าไม่ค่อยได้ เจอปัญหาต้องแก้เองเพราะทุกสายตาต่างจ้องมองพร้อมเงี่ยหูฟัง และต้องแปลให้งานของลูกค้าเดินได้อย่างต่อเนื่องและราบลื่น

ข้อที่ห้า งานล่ามเป็นงานที่ไม่มีใครทำแทนได้ ถามใครก็ไม่ได้ ยกเว้นล่ามด้วยกัน ฮา ฮา

เท่าที่นึกออกก็มีเท่านี้ อาจมีเพิ่มเติมในภายหลังถ้านึกออก

คิดไปคิดมา วันๆ เลยเปิดเน็ตหางานที่ไม่ต้องเป็นล่ามตรงๆ เงินน้อยกว่านี้ก็ได้ แต่ขอไม่เครียดง่ะ เฮ่อออ แต่เสียดายตังค์ว่ะ ฮะฮะฮะ เอาใจยากฉิบเป๋งเลย

พรุ่งนี้ต้องไปทำงานแล้วสิ พรุ่งนี้ต้องไปเป็นหมูขึ้นเขียงถูกเชือดอีกแล้วสิ

อินุ
เลือดออกซิบๆน้ำตาเล็ดทุกวัน

ปล. จะหางานใหม่จริงๆนะ ท้อแล้วง่ะ

Create Date : 22 กรกฎาคม 2550		5 comments
Last Update : 22 กรกฎาคม 2550 18:54:31 น.
Counter : 536 Pageviews.
Share Tweet