Group Blog All Blog
|
โรงเรียนเด็กโข่งใกล้เปิดเทอมแล้ว ตื่นเต้นแท้น้อ... ใกล้เปิดเทอมแล้ว จะตื่นเต้นหรือจะกลัวดีนะ อีก 4 วัน โรงเรียนก้อเปิดเทอมแล้ว เด็กโข่งอย่างบีบีต้องกลับไปนั่งเรียนหนังสืออีกครั้ง นี่เป็นการกลับเรียนอย่างจริงจังครั้งแรกในรอบเกือบ 8 ปี เฮ้อ! จะรอดมั้ยเนี่ยะ จริงๆในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา บีบีไปเรียนอยู่นะ แบบว่าโครงการออแพร์บังคับให้ไปเรียนอ่ะ แต่ตอนนั้นเป็นการเรียน non-credit เรียนเอาชั่วโมง เล่นๆ ขำๆ ไม่มีเกรด ไม่ต้องสอบ แต่คราวนี้ต้องกลับไปเป็นนักเรียนเต็มตัวอีกครั้ง แล้วเด็กโข่งอย่างเราจะรอดมั้ยเนี้ย แต่เอาวะ! เพื่ออนาคต สู้โว้ย! ตอนนี้บีบีสมัครเรียนหลักสูตร Medical Assisting ที่ technical college โรงเรียนที่จะไปเรียนใกล้บ้านคุณสามี แต่ไกลจากบ้านบ้านโฮสที่บีบีทำงานด้วยมาก ที่จริงใกล้ๆ บ้านโฮสมี community college ที่เปิดสอนหลักสูตรที่บีบีอยากเรียนอยู่เหมือนกัน แต่กระแดะอ่ะค่ะ ไม่อยากเรียน community college อยากเรียน technical college มากกว่า บีบีคิดว่าวิชาที่เราลงเรียนมันออกแนววิชาชีพ ดังนั้นเรียนที่วิทยาลัยเทคนิคเลย น่าจะสอนดีกว่า อีกอย่างคือถ้าเรียนจบแล้ว ทางโรงเรียนคงหางานให้ด้วย จะได้ไม่ลำบากหางานเอง หุหุ พูดถึงการให้สิทธิการจ่ายค่าเทอมในเรทของ resident ที่ Seattle นี่ก้อแปลกดีนะ เพราะแต่ละ college เค้าก้อมีหลักเกณฑ์ที่แตกต่างกันออกไป บางที่แค่อยู่ในพื้นที่ครบ 3 ปีก้อได้แล้ว บางที่ต้องถือกรีนการ์ดอย่างน้อยหนึ่งปีเต็ม แต่บางที่แค่แต่งงานหรืออยู่ในระหว่างการยื่นเรื่องขอกรีนการ์ดก้อได้แล้วอ่ะ หลายอย่างจริงๆ ที่บีบีต้องกลับไปเรียนก้อนะ ไหนๆก้อตั้งใจว่าจะปักหลักที่อเมริกาแล้ว บีบีก้ออยากจะหางานที่เป็น real job จริงๆทำอ่ะ แบบว่าไปทำงานเช้ากลับเย็น ได้รับเงินเดือน จ่ายภาษี ได้สวัสดิการและวันหยุดต่างๆ เหมือนคนทำงานทั่วไปอ่ะ เพราะตอนนี้บีบียังเป็นพี่เลี้ยงเด็กอยู่ รายได้กับสวัสดิการไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่การจะหางานดีๆ ทำในอเมริกา ใครที่อยู่อเมริกาคงรู้ๆกันอยู่ว่า ใบปริญญาจากไทย มันเอามาใช้ทำงานอะไรที่นี่ไม่ได้เลย ถ้าอยากทำงานดีๆ คุณต้องเริ่มต้นจากการมี certificate อะไรสักอย่างก่อน จะได้เอาไปใช้สมัครงานได้ จะได้มีประสบการณ์เอาไว้ใช้สมัครงานต่อไป บีบีจบป.ตรี บริหารธุรกิจบริการมาค่ะ แต่ที่กำลังจะไปเรียน Medical Assisting เนี่ยะ ออกจะคนละแนวกับที่เรียนมาและเคยทำงานมาเลย แต่จริงๆที่บีบีเรียนมันออกแนวจัดการข้อมูลคนไข้ จ่ายยา หรือแผนกต้อนรับของโรงบาลแค่นั้นค่ะ เพราะบีบีเรียนแค่หลักสูตรที่เป็น certificate (4 quarters)เฉยๆ ถ้าอยากเรียนเป็นผู้ช่วยหมอตามชื่อหลักสูตรเป๊ะๆ ต้องลงเรียนหลักสูตร assosiate (6 quarters) ค่ะ แต่ตอนนี้ บีบีแค่อยากได้ certificate ไปไว้สมัครงานอ่ะค่ะ ตั้งใจไว้ว่า ทำงานเก็บเงินไปสักพัก ถ้าบีบีรู้ตัวว่าชอบทางด้านนี้ บีบีจะกลับไปเรียนหลักสูตร assosiate ต่อ หรืออาจจะผันตัวเองไปเรียนพยาบาล จะได้ทำงานในตำแหน่งที่สูงๆขึ้นไปได้ แต่ถ้าทำงานไปแล้วรู้สึกว่ามันไม่ใช่ ก้ออาจจะเรียนต่อโทบริหารธุรกิจไปเลย เพื่ออนาคต เราต้องทำได้ค่ะ ที่พูดมาทั้งหมดคือเป้าหมายในอีก 2 ปีข้างหน้า แต่ ณ ตอนนี้ อีก 4 วันก้อจะเปิดเทอมแล่ว กลัวแท้น้อ จะเป็นยังไงน้อ จะฟังเค้าพูดรู้เรื่องมั้ยน้อ จะมีเพื่อนสักคนมั้ยน้อ เอ่อ...เริ่มเครียดแล้วนะเนี่ยะ เทอมนี้บีบีต้องเรียนภาษาอังกฤษก่อนค่ะ นึกไปแล้วก้อเจ็บใจตัวเอง ตอนทำข้อสอบวัดระดับภาษา บีบีจะเดาให้ถูกเพิ่มอีก 3 ข้อก้อไม่ได้ ไม่งั้นก้อไม่ต้องมานั่งเรียนภาษาล่ะ ประหยัดเวลาไปได้หนึ่งเทอม ที่สำคัญ ประหยัดเงินค่าเทอมไปได้ตั้ง 1,050$ แน่ะ (ทำงานเกือบเดือนเลยนะนั่น) คุณสามีเค้าบอกว่าเค้าจะจ่ายค่าเทอมให้ แต่บีบีบอกไม่ต้อง บีบีอยากใช้เงินที่หามาได้ด้วยตัวเอง จะได้รู้สึกภูมิใจในตัวเองมากกว่า (เงินเดือนน้อยแล้วยังจะหยิ่งอีก!) บีบีเคยคิดไว้นะว่าในอนาคต สมมุติว่าถ้าเราไปด้วยกันไมได้แล้วต้องเลิกกัน ถ้าเขาส่งเราเรียน มันอาจกลายเป็นบุญคุณที่ไม่สามารถทดแทนกันได้ ดังนั้น อนาคตของบีบี บีบีจะสร้างมันเอง ถึงจะไม่ก้าวกระโดดเหมือนคนอื่น แต่บีบีจะค่อยๆก้าวไปอย่างช้าๆ แต่มั่นคง จะไม่หลงทาง เพราะบีบีรู้จุดหมายปลายทางที่บีบีตั้งใจไว้แล้ว คุณสามีแค่คอยเป็นกำลังใจและเป็นสามีที่ดีอย่างนี้ต่อไป แค่นี้ก้อพอแล้วล่ะ สำหรับใครที่ผ่านมาอ่านบล็อคนี้ของบีบี อีก 2 ปี อย่าลืมกลับมาอ่านอีกครั้งนะคะ จะได้รู้ว่าบีบีจะทำได้อย่างที่ตั้งใจไว้หรือเปล่า สำหรับวันนี้ ราตรีสวัสด์ อุ๊อิ๊ อุ๊อิ๊ ครุคริ ครุคริ
|
Sugar lip
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 156 คน [?] วันหนึ่ง เราจะต้องทำบล็อคหน้าตาสวยๆออกมาให้ได้ คอยดูสิ หึ บีบีได้มาใช้ชีวิตอยุ่ที่อเมริกาถึงวันนี้ก้อเกือบ 3 ปีล่ะค่ะ การได้มาใช้ชีวิตต่างแดนตัวคนเดียว เวลามีปัญหาหรือข้อสงสัยขึ้นมา มันก้อไม่รุ้จะไปถามใคร ภาษาเราก้อไม่ดี บีบีก้อจะหาข้อมูลในเวป google แล้วบีบีก้อจะได้คำตอบออกมาในรูปแบบของ bloggang บีบีเลยรู้สึกถึงความสำคัญของบล็อค รู้สึกขอบคุณคนเขียนบล็อคทุกๆคน ที่เสียสละเวลามาเล่าประสบการณ์ต่างๆที่เป็นประโยชน์อย่างมากมายกับคนที่ไม่รู้อะไรเลยอย่างบีบี ดังนั้นบีบีก้อเลยตั้งใจไว้ว่าจะทำบล็อคเพื่อบอกเล่าเรื่องราวประสบการณ์ และ how to ต่างๆ ของบีบี เผื่อว่าจะได้เป็นประโยชน์แก่คนอื่นๆมั่งค่ะ
Friends Blog Link |
|||||||||||||
หนาวแล้วดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ