Group Blog
All Blog
|
แท็กซี่มหาสนุก.....เรื่องราวขำๆน่ารักของอิชั้นกับ Taxi เห็นเตือนภัยมาหลายกระทู้แล้วขออินไปกะเค้าหน่อยละกัน... เนื่องจากเห็นเยอะกระทู้เหลือเกิน ลิ้งค์กับไปมาระหว่างห้องแป้งกะหว้ากอ และพัวพันไปถึง FWD Mail อีกหลายๆอัน....และยังมีหลายๆคนที่มายืนยัน นั่งยัน และนอนยัน.....ว่าเรื่องนี้มันมีจริงๆน๊า..... โอเช....ไหนๆลองนึกดูจิ๊...ว่าอิป้าผู้ซึ่งใช้ Taxi เป็นสรณะอย่างอิชั้นเคยเจอะเจออะไรมาบ้าง กรณีที่ 1 นั่งจาก Esplanade รัชดากลับบ้านที่ถนนสุขุมวิท ระยะทางไม่ไกลนัก อันที่จริงนั่งรถใต้ดินก็ได้ แต่พอดีรวย....และเมื่อยเพราะกระแดะใส่ส้นสูง 6 นิ้วไปดูคอนเสิร์ต แยกกะคุณแฟนที่หน้าห้างนั่นแหละ.... โบก.......Taxi จำได้ว่าสีเขียวล้วนทั้งคัน....เบาะภายในหุ้มผ้าสีขาวสะอาดตา น่านั่งเป็นที่ซู้ดดดดด.... เปิดประตูปั๊บ...ตะโกนบอก ไปเอกมัยไหมเพ่.... Taxi : ไปครับ อิชั้น ก็กระโดดนั่งปุ๊บ....โบกมือบ๊าย บาย คุณแฟน.... พอรถเคลื่อนตัวเท่านั้น......โอ้ว....แม่เจ้า กลิ่นอะไรเนี่ย....ทำไมมันถึงฉุนเฉียว เหม็นเขียว ชวนวิงเวียนให้อาเจียนขนาดนี้........ นั่นๆๆๆๆ อิพี่ Taxi มันจะมอมยาชั้นแน่ๆ....แต่เอ๊ะ...เดี๋ยวนะ ขอถามก่อน อิชั้น : พี่คะ ตะกี้พี่ไปส่งลูกค้าที่เป็นต่างชาติมาใช่ไหมคะ Taxi : ใช่ครับ...เป็นพวกคนดำน่ะครับ....ทำไมเหรอครับ? อิชั้น : อ๋อ....ไม่มีไรค่ะพี่...พี่ช่วยเปิดกระจกทุกบานเลยได้ไหมคะ Taxi : ได้ครับๆ หนาวหรือครับ... อิชั้น : ไม่ได้หนาวค่ะพี่ แต่เหม็นเต่า....จะอ้วกแล้วค่ะ กลิ่นตัวมันคลุ้งเลย พี่ไม่ได้กลิ่นเหรอคะ... Taxi : (หัวเราะดังมากกก) ผมชินแล้วครับ...ขับรถแรกก็เกือบตายครับ เดี๋ยวผมเปิดกระจกให้ครับ.... ตกลงวันนั้น อิชั้นเลยนั่งรถกินลมจนถึงบ้านเลยค่ะ มีของแถมจากรถมาด้วยค่ะ....กลิ่นมันติดอยู่กะเบาะผ้าค่ะ เลยติดเสื้ออิชั้น กลับบ้านมาด้วย รีบอาบน้ำอย่างว่อง....เพราะแค่เดินเข้าบ้าน แม่ร้องลั่น.....ใครเอากลิ่นแมงกะแท้เข้ามา...เหม็นเขียว.....!!!!!!! แหะๆๆๆ แม่จ๋า....กลิ่นเต่าคนอื่นจากหนูเองจ้า..... ไม่ต้องมอมยา....ไม่ต้องพ่นยา....เจอแบบนี้ก็แทบสลบค่ะ กรณีที่ 2 ระยะทางจากเอกมัยไปเลียบทางด่วนเอกมัยรามอินทรา...ไม่ไกลนัก ระยะทางประมาณ 80 บาท เหตุเกิดประมาณ 9 โมงเช้า จำไม่ได้ว่ารถสีอะไร....คนขับดูหน้าตายิ้มแย้มดี อิชั้นบอกทางเค้าแล้วก็นั่งดูข้างทางไปเรื่อยๆ.....จนโทรศัพท์ดังขึ้น ก็รับและคุยกะเพื่อนสักพัก.... คนขับก็เอาแระ....เสียงคุณผู้หญิงนี่เพราะนะครับ...ยิ่งเสียงหัวเราะนี่เพราะมาก เอาล่ะสิ....ไอ้บ้านี่มันหม้อนี่หว่า.....เอ๊ะ...ตรวจสอบตัวเองก่อน กรูแต่งตัวโป๊หรือไม่....ก็ไม่นี่หว่า...Shirt แขนยาว กางเกงขายาว อิชั้นก็บอกว่า....ขอบคุณค่ะ....แล้วก็เอา mp3 ขึ้นมาอุดหู... พอรถติดไฟแดง....แมร่งก็เอากระจกเงาบานเล็กๆขึ้นมาส่องหน้า แล้วแอบดูเราจากด้านหลัง เพราะยิ้มเล็กยิ้มน้อย...เหมือนคนบ้า แถมแอบส่งตาหวานมาอีกแน่ะ.... โอ๊ยยยย กรูจะบ้า....เสน่ห์ตรูแรงขนาดนี้เลยเรอะ.....หรือว่ามัน Attractive เฉพาะกับคนบ้าเท่านั้น....(ข้อนี้เป็นไปได้) นึกในใจว่า....รังสีอำมหิตกรูวันนี้มันหยุดงานรึไง...ไอ้บ้านั่นมันถึงไม่รู้สึก เอาล่ะ อีกไม่ไกลก็ถึงแล้ว...ช่างหัวมัน....มันก็พยายามชวนคุยนะ คุยโน่นคุยนี่....เราก็เออๆออๆไปกะมัน...แต่รำคาญมากๆ....ถึงมากที่สุด ถามว่ากลัวไหม...ก็ไม่กลัวนะ จนความอดทนเราหมดลง.........เพราะมันเริ่มเพ้อถึงสายลมแสงแดดต้นไม้ อากาศดีน่าสบายขับรถกินลมชมท้องนา...... ก็เลย...บอกไปด้วยเสียงเหี้ยมๆว่า.... "หุบปาก...แล้วขับรถไปเงียบๆได้ไหมเพ่....กรูปวดขี้ ขับช้านักจะขี้ในรถนี่แหละ" เท่านั้นแหละ...เงียบกริ๊บสสส....ถึงที่หมายโดยสวัสดิภาพ.... กรณีที่ 3 ระยะทางไม่ไกล...ราคาประมาณ 50 บาท ทางเข้าบ้านเรามันเข้าได้หลายทาง...ซึ่งทางประจำที่ใช้มันจะลึกลับซับซ้อน เพราะรถติดน้อยที่สุด บางช่วงเป็นซอยแคบและมืด.....เพราะมีแต่บ้านคน น้องคนขับแท็กซี่...ก็ขับตามคำบอกทางของเรา.... พอขับลึกเข้าไปเรื่อยๆ....จนถึงช่วงที่มืดที่สุด น้องเค้าก็หันมาทำหน้าจ๋อยๆ....แล้วถามว่า "พี่ครับ พี่ไม่ได้พาผมมาจี้ใช่ไหมครับ....วันนี้เพิ่งวิ่งได้ไม่ถึงพัน" (ฮ่วย.....!!!! หน้ากรูเหมือนโจรตรงหนายฟร่ะ) " 5555 น้องคะ พี่เป็นผู้หญิงนาว้อย...จะพาแกมาจี้ได้ไง ขับไปๆ เดี๋ยวก็ถึง" ขับต่อไม่ถึงร้อยเมตรแต่ทางมันซิกแซกหน่อยก็ถึงบ้านแระ.... เลยให้น้องเค้าไปร้อยนึง....ปลอบขวัญ....ข้อหาหน้าตาน่ากลัว 5555 กรณีที่ 4 ระยะทางจากรามคำแหงกลับบ้าน ราคาประมาณ 80 บาท อันนี้นั่งมากะคุณแฟนค่ะ... ตอนแรกเรียกแล้วเราก็เข้าไปนั่งด้านในก่อน คุณแฟนนั่งตามมาด้านข้าง....พร้อมบอกเส้นทาง...พอดีเราไม่ได้นอนมา ก็เลยกะจะหลับ....วางใจสุดๆ เพราะคุณแฟนนั่งมาด้วย..... แต่พอเหลือบดูหน้าคนขับจากกระจกมองหลัง............................. กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด คนขับหล่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก .... ถ้าใส่สูทผุกไทด์นะ.....นักธุรกิจระดับผู้บริหารชัดๆ....หน้าใสสุดๆ... ไม่หลับไม่นอนมันล่ะวะ ติดว่ามากระคุณแฟน ไม่งั้นคงได้จีบคนขับ 5555 พอถึงบ้านลงจากรถ ยังคุยกะคุณแฟนเลย...ว่าคนขับหน้าตาดี คุณแฟนก็เห็นด้วย...แถมยังบอกเลยว่า สงสัยจะขับหารายได้เสริมมากกว่า เพราะหล่อจริงๆ....ชมคนขับจนกินข้าวเสร็จ เล่นเอาเราระแวง แฟนตรูนั่งชมผู้ชายเนี่ยนะ...น่าเป็นห่วงจริงๆ อิอิอิ เห็นไหมคะ....Taxi เป็นอาชีพที่หาเช้ากินค่ำ มีภาระลูกเมียให้ดูแล วันๆนั่งขับรถในกล่องสี่เหลี่ยม...เจอรถติดมีผู้โดยสารยังดี แต่ถ้าเจอรถติดแล้วรถเปล่าๆนี่สิ....น่าเห็นใจขนาดไหน ไหนจะค่าเช่ารถ ค่ากินอยู่ ค่าเทอมลูก ค่านมลูก.... กระทู้เตือนภัยมันก็ดีหรอกนะคะที่ให้เราระมัดระวังตัว....ระวังลืมของ ระวังพิษของก๊าซ..... ขอมีสาระนิดนึง....หลายๆคนกำลังสับสนระหว่าง CO2 กับ CO CO2 คือ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์...เป็นก๊าซของเสียที่เกิดจากการสันดาป พลังงานจากร่างกายสิ่งมีชีวิต...หากได้รับก๊าซชนิดนี้มากๆ ไม่ทำให้ถึงตาย อาจจะแค่เวียนหัว ง่วงนอน...และหาวบ่อยๆ การหาวเป็นการกำจัดก๊าซ CO2 ที่มีอยู่เยอะเกินไป.... CO คือ ก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์ เป็นก๊าซที่ไม่มีสี ไม่มีกลิ่น สามารถจับตัว กับฮีโมโกลบินในเม็ดเลือดแดงได้ดีกว่า ออกซิเจนซะอีก..ก๊าซตัวนี้อันตราย เพราะมันไม่มีสี ไม่มีกลิ่น และมักจะเกิดจากการเผาไหม้ที่ไม่สมบูรณ์ของเครื่องยนต์ อาจจะรั่วเข้าสู้ห้องโดยสารโดยที่คนขับรถไม่รู้....อาการเมื่อได้รับก๊าซขนิดนี้ คือเวียนศีรษะ อาเจียน หน้ามืดเป็นลม หมดสติ บางรายอาจมีอาการชา.... เพราะออกซิเจนไปเลี้ยงสมองไม่พอ หากหลับอยู่อย่างพวกที่ชอบติดเครื่อง แล้วนอนในรถ ก็อาจถึงตายได้ค่ะ หลายๆคนที่มีอาการเวียนหัว อาเจียน หน้ามืด ชาตามร่างกาย รวมถึงการง่วง นอนมากๆ อาจจะเกิดจากพิษของคาร์บอนมอนอกไซด์ได้มากกว่าอย่างอื่น วิธีแก้ไขคือเปิดกระจกค่ะ... ให้ร่างกายได้รับออกซิเจนมากขึ้น อาการจะค่อยๆดีขึ้น การเตือนให้ระมัดระวังตัวเป็นสิ่งดีค่ะ แต่ถ้ามากเกินไปมันจะเกิดความหวาดระแวง ใช้ชีวิตอย่างไม่เป็นสุข.... ความตั้งใจของ จขกท. คืออยากให้ทุกคนรอบคอบ ระวังตัว ไม่ประมาท และมีสติในการเดินทางค่ะ...และอยากให้มองโลกในแง่บวกบ้าง จะได้ไม่เป็นโรคประสาทไปเสียก่อน....Taxi ก็คนค่ะคุณ....คนดีก็เยอะ คนไม่ดีก็มี....เลยอยากหาแง่มุมบวกๆฮาๆ และแปลกมาเล่าสู่กันฟังบ้างค่ะ กรณีที่ 5 ระยะทางจากโรงพยาบาลสมิติเวชไปโรงพยาบาลรามคำแหง ราคาประมาณ 80 - 100 บาท พอดีเราเปิดกิจการแถวๆโรงพยาบาลสมิติเวชค่ะ วันนั้นเราเข้าไปดูแลร้าน ตามปกติ วันนั้นมีลูกค้าประจำมาหลายคนอยู่ ก็ดูแลต้อนรับไปตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือปวดท้องค่ะ.....ท้องเสีย....หรือขรี้แตกนั่นเอง เข้าห้องน้ำหลายรอบ เลยชงชาแก่ๆทานไปถ้วยนึง กะว่าเดี๋ยวถ้าหมดแล้วคงหยุด แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นค่ะ คือ....เริ่มถ่ายเป็นเลือด (ตอนแรกนึกว่าเมนส์มา) แล้วก็ปวดท้องมาก จนพนักงานที่ร้านถามว่า เป็นอะไรเข้าห้องน้ำหลายครั้งแล้ว ออกมาก็หน้าซีดลงเรื่อยๆ..... ก็เลยบอกฝากร้านแล้วขอไปหาหมอ แต่ถ้าอิชั้นเข้าสมิติเวช มันจับ Admid ชัวร์ อาการขนาดนี้ เลยยอมโบก Taxi ไปหาหมอที่รามคำแหง เพราะน้าสาวเป็นหมอที่นั่น เกิดอะไรขึ้นอย่างน้อยก็มีน้าช่วยดูแลได้.....เลยเข้าห้องน้ำอีกรอบเพื่อความชัวร์ แล้วค่อย...โบกพี่ Taxi พอขึ้นรถก็บอกพี่เค้าว่า อิชั้น : ไปทางไหนก็ได้ให้เร็วที่สุด....จะต้องขึ้นทางด่วนก็เอา Taxi : ทางธรรมดาก็ได้ รถไม่ติดหรอก.. อิชั้น : ยังไงก็ได้พี่....เอาเร็วที่สุด จะไปหาหมอ... Taxi : ได้ครับ....เป็นอะไรครับ...ไหวไหม อิชั้น : ท้องเสียค่ะพี่....ถ้าพี่เลือกทางผิด พี่ซวยแน่... Taxi : โห....น้องอย่าขู่พี่สิ เดี๋ยวพี่ซิ่งให้ อั้นไว้ดีๆ และแล้วอิชั้นก็มาถึงโรงพยาบาลภายในเวลา 20 นาที...โดยสวัสดิภาพ เลยให้พี่เค้าไปร้อยนึงค่าซิ่งมาให้.... สรุปวันนั้นก็ไม่ได้ Admit ค่ะ แค่ตรวจและรับยามาทาน...เพราะหมอบอกว่า เดินแบก Notebook ไปมาได้แสดงว่าแรงยังดี อย่านอนโรงบาลเลย.... วันนั้นเราเข้าห้องน้ำไปเกือบ 20 รอบ....สรุป ติดเชื้อในลำไส้ค่ะ คิดไปคิดมา.... สงสารพี่ Taxi น่าดู กรณีที่ 6 Taxi ผู้แสนดี เรื่องนี้หลายปีแล้วค่ะ แต่ยังจำได้เสมอ....เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนนั้นเราสอบเข้าเรียนปริญญาโท โดยไปสอบหลายแห่ง ทั้งหมด 3 แห่ง จุฬา, ศิลปากร และ ลาดกระบังค่ะ ที่จุฬาสอบสัมภาษณ์แล้ว ได้แล้วเหลือรอลงทะเบียน ทีนี่ศิลปากรกับลาดกระบังเรียกสอบสัมภาษณ์วันเดียวกันค่ะ เราก็เลือกไปสอบที่ศิลปากร โดยคิดจะสละสิทธิ์ที่ลาดกระบัง เมื่อเข้าสอบ...และรู้ผลแน่ๆว่า ไม่ได้แน่ๆ เพราะคุณสมบัติเรามีไม่พอ กับความต้องการของอาจารย์ค่ะ ออกมาจากห้องสอบแล้วรู้สึกแย่มากๆ เหมือนจะบาดเจ็บสาหัส เพราะผิดหวังสุดๆ....คือเราพร้อมที่จะเรียนรู้มากๆ อยากเรียนมาก แต่อาจารย์ก็บอกว่า พื้นฐานเรามีน้อยมาก รับเข้ามาก็เอามาฆ่าให้ตายเปล่าๆ ก็โอเคนะ เข้าใจ.....แต่มันผิดหวังสุด เลยรีบวิ่งออกมาโบก Taxi จากท่าช้างไปลาดกระบังค่ะ Taxi คันแรก....ไปทิ้งเราไว้ที่สนามหลวง เพราะเค้าไม่อยากไปไกลขนาดนั้น ก็เลยโบกคันที่ 2 .... ยอมไปแต่โดยดีค่ะ โดยบอกว่า ขอขึ้นทางด่วนนะครับ โอเช.....ได้เลยพี่ ซิ่งสุดๆไปเลย....เพราะตอนนั้น 9 โมงแล้ว ลาดกระบังเริ่มสอบประมาณ 10 โมงค่ะ..... พอขึ้นรถปั๊บก็ปล่อยโฮเลยค่ะ ซัดออกมาเต็มเหนี่ยว.....ร้องไห้หนักมาก........... Taxi : คุณครับ....เป็นอะไรไป ทะเลาะกับแฟนเหรอครับ อิชั้น : เปล่าค่ะลุง....หนูสอบตกสัมภาษณ์น่ะค่ะ เลยจะรีบไปสอบอีกที่ แต่กลัวไปไม่ทัน Taxi : สอบกี่โมงครับคุณ อิชั้น : 10 โมงค่ะ....จะทันไหมคะ Taxi : ทันครับ เดี๋ยวผมซิ่งไปให้ อย่าร้องไห้นะครับ....ผมตกใจ อิชั้น : ขอโทษค่ะลุง....หนูกลัวไปสอบอีกที่ไม่ทันค่ะ Taxi : อย่างงี้แหละครับ ชีวิตมีเรื่องให้ลุ้นเสมอ....เดี๋ยวสอบได้คุณก็ยิ้มออกเอง โหว....ลุงจ๋า... Motto ลุงนี่มันยอดมากเลยอ่ะ....เราก็เลยตั้งสติหยุดร้องไห้ แล้วรีบโทรไปหารุ่นพี่ที่ไปรอสอบอยู่...ว่าให้ถ่วงเวลาไว้รอเราด้วย แล้วก็โทรรายงานสถานการณ์แม่....ว่าลูกสาวปิ๋วที่ศิลปากรไปแล้ว เชื่อไหมคะ....เราไปสอบทัน ทั้งๆที่ตาบวมมาก...เสียงก็บู้บี้น่าดู Make up ไม่ต้องพูดถึง....หายไปหมดตั้งแต่บน Taxi แล้ว แต่อาจารย์ประทับใจเรามาก.....เราได้เรียนที่นี้ และตอนนี้ก็จบแล้วค่ะ ต้องขอบคุณ ลุง Taxi คนนั้นมากค่ะ.... กรณีที่ 7 Taxi กีฬาสี..... เรื่องนี้มันเป็นเรื่องน่าเบื่อค่ะ....ตอนนี้คนไทยชอบเล่นกีฬาสีกัน ชั้นสีเหลือง เมิงสีแดง....แบ่งพรรคแบ่งพวกเสร็จสรรพ....วิทยุ Taxi ก็ตัวดี เคยนั่งฟังไปตลอดทาง...ลงจากรถแบบมึนงงมาก....เพราะวิทยุบ้าอะไรเนี่ย ทำไมหยาบคายและไร้สติขนาดนั้น....ปวดหัวสุดๆ ปกติถ้าเราขึ้นคนเดียวจะบอกว่า ช่วยปิดวิทยุหน่อยค่ะ อิชั้นปวดหัวขอนั่งเงียบๆ หรือเปลี่ยนฟังเพลงลูกทุ่งก็ได้พี่.... แต่ถ้าคุณแฟนมาด้วย...เค้ามักจะขอให้ปิดทุกครั้ง เพราะเค้าปวดหัวมาก ถ้าเจอวิทยุ Taxi ทุกครั้ง..... วันนั้นระยะทางจากเลียบทางด่วนไปบ้านที่เอกมัย...... กับลุงคนขับ...พร้อมฟังข่าวจากสำนักข่าวไทยตอนหัวค่ำ เค้าก็เสนอข่าว เหลือง แดง ตามปกติ.... แล้วจู่ๆลุงคนขับก็ถามลอยๆว่า Taxi : พวกคุณสีอะไรกันน่ะ อิชั้น : สีดำค่ะ Taxi : ผมหมายถึงพวกคุณเป็นสีเหลืองหรือสีแดงล่ะ อิชั้น : สีดำค่ะ Taxi : ทำไมเป็นสีดำล่ะ อิชั้น : ก็หนูไว้ทุกข์ให้กับประเทศชาติน่ะลุง....คนไทยไม่รักกัน ประเทศจะอยู่ยังไงล่ะลุง Taxi : โห....พูดถูกใจลุงจัง ลุงก็เบื่อเหมือนกัน ชุมนุมกันอย่างนี้รถติดมาก เศรษฐกิจก็แย่...ไม่รู้จะชุมนุมกันหาอะไร แล้วแกก็บ่นอีกนิดหน่อย....แล้วพอลุงไปส่งเราที่บ้านก็บอกว่า ลุงไม่เอาค่าโดยสารละกัน หนูพูดถูกใจ.... เราเลยให้แกไปร้อยนึงพร้อมบอกว่า.....ไม่เอาลุง เอาเงินไปเหอะ นี่มันเรื่องทำมาหากินนะลุง แกก็เลยทอนกลับมาตามมิเตอร์เป๊ะ.....แล้วก็บอกว่า... ไม่ต้องแถมมาหรอก มิเตอร์วิ่งแค่ไหน จ่ายแค่นั้นพอ.... ^_^ กรณีที่ 8.... ระยะทาง Crystal Park กลับบ้านเอกมัย....ค่ารถประมาณ 100 มั้ง ขึ้นรถ Taxi คนชับอายุไม่มากนัก แต่ก็แก่กว่าเรานี่แหละ เค้าขับรถดีนะ...ไม่เร็วมาก ไม่สวิงสวาย นั่งสบายว่างั้นเหอะ และก็ฟังเพลงรสนิยมใช้ได้ เป็นเพลงpop สบายๆเก่าบ้างใหม่บ้างปนๆกันไป อยู่ดีๆก็พูดกะเราว่า Taxi : คุณเป็นนักร้องรึเปล่าครับ? อิชั้น : เปล่าค่ะ....ทำไมเหรอคะ? Taxi : ผมว่าคุณหน้าเหมือนนักร้องคนโปรดของผมมากๆเลย.... (เอาล่ะสิ....มันจะมาแบบ Taxi บ้าหม้อคนนั้นอีกเปล่าวะ...สงสัยต้องงัดมุขขี้แตกออกมาใช้อีกแน่เลย...เฮ้อ) อิชั้น : นักร้องเหรอ....ใครอ่ะ? (ยังเจือกอยากจะรู้อีกแน่ะ) Taxi : คุณจะรู้จักเหรอ...นักร้องเก่าแล้วอ่ะ...แต่ผมชอบเสียงเค้ามากเลยนะ อิชั้น : ใครล่ะ? เผื่อเรารู้จัก...(เกิดมันบอกว่ารวงทองคงกรี๊ด....สนั่น..) (คือจริงๆ แอบอยากเป็น ใหม่ หรือ ติ๊นาไง...5555) Taxi : (ตอบเสียงดังฟังชัดมากๆ) แอนนา โรจน์รุ่งฤกษ์ อ่ะครับ คุณรู้จักไหม อิชั้น : รู้.........สิ (พร้อมกับกัดฟันเล็กน้อย) กรูนี่นะ แอนนา....ฮ่วย....!!!!!! อันที่จริง แอนนาเค้าเสียงดีมากเลยนะ...หน้าตาก็น่ารักดีอยู่หรอก แต่.....เราว่าเค้าก็คล้ายๆกะ เจ๊คิ้ม นั่นแหละ....... 
ชอบจัง มีเรื่องแท้กซี่ ฮาฮา อย่างนี้แยะเหมือนกันค่ะ
ขอเปนเพื่อนด้วยอีกคนะคะ ชอบมุกขี้แตกจัง เคยเจอแท้กซี่หน้าหม้อเหมือนกันต่ะ แล้วจะแวะมาอ่านอีกนะคะ โดย: love4us
 วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:17:48:33 น.เฮ้อ...
โดย: GG IP: 125.25.93.53 วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:19:20:44 น.
อ่าน blog ของคุณ น้ำตาลที่ไร นั่งขำคนเดียวทุกที
(อ่านคนเดียว ก็ต้องขำคนเดียวซิ...) โดย: สุดปลายฟ้าสีฟ้า IP: 58.9.28.154 วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:20:46:46 น.
พี่น้ำตาลน่ารักจังค่ะ อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความ nice ของพี่เลยอ้ะ
กิ๊บก้อนั่ง taxi บ่อยค่ะ ตะ่ก่อนก็คุยกับพี่คนขับบ่อยๆ กิ๊บไม่เคยเจอพี่คนขับนิสัยแย่ๆอย่างที่หลายๆคนโดนเลยอ้ะ กิ๊บว่าถึงพวกพี่เค้าจะเป็ฯคนขับ taxi เค้าก็เป็ฯคนมีชีวิตจิตใจเหมือนกัน มีครอบครัว มีความรับผิดชอบอย่างที่พี่น้ำตาลบอกนั่นล่ะ ถ้าเราปฏิบัติตัวกับเค้าดีๆ เค้าก้อทำตัวดีๆกับเราเหมือนกัน แต่อันนี้คือต้องดูคนขับดีๆก่อนน้ะ เพราะบางคนก็ไม่ดีจริงๆก็มีเหมือนกัน หลังๆกิ๊บเลยชวนคนขับคุยน้อยลง เพราะอ่านในพันทิพมากๆชักจะกลัว แค่ทัักทายนิดหน่อยพอเป็นมารยาทก้อพอแล้วค่ะ โดย: แบแบ
วันที่: 23 กันยายน 2552 เวลา:21:47:01 น.ใช่...ยังมีเรื่องราวดี ๆ สนุก ๆ บน taxi อีกเยอะนะ พี่ก็เป็นอีกคนที่ใช้บริการเป็นประจำเหมือนกัน
อ่านของน้ำตาลแล้วสนุกดีเนอะ  โดย: wannee2w
วันที่: 24 กันยายน 2552 เวลา:8:45:58 น.5555555555555555555555555555555555555555+
This is hilarious!!!! Thanks for sharing lovely stories ka  โดย: yr_naughty_annie
วันที่: 26 กันยายน 2552 เวลา:0:34:59 น.สนุกดีจังเลยคะ
เป็นเรื่องที่ดีมากๆ อ่านแล้วฮา อีกทั้งได้สาระดี น่าไปเป็นนักเขียนมากกว่านักร้องแล้วนะคะ อิอิ.. โดย: น้ำหอม http://www.mizzperfume.com (MizzPerfume
) วันที่: 27 กันยายน 2552 เวลา:15:40:23 น.เก่งเนอะ เล่าเรื่องได้สนุกมากๆ เหมือนอ่านเรื่องสั้น อืมน่าไปเขียนหนังสือขายน่ะเนี้ย
โดย: milin IP: 124.120.53.155 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:13:51:39 น.
|
bemynails
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 69 คน [?] ผู้หญิงธรรมดาที่ชอบช๊อปปิ้ง แต่งหน้า เพื่อความสุขเล็กน้อยๆของตัวเอง ในโลกการทำงานที่ผู้ชายเป็นใหญ่ งานออกแบบเป็นชีวิต....ก็ขอออกแบบชีวิตประจำวันด้วยสีสันบ้าง.... เพราะผู้หญิงก็ยังเป็นผู้หญิงวันยังค่ำ.... ^_^ ไม่อนุญาตให้ใช้ข้อมูลหรือชื่อ bemynails ในการนำไปอ้างอิงเพื่อขายสินค้าใดๆค่ะ bemynails 
Friends Blog
Link |
||||||||||||
(เมื่อไหร่ออก pocket book บอกด้วย จะช่วยหนับหนุน 1 เล่ม)