ไม่อยากหลับตา

ตั้งแต่กลับมาจากเขมร เราก็จะออกแนวคิดหนักมาตลอด เพราะตอนอยู่ที่นั่นก็จะได้เห็นเค้าทุกวัน รับรู้ถึงความห่วงใยที่เค้ามีให้ซึ่งเราไม่ได้เรียกร้อง และความคุ้นเคยกับความเคยชินก็กลับมาแทนที่ความว่างเปล่า แต่เราก็คอยย้ำกับตัวเองเสมอว่า I'm just temporary.

เค้ากลับมาเมืองไทยเมื่อวันศุกร์ แต่ก็ไม่ได้ส่งสัญญาณว่ามาถึงแล้วนะ (เค้าบอกที่เขมรว่าจะสนใจเราให้มากขึ้น เพราะเราพูดว่าถ้าเค้ากลับไทยเมื่อไหร่ มันก็คงอีหร็อปเดิมแน่ๆที่เค้าจะไม่แคร์เราเหมือนตอนที่อยู่ที่เขมรนี่) เค้ามาถึงไทยเรานึกว่าจะพักผ่อน พี่แกก็ออกไปหลั่นล๊ากะเพื่อนจนเช้า (เค้าเล่าให้ฟัง) วันเสาร์เค้าโทรมาตอนบ่ายๆว่ามาเที่ยวที่บ้านก็ได้ ไปว่ายน้ำกัน เย็นๆเราออกจากออฟฟิสก็ไปหาเค้า แต่อยู่ด้วยกันไม่นาน เพราะเค้าบอกมีนัดเที่ยวกะเพื่อน เลยแยกกัน จากนั้นมาก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก

และแล้วความว่างเปล่าก็กลับมา หรือนี่เกิดจากความรู้สึกอ่อนแอ อ่อนไหวของตัวเองที่ไปคาดหวังว่าเค้าจะติดต่อมา หวังว่าเค้าจะมีเราคนเดียว เราขี้หึงแล้วก็ระแวงด้วย เค้าคงเจอบรรดาสาวๆในลิสต์อ่ะนะ (แอบเห็นในโทรศัพท์อีกแล้ว เมื่อวาน) ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้มีสิทธิ์เลย อย่างว่าทุกคนต้องมีสิทธิ์เลือกสินะ

ช่วงอกหักรักคุดเนี่ย เราว่าช่วงเวลาที่ยากที่สุดของวันคือตอนก่อนจะนอน ในหัวมันคิดเรื่องเค้าทั้งวันอยู่แล้ว (แม้ตัวจะทำงาน) แต่ความเข้มข้นมันจะมีมากตอนก่อนจะนอน หลับตาลงครั้งใดมันก็คิดๆๆๆๆ ลืมตาก็คิด เบื่อตัวเองว่ะ จะคิดอะไรให้มันวุ่นวายมากมาย แต่ทำไม่ค่อยได้ให้ไม่คิด

หลับตาหรือลืมตา สิ่งที่เห็นและเป็นอยู่ก็คือความว่างเปล่า...

Create Date : 10 กรกฎาคม 2554		1 comments
Last Update : 10 กรกฎาคม 2554 22:24:03 น.
Counter : 376 Pageviews.
Share Tweet