"ไอยเรศ" (Rhynchostylis retusa) เราได้มาต้นเดียว ใบของหล่อนก้อเหี๊ยวเหี่ยว พวกเราจึงเรียกหล่อนว่า "เหี่ยวฟ้า" จากรูปดูเหมือนไม่เหี่ยวมาก เข้าใจว่าเป็นการถ่ายระยะไกลจึงเห็นไม่ชัด เราก้อเลยอยากบอกว่าหากใครมีปัญหาที่สภาพผิวใบหน้า ให้ถ่ายในระยะไกล อย่าไปเล็งระยะใกล้ที่ใบหน้านะคะ การถ่ายระยะไกลจะช่วยแก้ปัญหานี้ได้ (หากรีทัชไม่เป็น..ฮา) แต่ตอนซื้อน้องเหี่ยวฟ้าได้ตาดอกซ้าย-ขวามาเรียบร้อยแล้ว เป็นตุ่มเล็ก ๆ อยู่ใต้โคนใบล่างสุด เราเอามาใส่กระถางพลาสติกรองด้วยสีดากะกาบมะพร้าวไว้ชั่วคราว เพราะยังหาขอนไม้ไม่ได้
มาดูการเจริญเติบโตของตาดอกเป็นระยะ ๆ กันบ้างค่ะ ซึ่งเราพบว่าตาดอกด้านหนึ่งไม่โตขึ้น สังเกตุเห็นว่าหัวของตาดอกมันบี้ไป แต่ตาดอกอีกข้างมีวิวัฒนาการที่ดีขึ้นเรื่อย ๆ ได้แต่ลุ้นระทึกต่อไปว่าช่อดอกจะยาวสักแค่ไหนนะคะ
จากที่หล่อนอยู่ในกระถางพลาสติกขนาดเล็ก แทนที่ช่อดอกของหล่อนจะแหงนหน้าขึ้นชี้ฟ้า แต่สุดท้ายหล่อนเอาหัวคะมำลงกระถางค่ะ แล้วไปชนที่รากแก่ ๆ ของหล่อน ซึ่งเราก้อเข้าใจว่าสุดท้ายหล่อนจะดิ้นรนเอาตัวรอดผ่านไปได้ หล่อนต้องมีวิธีหลบหลีกเหมือนคนนะคะ แต่คงหลีกเลี่ยงกระถางใบเล็ก ๆ ไม่ได้ เพราะถ้าหล่อนยาวอ้อมผ่านรากลงไปได้ แต่คงไม่สามารถยาวทะลุลงในกระถางแล้วเอาช่อมุดลงไปในกาบมะพร้าวได้นะคะ เมื่อช่อดอกวิ่งลงล่างแบบนี้คงไม่เลี้ยวย้อนศรขึ้นชี้ฟ้ามังคะ เราก้อเลยต้องรีบไปหาขอนไม้มาติดตั้งใหม่ เว้นพื้นที่ให้หล่อนย๊าวยาวได้ต่อไปค่ะ
ช่อดอกพบความช้ำในบางส่วนเล็กน้อย คงเป็นเพราะหล่อนยาวลงมาแล้วชนรากแก่ ๆ จากนั้นก้อเบี่ยงตัวยาวผ่านต่อลงมาได้ และคงเกิดความช้ำในช่วงที่เบี่ยงตัว เข้าใจว่าช่อดอกคงครูดกับรากแก่ ๆ เมื่อช่อดอกมีอายุเกือบ 1 เดือน สัญญานที่ดีก้อเกิดขึ้น เพราะมีรากหัวโตงอกขึ้นมาให้เราเห็นแล้วค่ะ จากข้อมูลบอกว่าหล่อนจะให้ดอกประมาณ พค.-มิย. เราเข้าใจว่าประมาณต้นเดือนมีนาคม เราจะได้เห็นหล่อนบ๊านบานแน่นอน
สมาคมชมรมชาวหอหวังดูดอกจากไอยเรศกันมาก ถ้าไม่ขึ้นมาหาก้อจะถาม "น้องไอบานหรือยัง" จากกล้วยป่าที่หามาทดลองเลี้ยง เมื่อเทียบกับกลุ่มที่ออกดอกไปแล้ว เราพบว่าไอยเรศมีอายุของช่อดอกนานที่สุด เกือบสองเดือนแล้วหล่อนก้อยังไม่บาน แต่จากช่อดอกเริ่มแตกให้เห็นเป็นดอกตูม ๆ โผล่ออกมาแล้ว เราดูไม่เป็น แต่คิดว่ามีความหนาแน่นของดอกในระดับหนึ่ง ดอกตูม ๆ เริ่มมีจะงอยออกมา ซึ่งเรามั่นใจว่าอีกไม่เกินสัปดาห์หล่อนบานแน่นอน
แต่สุดท้ายก้อพบกับความผิดหวังอย่างแรง ดูเหมือนว่าดอกตูม ๆ ของหล่อนเริ่มมีปัญหาที่ด้านปลายช่อและหัวช่อ หล่อนเริ่มเหี่ยวลงไปทีละนิด ๆ แล้วคืบไปที่บริเวณกลางช่อดอกเรื่อย ๆ เจอหน้าสมาคมชมรมชาวหอได้แต่ตอบว่า กำลังปลุกวิญญานอยู่ มีแนวโน้มว่าจะทำไม่สำเร็จซะด้วย เสียดายกันใหญ่เลย อุตส่าห์รอกันมาเกือบสองเดือนแล้ว สัญญากันไว้ว่าเมื่อไอยเรศช่อนี้บานจะจัดมิตติ้งเล็ก ๆ กันที่ระเบียง ประมาณว่าบ้ากันเข้าไป หาเรื่องกินนะคะ
มาดูชัด ๆ ที่บริเวณปลายช่อ แห้งสนิทไปก่อน ความแห้งเริ่มบานปลายชนิดควบคุมไม่อยู่ไปที่ช่อดอกด้านบนเรื่อย ๆ
ที่บริเวณหัวช่อแห้งสนิทเช่นเดียวกัน และความแห้งเริ่มบานปลายลามลงด้านล่างของช่อดอก เข้าใจว่าอีกไม่นานคงแห้งเหี่ยวสนิทยกช่อเลยนะคะพี่น้อง และไอยเรศช่อแรกของเราช่อนี้คงกลายเป็นตำนานขึ้นหิ้งไปในที่สุด
ปีนี้คงได้เห็นแค่ช่อดอกก่อนบานท้าทายดวงตะวันบนระเบียงของเรา ถึงหล่อนจะไม่สามารถบานได้ชนิดหาสาเหตุไม่พบ แต่ก้อยังได้เห็นวิวัฒนาการของหล่อนตั้งแต่เกิดเป็นตาดอกจนกลายเป็นช่อดอกก่อนที่จะบาน มาถึงวันนี้ใบของหล่อนก้อดูไม่สดใสแม้ว่ารากจะเดินแล้วก้อตาม เราชักไม่แน่ใจว่าอนาคตไอยเรศต้นนี้ของเรา จะหลายเป็นสังคโลกประจำหอพักหรือเปล่า แต่เซียนหอพักหลายคนฟันธงให้เจ็บใจด้วยตั้งฉายาล่วงหน้าไปแล้วว่า เหี่ยวฟ้าใหญ่ ส่วนช้างดำเรียก เหี่ยวฟ้าเล็ก จากนั้นพวกหล่อนก้อเหล่มามองเราแล้วอมยิ่มแถมยักคิ้วหลิ่วตาอีกตังหาก พระเจ้าช่วย? ไม่พูดก้ออ่านสายตาออก อีกหน่อยคงจัดอันดับให้เราเป็นสังคโลกลำดับที่สามประจำหอพักแน่ ๆ เรยยยยยยย โอ๊ว? อนาคตเราจะกลายเป็นวัตถุโบราณที่ประเมินค่าไม่ได้แย๊วววววว
ด้วยสโลแกนประจำตัว ปีหน้าของเราไม่ได้มีแค่ปีนี้เพียงปีเดียว แต่ปีหน้าของเรายังมีอีกเป็นสิบ ๆ ปี ได้แต่คาดหวังว่าหนึ่งในสิบปีต่อ ๆ ไป จะเป็นปีไหนก้อแล้วแต่ เราจะรอหล่อนต่อไป ซึ่งเราหวังว่าหล่อนคงจะไม่กลายเป็นตำนานที่ต้องเก็บขึ้นหิ้งยกต้นนะคะ
เราจะดูแลหล่อนและบำรุงหล่อนอย่างดีต่อไปด้วยความใส่ใจ แม้ว่าจะต้องเห็นแต่ใบของหล่อนทุก ๆ ปีก้อตาม