ติดอกติดใจไม่เลิกกับเสวิร์ลแบบตักจากหม้อลงโมลของพี่นุ

เลยเป็นที่มาของสบู่เลือดมังกร (Dragon's Blood) รุ่นที่ 2 ค่ะ

รุ่นแรกขายดิบขายดี  ไล่แจกจนเหลือแค่ก้อนเดียว 

กลิ่นนี้คนชอบเยอะ..เจ้ามังกรเลยได้กลับชาติมาเกิดใหม่หน้าตาเป็นเช่นนี้แล

แบชนี้เป็นสบู่กะทิค่ะ อยากให้ฟองตรึมๆ 

ดิสคัลเลอร์ซะให้มันสะใจ เข้มจนพี่บิลลี่ต้องชิดซ้าย (อุ๊บ..เผลอแสดงอายุตัวเองอีกแล้ว)

ลายริ้วๆ จาก brick red oxide กับผงถ่าน ต้องเบิ่งตาเพ่งกันนิดนึงถึงจะเห็น

ต่อตัวโชว์หน้าสบู่กันนิดนุง หน้ามันเงาๆ เพราะโดนฉีดสเปรย์แอลกอฮอล์ไล่แอชค่ะ

แอลกอฮอล์แห้งไปแล้วแต่หน้ายังมันไม่เลิกรา

ยังข้องใจไม่หายกับไอ้จุดๆ ขาวๆ ที่เนื้อสบู่ (ดูรูปที่สอง) อ่ะค่ะ เป็นเพราะกะทิรึเปล่า 

วิใช้กะทิผงละลายกับน้ำแล้วเทรวมไปหลังจากผสมน้ำมันกับน้ำโซดาไฟแล้ว  

ตอนทำสบู่โยเกิร์ตก็เป็นจุดๆ แบบนี้เหมือนกัน

แถมอีกแบชทำไว้นานแล้ว ภาพแช่อยู่ในกล้องเพิ่งจะได้โหลดลงคอม 

สบู่กะทิเหมือนกันค่ะ สูตรเดียวกับแบชข้างบนเป๊ะแต่ไม่ยักกะเป็นจุดๆ แฮะ

ใส่ผง kelp powder แค่ช้อนชาเดียว กลิ่นมันคาวๆ ยังไงไม่รู้

ใส่ FO กลิ่นวาซาบิ  แต่ดมยังไงมันก็ไม่เห็นจะเหมือนวาซาบิซักนิด  

มันออกแนวสมุนไพรอะไรทำนองนั้นอ่ะค่ะ เราว่าเหม็นเขียว แต่หม่อมแม่อิชั้นกลับชอบ

แบชนี้แม่ตั้งชื่อให้ว่า "Golden Field" ทุ่งรวงทอง ประมาณนั้น ^^ 

ขอจบดื้อๆ แต่เพียงเท่านี้ล่ะค่ะ ..ขอบคุณค่า