ความลับของผีเสื้อ

เป็นครั้งแรกนะคะสำหรับนิยายชุดของค่ายอรุณ  ก็ด้วยความขยาดนิยายชุด กับนักเขียนไม่เคยอ่านผลงานมาก่อน   แต่หลังจากอ่านรีวิว มากหลายต่อหลาย Blog ก็ขอสอยมาลองด้วยตัวเองเสียหน่อยค่ะ

นิยายทั้งสามเรื่องแม้จะเป็นนิยายชุด  แต่บอกตรงนี้เลยค่ะว่าเนื้อหาเป็นเอกเทศกันมาก จุดเชื่อมโยงนี่ เล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่มีผลต่อปมหลัก หรือตัวละครเด่น ๆ ตัวใดของทั้ง  3 เรื่องเลยค่ะ แยกอ่านได้ตามสะดวก


--------------------------------------------------------------------------------------------------------

ใต้ปีกรักสีเพลิง.....สิริณ




โปรยปก

ชีวิตเรียบง่ายของ 'พรนางฟ้า' ที่ถูกกดไว้ใต้เงาความสำเร็จของเพื่อนสนิทตลอดมา
ถึงคราวต้องเปลี่ยนแปลงเมื่อเธอได้รับสร้อยผีเสื้อสีเพลิงจากหมอดูปริศนา สร้อย....ที่ทำให้เธอพูดความในใจออกมาทั้งหมดจนนำไปสู่การรับรู้ถึงตัวตนของคนรอบข้างว่าไม่อาจไว้ใจใครได้เลย แม้แต่...เพื่อนสนิท

จากเรียบร้อย....จึงกลับกลายเป็นร้ายกาจ
จากไม่กล้าพูด....จึงกลับกลายเป็นโผงผาง
จากอ่อนหวาน....จึงกลับกลายเป็นมุทะลุช่างต่อปากต่อคำ
ที่สุดการเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นก็ทำให้ชีวิตเลวร้ายลงเรื่อยๆแต่โชคดีที่ยังมีใครบางคนรู้จักตัวตนที่แท้จริงและให้โอกาสเธอ

แล้ว เมื่อสร้อยผีเสื้อสีเพลิงกำลังจะพรากสิ่งสำคัญของเธอไประหว่างความรักกับ ความสำเร็จพรนางฟ้าจะเลือกอะไร หรือที่แท้แล้ว ทางเลือกไม่ใช่ของเธอแต่กลับเป็นของ...เขาคนนั้น !


หลังอ่าน

เนื้อหาในเรื่องคงไม่ต้องเล่ามากนะคะเพราะมีพูดถึงกันไปหลาย blog แล้ว 
ผู้เขียนวางแนวเรี่องได้ดีนะคะ  เล่าเรื่องได้น่าติดตาม สร้างตัวละครได้น่าสนใจ  ให้นางเอกที่ปกติไม่กล้า  ได้มีเหตุให้สามารถกล้าพูดออกมา  แต่แอบขัด ๆ  เล็กน้อยว่า ตัวนางเอกจากคนที่ดูจะอ่อน ๆ พอได้เป็นหัวหน้าคนขึ้นมาเนี่ย นิสัยเปลี่ยนไปขนาดนั้นเลยหรือ ( เกินไปหรือเปล่า ) คือมันเรื่องของนิสัยลึก ๆ ในตัวนะคะไม่ใช่การพูดจา   ความเป็นแฟนตาซีของเรื่อง ถ้าเทียบจากทั้งหมด เรื่องนี้จะดูน้อย ๆ เน้นดราม่าพอสมควร

การเล่าเรื่องสลับฉาก  บางครั้งอ่านแล้วมีงง ๆ นิดหน่อยนะคะ ว่าเป็นความคิด หรือเหตุการณ์จริง ต้องเปิดย้อนกลับไปอ่านทวน  ความสัมพันธ์ของพระนางก็พอจะเนียนอยู่ แต่ถ้าให้ดี เน้นเหตุการณ์ช่วงพบกันแรก ๆ มากขึ้นอีกนิดนึง  เพราะอ่าน ๆ ไปก็แอบคิดว่าหรือคนเขียนเค้าจะเขียนไว้ในเรื่องก่อน ๆ กันน้า ยิ่งมีตัวละครจากเรื่องก่อน (แผนก่อการรัก ) เข้ามามีบทบาทไม่น้อยในเรื่อง  แต่บางตัวที่เข้ามา (พัทธนัย กับมุกมาลิน ) ยังนึกว่าจะไปมีบทบาทในสีขาวหรือสีน้ำเงิน  แต่พออ่านจบ 3 เล่ม อ้าวไม่ใช่  แล้วเข้ามาทำไรในเรื่องนี้ละเนี่ย

อ่านจบแล้วต้องบอกว่าผ่านค่ะ  สำนวนดี ผูกเรื่องได้น่าติดตาม แม้จะมีจุดขัด ๆ ข้องใจบ้าง แต่บรรยากาศที่สนุกตลอดเล่ม ก็เลยปล่อยผ่านไปค่ะ ชอบเรื่องนี้ที่สุดในชุดนี้ นะคะ


ปล. นิดนึงในจุดที่ข้องใจ
ในเรื่อง รายงานจบของนางเอกกะเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด....คือถ้าทั้งคู่เรียนในสาขา IT การทำProject หรือ Thesis เพื่อจบการศึกษานั้น มันไม่น่าจะสับเปลี่ยนกันง่ายขนาดนั้นนะคะ  เพราะมันมีทั้งการเสนอหัวข้อให้ผ่าน ก่อนจะได้ทำ  ต้องมีอาจารย์ที่ปรึกษา  และมีการสอบ Oral กับคณาจารย์ ด้วยถึงจะผ่าน... แล้วตัวเล่มก็ต้องมีสำเนาชุดนึงเก็บไว้สำหรับตัวนักศึกษาเอง .....มันจะเป็นไปได้อย่างไรที่นางเอกไม่รู้ตัวเอาเสียเลย ( แต่หากเป็นรายงานเล็ก ๆ ประกอบวิชาเรียน คะแนนที่ได้มันจะไม่ส่งผลต่อเกรดเฉลี่ยที่ทำมาตลอด 4 ปีมากขนาดเปลี่ยนอนาคตกันนะคะ )


--------------------------------------------------------------------------------------------------------

เริงราตรีสีขาว........ภาวิน




โปรยปก

ชีวิตเธอมันห่วย !
'ณราตรี' รู้สึก เช่นนั้นมาตลอดมีแม่...แม่ก็คบชู้สู่ชายจนเกิดเรื่องอื้อฉาวสุดท้ายก็ผูกคอ ตายหนีอายมีพ่อ...พ่อก็จงเกลียดจงชังมาตั้งแต่เด็ก เธอเผชิญชีวิตอยู่ท่ามกลางความเจ็บปวดเพียงเดียวดายมาตลอดยิ่งรู้สึกย่ำแย่ จนเกินเยียวยาเมื่อวันหนึ่งคนที่เป็นพ่อพูดใส่หน้าเธอว่า "ใช่...ฉันไม่อยาก เห็นหน้าแก แกไม่ควรเกิดมาเป็นลูกฉันเลยจริงๆ"ฟางเส้นสุดท้ายจึงสะบั้นลง เธอหอบกระเป๋าออกจากบ้าน มุ่งหน้าหาที่พักใจไกลถึงเชียงรายและได้พบกับเขาคนที่ทำให้วันคืนอันมืดมิด ดุจรัตติกาลกลับมีแสงสว่างสดใสสาดส่องเข้ามาอีกครั้ง

ชายหนุ่มอบอุ่นอ่อนโยนที่เกิดมาพร้อมกับปานขาวรูปผีเสื้อบนนิ้วนางข้างซ้าย พร้อมคำทำนายจากหญิงชรา “สตรีผู้มีชะตาผูกพันจะพรากชีวิตเจ้าให้สั้นลง ยามใดผีเสื้อโบยบิน ยามนั้นชีวิตจะสิ้นไป” แล้วโชคชะตาก็ชักนำให้เขามาผูกพันกับเธอเข้าจนได้ ความรักของทั้งคู่มิได้โรยด้วยกลีบดอกไม้ ต้องเผชิญกับเรื่องราวหนักหนาสาหัสจนแทบเอาชีวิตไม่รอด ที่สุดแล้วเขาและเธอจะทำอย่างไรเมื่อคำทำนายนั้นส่อเค้าว่าจะเป็นจริง!


หลังอ่าน

แอบผิดคาดตั้งแต่แรกเริ่มเลย ที่ผีเสื้อนี่ มันอยู่กับฝ่ายพระเอกไม่ใช่นางเอก  แล้วก็ไม่ใช่อัญมณีอย่างที่จขบ.คิดเอาเอง ( ก็ มุกมาลิน มันแปลว่าสีขาวนี่คะ  แต่หน้าแตกค่ะเดาผิดไปโยชเลย ) พระเอกมีปานรูปผีเสื้อที่นิ้ว และมันมาพร้อมกับคำทำนาย

เรื่องนี้ ความแฟนตาซีจากผีเสื้อมีมาแค่นิดหน่อยนะคะเมื่อเทียบกับโครงเรื่องหลัก ที่เป็นปมฆาตกรรมในครอบครัวของนางเอก  ผู้เขียนผูเรื่องวางเงื่อนได้ดี  วางปมไว้ และถอดออกเป็นเปาะ ๆ อย่างหมดจด  ปัญหาใจของนางเอกก็มีแง่มุมเรื่องอายุกับหน้าตาของพระเอกใส่เข้ามา  ฮา ชอบค่ะ อ่านตอนแรกไม่คิดเลยว่า ไอ้เด็กรุ่นน้องที่มาแอบชอบสมัยมัธยมนี่  คนกันเอ๊งแท้ ๆ

การหักมุมในเรื่องของคนร้ายตัวจริง อืมม  แม้มันจะรู้สึกโหลกับการที่คนร้ายเป็นคนที่ผู้เขียนหลอกไว้ตอนต้น  คงเพราะอ่านแบบแนว ๆ นี้มาเยอะ เลยไม่ค่อยรู้สึกอะไรเท่าไร  แต่เหตุผลของตัวร้ายก็พอยอมรับได้อยู่นะคะ  ( หลอนนิดหน่อยในแง่ของการหลงลูกชายของตัวเอง )

เดาได้อยู่ว่าต้องมีฉากสละชีวิตพระเอกเพื่อช่วยชีวิตนางเอก ตามคำทำนาย  และก็รู้ว่าเรื่องนี้พระเอกไม่ตายแน่ ๆ จขบ.ก็ยังไม่วายหวั่นไหวไปกับฉากสะเทือนใจนะคะ  ถ่ายทอดออกมาได้ดีค่ะ
อ่านแล้วชอบพอควรเลยค่ะ 



--------------------------------------------------------------------------------------------------------

เงารักสีน้ำเงิน........อสิตา




โปรยปก

'วนัสสา' ตื่นขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับความทรงจำที่หายไปถึงสองเดือน
และรอยสักรูปปีกผีเสื้ออันน่าฉงนที่จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้นตรงกลางหลัง
กับกระดาษหนึ่งแผ่นในมือซึ่งมีข้อความคล้ายเป็นเบาะแส
ให้เธอตามหาใครคนหนึ่ง

'นวาระ' หนุ่มหน้าสวยแสนเจ้าเล่ห์ผู้มีรอยสักรูปดอกกุหลาบ
'วาริช' เจ้าของดวงตาสีน้ำเงินเข้มลึก สะท้อนเงารื่นเริงอบอุ่น
'คราม' บุรุษมีลับลมคมในจนชวนฝัน ทั้งยังมีชื่อเป็นความหมายของสีสัน

หากเธอคือผีเสื้อใครคนนั้นคือดอกไม้
แล้วผู้ใดจะเป็นดอกไม้ที่เธอหลงลืมไป!


หลังอ่าน

สารภาพว่าช่วงต้น ๆ โดนหลอกไปเต็ม ๆ เพราะคิดว่าตัวละครที่อยู่ใน เริงราตรีสีขาว จะเป็นพระเอก...อ่านไปสักพักใหญ่เลย ค่อยรู้ว่า ไม่ใช่ละ

เรื่องนี้เป็นไซไฟ แฟนตาซีค่ะ จะด้วยไม่ชินกับสำนวนผู้เขียน การเล่าเรื่องแต่ละฉากที่ค่อนข้างสั้นสลับกับ หรือผู้เขียนจงใจสร้างบรรยากาศแบบนั้นก็ไม่รู้นะคะ  ในช่วงแรกจขบ.อ่านด้วยความอึดอัดค่ะ  บอกตามตรงเลยว่าถ้าเป็นเล่มเดี่ยว ๆ คงวางไปกลางคันแน่นอนเลย  ( จขบ.เป็นเด็กสายศิลป์ ที่แพ้ทางพวกนิยายวิทยาศาสตร์ไซไฟพวกนี้อยู่แล้วด้วย ...) แถมยังเป็นการเล่าเรื่องด้วยการบรรยายความรู้สึกตัวละครแต่ละตัว ทั้งปัจจุบัน และเมื่อสองเดือนก่อนเสียความทรงจำของตัวละครหลักทั้งห้าคน ....คือเข้าใจค่ะว่าปูเรื่อง  แต่คนอ่านเริ่มมีมึน 

แต่เรื่องนี้พล็อตเค้าแรงค่ะ  ชวนให้ติดตามค้นหา อยากรู้ทั้งเหตุการณ์ในสองเดือนก่อน  และบทสรุปของเรื่องราวในปัจจุบัน  ดังนั้นเมื่อเข้ากลางเล่ม บอกเลยว่าไม่สนใจสำนวนผู้เขียนแล้ว เพราะเหตุการณ์ในเรื่องเข้มข้นทีเดียว เหมือนดูหนังฝรั้งยังไงยังงั้นเลย

ฉากจบ ...ความหายนะของเหล่าร้ายนี่ สะใจดีค่ะ แต่แบบว่า การฟื้นคืนของพระเอกนี่ น่าตบหัวอีกตาหมอหมานะคะ  ช่วยได้ก็ไม่รู้จักมารักษาเสียแต่เนิ่น ๆ ปล่อยพระเอกเรานอนเป็นผักอยู่ได้ตั้งนาน

Create Date : 24 เมษายน 2557 Last Update : 24 เมษายน 2557 23:23:22 น. Counter : 1552 Pageviews.		14 comments
Share Tweet