เซี่ยงไฮ้: โหมดเล่าไปเรื่อย วันนี้มาโหมดอยากอัพเดตบล๊อกแต่ไม่รู้จะอัพเดตเรื่องอะไรดี!!! สมองตื้อๆ นึก ไม่ออก ไม่มีแรงบันดาลใจเลยช่วงนี้ แฮร่ๆ งั้นขอเรื่องนี้ก่อนเลยละกันนะคะ เมื่อวาน 15 สิงหาคม เป็นวันคล้ายวันเกิดของ Oma (โอม่า) หรือคุณย่าของสามเด็ก (เป็นวันแม่ของทางศาสนาคริสต์ด้วยเน๊อะ ถ้าจำไม่ผิด) ยังไงขออวยพรวันเกิดให้โอม่ามีความสุขมากๆ นะค๊า โอม่าคงไม่มี โอกาสได้เข้ามาอ่านบล๊อกของลูกสะใภ้ แต่ยังไงก็อยากอวยพรนะ อยากให้โอม่า รักษาสุขภาพ จะได้อยู่กับหลานๆ ไปนานๆ ค่ะ ^_^ ถ่ายกับโอม่า ตั้งแต่คริสต์มาส ปี 2011 นีลส์ยังตัวกระปุ๊กลุก พอลล่ายังผมสั้น  แบร๊ทก็ยังทะเล้นท์ไม่เปลี่ยน ส่วนเรื่องอาการไม่สบายของเด็กแบร๊ท อาการหูอักเสบและเท้าแพลง ตอนนี้ ป้อนยากันครบโดส ทั้งหมด 7 วัน แล้ว (กว่าจะผ่านได้แต่ละวัน ลุ้นกันแทบแย่ กลัวเด็กอาเจียน แล้วจะต้องป้อนยากันใหม่) คุยกันกะสามีว่า คราวนี้เราต้อง follow up เรื่องอาการที่หูของแบร๊ทอย่างจริงจังแล้วนะ ไม่อยากปล่อยไว้ นานกว่านี้ ใจคนเป็นแม่นะ กลัวลูกหูหนวก วันนี้เลยนัดกับคุณหมอ ENT หรือ คุณหมอหู-คอ-จมูก ที่ United Family Hospital โรงพยาบาลที่พาลูกไปเมื่อครั้ง ก่อน ไหนๆ ก็ ไหนๆ ในเมื่อรักษาฟรี(เพราะมีประกันฯ จากบริษัท) ยังไงคราวนี้ แบร๊ทต้องหายนะลูกนะ แม่ไม่อยากเห็นแบร๊ทร้องโอดโอยเวลาที่อาการหูอักเสบ กำเริบ แม่ไม่สบายใจเลยนะ .. ส่วนเรื่องอาการเท้าแพลง ตอนนี้เท้ายุบลงไป เยอะ เกือบจะเท่าปกติแล้วแต่เด็กยังไม่ยอมเดิน ให้ลองลงน้ำหนักที่เท้าก็บอก เจ็บ เจ็บ ไม่รู้เจ็บจริงหรือเจ็บการเมือง แม่ว่า เจ็บจริงคงแค่ 10 เปอร์เซ็นต์ ที่ เหลือ 90 เปอร์เซ็นต์ ก็นะ .. รางวัลนักแสดงชายยอดเยี่ยมปีนี้ เห็นแววแล้วว่า ใครจะได้ไป !!! เด็กไม่สบาย ผอมลงไปเยอะ ตอนนี้เป็นไอ้จ่อยเต็มตัว เหลือแต่ก้าง หูเจ็บ เท้าเจ็บแต่มือไม่เจ็บ เด็กพาน้องสุมหัวเล่นไอแพดแม่ นีลส์มาสะกิด “พี่แบร๊ท นีลส์ขอเล่นด้วยจิ” ก่อนหน้านี้เด็กติดเกมส์ขนาดหนัก หนักถึงขนาดที่ว่า ร้องไห้ จะเป็นจะตายแล้ว ลงไปนอนกลิ้งชักดิ้นชักงอบนพื้นเพราะแม่ไม่ให้เล่นไอแพด(ก็แบตฯ หมด ไอ แพดมันชาร์ตอยู่ ก็ไม่อยากให้ทั้งเล่น ทั้งชาร์ต) เห็นสภาพลูกตัวเองแล้วก็ โอย ไม่ไหวจะรับ ปล่อยไว้ไม่ได้แล้ว -- แม่เลยหักดิบ สั่งห้ามตั้งแต่ผู้ใหญ่ยันเด็ก เล็ก ห้ามเด็กเล่นไอแพด ห้ามแตะแล็ปท็อป 1 อาทิตย์ ผู้ใหญ่ก็ห้ามเปิดเกมส์ใน แล็ปท็อปให้เด็กเล่น (แต่ให้ดูการ์ตูนภาคไทยผ่านทางไอแพดได้ อันนี้ต่อไอแพด เข้ากะทีวีอีกที ยังไงเด็กก็ไม่ได้แตะไอแพดเพราะแม่ต้องเป็นคนจัดการให้) ... ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ อืม ดีขึ้นวุ้ย คราวนี้เลยจับมานั่งคุยกันดีๆ ว่ากันด้วยเหตุและ ผล (ไม่รู้เด็กเข้าใจมาก-น้อยแค่ไหนเพราะพูดไป 2 เวอร์ชั่น แม่เวอร์ชั่นภาษา ไทย ส่วนปะป๊าเวอร์ชั่นภาษาดัชท์) ตกลงกันว่า แม่ไม่ห้ามนะที่จะเล่นเกมส์บน ไอแพดหรือแล็ปท็อป แต่จำกัดเวลาให้เล่นได้แค่วันละ 1 ชั่วโมง ทุกวันนี้ สั่งย้ำ เป็นภาษาไทยว่า “แค่ 1 ชั่วโมงนะแบร๊ท” ฮีจะเก็ตทันที ไม่มีถามต่อ -- อืม ก็แสดงว่าเข้าใจกฎ กติกาที่แม่วางไว้ใช่ไหมลูก!? งั้นก็อยู่ร่วมกันได้อย่างสงบ สุขนะ ^_^ เด็กนั่งดูการ์ตูนภาคไทย ฝึกภาษาไทยไปในตัว มาอยู่เซี่ยงไฮ้สี่สัปดาห์แล้ว ไม่เหงาเท่าไหร่(มีสามเด็กวิ่งซน พร้อมหางานให้แม่ ได้ตลอดทั้งวัน) แต่มีแอบเบื่อนิดๆ เพราะยังไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนเลย เที่ยวใน ที่นี้ หมายถึง เยี่ยมชมสถานที่ท่องเที่ยวที่ขึ้นชื่อของเซี่ยงไฮ้ อย่าง the Bund, หอไข่มุก ฯลฯ ภาพ “หอไข่มุกตะวันออก” หรือ Oriental Pearl Tower ถ่ายจากระเบียงอพาร์ทเม้นท์ (ด้วยเลนส์เทเลกิ๊กก๊อกที่มี) ได้มาแค่ส่วนยอด เดี๋ยวรอออกทริปก่อนน๊า จะ ถ่ายมาแบบเต็มๆ เหมือนเก็บกดนะเนี่ย วันๆ ไม่ได้ไปไหน เดินรอบระเบียงถ่ายโน่น ถ่ายนี่ไปเรื่อย ฮ่าๆ หนึ่งในสะพานข้ามแม่น้ำ Huangpu คิดว่า น่าจะเป็นสะพาน Xupu เพราะดูจาก ที่ตั้งอพาร์ทเม้นท์ที่ทำมุมใน Google Map คิดว่า ต้องใช่สะพานนี้แน่ๆ ถ่ายด้วย เลนส์กิ๊กก๊อกตัวเดิมนั่นแหล่ะค่ะ ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ แต่คนถ่ายถ่ายด้วยใจน๊า เรื่องโรงเรียนของสองเด็ก แบร๊ท-พอลล่า ส่งอีเมลไปสอบถาม 2 โรงเรียนแต่ ตอบกลับว่า ให้เรารอใน waiting list จะบอกว่า เต็มหมดแล้วก็ไม่บอก เหมือน อยากจะเก็บเราไว้ เรื่องอะไรจะใส่ชื่อลูกไว้เพื่อรอที่ว่างล่ะคะ โรงเรียนอื่นก็มี ไม่ ง้อหรอกเน๊อะ .. ส่วนนีลส์ น้องเล็ก อายุยังไม่ถึงเกณฑ์เข้าโรงเรียน ยังต้องอยู่ บ้านกับแม่ แม่ก็หาสถานที่ที่จะพาลูกไปทำกิจกรรม ตอนนี้มองๆ Disney English กะ the little gym ไว้ ดิสนีอิงลิชเป็นสถานบันสอนภาษาอังกฤษเด็กผ่านการเล่น อันนี้อยู่ใกล้บ้านมาก เดินไม่ถึง 5 นาที ส่วนเดอะ ลิตเติล จิม อันนี้จะคล้ายๆ กะ สถาบันจิมโบรี่ พาเด็กไปเข้ากรุ๊ปเล่นกับเพื่อน เดินไกลนิดนึง ประมาณ 10 นาที ถ้าไม่ร้อนก็พอไหว สบายๆ ชิวชิว .. เด็กนะ อยู่กะห้องสี่เหลี่ยมนานๆ ไม่ได้ หรอก จะหงุดหงิด(ผู้ใหญ่ก็ด้วย) เลยต้องพาไปปลดปล่อยพลัง ตอนเย็น 2 ทุ่ม ส่งเข้านอนจะได้ง่ายๆ ไม่มีข้อแม้เยอะและหลับ(สลบ)ภายใน 5 นาที ฮ่าๆ .. “เด็กถนัดซ้าย” แม่สังเกตุมานานแล้ว นีลส์จะใช้มือซ้ายมากกว่ามือขวา  ผมถนัดซ้ายเหมือนน้าหมื่นเลยครับ ผมต่อพัซเซิลเก่งน๊า นี่ไง ต่อเองได้หมดถาดใหญ่ๆ นี่เลย ผมข้างหน้ายาวจนทิ่มตา แม่จับติดกิ๊บ เลยดูเป็นผู้ญิ้ง ผู้หญิง วันนี้เขียนเล่ามาเยอะพอควร หยุดก่อนดีกว่า เดี๋ยวบล๊อกหน้าจะไม่มีเรื่องเล่า ไป ล่ะเด้อค่ะเด้อพี่น้อง พ้อกันใหม่บล๊อกหน้าค่า ^_^   Create Date : 16 สิงหาคม 2556 1 comments Last Update : 27 พฤศจิกายน 2556 12:24:06 น. Counter : 1780 Pageviews. Share Tweet

ไปเตรียมเด็กให้พร้อมก่อนนะคะ เดี๋ยวปะป๊ากลับถึงบ้านก็จะได้พาออกไปหาคุณหมอเลย   โดย: Phai_Bart 16 สิงหาคม 2556 14:08:07 น.