เสาร์ที่ 24 สิงหาคม พาเด็กไปเดินเล่นพร้อมสูดอากาศดีๆ ที่สวนสาธารณะใกล้
บ้าน ชื่อ Xujiahui Park เป็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่อยู่บนถนน Zhaojiabang
เดินจากที่พักประมาณไม่ถึง 10 นาที ปกติเสาร์-อาทิตย์ ถ้าไม่ได้ไปจ่ายตลาดก็
จะพาเด็กๆ ออกเดินสำรวจแถวที่เราพัก พยายามจะสำรวจแถวใกล้ๆ ก่อน ยังไม่
อยากพาลูกไปไกลเพราะแบร๊ทยังเดินไม่คล่อง(จากอาการเท้าแพลง) เด็กเพิ่ง
เริ่มกลับมาเดินอีกครั้ง ก็เดินกระเผกๆ ไป ยังลงน้ำหนักมากไม่ได้ กระเผกๆ นานๆ
ก็เหนื่อย ต้องเปลี่ยนมานั่งในบั๊กกี้(รถเข็น)แทนน้อง น้องก็ดี้ ดี ยอมให้พี่นั่งแถม
อึดทั้งคู่ พาเดินไม่รู้กี่กิโลต่อกี่กิโลก็เดินได้ นีลส์มีร้องขอให้อุ้มบ้างแต่เกิน 70
เปอร์เซ็นต์ ฮีเดินเอง ส่วนพอลล่าเดินเองตลอด ไม่บ่นด้วย นางอึดได้ใจแม่
จริงๆ ^_^
รอข้ามถนนไป Xujiahui Park
น้องสองคนเดินเอง ส่วนพี่ชายขายังเดี้ยงต้องนั่งบั๊กกี้
เข้าไปข้างในปาร์ค ร่มรื่นมาก
มีสระน้ำอยู่ตรงกลางปาร์คให้ผู้คนเดินผ่านไป ผ่านมาแวะนั่งพัก
พอลล่าก็แวะนั่งพัก อากาศร้อน เด็กเหนื่อยแต่พอแม่บอก พอลล่ายิ้มหน่อย
เด็กก็ฉีกยิ้มให้ทันที
คู่นี่ เค้าเรียกซึ่งกันและกันว่า Koning en Prinses (พระราชาและเจ้าหญิง) พ่อ
แทนตัวเองว่า Koning ส่วนลูกสาวแทนตัวเองว่า Prinses โอ้ยยยย รักกันจริง จริ๊งง
กับลูกชายนี่น๊า คนละอย่างเลย หึหึ
นีลส์เดินสำรวจอย่างอารมณ์ดี
เดินไปเรื่อยก็แวะพักไปเรื่อย
อากาศร้อน เดินมากๆ ก็หิวน้ำ พยายามหยอดเหรียญซื้อเครื่องดื่มจากเครื่อง
หยอด-กด, หยอด-กด อยู่หลายรอบแต่ก็ไม่มีน้ำออกมาซักกระป๋อง คุณลุงคนนี้
เลยเดินมาสะกิด บอก เลิกรับบริการหยอดเหรียญแล้ว เครื่องรับเฉพาะบัตร(เอที
เอ็ม) (จริงๆ ฟังภาษาจีนไม่ออกหรอกค่ะแต่อ่านจากภาษามือที่ลุงชี้ไปชี้มา) แล้ว
ลุงคงเห็นด้วยมั้งว่า เรายังไม่ได้เหรียญคืน ลุงก็พยายามมุดเข้าไปเขี่ยๆ เอาเหรียญ
มาคืนให้เรา ^_^ ไม่ได้ขอร้องให้ลุงทำให้เลย ลุงมีน้ำใจมากๆ น่ารักเน๊อะ
จากนั้นพวกเราก็เดินต่อ ต้นไม้เขียวขจีมากมาย
แบร๊ทพยายามเดินกระเผกๆ ไปเรื่อย ... ตอนที่เท้าบวม เด็กเดินไม่ได้อยู่ 2-3
สัปดาห์ ขาข้างซ้ายที่ไม่ได้ใช้งาน กล้ามเนื้อลีบไปถนัดตา เวลาให้ยืนตรง จะเห็น
เลยว่า ขาสองข้างมีขนาดไม่เท่ากัน ขาข้างหนึ่งปกติแต่อีกข้างหนึ่งลีบ ก็ได้แต่
หวังว่า ถ้าแบร๊ทกลับมาเดินได้ปกติแล้ว ขาจะกลับมามีขนาดเท่ากันทั้งสองขานะ
พอลล่าอาสาเข็นน้อง บั๊กกี้บังซะมิดเลย
เดินมาเรื่อยๆ ก็เจอ ช่างภาพกะนางแบบ มาโพสต์ท่าถ่ายภาพกันบนทางขึ้นสะพาน
ชมสวนฯ ป้าคนที่นั่งอยู่ตรงม้านั่งก็นั่งจ้องใหญ่เลย เรา คนเดินผ่านไป-มาก็จ้อง
กะเค้าด้วย อิอิ
ร่มรื่มสุดๆ .. ถ้าเด็กไปโรงเรียนกันหมดแล้วนะ จะมาคนเดียว เอาหนังสือมานั่ง
อ่านใต้ต้นไม้ ลมเย็นๆ คงฟินน่าดู
กำลังมองๆ อยู่ว่า จะเดินไปทางไหนดี เด็กเรียกร้องอยากไปเล่นที่สนามเด็กเล่น
แต่ปะป๊ากับแม่ไม่รู้ว่ามันอยู่ตรงส่วนไหนของปาร์ค -_-
เลยตัดสินใจเดินลอดตามสะพานไปเรื่อย มันต้องถึงซักที่ สิน่า
เดินมาสักแป๊บก็เห็นแว้บๆ เลยชี้ให้สามเด็กดู นั่นไง สนามเด็กเล่นอยู่ตรงนั้นลูก
พอเด็กเห็นแค่นั่นแหล่ะ รีบพุ่งตัวไปทันที
เดินไปถึงสนามเด็กเล่น กะว่าจะหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายอีก กล้องดันแบตฯ หมด เซ็ง
เสาร์นี้ได้รูปแค่ 39 รูปเอง ปกติถ้าออกไปเดินๆ แบบนี้ ได้ไม่ต่ำกว่า 100 รูป ฮื่ม
รมณ์เสียจริงวุ้ย -_-''
พาเด็กเล่นที่สนามเด็กเล่นได้ซักพักก็เริ่มไม่ไหว ตัวเปียกฉุ่มกันทั้งเด็กและ
ผู้ใหญ่ เริ่มกระหายน้ำกันแล้วด้วย ปะป๊าเลยชวนไปหาอะไรเย็นๆ ดื่มกันที่ล็อบบี้
โรงแรม Hengshan Picardie Hotel โรงแรมอยู่ตรงหัวมุมถนนพอดี เดินข้าม
แยกไปนิดเดียว .. จริงๆ เครื่องดื่มหาดื่มที่ร้านไหนก็ได้เพราะแถวนี้ร้านอาหาร
เยอะแยะเต็มไปหมด แต่ที่เลือกมาโรงแรมกันเพราะมั่นใจได้ว่า ห้องน้ำของ
โรงแรม สะอาด และเป็นห้องน้ำแบบชักโครก เน้นว่า เป็นชักโครกแบบสะอาดๆ
ค่ะไม่ใช่อย่างอื่น (ถ้าท่านใดยังไม่เคยได้ยินกิตติศัพท์เรื่องห้องน้ำในเมืองจีน
แนะนำให้ไปดูเดี่ยว 8 ของพี่โน้ต อุดม ปี้โน้ตเล่าไว้แบบเห็นภาพมากกกกกก)
-_-'' ขอโทษที่ต้องมาพูดเรื่องห้องน้ำ อดไม่ได้จริงๆ ค่ะ แนะนำเลยนะคะ ใคร
ที่มาเที่ยวเมืองจีน ถ้าคุณอยากเข้าห้องน้ำ โรงแรม คือ the best choice เลยค่ะ
นั่งดื่มน้ำพร้อมตากแอร์เย็นๆ กันประมาณ 1 ชั่วโมง (นั่งหนึ่งชั่วโมงแต่สั่งน้ำกัน
แค่คนละแก้ว แพงค่ะแพง คนละแก้วก็พอแล้ว) ได้เวลามื้อเย็นพอดีด้วย เลยพา
ลูกออกเดินต่อ เดินสำรวจถนน Hengshan ไปเรื่อยๆ เดินไป คนก็มองไป เดิน
ข้ามแยก มีรถติดไฟแดง คนบนรถมองเราเป็นตาเดียวกัน ตอนมาอยู่แรกๆ ไม่
ชิน เดินไปไหน คนมองกันทั้งถนน เคยสงสัยว่า คนจะมองอะไรกันนักหนา?! สุด
ท้ายได้คำตอบว่า ที่คนจีนมองเพราะลูกเราเยอะ ลูกสาม เดินตามกันเป็นขบวน
สำหรับเราเป็นเรื่องธรรมดามากแต่สำหรับคนจีนกับนโนบายลูกคนเดียว ครอบ
ครัวเราเลยกลายเป็นของแปลกไปเลย ^-^ แต่เรื่องมองนี่ถือว่าจิ๊บๆ เคยถูกเดิน
ตามเพื่อสะกิดถาม คุณ คุณ นี่ลูกคุณหมดเลยเหรอ? หรือเยอะกว่านี้ก็มี เคย
ถูกกลุ่มคนจีนประมาณ 14-15 คนมุงถามคำถามเดียวกันนี่แหล่ะที่ห้างคาร์ฟูล
นี่ชั้นกลายเป็นเซเลปฯ ไปตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ฮ่า
ต่อ ต่อ ต่อ เราเดินกันมาเรื่อยๆ จนถึงร้านอาหารบราซิเลี่ยน ชื่อ Brasil steak
house เป็นร้านสเต็กบุฟเฟ่ต์ อร่อย อร่อย มีช้อยซ์ให้เลือกหลากหลาย ครั้งก่อน
ที่มา สามเด็กกินข้าวได้เยอะ ลูกชอบ คราวนี้เลยมาอีก ราคาก็ไม่แพงด้วย
ผู้ใหญ่ 159 หยวน เด็ก(สูงไม่เกิน 130 ซม.) 70 หยวน แต่เสียดายกล้องแบตฯ
หมด คราวหน้าถ้าได้ไปอีกจะถ่ายรูปมาฝากกันนะคะ
หมดไปอีกหนึ่งวันของครอบครัวเราสำหรับวันเสาร์ที่ผ่านมา มีความสุขกันตาม
ประสาครอบครัวเล็กๆ ^_^
สรุปได้รึยังน้องไผ่ น่าปวดหัวเนาะ ค่าเล่าเรียนแพงโพด
เลยได้มาชมสวนร่มรื่นด้วยเลย สวนเขียวๆคนไม่พลุกพล่าน
สะอาดตา ถ้าไม่ร้อนมากก็น่าพาลูกๆไปเดินหย่อนใจบ่อยๆนะคะ
เรื่องห้องน้ำ เหอ เหอ โนคอมเม้นท์ค่ะ แบบว่าไม่อยากเจอกะตัวเลย
แค่ pit toilet ที่ปาร์คแถวนี้ก็พอแฮงแล้วเด้อ คิคิ