ระเบิดเวลา

18 เมษายน 2551


######### ระเบิดเวลา #########


ช่วงนี้ เห็นแต่ข่าวระเบิดเต็มไปหมด

ล่าสุดเมื่อวาน ก็มีระเบิดฆ่าตัวตายในงานศพที่อิรัค

คนที่ไปงานศพ กลายเป็นศพเสียเองตั้งหลายสิบคน

เห็นคนที่ไม่ตายร้องไห้ แบบดิ้นพราด ๆ ... เห็นแล้วสังเวชใจ



คนเราทุกวันนี้ เป็นอะไรกันไปหมดแล้ว

จิตใจทำไมถึงได้โหดเหี้ยมกันถึงขนาดนี้

ฉันเคยมองคนอิรัคว่า เป็นพวกป่าเถื่อน ใช้ความรุนแรง

แต่จากที่เห็นในภาพข่าวเมื่อคืน

ทำให้นึกถึงความจริงข้อนึงขึ้นมาได้

นั่นคือ ... ทุกคนมีความเป็นคนเหมือน ๆ กัน ....

มีทุกข์... มีสุข... มีดีใจ... มีเสียใจ... เป็นเหมือนกันทุกคน

คงไม่มีใครในโลกนี้ ที่ร้องไห้ไม่เป็นหรอกใช่ไหม

ไม่ว่าหน้าตาจะหน่อมแน้ม หรือดุดัน ก็คงเคยมีอารมณ์นี้เหมือน ๆ กัน



สังคมเดี๋ยวนี้ มีแต่การแข่งขันกัน..... จิตใจคนถึงได้หยาบกระด้าง

แข่งกันจนลืมไปแล้วว่า "ความมีน้ำใจ" แปลว่าอะไร

เวลาอยากได้อะไร ก็ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มา

โดยไม่สนใจว่า ใครจะเป็นยังไง ใครจะ ship หายไปกี่ลำ

เอาแต่อารมณ์ และความต้องการของตัวเองเป็นที่ตั้ง

ทุกคนเหมือนพกระเบิดเวลาไว้กับตัว ที่พร้อมจะกดปุ่มระเบิดตลอด

ระเบิดที่พร้อมจะฆ่า แม้กระทั่งตัวของเราเอง



.... เรามาปลดชนวนระเบิดในตัวของเรากันดีไหม

เริ่มจากจุดเล็ก ๆ โดยหัดหาความสุขจากสิ่งรอบตัว อย่างเช่น


..... หัดยิ้มให้ตัวเอง และเผื่อให้คนข้าง ๆ บ้าง
(เผื่อเค้าจะยิ้มตอบ)


..... สอยมะม่วง หรือตัดกล้วยหลังบ้านแจกเพื่อนบ้านบ้าง
(เผื่อพรุ่งนี้ อาจได้กินกล้วยบวชชี)


..... จอดรถให้ไอ้พวกชอบแซะได้แทรกบ้าง
(จะได้ไม่อารมณ์บูด บ้าเลือดแบบน้องหงิก)


..... ลุกให้เด็ก ผู้หญิงท้อง และคนชรานั่งบ้าง
(ถือซะว่า ออกกำลังกายลดหุ่นไปด้วย)


..... แบ่งเศษเหรียญไว้ให้นักร้องตาบอดบ้าง
(ขอเพลงด้วยก็ดี เค้าจะได้มีกำลังใจร้อง)


..... หิ้วกระดูกจากตะวันแดง ไปฝากหมาจรแถวบ้านบ้าง
(ประหยัดเงิน แถมได้องครักษ์ส่วนตัว)


..... ไปบริจาคเลือดซะบ้าง
(ได้บุญ แถมได้ถ่ายเลือดไปพร้อมกัน)


..... บริจาคเงินให้องค์กรการกุศลบ้าง
(เวลาเอาไปหักภาษี จะรู้สึกดีและภูมิใจมากเลย ลองดูดิ)


..... เดินช้า ๆ หน่อย มองรอบข้างบ้าง
(ช่วงนี้ดอกตะแบก กะราชพฤกษ์ กำลังบาน ... สวยมาก ๆ ขอบอก)


..... ทำอาหารให้พ่อกับแม่กินบ้าง
(เมื่อวานยำปลากระป๋อง ให้พ่อกับแม่กิน...ง่าย ๆ แต่ภูมิใจสุด ๆ)


..... อะไรไม่ใช้คัดแยกไว้ แล้วเอาไปวัดสวนแก้ว
(บ้านสะอาด ได้บุญ แถมได้หนังสือธรรมะกลับบ้านด้วย)


..... เข้าวัดเข้าวาซะบ้าง
(ร้อน ๆ อย่างนี้ ไปนั่งเล่นในโบสถ์ เย็นกายสบายใจดีจัง)


..... ให้อภัยกับความผิดของคนอื่นบ้าง
(จะรู้สึกสบายใจตัวเองที่สุด)




ร่ายมาซะหลายอย่าง รวม ๆ ความแล้ว สรุปว่า ..

... เรามาเริ่มจากการ "ให้" กันดีไหม

"ให้" แบบไม่ต้องคิดว่า จะได้อะไร
"ให้" แบบไม่ต้องคิดว่า เพื่ออะไร
"ให้" แบบไม่ต้องคิดว่า ให้ทำไม
"ให้" เพราะมี และไม่เดือดร้อน ก็เลยแบ่ง "ให้"
"ให้" เพราะอยาก "เริ่ม" ..... "ให้"

เฮ้อ ....... อากาศร้อนจัง ... อย่าลืมปลดชนวนระเบิดเวลาในตัวเอง กันนะจ๊ะ

ฝากรูปการ์ตูนสุดเลิฟให้ดูเล่น .... CIPHER ....

 

Create Date : 18 เมษายน 2551		5 comments
Last Update : 19 เมษายน 2551 0:57:13 น.
Counter : 538 Pageviews.
Share Tweet