BlogGang.com : : ประดับดาว : น้ำท่วมบ้าน ไม่ท่วมใจ

น้ำท่วมบ้าน ไม่ท่วมใจ

วันที่ 15 ธันวาคม 2554

~*~*~*~ น้ำท่วมบ้าน ... ไม่ท่วมใจ ~*~*~*~

อยากบันทึกไว้ เพื่ออ้างอิงเท่านั้น
ไม่ขอจดจำความรู้สึกแย่ใด ๆ ที่เกิดขึ้นจากมหาอุทกภัยครั้งนี้

18 ตุลาคม 2554
วันแรกที่น้ำท่วมแล้วไม่ลดลง
เพราะเหตุที่น้องน้ำ ขึ้นลงและมาหลายวัน ทำให้ตายใจว่า
"ไม่ท่วมหรอก เดี๋ยวมันก็ลงเหมือนหลาย ๆ วันที่ผ่านมา"

แต่วันนี้.... มันตรงกันข้าม

19 ตุลาคม 2554
น้ำท่วมอย่างเป็นทางการวันแรก
ระดับน้ำหน้ารั้วบ้าน สูงสุดแค่หัวเข่า จากเมื่อคืนที่เลยตาตุ่มมานิดหน่อย
เรายังคิดว่า ถ้าน้ำแค่นี้เราอยู่ได้ เพราะเราเตรียมทุกอย่างไว้แล้ว
ระดับน้ำ ยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ อย่างช้า ๆ

20 ตุลาคม 2554
ประธานหมู่บ้านอพยพออกจากบ้าน ในตอนเช้า
มีเรือผ่านเข้ามารับคนออกไปหลายลำ เราตัดสินใจอพยพ
เพราะประธานแจ้งข่าวว่า วันนี้ระดับน้ำอาจจะสูงขึ้นอีก 1 เมตร
เราร้องบอกเรือว่า ให้กลับเข้ามารับเราตอนบ่าย
น้ำยังคงสูงขึ้นเรื่อย ๆ จนตอนบ่ายน้ำเริ่มเข้าตัวบ้าน
โดยทะลุจากพื้นบ้านผ่านกระเบื้องปูพื้นขึ้นมา

เรือไม่มีกลับเข้ามาอีก เราติดต่อเพื่อนที่อยู่ข้างนอกให้ซื้อเรือ
น้องเบิร์ดนำเรือมาส่ง ตอนบ่ายสามโมง
เราเก็บของจำเป็นทุกอย่าง อย่างรวดเร็ว เตรียมอพยพ
คุณสามีออกไปรับเรือเพื่อเข้ามารับเราและหมาอีก 3 ตัว
ใช้เวลาไป-กลับเกือบ 3 ชั่วโมง กลับมาถึงบ้านประมาณ 5 โมงเย็น

กระเป๋า 3 ใบ หมา 3 ตัว ถูกบรรทุกลงเรือ
เราและสามี เดินพยุงเรืออยู่ในน้ำ
ระดับน้ำในบ้าน แค่ตาตุ่ม
ระดับน้ำหน้าประตูบ้าน แค่หัวเข่า
ระดับน้ำหน้ารั้วบ้าน แค่ต้นขา
แต่...ระดับน้ำหน้าหมู่บ้าน เกือบถึงหน้าอก
เราใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมง เพื่อออกมาถึงจุดที่รถเข้ามาได้
คือหน้าปั้ม ปตท. ข้างวัดบางไผ่
กว่าจะได้ขึ้นรถที่น้องชายสามีขับมารับ ก็ประมาณ 3 ทุ่ม

เราทั้ง 5 เดินทางถึงคลองสามวาเกือบเที่ยงคืน เพราะรถติดมากกกกกก
เข้าบ้านที่คลองสามวาวันแรก อย่างทุลักทุเลที่สุด
หมา 3 ตัว เจอกับหมาอีก 4 ตัวที่คลองสามวา รวมเป็น 7 ตัว
สถานการณ์ไม่ราบรื่น เพราะหมาไม่ถูกกัน ตั้งท่าจะกัดกัน

อยู่คลองสามวา ทำให้เรามีสติ เตรียมรับมือกับสถานการณ์ข้างหน้า
สามียืมรถบริษัทมาใช้ และไปซื้อกรงสำหรับหมา 3 ตัว
เราเตรียมจดรายการสิ่งที่ต้องการ เพราะเราต้องกลับเข้าบ้าน
เพื่อไปเอาของจำเป็นอื่น ๆ เพิ่มเติม

22 ตุลาคม 2554
เรา สามี น้องชาย และเพื่อนน้องชาย เอาเรือกลับเข้าไปที่บ้าน
ระดับน้ำสูงขึ้นมากกว่า 2 วันก่อน
น้องชายและเพื่อน แยกไปบ้านที่หงส์ประยูร
ส่วนเราและสามี ก็เข้าบ้านของเรา
ระดับน้ำในบ้าน แค่หัวเข่า
ระดับน้ำหน้าประตูบ้าน แค่ต้นขา
ระดับน้ำหน้ารั้วบ้าน เลยเอวนิดหน่อย
และระดับน้ำหน้าหมู่บ้าน อยู่ตรงกลางระหว่างหน้าอกกับคอ

24 ตุลาคม 2554
เราและสามี อพยพจากบ้านคลองสามวา
พร้อมน้องชายและน้องสะใภ้ของสามี และหมาทั้ง 7
จุดหมายปลายทางคือ อุดรธานี
ออกจากคลองสามวา ประมาณ ตีห้า
ถึงอุดรธานี 5 โมงเย็น ใช้เวลาเดินทางประมาณ 12 ชั่วโมง

19 พฤศจิกายน 2554
ครบหนึ่งเดือนที่จากบ้านบางบัวทอง มาอยู่ไกลถึงอุดร
เราต้องย้ายอีกครั้ง ครั้งนี้สำคัญมาก
เพราะหมา 3 ตัว จะต้องไปอยู่กับคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
เราเดินทางออกจากอุดร ประมาณ สี่ทุ่ม
ของพร้อม หมาพร้อม คนพร้อม

20 พฤศจิกายน 2554
เดินทางถึงระยอง ประมาณ แปดโมงเช้า
ที่ศูนย์วิจัยพืชไร่ บรรยากาศดีมาก ต้นไม้เยอะ...น่าอยู่
หมาเราทั้ง 3 ตัว คงมีความสุขมากกว่าอยู่ที่อื่น
ขอบคุณน้องเปิ้ล ที่รับเลี้ยงเจ้าตัวยุ่งทั้ง 3 มา ณ ที่นี้ด้วย

21 พฤศจิกายน 2554
เดินทางออกจากระยองเข้ากรุงเทพฯ
จุดหมายปลายทางคือพระประแดง - บ้านนิด
นิดใจดีมาก บอกให้เรากับสามี มาพักอยู่ได้เลย
เราเดินทางถึงบ้านนิด ตอนบ่าย 3 โมง เหนื่อยสุด ๆ
และเดินทางเพื่อไปออฟฟิศที่พระราม 3 ต่อทันที
วันนี้ เป็นวันแรกที่เรากลับเข้ามาที่ออฟฟิศ
(เข้าออฟฟิศครั้งสุดท้ายก่อนน้ำท่วม 17 ตุลาคม 2554)

29 พฤศจิกายน 2554
ย้ายออกจากบ้านนิด มานอนพักที่บ้านสำเหร่
พ่อและแม่ ที่หนีน้ำไปอยู่ศรีสะเกษ 1 เดือน เดินทางกลับมาแล้ว
เราและสามีกลับมานอนที่บ้านเดิม ห้องเดิม ที่เราเติบโตมา
อยู่ที่ไหนก็ไม่อบอุ่นและสุขใจเท่าอยู่บ้าน จริง ๆ นะ

30 พฤศจิกายน 2554
ทราบข่าวจากเพื่อนบ้านว่า น้ำในบ้านแห้งแล้ว
เราและสามี รีบติดต่อบริษัทประกัน เพื่อลากรถของเราออกไปอู่ซ่อม
ระดับน้ำหน้าหมู่บ้าน เลยหัวเข่ามานิดหน่อย
แต่เราไม่ได้เข้าไปดูบ้าน เลยไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง
เราต้องตามรถไปที่อู่ประกันด้วย
วันนี้กว่าจะเสร็จเรื่องรถทั้งสองคัน ก็เกือบเที่ยงคืน

7 ธันวาคม 2554
เรา สามี และน้องชาย เดินทางกลับเข้าบ้านเราเป็นวันแรก
สภาพบ้านน่าอนาจใจเป็นที่สุด
ยังมีน้ำขังอยู่ในตัวบ้าน เพราะเราก่ออิฐที่หน้าบ้านและหลังบ้านไว้อย่างดี
ต้องทุบอิฐออกทั้งหมด เพื่อให้น้ำไหลออก
พอฟ้าเริ่มมืด เราทั้งหมดก็เดินทางกลับบ้านสำเหร่ เพื่อไปตั้งหลัก

8 ธ้นวาคม 2554
เรา สามี และน้องชาย กลับเข้าบ้านมาอีกครั้ง
วันนี้เราทั้งหมดจะนอนค้างกันที่นี่
เราจึงต้องรีบเคลียร์พื้นที่ชั้นสอง อย่างเร็วที่สุด และคนเดียว
เพราะ 2 หนุ่มต้องจัดการกับขยะกองโตที่ชั้นล่าง

9-11 ธันวาคม 2554
บ้านค่อย ๆ เริ่มเป็นบ้าน
น้องสาวและหลานของสามี เข้ามาช่วยล้างสารพัดจาน ชาม ช้อน และอื่น ๆ
ส่วนเราล้างและจัดการกับชุดรับแขกและบรรดาเก้าอี้ต่าง ๆ และลุยหลังบ้าน
คืนวันที่ 11 เราและสามีช่วยกันล้างหลังบ้านจนเสร็จ
ภารกิจสุดท้ายของวัน คือ
ขับรถไปส่งน้องสาวและหลานของสามี ที่ประตูน้ำพระอินทร์

12 ธันวาคม 2554
เราและสามี ไปรับหมาจอมยุ่งทั้ง 3 จากระยองกลับมาที่บ้านบางบัวทอง
วันนี้ เป็นวันที่มีความสุขจริง ๆ เพราะบ้านสะอาดแล้ว
และหมาก็กลับมาอยู่บ้านแล้ว เราไม่ต้องเดินทางอีกแล้ว มันเหนื่อยจริง ๆ นะ

จนถึงวันนี้ 22 ธันวาคม 2554
ยังไม่ได้ขัดผนังทั้งในและนอกบ้าน
ยังไม่ได้ขัดรั้วบ้าน ประตูเหล็ก หน้าต่าง และวงกบทั้งหมด
ยังไม่ได้ขัดบันไดอลูมิเนียม ตู้เหล็กเก็บของ ชั้นวางหนังสือพลาสติก
เครื่องซักผ้า ปั้มน้ำ ซิงค์ล้างจานอันเล็ก และตั่งวางต้นไม้
และสุดท้าย ยังไม่ได้ตัดต้นไม้ ที่ยืนต้นตาย

ในความเสียหายทั้งหมด มีผู้รอดชีวิตคือ
ต้นมะม่วงต้นใหญ่ กำลังออกช่อและติดลูกแล้วด้วย (เยอะเชียว)
ต้นวาสนาทั้งหน้าบ้านและหลังบ้าน
ต้นกล้วยไม้ที่ซื้อมาจากเกษตรแฟร์ 2 ต้น
ต้นไม้น้ำในกระถางบัว
ต้นตะบองเพชร ที่เราเอามันวางไว้บนกำแพงรั้วบ้าน

สิ่งที่ได้จากน้ำท่วม
ได้เห็นน้ำใจของผู้คนรอบข้างเรา และได้เพื่อนใหม่ ๆ
ได้เพิ่มความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนบ้านในซอย
ได้บ้านที่สะอาด โล่ง สบายตา สบายใจ
ได้โต๊ะกินข้าวตัวใหม่
ได้ซ่อมโซฟาที่มีรอยขาดมานานแล้วซะที
ได้ล้างตู้เย็น และอุปกรณ์อื่น ๆ ทั้งหมด (ที่ยังเหลือนะ)
ได้ซ่อมรถในส่วนควรซ่อมตั้งนานแล้ว

ที่สำคัญ
ได้ประสบการณ์ชีวิตครั้งใหญ่ ตอนอายุ 40 กว่า ๆ
และได้ทดสอบจิตใจตนเองตลอดเวลา ว่า
จะนำพระธรรมคำสอนที่เพียรศึกษา มารักษาใจตนเองไว้ได้หรือไม่

บันทึกไว้ ณ วันที่จิตใจเข้มแข็ง ไม่ท้อ เพราะมีธรรมคอยรักษาใจ

Create Date : 15 ธันวาคม 2554

Last Update : 22 ธันวาคม 2554 13:22:43 น.

0 comments

Counter : 491 Pageviews.