เจ้าจัน…คนชอบเดินทาง
คงเห็นโลกกว้าง…
ธรรมชาติสวยงาม…ยิ่งใหญ่
ทำให้หัวใจพองโต…ยามที่ได้ยืนท่ามกลางขุนเขา
และชายหาดขาว มองเห็นฟ้าใส แดดสวย
ครั้งหนึ่งเคยไป “ปาย” ยังไม่พ้นหนาว
อากาศลดต่ำ เพียง 5 องศา
เดินเล่น สูดกลิ่นธรรมชาติ
ค่ำคืน ณ ริมปาย
สายน้ำแห่งชีวิต เต้นไหลระยิบระยับ
เพริศพริ้ง พราวแพรวแข่งแสงดาว
บนฟากฟ้ากว้าง
ความงามที่เห็น…จับใจ…จนยากลืม
ดนตรีสวรรค์…ส่งมนต์ขลัง…ตราตรึง
ปาย…ดินแดนโรแมนติก
ของหนุ่ม สาวนักฝัน
ผู้คนยิ้มยล ส่งความรู้สึกพาดผ่าน
ถึงคนที่คิดถึง ด้วยโปสการ์ดงามตา
ส่งลงในกล่องสีแดง แดง
คนรับเริงร่า มองดูตราประทับ
ยิ้มกว้าง…ตีตราที่ปาย
สักวันหนึ่ง จักหวนคืน
เยือนถิ่นที่รัก…
แล้วเราคงได้พบกัน
…ที่ปายฟ้างาม…
^_^
++ ณ ริม ปาย ++

อิจฉาจังค่ะ จันหอมยังไม่เคยไปปายเล๊ยยยยยยย
สักวันหนึ่ง....................

Waht happen Chanhom
You are cry???
oh oh oh
You are kindness & good heart
หรือว่าร้องไห้ เพราะอยากไป "ปาย" อิอิ
เอาน่า คงสักวัน...
วันนี้น้าจะซื้ออมยิ้มให้หนูกินกับไอศกรีมมะนาวนะ
จะได้ไม่ต้องเสียน้ำตา
ร้องไห้ แย แย
เอ๊ะ...หรือโดนพ่อแกล้ง บอกน้า
...เดี๋ยวจะไปจัดการให้ดีกว่า...
*-* คิดถึงหนูนะค่ะจันหอม*-*

คุณน้า.. หลักไมล์ ใจดีจังเลย อิอิ... ขอไอศกรีมมะนาว 2 ก้อนนะค่ะ แถมด้วย ไอศกรีมวานิลลาอีก 3 ก้อน ลูกอม ม่ายอาววว จันหอม ฟันผุแล้วววว ..
คิดถึงคุณน้าด้วยค่ะ ...

*-*
++ก้าวเดินตามฝัน++
เดินไปเถิดคนกล้า
เดินไปหาความฝันของเธอ
ฝันให้ยิ่งใหญ่นะเออ
ก้าวเดินไป ตามที่ใจต้องการ
เกิดเป็นคน แล้วอย่าไปกลัว
ความพ่ายแพ้นั้น คือ พลัง
เมื่อวันวาน แม้จะสิ้นหวัง
วันพรุ่งนี้นั้นรอเธออยู่
กล้าไหม ถามใจเธอเอง
สุข ทุกข์ก็ตัวเธอเอง
ชีวิตนี้เป็นของเธอเอง
ก้าวเดินไปด้วยใจทนง
อย่าไปสนความผิดหวังครั้งอดีต
ผ่านวันนี้ก็เป็นวันวาน
หากวันนี้เธอยังมีฝัน วันพรุ่งนี้จะมีทางไป
ฉันเชื่อในความเป็นเธอ
เธอมีฝันสวยงามยิ่งใหญ่
ขอเธอจงก้าวต่อไป ก้าวเดินไปตามฝันเธอเอง
*-*

สัญลักษณ์ของปาย ตู้ไปรษณีย์สีแดง- -แดง

คิดถึง “ปาย”
...สักวันจะกลับไปพบปาย...

พอเข้าหน้าหนาวสถานที่ Top ในประเทศไทย หลายคนลงความเห็นว่าต้องไปท้าลมหนาวที่เหนือ แล้วเหนือที่ไหนล่ะ ? ถนนทุกสายจึงมุ่งหน้าไปอาบอุ่นแสงตะวันที่ “ปาย” แล้วเพาะปลูกความทรงจำ...ความฝันที่นั่น!!

เราเองก็เป็นหนึ่งในคนที่ต้องการไปเพาะความทรงจำที่นั่น…เมื่อก่อนไม่เคยรู้จัก เพราะเป็นคนเที่ยวน้อย...หลายปีก่อนเปิดนิตยสารฉบับหนึ่ง สะดุดหน้าท่องเที่ยว เขาพาไปเที่ยว “ปาย” ถ่ายภาพมาได้สวย โรแมนติก จนอยากไปเสียเหลือเกิน กลายเป็นความฝันเล็ก ๆว่าสักวันหนึ่งจะไปเยือนดินแดนแห่งความโรแมนติกที่นั่นให้ได้ ประกอบกับงานที่พอจะออกต่างจังหวัดได้ เลยบอกกับพีอาร์ที่รู้จักกันว่าหากมีลูกค้าที่ปายบอก เดี๋ยวขึ้นไปทำงานให้ แล้วก็ไม่นึกไม่ฝันว่าคำพูดนั้น จะกลายเป็นความจริง หลังจากนั้นผ่านไปอีกเดือนหรือสองเดือนไม่ขาดไม่เกิน โทรศัพท์จากน้องพีอาร์โทรมาแจ้งข่าวดี

“พี่ ๆ ไปปายกัน”

“จริงหรือ?? เมื่อไหร่ล่ะ” ถามแบบหัวใจพองโต ยิ้มกว้าง ดีใจอภิมหาดีใจ

กลางมกราคม 2007 ข่าวดีโบนัสรับปีใหม่ คงการได้ไปเยือนดินแดนที่ใฝ่ฝัน… เอาล่ะสิ ข่าวดีแล้ววุ้ย เคลียร์คิวแล้วประชุมกองทันทีล่ะ บอกหัวหน้าอนุมัติได้ไปสองคน ทริปนั้นเราไปกันประมาณ 8 คนได้ บางคนรู้จักจากกันไปทริปก่อนหน้านี้ บางคนรู้จักในทริปของปาย แต่ถือว่าเป็นเพื่อนร่วมทางที่เหมือนญาติเลย เพราะรู้จักกัน จัดกระเป๋ากันแพรวพราวทุกคนที่รู้จักรู้ว่าฉันคลั่ง pailand แค่ไหน พอรู้ก็ร่วมดีใจแทบจัดงานฉลองกันทีเดียว ปีก่อนหน้าไปเชียงใหม่มาเลยฝันต่อเนื่องว่า “ปาย” คงไม่เกินหวัง อืมปรากฏว่าฝันที่เป็นจริง (ไม่ต้องให้รถเข็น เพราะหมดสมัยแล้ว...อิอิ)


วันเดินทาง...พบกันที่ดอนเมืองพร้อมขึ้นเครื่อง..พอลงเชียงใหม่ก็นั่งรถตู้จากโรงแรม เอาล่ะสิถึงโค้งวิบากที่เขาบอกว่าทางลดเลี้ยวคดเคี้ยวมาก มีนักเขียนหนุ่มคนหนึ่งสารภาพว่าดีที่เราชิงอาเจียนตัดหน้าไปก่อนเขาเลยรอดตัวที่ไม่ใช่เบอร์หนึ่ง 555 อาเจียนเสียหลายรอบ เป็นเดือดเป็นร้อนเพื่อนร่วมทาง

คราวนี้เลยห่วงใยกันยกใหญ่ ยาดม ยาหม่อง หมากฝรั่งสารพัดจะประเคนให้ แต่ก่อนหน้าจะถึงจุดหมายพวกเราแวะที่ร้านกาแฟของลูกศิษย์อาจารย์เฉลิมชัย ซึ่งเป็นบ้านไม้สองชั้น มีสนามหญ้าและต้นไม้ช่วยให้ชื่นฉ่ำหัวใจ ใครชอบถ่ายรูปก็ลั่นชัตเตอร์กันไม่หยุด ใครที่ชอบถูกถ่ายก็ยิ้มสยามกันเข้าไป แต่เราไปล้างหน้าล้างตาดีกว่าแล้วกลับมาดื่มกาแฟ ทานข้าวแพรวพราวพร้อมหมู่คณะ

..ร้านปั้นเกร็ด.. (หากชื่อผิดขออภัย)

ล้อเลื่อนนำพารถตู้ผ่านภูเขา เป็นเส้นทางที่สวยงามเพราะมีต้นไม้สองข้างทางสีเขียวขจี สีเหลืองผลิใบ ชื่นตา ชื่นอุรา และชื่นมื่น ทางโค้งเป็นถนนเส้นยาวที่พาเราขึ้นสูงไปเรื่อย ๆ หัวใจก็ตื่นเต้นตลอดเส้นทาง พองขึ้น พองขึ้นตามเส้นทาง

โฉมหน้าโรงแรม

รถหยุดลงที่โรงแรม The Quarter Boutique Hotel โรงแรม 5 แห่งแรกในปาย เพราะประตูยังใช้การขัดแตะอยู่คล้ายบ้านทรงไทยสมัยก่อน...เราและพี่อีกคนได้พักห้องเดี่ยวแสนสบาย อากาศหนาวถึงใจจริง ๆ เราเก็บของกันสักพักแล้วพร้อมกันที่โต๊ะรับประทานอาหาร คุยกับพี่ต้อยผู้จัดการทั่วไปที่นั่นแล้วสนุกดี เครื่องแบบของน้อง ๆ พนักงานเสิร์ฟให้บรรยากาศแสนสบาย ส่วนใหญ่ก็เป็นคนพื้นที่ หลังรับประทานอาหารเสร็จ

บรรยากาศดีมาก กลางสวย กลางคืนจับใจ

สวนสีเขียวสะพรั่งรับฤดูหนาว

อาหารเช้าท้าลมหนาว

ที่โรงแรมมีจักรยานไว้คอยให้บริการด้วย

เราแยกกันไปเที่ยว โดยใช้มอเตอร์ไซค์เช่าราคา 100-150 บาท พอดีวันนั้นไปตรงกับวันศุกร์มีถนนคนเดิน ข้าวของขายเต็มสองข้างทาง ปายเนื่องจากปีหลัง ๆ มีคนเมือง คนจากที่อื่นขึ้นมาอยู่เยอะเลยดูเหมือนตัวเมืองเจริญแล้ว เราเดินผ่านไปเรื่อย บ้านหลังสีขาวเป็นที่ทำการของหนังสือพิมพ์ Pai post ค่ำคืนจะมีดนตรี jazz เล่นสด

ขณะเดียวกันก็มีการขาย postcard หลากสีสัน ลืมบอกไปว่าที่นี่มีตู้ไปรษณีย์เยอะมาก มีถึงจุดที่คิดถึง คุณส่งจดหมายได้ทุกเวลา เหมือนเป็นประเพณีนิยมมาปายต้องซื้อ postcard ส่งถึงคนปลายทาง เป็นที่ระลึกครั้งหนึ่งได้ไปมาแล้ว (ประมาณนี้)

จักรยานพาหนะคู่ใจนักเดินทาง

ไม่มีรูปยามค่ำมาฝาก ดูรูปต้นไม้ไปก่อนแล้วกัน

เดินไปเรื่อย ๆ มีคนเล่นดนตรีพื้นเมือง ร้านข้าง ๆ ขายเหล้าปั่น ถัดไปเป็นร้านขายเสื้อผ้าที่ระลึก กำไร แหวน เครื่องประดับ ราคาก็ไม่ไล่จากในกทม. อาจแพงหรือถูกกว่าแล้วแต่สินค้า เดินลึกลงไปสุดถนนจะพบแม่น้ำปาย ยามค่ำคืนเราเห็นดาวชัดเจน สวยงามจับใจ แล้วมีสายลมแผ่ว ๆ ผลัดผ่านยิ่งทำให้หนาวเย็นเข้าไปอีก ริมปายมีสะพานข้ามฝาก คู่รักจูงมือกันชมจันทร์ พ่อแม่ลูกนั่งทานอาหารเคล้าบรรยากาศชาวต่างชาติโบกมือทักทายแลกยิ้มสยาม...เราซึมซับบรรยากาศกลับมาเต็มที่

รูปโรงแรมยามค่ำ

ชีวิตเริ่มต้นขึ้นดอย ลั่นชัตเตอร์เก็บตะวัน

พอรุ่งเช้าเพื่อน ๆ ไปเก็บภาพพระอาทิตย์ขึ้น เรายังนอนมุดความหนาวใต้ผ้าห่มอุ่น หลังรับประทานอาหารเช้าที่โรงแรมเสร็จ บ้างก็นอนเอาแรง บ้างก็กระจายไปตามสถานที่ต่าง ๆ ข่าวว่าอากาศลดต่ำลงเพียง 5 องศา เราเดินเล่นไปสู่ถนนที่มุ่งหน้าไปริมปาย

ระยะทางไม่ไกลถ้าอยากชมวิวเดินเอาดีสุด แต่มอเตอร์ไซค์ก็ได้ ร้านรวงยังไม่เปิด แต่ก็มีร้านโปสการ์ดที่เปิดแต่เช้า มีคนเล็กน้อยทยอยซื้อโปสการ์ดเพื่อจ่าหน้าแล้วส่งทันที น้องที่เดินไปด้วยกันถ่ายรูปเราคู่กับตู้ไปรษณีย์ แล้วเดินเข้าร้าน sabaidee Gallery Pai ดูของที่ระลึกมีโปสการ์ด เสื้อ เข็มกลัด ได้เสื้อยืดสีชมพูมาตัวหนึ่งสกีนว่า “ปายสบายดี” ซึ่งเป็นคำที่ชอบมากเลยซื้อไว้เป็นที่ระลึก (เพิ่งเอามาใส่เมื่อไม่กี่วันนี้เอง-นึกได้ว่ายังมีอยู่)

น้องหมาคิดถึงใครกันนี่

ชาวต่างชาติมาทำธุรกิจที่นี่ก็มาก มาเที่ยวก็เยอะอยู่ เหมือนเป็นทำเลทองรีสอร์ทผุด เกสต์เฮาท์งอกไปทั่ว เราเดินเล่นไปรอบ ๆ แต่ไม่ได้ไปน้ำพุร้อน น้องชายชาวอาสาเป็นไกด์ขับรถพาเที่ยวไปรอบปายในสายของวันที่เริ่มทำงาน เราได้รู้จักกับเจ้าของร้านสามีภรรยา “ปลายฟ้า…ปายฝัน” เป็นคนใต้แต่สอบติดที่มช.แล้วเกิดหลงรักปาย จึงมาตั้งรกรากเปิดแกลอรี่วาดภาพที่นี่ นี่ก็เป็นอีกคู่ที่ชัดเจนในความฝัน

ปลายฟ้า...ปายฝัน แกลอรี่ของคู่รักจิตรกร

พวกเราไปกันหลายที่ทั้งหมู่บ้านชาวเขาเผ่าลีซอที่มี “บ้านดินดอย ลีซอ”เปิดให้พัก คืนละ 300 บาท (ไม่รู้ว่าขึ้นหรือยัง) เป็นบ้านที่ก่อสร้างด้วยดินหลังเล็ก ๆ มีอาหารการกินไว้คอยให้บริการ ซึ่งบริหารโดยชาวเขารุ่นใหม่ นอกจากนักท่องเที่ยวที่มาพักจะได้สัมผัสกับกลิ่นอายแห่งท้องทุ่ง ความเขียวขจีแห่งผืนดินที่ห่อหุ้มด้วยทุ่งหญ้าสีเขียวยังได้เห็นวัฒนธรรมการเล่นดนตรี เต้นพื้นเมืองของชาวเขา รวมถึงซื้อสินค้าเป็นของที่ระลึกกลับบ้านด้วย





สาวน้อยเปรี้ยวใจ-สนุกกับเพื่อนชาวเขา

หนุ่มแก้มแดงเป็นลูกตำลึง สบตาทักทาย

หมู่บ้านยูนาน-จีน เป็นหมู่บ้านวัฒนธรรมที่ตั้งอยู่ในปายเช่นกัน มีชาวจีนอาศัยอยู่ ใกล้ๆกันมีโบสถ์ (ซึ่งเราไปมาแล้ว) มีอาหารทางแทบยูนาน ขาหมู หมั่นโถที่นี่อร่อยดี แล้วชาจีนร้อน ๆ ที่มีวิธีการดื่มที่เก๋ไก๋ รวมถึงของที่ระลึกมากมาย

เรียกว่าไปแล้วซึ้งกับบรรยากาศ จดไว้ในความทรงจำให้เล่าต่อกันได้ทุกครั้งที่พูดถึงปาย

“ปาย” เปรียบเสมือนดินแดนในฝันของคนรักธรรมชาติ ภูเขา ความเรียบง่าย…คิดไว้ในใจว่าสักวันหนึ่งคงมีโอกาสขึ้นไปอีก พบปะกับเพื่อน ๆ และดื่มด่ำกับบรรยากาศริมแม่น้ำปาย

ขอให้เพื่อนทุกคนมีความสุขกับ "ปาย"
.................................
story by "หลักไมล์"
photo by "axc"
thank you
น้องอุ๊-พีอาร์ที่ทำฝันเป็นจริง
The Quarter : //www.thequarterhotel.com
..................................
ถึงจันหอม

นำเรื่องราวแสนประทับใจมากฝากเพื่อนรักจันหอม
อาจไม่ในมืออาชีพในการเขียนเรื่องท่องเที่ยวเท่าจันหอม แต่ถือว่าเก็บบรรยากาศมาฝากเพื่อนแล้วกัน

หลักไมล์

"ปาย" อยู่ตรงกลางระหว่างเชียงใหม่กับแม่ฮ่องสอน จากเชียงใหม่มาปาย 4 ชม. จากปายไปแม่ฮ่องสอน 4 ชม. ก่อนมาถึงปายมีอุทยานแห่งชาติ "ห้วยน้ำดัง" แวะเที่ยวหรือแวะพักได้ แต่ควรมีพาหนะมาเอง

::เดือนที่ไปเที่ยวปาย::
ช่วงตค.-กพ. สวยสุดแล้วนะ แต่ถ้าสงบๆก็น่าจะช่วง
::หลายวิธีที่จะไปถึงปาย::
มีหลายวิธีด้วยกัน ทั้งทางรถยนต์ ทางรถไฟ ทางเครื่องบิน โดยขั้นแรกต้องมาให้ถึงเชียงใหม่ก่อน เพราะระยะทางจากเชียงใหม่-ปาย จะเป็นระยะทางที่สั้นที่สุด (มีเที่ยวบินจากเชียงใหม่ที่ไปปายโดยเฉพาะแล้วลงสนามบินปายเลย)

โดยรถยนต์ สำหรับวันหยุดพักผ่อนยาวๆ และเป็นผู้รักการปวดก้นในการขับขี่ จากกรุงเทพใช้ทางหลวง
หมายเลข 1 (พหลโยธิน) แยกเข้าทางหลวงหมาย
เลข 32 (สายเอเซีย) ผ่านอยุธยา อ่างทอง
นครสวรรค์ หลังจากนั้ใช้ทางหลวงหมายเลข 117
ไปยังพิษณุโลก ต่อด้วยทางหลวงหมายเลข 11
ผ่านลำปางลำพูนถึงเชียงใหม่ ระยะทางประมาณ
695 กิโลเมตร

อีกทางหนึ่งคือจากนครสวรรค์ไปตามทางหลวงหมายเลข 1 ผ่านกำแพงเพชร ตาก และลำปางถึงเชียงใหม่ ระยะทางประมาณ 696 กิโลเมตร ใช้เวลาประมาณ 9 ชั่วโมง

::ไปยังไง::
รถนครชัยแอร์โทร.02-936-3355 605บาท แอร์มีเบาะนวดไฟฟ้าหนุกดี มี19.00 20.00 21.00 สภาพรถดีที่สุดในทุกสายแล้ว เต็มเร็วทุกวันต้องจองก่อนยิ่งปลายปียากนะ รถสะอาด รู้สึกว่าแพงที่สุดในระดับเดียวกัน 555บาท แต่มาสายนี้ดีสุด ไม่มีจอดกลางทางกินข้าวต้มด้วย คนมีระดับใช้สายนี้เยอะที่สุดรองจากเครื่องบิน 1.7พันมั้ง นครชัย605บาทเอง ใช้เวลา9ชม.ตอนเช้ามี9โมงเช้ารอบเดียว

ที่พักมีหลายราคาเดินเลือกได้เลย ราคาถูกและมีให้เลือกมากมาย แต่แนะนำให้เลือที่มีต้นไม้ซักหน่อย เพราะกลางวันค่อนข้างร้อน หรือจะเลือกเช่ามอเตอร์ไซด์ ร้านที่อยู่ใกล้ๆกับสถานีขนส่งปายหรือที่ AYA

ถ้าจะไปปางอุ๋งต่อ ก็นั่งรถบัสส้ม หรือรถตู้ ต่อไปแม่ฮ่องสอนได้เลย แล้วถามถึงคิวรถสองแถวเพื่อจะไปปางอุ๋ง(บ้านรวมไทย) ซึ่งมีวันละเที่ยวแต่ถ้าขับมอไซด์เก่งก็เช่ารถขับขึ้นไปได้เลย นอนพักซัก 1 คืน แวะเที่ยวน้ำตกได้ แวะชมพระตำหนักปางอุ๋งได้เก็บคนละ 20 บาท ถ่ายรูปกับ ลูกแพะ มีฟาร์มม้า ดอกไม้สวยๆ แล้วถึงหมู่บ้านอะไรไม่รู้จำไม่ได้ซะแระขับไปซัก20กว่าโลจากแยกถนนใหญ่ที่จะไปปางอุ๋ง บ้านรักไทย บ้านรวมไทย ให้เลี้ยวซ้าย สบายจะในปางอุ๋งได้เลย
..................................................
ขอบคุณข้อมูล...www.lovepai.ob.tc

Pai best friend coffe (Take one)

โอเปิล หญิงสาวมากอุดมการณ์ที่ทิ้งชีวิตเมืองหลวง
มาสู่ปายแลนด์ เจ้าของร้านกาแฟ Book Garden ที่เสนาในอดีต วันนี้มาสร้างฝันพร้อมเปิดร้านกาแฟและห้องสมุดเล็ก ในชื่อ Pai best friend coffee

ร้าน book garden ที่เสนา

โอเปิลในวันนี้สมบุกสมบัน กัดฟันสู้จนสุดหัวใจเพื่อสร้างห้องสมุดและร้านกาแฟที่เธอรัก ปายเบส เฟรนด์ คอฟฟี ตั้งตรงข้ามปายบ้านไทย รีสอร์ท ก่อนถึงบ้านปายนา ไปทางวัดพระธาตุแม่เย็น จากตัวเมืองข้ามสะพานโรงเรียนปายวิทยา

ร้านของเธอขายกาแฟ ของว่าง อาทิ อาหารเช้า แซนวิส ขนมจีน ข้าวแกง อาหารญี่ปุ่นบางเมนูแล้วแต่เธอสะดวก และมีของที่ระลึกเช่น สมุดบันทึก postcard กระเป๋าสตางค์ ร้านมีบริเวณที่นั่งทั้งปูเสื่อ นั่งโต๊ะ นั่งศาลา (เธอบอกสามารถมากางเต็นท์นอนได้รอบร้านนะคะ)

Pai best friend coffee เปิดบริการเมื่อวันที่ 3 Nov 08 ที่ผ่านมานี่เอง เปิดตั้งแต่ 7.00-22.00 น.

ติดต่อโอเปิลได้ที่เบอร์ 086 323-6757 เธอบอกว่าหาใครต้องบริจาคหนังสือก็นำมาได้ ส่วนใหญ่ชาวบ้านอ่านหนังสืองานฝีมือ ประเภทเย็บปักถักร้อย การเกษตร ปลุกต้นไม้ ออกแบบตกแต่งสวน แต่จะนำประเภทอื่นอย่างวรรณกรรมเยาวชนหรือนวนิยายไปก็ได้ค่ะ เพราะที่ปายมีร้านหนังสือภาษาอังกฤษเยอะ หนังสือภาษาไทยยังน้อยอยู่
.................
โอเปิลเป็นหญิงสาวที่มีฝัน และเธอฝันอยากเห็นคนไทยอ่านหนังสือกันมากกว่านนี้ เธอจึงไม่ทอดทิ้งฝันของการทำห้องสมุด หากใครคอยชมห้องสมุดหรรษาทางช่อง 7 ช่วงวันเสาร์ นั่นแหละส่วนหนึ่งชีวิตของโอเปิล

ถิ่นสถานนาม "ปาย" ใช่ปลายฟ้า
คอยผู้คนธรรมดามาเยือนถิ่น
สรวงสวรรค์ชะรอยคงมาเคียงดิน
เพียงได้ยินยังฝันถึงวันเยือน

อ่านเรื่องราวแล้วได้สัมผัสถึงธรรมชาติ และความสุขสงบจริง ๆ ครับ

หลักไมล์จ๋า
..ขอบคุณมาก ๆ สำหรับเรื่องราวการเดินทางเที่ยวปาย แบบยาวตั้งแต่เริ่มจนจบ (สมบูรณ์แบบจริง ๆขอชมว่าเยี่ยม ๆ มีความอดทนสูง ..อิอิ) ภาพก็สวย เรื่องเล่าก็น่าสนใจ สนุกไปกับการเดินทาง เหมือนได้เที่ยวด้วยเลยจ๊ะ อ่านแล้ว บอกสามคำว่า อยากกกกไปปปป ปาย........ 5555555 ว่าแต่เจ้าของเรื่องคงนั่งตาแป๋วตลอดการเดินทาง ตื่นตา ตื่นใจไปกับ ทัศนีย์ภาพเมืองปาย แสนสวย (ยกเว้นตอนเมารถนะ คงดูไม่จืด อิอิ...) ความงามเช่นนี้ มาเล่าตอนนี้หน้าหนาว วุ้ย กระตุ้นต่อมอยากเที่ยวซะจริง อยากเที่ยวจริง ๆ นะเนี่ย ขอบอก....

น่ารักจังเลย อยากไปปายบ้างจัง

อยากขอรูปปายเป็นการส่วนตัวได้มั๊ยคะ ชอบมากค่ะ ชอบหลายรูปเลยค่ะ ถ้าได้ก้อส่งตามเมล์นี้เลยค่ะ pattiya.pu@rd.go.th ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ