|
น้อมรำลึกถึง สมเด็จพระพี่นางเธอเจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา
ตั้งแต่ที่พระองค์ท่านทรงพระประชวร เข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาล
ผมได้แต่ติดตามข่าวพระอาการเป็นระยะ
จากประกาศสำนักราชวัง
ซึ่งคงไม่ต่างจากพสกนิกรทั้งประเทศ
จนในที่สุด วันที่ 2 มกราคม 2551 เวลา 02.54 น. พระองค์สิ้นพระชนม์
....ขอพระองค์เสด็จสู่วรรคาลัย
พระองค์ทรงสถิตย์ในดวงใจปวงชนชาวไทยตลอดไป
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ครั้งหนึ่ง ข้าพเจ้าได้เคยออกหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ พอสว.ทางเฮลิคอปเตอร์
เป็นภาระกิจที่ปลาบปลื้มใจมาก ที่ได้ช่วยเหลือผู้คนห่างไกลในดินแดนชนบท
ใครที่เคยใช้ชีวิตในเมือง ที่มีเครื่องอำนวยความสะดวก นานับประการ
อาจจะยังไม่รู้ซึ้งถึง ความลำบากยากเย็นในดินแดนที่ทรุกันดารแบบนั้น
ว่าชาวบ้านใช้ชีวิตลำบากเพียงใด
น้ำพระทัยที่ สมเด็จพระพี่นางเธอฯ
ทรงสานต่อภาระกิจ หน่วยแพทย์ พอสว.จากสมเด็จย่า
ทำให้ผู้เจ็บไข้ได้ป่วยในชนบท
มีโอกาสเข้าถึงการรักษาทางสาธาณสุข ไม่แตกต่างจากในเมือง
.....ข้าพเจ้า ภูมิใจที่ได้เป็น สมาชิก พอสว.
อย่างไรก็ตาม
ผมเคยโอกาสได้รับเสด็จ อยู่ไกลๆ
ครั้งเดียวแค่นั้นเอง
ตอนพระองค์ท่านท่านเสด็จ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
ต่างจากแฟนผมได้ติดตามเสด็จ ใกล้ชิดกว่า
เล่าให้ผมฟังน่าประทับใจยิ่งว่า
ครั้งนั้นเห็น สมเด็จพระพี่นางเธอฯ ได้เสด็จเยี่ยมในชนบท
ท่านไม่ทรงถือพระองค์เลย ง่ายๆสมถะ
ทรงประทับ พิงพระวรกายที่เพิงไม้ ขณะตรวจเยี่ยมงาน
และเดินตามทางดินแดงที่ลมฝุ่นคลุ้งกระจาย
จนไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง
และที่ทึ่งอีกอย่างคือ
พระองค์เสด็จมาและกลับตรงเวลา ชนิดพูดแล้วอึ้ง
พอเข็มนาฬิกาหมุน แต่ะตามกำหนดการณ์ เป๊ะ
ใบพัดเฮลิคอปเตอร์พระที่นั่ง แทบจะหมุนขึ้นตอนนั้นเลย
เป็นภาพที่ตราตรึงในใจทุกครั้ง เมื่อหวนนึกถึงพระองค์
| Create Date : 08 มกราคม 2551 |
|
24 comments |
| Last Update : 8 มกราคม 2551 1:12:46 น. |
| Counter : 1105 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
