ของขวัญปีใหม่ 2551 ที่มีค่ายิ่งสำหรับผม
วันนี้อาป๊า =คุณพ่อ (ในภาษาแต้จิ๋ว) ต้องหม่ำข้าวแต่เช้านะ
ผมจะพาไปที่โรงพยาบาล ศรีนครินทร์ ขอนแก่น ...ครับ
หลายคนคงจะสงสัย ? ไปทำมายเหรอ ?
วันนี้เป็นวันพิเศษครับ...
ผมจะพาไปตัดรองเท้า อันใหม่ เป็นคู่ที่วิเศษสุด......
ย้อนภาพกลับไป.....เมื่อ 3เดือนก่อน
เท้าซ้ายของอาป๊า มีการอักเสบติดเชื้อ
คงเป็นจากความพิการที่มีอยู่เดิม (วันหลังจะเล่าสาเหตูให้ฟังนะ)
บวกกับ การตรากตรำทั้งชีวิต เพื่อเลี้ยงลูกๆ
จนเกิดอักเสบที่เท้า มันเป็นเยอะมากจน คาดว่าจะถูกตัดนิ้วอีกแน่ๆ
(ขออภัยที่ post รูปแผลนะ)
นอนไข้ขึ้น อยู่โรงพยาบาลตั้ง 1 อาทิตย์
แล้วกลับมาทำแผลที่บ้านต่ออีก เช้า-เย็น
เป็นเวลา 3 เดือนเศษ จนแผลหายดี แต่ยังเดินไม่ได้
ตัดภาพเหตุการณ์ ย้อนคืนไปอีกครั้ง
หลังกลับจากตัดรองเท้าที่ โรงพยาบาลศรีนครินทร์
สุดท้าย ก็ยังเดินไม่ได้เหมือนเดิม ต้องนั่งรถเข็นกันต่อไป
ดู truemove ....แจ๋วจริง ลองดิ
นั่งดูจนหง่าวมา 3เดือนแล่วววว
แต่อย่าเพิ่งสิ้นหวัง....ท้อแท้
หลังจากนั้น อีก 3 สัปดาห์ถัดไป
ผมก็ลากคอ ไอ้เจ้าขาวออกจากรูอีกครั้ง
.....เฮ้ยๆ!! อย่าขี้เกียจ พาไปส่งหน่อยว๊อยยย
ได้ฤกษ์พาอาป๊า กลับไปที่ รพ.ศรีนครินทร์ อีก
แต่เต็มเปี่ยมด้วยความหวัง
เพื่อรับของสิ่งนี้....ของขวัญพิเศษสุดๆที่ รออาป๊าอยู่
เป็นรองเท้าที่ตัดขึ้นโดยปราณืต เพื่อจะไม่ได้เป็นแผลอีกต่อไป
มันคือความพยายาม+ความหวังของลูกคนนึง ที่จะให้พ่อตัวเองหายป่วยให้ได้
เพราะผมรู้ว่า ถ้าใส่แล้ว ท่านจะกลับมาเดินได้อีกครั้ง
และแล้ว มันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ
ผมรอวันนี้มานานแล้วหละ
แต่ความรู้สึกอาป๊าอาจรู้สึก รอมันนานกว่าผมแน่ๆ
งั้นต้องฉลอง กินหมูหัน ซะเลย
รู้สึกปลื้มจัง ในที่สุด อาป๊าผม....กลับมาเดินได้อืกครั้ง ไชโย.....
มันยิ่งกว่าของขวัญปีใหม่ใดๆ ในชีวิตนี้แล้ว
ปีใหม่นี้ขอให้เพื่อนสมาชิก bloggang มีความสุขมากมายยิ่งๆขึ้น...ครับผม
| Create Date : 25 ธันวาคม 2550 |
| Last Update : 25 ธันวาคม 2550 0:07:08 น. |
|
57 comments
|
| Counter : 3675 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แต่อาป๊าเพ่เร็กส์ยิ้มสู้ตลอดเรยเนาะ
สวัสดีปีใหม่ฝรั่งค่ะ
ด้วยรัก
ยอพระกลิ่น
25 ธค 50