|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
~ ขนมปังเย็น ~
อันเนื่องมาจาก การเปิดตัวอย่าง เป็นทางการ ของร้านทั่นเซียว
ทำให้นึกถึง ความหลัง สมัยถักเปีย นุ่งกระโปรงบาน
นึกถึงขนมปังเย็น ขนมปังชิ้นเล็กๆ วางทับด้วยน้ำแข็งใสๆ เกร็ดเล็กแล้วราดด้วย น้ำหวานสีแดงสดใส ตามด้วยนมสดเหยาะหน้า
แย่งกันตักกินกับเพื่อนสาว คนละหนึบคนละหนับ ทุกๆเย็นที่ตลาดแฮปปี้แลนด์
บ้านเราสองคนอยู่ใกล้กัน คนหนึ่งอยู่ขวามือ อีกคนอยู่ซ้ายมือ เดินไปมาหาสู่กันเสมอ
ทุกๆเช้า ฉันจะเดินไปบ้านเธอ เพื่อรอเวลาไปโรงเรียนด้วยกัน
เราสองคนไว้ผมยาวเหมือนกัน ถักเปียเหมือนกัน ฉันสูงกว่าเธอเล็กน้อย เธออ้วนกว่าฉันหน่อยนึง
เราสองคนมีความสุข ในการพูดคุยเป็นอย่างมาก เวลาที่เราคุยกัน เหมือนโลกทั้งโลกมีเรา เพียงสองคน
ไปโรงเรียน เราใช้บริการรถเมล์ ที่นั่งประจำของเราสองคน ด้านซ้ายมือของคนขับ เก้าอี้สีน้ำเงินเทาๆ เบาะเก่าๆแถวยาวๆ
ได้ที่นั่งแล้ว ก็คุยกันต่อ หัวเราะกันกับเรื่องที่ เราคุยจนคนขับหันมามอง
มองหน้าคนขับรถเมล์ แล้วเราสองคน ก็หันหน้ามายิ้มให้กัน ฉันรู้ว่าเธอก็คิดเหมือนที่ฉันคิด
เราสองคนคงคุยกัน เสียงดังไปนะ...
ลดเสียงให้เบาลง แต่ก็ยังคุยกันต่อไป
ถึง โรงเรียนของเรา เกือบเคารพธงชาติทุกครั้ง
ฉันและเธอกึ่งเดินกึ่งวิ่ง แต่ก็ยังคุยไม่หยุด..
ผ่านสนามฟุตบอล ผ่านสายลมเย็นๆ
ถึง อาคารเรียนแล้ว เราสองคนก็ยังอ้อยอิ่ง คุยกันไม่เลิกรา
จนในที่สุด ต้องตัดใจ
จับมือเธอ เธอจับมือฉัน
แล้วแยกย้ายกันเข้าห้องเรียน เราเรียนกันคนละห้อง
เธอเรียนสายวิทย์ ฉันเรียนสายศิลป์
เธอเรียนชั้นบน ฉันเรียนชั้นล่าง
วันทั้งวันเราสองคน แทบไม่เจอกัน
เธอก็มีกลุ่มเพื่อนๆของเธอ ฉันก็มีกลุ่มเพื่อนๆของฉัน
แต่ พอถึงเวลาโรงเรียนเลิก เราสองคนก็มาเจอกัน เพื่อกลับบ้านด้วยกันทุกเย็น และเราจะแวะร้านขนมปังเย็น ทุกๆเย็นเป็นเช่นนั้นเรื่อยมา
สายสมเย็นๆ ของฤดูการสอบเอ็นทราน ผ่านมาถึงเธอสอบติดที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น เธออยากเป็นคุณหมอรักษาคนไข้
ส่วนฉัน แผนอยากเป็นนักประชาสัมพันธ์ ฉันเอ็นทรานไม่ติด สีหน้าเธอหม่นหมอง สีหน้าฉันระรื่นแต่เธอรับรู้ว่าฉันเสียใจ แค่ไหน ....
ฉัน ตัดสินใจเรียนมหาวิทยาลัยรามคำแหง เพราะใกล้บ้าน เลือกเรียนวิชาที่ชอบ ฉันพอใจแล้วกับสิ่งที่เลือก
วันที่ เธอต้องจากลาไปไกล คืนนั้นเพื่อนๆที่เราสองคนสนิท ไปค้างบ้านเธอเพื่อเลี้ยงส่งเธอ
แต่ ฉันไม่ได้ไป เธอรับรู้เหตุผลว่าทำไม
คืนนั้น ฉันน้ำตาไหลทั้งคืน เช้าวันต่อมา ฉันยืนมองบ้านเธอ เธอไปแล้ว ไม่มีแม้คำเอ่ยลาสักคำเดียว...
หลายปีผ่านไป เธอกลับมาเยี่ยมบ้าน วันนั้นเป็นวันเกิดของฉัน เธอยังดูสวยเหมือนเดิม ยังถักเปียเหมือนเดิม ในขณะที่ฉันเลิกถักเปียแล้ว
เธอ ยื่นภาพในมือส่งให้ฉัน ฉันคลี่ออกดู
ฉันมองหน้าเธอ ยิ้มและน้ำตาเอ่อ..
ภาพวาดสีน้ำมัน ภาพของฉันผมยาว
กอดเธอแล้วขอบคุณ..
จากวันนั้น เราสองคนไม่เจอกันอีกเลย จนวันหนึ่งฉันได้รับรู้ว่าเธอกำลังจะแต่งงาน ซึ่งวันแต่งงานของเธอหลังจากที่ฉันแต่งเพียงวันเดียว
เราสองคน ไม่มีใครสามารถไปงานแต่งงาน ของกันและกันได้ เราสองคน แสดงความยินดีผ่านทางโทรศัพท์ คำสัญญา ใครแต่งงานก่อนเลี้ยงโต๊ะจีน
จนถึง ทุกวันนี้โต๊ะจีนโต๊ะนั้น ก็ยังไม่ถูกจัดขึ้น...
ถึง แม้เราสองคน จะอยู่ไกลกันเพียงไหน แต่ความสัมพันธ์ฉันเพื่อนสนิท ก็ไม่เคยลดน้อยลงเลยจริงๆ
ทุกวันนี้ เธอเป็นคุณหมอที่น่ารัก มีครอบครัวอบอุ่นมีลูกสามคน ส่วนฉันมีลูกหนึ่งคน น้อยกว่าเธอสองคน
เสียงปลายสาย ของเธอร่าเริง ทุกครั้งที่มีโอกาสได้คุยกัน
นึกถึง ความหลังด้วยกัน ภาพของเด็กหญิงถักเปีย กระโปรงบานวิ่งแข่งกัน เพื่อไปให้ทันเคารพธงชาติ
ภาพ ของร้านขนมปังเย็น เสียงคุยเล็กๆที่ดังไม่หยุด ของเราสองคน......
~ ทานขนมปังเย็นกันมั๊ยคะ เอาภาพเย็นๆมาฝาก ~
21 มีนาคม 2549 ระลึกถึงเพื่อนรัก ที่สนิทที่สุดในชีวิตคนหนึ่ง คิดถึงเสมอจริงๆ......
Create Date : 21 มีนาคม 2549 |
|
38 comments |
Last Update : 21 มีนาคม 2549 14:35:24 น. |
Counter : 3740 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: jaa_aey 21 มีนาคม 2549 7:43:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: err_or 21 มีนาคม 2549 7:51:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: prncess 21 มีนาคม 2549 8:14:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: me2you 21 มีนาคม 2549 8:37:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: prncess 21 มีนาคม 2549 9:01:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 21 มีนาคม 2549 14:58:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: asita 21 มีนาคม 2549 15:54:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: rebel 21 มีนาคม 2549 23:16:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: hunjang 22 มีนาคม 2549 8:43:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: บายบายค่ะ... (prncess ) 22 มีนาคม 2549 9:24:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: Qooma 22 มีนาคม 2549 9:54:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชายคา 22 มีนาคม 2549 10:03:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทูน่าค่ะ 22 มีนาคม 2549 13:04:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป่ามืด 22 มีนาคม 2549 14:08:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: ซีบวก IP: 203.147.33.2 22 มีนาคม 2549 17:54:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: zaesun 23 มีนาคม 2549 1:58:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณย่า 23 มีนาคม 2549 6:51:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: Kimura IP: 58.137.65.10 25 พฤศจิกายน 2549 16:20:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: My Chonlaya IP: 125.26.141.137 7 ตุลาคม 2550 13:20:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: nukloverong IP: 118.173.191.208 18 พฤศจิกายน 2551 18:11:05 น. |
|
|
|
| |
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
I don't know, but I believe That some things are meant to be And that you'll make a better me Everyday I love you
I never thought that dreams came true But you showed me that they do You know that I learn something new Everyday I love you
'Cos I believe that destiny Is out of our control (don't you know that I do) And you'll never live until you love With all your heart and soul.
It's a touch when I feel bad It's a smile when I get mad All the little things I am Everyday I love you
~ขอบคุณน้ำใจ เพื่อนๆบล็อกแกงค์ เอื้อเฟื้อของตกแต่ง บล็อกทุกท่านค่ะ~
|
|
|
|
|
|
|
|
|