~ รู้สึกดี ~

Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2549
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
24 พฤษภาคม 2549
 
All Blogs
 
~ ไ ม้ เ รี ย ว ~





จดจำ
ครั้งแรกที่ลิ้มรสชาติของไม้เรียวกันได้มั๊ย



สมัยเด็กซนมาก
แม่ต้องจัดการด้วยไม้เรียวเกือบทุกที
จะตีมากตีน้อยก็แล้วแต่
ความผิดที่ทำในแต่ละครั้ง


ไม้เรียวที่แม่หามาไว้จัดการ
เป็นไม้ไม่ใหญ่มากแต่มีความยาว
ขนาดกำลังพอดีมือ(ของแม่)
ขณะเดียวกันก็มีความยืดหยุ่น
ในเวลาที่ตีลงไปกระทบ
ไม่ว่าจะเป็นมือ ก้น หรือ ขา
ก็สามารถจะประทับรอยไว้ไม่รู้ลืม




ทุกครั้ง
ที่แม่ทำโทษด้วยไม้เรียว
แม่มักตีไม่กี่ที
แต่ความแรงของการตี
มักทำให้จดจำไปนานเป็นวันๆ
แต่หลังจากนั้นก็มักจะลืม
และกลับมาซน มายั่วยิ้มให้แม่โมโหได้อีก
อาจจะเป็นเพราะ
ฉันโกรธไม่เป็น
แม่บอกว่าสมัยเด็กๆเป็นแบบนั้น




ที่โรงเรียน
ไม้เรียวเป็นเหมือนไม้ศักดิ์สิทธิ์ของคุณครู
ที่ได้ลิ้มรสชาติครั้งใดก็มักจะจดจำไปนาน




หลายต่อหลายครั้ง
ที่เคยได้ลิ้มรสชาติ
โดยเฉพาะครั้งหนึ่งเหตุการณ์นี้
ไม่เคยลืมเป็นความประทับใจมาก
กับรสชาติของไม้เรียว
ผู้ซึ่งคุณครูประจำชั้นหยิบยื่นให้
สมัยมัธยม


ตอนนั้น
โดดเรียนตามกันไปทั้งห้อง
โดยไม่คิดอะไร
เช้าของวันรุ่งขึ้น
คุณครูประจำชั้นเรียกเข้าไป
สอบสวนทีละคน
และตีด้วยไม้เรียวคนละที
ประสบการณ์ครั้งนั้นจดจำไม่เคยลืม


ฉันเชื่อว่า
ที่ฉันได้ดีมาจนถึงทุกวันนี้
ก็เพราะไม้เรียว


และ
ในบางครั้งบางคราว
เจ้าติโตลูกชายจอมซน
ก็ยังเคยได้ลิ้มรสชาติของ
ไม้เรียวก้านมะยม
มาแล้ว



บทลงโทษที่ยังคงมีอิทธิพล
อยู่เสมอไม่เสื่อมคลาย
ไม้เรียว


ว่าแต่คุณเคยได้ลิ้มลอง
รสชาติของไม้เรียวมั่งรึเปล่าเอ่ย

............................


รำพึง

ขอส่งกำลังใจภาวนา
ให้คุณครูจูหลิง
หายเร็วๆด้วยเถิด

ตื่นขึ้นมาเถิดนะคะคุณครู

24 พฤษภาคม 2549



Create Date : 24 พฤษภาคม 2549
Last Update : 24 พฤษภาคม 2549 23:08:01 น. 15 comments
Counter : 904 Pageviews.

 
เคยโดนเหมือนกันเจ๊ แต่ไม่บ่อยนะ
ขอภาวนาให้ครูจูหลิงหายเป็นปกติด้วยค่ะ

จุ๊บๆๆๆ คิดถึง^^



...


โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:11:33 น.  

 
ไม้เรียวเหรอครับ

ผมโดนประจำเลย..ทั้งที่บ้านที่โรงเรียน..

แต่เค้าว่ากันว่า..เด็กซนๆ.อ่ะ ฉลาดนะคร้าบบ

ยิ่งโดนไม้เรียวมาก เพราะซนมาก..ก็แสดงว่าฉลาดมากกกกกกกกกกกกกกกก ..555


โดย: กุมภีน วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:10:28 น.  

 
โดนประจำเลยค่ะ


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:23:37 น.  

 
ตอนเด็กๆ ทูน่าเกเรโดนตีบ่อยค่ะ ก้านมะยมนี่โดนประจำจนพาลเกลียดต้นมะยมหน้าบ้านไปด้วยเลย
....
เอาใจช่วยคุณครูจูหลิงด้วยคนค่ะ


โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:26:14 น.  

 
ไม่ค่อยโดนตีอ่า จาโดนหยิกมากกว่า


โดย: sonia (อ่อนไหวแต่ไม่อ่อนแอ ) วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:55:58 น.  

 
โดนมามากซะจนจำไม่ได้ว่าโดนฟาดครั้งแรกเมื่อไหร่ซะแล้วล่ะค่ะ

แต่รสไม้เรียวที่จำได้แม่นนั้นจากคุณครูสอนภาษาอังกฤษเมื่อตอน ป.4 เพราะสะกดคำยาว ๆ เช่น beautiful, umbrella ไม่ได้ เจ็บมือจนฮึดสู้ขึ้นมาท่องจนจำขึ้นใจ มารู้ตัวอีกทีวิชาภาษาอังกฤษกลายเป็นวิชาโปรดซะแล้ว ขอบคุณคุณครูที่ทำให้มีวันนี้ค่ะ

ปล. ขอส่งแรงใจไปช่วยคุณครูจูหลิงอีกหนึ่งแรงด้วยค่ะ


โดย: Lauderdale By The Sea วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:02:01 น.  

 
ยังจำได้แม่นค่ะ แม้จะผ่านมาเนิ่นนานนนนน ตอนเด็ก ๆพี่แพทก็โดนบ่อยค่ะ
เรื่องครูจูหลิง ... พี่แพทมีความเห็นต่างออกไปค่ะ ถ้าครูตื่นขึ้นมาในสภาพที่บอบช้ำแสนสาหัส ไม่สามารถอยู่ได้อย่างมีความสุข ก็ปล่อยให้ครูไปอย่างสงบดีกว่ามั้ยคะ ครูจะได้ไม่ทรมานมากไปกว่านี้ค่ะ


โดย: Petit Patty วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:51:25 น.  

 
จำได้ค่ะ นานมาแล้วแต่ก็ยังจำได้ไม่ลืมเพราะว่าเป็นเรื่องเลยล่ะค่ะ ... ด้วยเหตุที่โดนก็คงดื้อแหละค่ะแต่ว่าทางบ้านไม่เคยตีเราเลย คือจะเน้นพูดมากกว่า ทีนี้คงดื้อมากที่ รร. ครูก็เลยตีเอาตรงน่อง แล้วปรากฏว่าน่องลาย กลับบ้านพ่อแม่เห็นไปหาครูเลยคะ ประมาณว่าลูกฉันๆ ไม่เคยตี ทำไมครูถึงตีเด็กแทนที่จะคุย ... เอิ๊กส์ๆ

ส่วนตอนนี้ไม่ถูกตีแล้วค่ะ เพราะว่าเราเป็นผู้ตีมากกว่า แต่ว่าตียุงนะค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:06:27 น.  

 

เจ้าโบว์
จุ๊บๆๆคิดถึงมากๆ
เช้านี้เจ้าติโตเปิดเทอมวันแรกแร่ะ โย่ว!

คุณภุมภีน
เห็นด้วยอย่างยิ่งเนอะ แฮ่^^

คุณโอน่า
งั้นก็เปนพวกเดียวกันเนอะ^^

คุณทูน่า
รู้สึกเลยค่ะว่า
ก้านมะยมนี่จะยอดฮิตมากๆเลย..

คุณsonia
ในความรู้สึกโดนหยิกนี่
น่าจะเจ็บกว่าโดนตีรึเปล่าน้อ

คุณ Lauderdale By The Sea
นั่นสินะคะ คุณครูท่านใช้วิธี
แบบนี้ ทำให้ลูกศิษย์จำคำได้แม่นเชียว ว่าไปแล้วก็ทำให้คิดถึงคุณครูภาษาไทยน่ะค่ะ
โดนประจำ เวลาสะกดคำผิดๆ

พี่แพท
เรื่องของคุณครูจูหลิงนี่
น่าสงสารจนพูดไม่ออกเลยนะคะ วันก่อนดูทีวีอยู่น้ำตาไหล
จนคนที่บ้านถามเกิดอะไรขึ้น

คุณนิด
ก็แล้วแต่วิธีทำโทษของแต่ละที่นิคุณนิด สงสัยแม่ฉันคิดว่า
คุยกันไม่ได้ผลค่ะ แบบว่าดื้อมากกกก ^^




โดย: จขบ. (prncess ) วันที่: 25 พฤษภาคม 2549 เวลา:6:56:12 น.  

 

~the moment~
kenny G


โดย: prncess วันที่: 25 พฤษภาคม 2549 เวลา:7:00:17 น.  

 
ส่งใจให้ครูจูหลิงด้วยอีกคนค่ะ
เฮ้ออ ความรุนแรง รบราฆ่าฟันเมื่อไหร่มันจะหมดไปจากโลกนี้ซะทีนะ
ปล.จำได้แต่รสชาติของการโดนหยิกค่ะ ถ้าให้เลือก ขอเลือก ไม้เรียวดีกว่า


โดย: นางกอแบกเป้ วันที่: 25 พฤษภาคม 2549 เวลา:16:07:14 น.  

 
แวะมาผิวปากเพลงเพราะๆ ให้คุณ prncess จ้า... แต่ว่าผิวด้วยความคิดถึงนะค่ะ มิได้มีเจตนาแซวแต่อย่างใด

วิ้ววววว วิ้วววว


โดย: JewNid วันที่: 25 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:39:42 น.  

 
happyday ka


โดย: zMee IP: 203.170.228.172 วันที่: 25 พฤษภาคม 2549 เวลา:20:05:04 น.  

 
อีก 1 กำลังใจ

ละกันครับ

ไม่เคยลืม ไม้เรียวได้หรอกครับ ^^


โดย: ผมว่ามันยังไม่ถึงเวลา วันที่: 25 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:59:40 น.  

 

ไม่รู้ว่าช่วงเวลาประถม ผมไม่เคยโดยตี หรือจำไม่ได้กันแน่ (แก่แล้ว)
ที่จำได้แม่นคือช่วงมัธยมต้นครับ วัยรุ่นกำลังแตกเนื้อหนุ่ม คึกได้ที่เชียวล่ะ

ผมไม่เคยโดนตีเพราะหนีเรียนหรอก (ผมมันพวกเด็กเรียน)
แต่ที่โดนฟาด (ขอยืนยันว่าไม่ใช่ตี) จนน่องบวม
เพราะวาดรูปส่งวิชาศิลปะไม่เสร็จ ?


ตอนนั้นผมนึกสงสัยว่า ถูกบังคับให้วาดรูปเพราะกลัวโดนทำโทษ
งานที่ออกมา มันจะสวยงามได้ยังไง
.
.
.
.
.
.
บางทีเวลาเขียนเรื่องสั้นสักเรื่อง แล้วนึกอะไรไม่ออก สมองตื้อไปหมด
โ ด น ฟ า ด ซั ก ที ส อ ง ที .................. น่ า จ ะ ดี ค รั บ



โดย: FlyleaF วันที่: 26 พฤษภาคม 2549 เวลา:0:01:11 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

prncess
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





I don't know,
but I believe
That some things are meant to be
And that you'll make a better me
Everyday I love you

I never thought that dreams came true
But you showed me that they do
You know that I learn something new
Everyday I love you

'Cos I believe that destiny
Is out of our control
(don't you know that I do)
And you'll never live until you love
With all your heart and soul.

It's a touch when I feel bad
It's a smile when I get mad
All the little things I am
Everyday I love you










~ขอบคุณน้ำใจ
เพื่อนๆบล็อกแกงค์
เอื้อเฟื้อของตกแต่ง
บล็อกทุกท่านค่ะ~



:รำลึกบล็อกเก่า:
~ สามปี...การกลับมาของเพื่อน และเรื่องสะเทือนใจ ~
~ Thank You For Loving Me ~
~เมื่อฉันเจอไวรัส....~
~พจนานุกรมอังกฤษ ฉบับ ชวนหวัว~
~ดนตรีคลาสสิกที่บรรเลงจบเพลงของ "ซีเนอดีน ซีดาน"~
~ แค่คิดเล่นๆ..หนังสือเล่มล่าสุดเล่มโปรดที่อ่าน~
~ กลิ่นของลมหนาว ~
~ คนนี้ :)) ~
~ Blog tag ...ภาคสอง ...รอบนี้เพื่อคุณเพื่อน. ~
~ ผ่านกาลเวลา ~
~ รักเราไม่เก่าเลย.... ช่วงเวลาหนึ่งของฉันในโรงพยาบาล~
~ ความตั้งใจ กับ น้ำตาแม่ ~
~ โปสการ์ดใบนั้น.... มิตรภาพที่ฉันไม่เคยลืมของเพื่อนอินเตอร์เนต ~
~ ดอกแก้วของเราบานแล้ว ~
~ ถ้าคนเราไม่มีหัว ~
~กีฬา..กีฬา..เป็นยา (หัวใจ) วิเศษ ...
~ ....บทสรุป..ค้นหา..พบเจอ...
~ ....บทหนึ่ง..บทนำ...
~ เรียงความสั้นๆ ของลูกชายคนหนึ่งถึง...แ ม่
~ จากลากันด้วยความสุขแบบนี้..เ จ็ บปวด
~ ผู้หญิงคนนี้ที่ฉันรัก....สุ ดหัวใจ




New Comments
Friends' blogs
[Add prncess's blog to your web]
Links
 
MY VIP Friends


 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.