~ ขนมปังเย็น ~ อันเนื่องมาจาก การเปิดตัวอย่าง เป็นทางการ ของร้านทั่นเซียว ทำให้นึกถึง ความหลัง สมัยถักเปีย นุ่งกระโปรงบาน นึกถึงขนมปังเย็น ขนมปังชิ้นเล็กๆ วางทับด้วยน้ำแข็งใสๆ เกร็ดเล็กแล้วราดด้วย น้ำหวานสีแดงสดใส ตามด้วยนมสดเหยาะหน้า แย่งกันตักกินกับเพื่อนสาว คนละหนึบคนละหนับ ทุกๆเย็นที่ตลาดแฮปปี้แลนด์ บ้านเราสองคนอยู่ใกล้กัน คนหนึ่งอยู่ขวามือ อีกคนอยู่ซ้ายมือ เดินไปมาหาสู่กันเสมอ ทุกๆเช้า ฉันจะเดินไปบ้านเธอ เพื่อรอเวลาไปโรงเรียนด้วยกัน เราสองคนไว้ผมยาวเหมือนกัน ถักเปียเหมือนกัน ฉันสูงกว่าเธอเล็กน้อย เธออ้วนกว่าฉันหน่อยนึง เราสองคนมีความสุข ในการพูดคุยเป็นอย่างมาก เวลาที่เราคุยกัน เหมือนโลกทั้งโลกมีเรา เพียงสองคน ไปโรงเรียน เราใช้บริการรถเมล์ ที่นั่งประจำของเราสองคน ด้านซ้ายมือของคนขับ เก้าอี้สีน้ำเงินเทาๆ เบาะเก่าๆแถวยาวๆ ได้ที่นั่งแล้ว ก็คุยกันต่อ หัวเราะกันกับเรื่องที่ เราคุยจนคนขับหันมามอง มองหน้าคนขับรถเมล์ แล้วเราสองคน ก็หันหน้ามายิ้มให้กัน ฉันรู้ว่าเธอก็คิดเหมือนที่ฉันคิด เราสองคนคงคุยกัน เสียงดังไปนะ... ลดเสียงให้เบาลง แต่ก็ยังคุยกันต่อไป ถึง โรงเรียนของเรา เกือบเคารพธงชาติทุกครั้ง ฉันและเธอกึ่งเดินกึ่งวิ่ง แต่ก็ยังคุยไม่หยุด.. ผ่านสนามฟุตบอล ผ่านสายลมเย็นๆ ถึง อาคารเรียนแล้ว เราสองคนก็ยังอ้อยอิ่ง คุยกันไม่เลิกรา จนในที่สุด ต้องตัดใจ จับมือเธอ เธอจับมือฉัน แล้วแยกย้ายกันเข้าห้องเรียน เราเรียนกันคนละห้อง เธอเรียนสายวิทย์ ฉันเรียนสายศิลป์ เธอเรียนชั้นบน ฉันเรียนชั้นล่าง วันทั้งวันเราสองคน แทบไม่เจอกัน เธอก็มีกลุ่มเพื่อนๆของเธอ ฉันก็มีกลุ่มเพื่อนๆของฉัน แต่ พอถึงเวลาโรงเรียนเลิก เราสองคนก็มาเจอกัน เพื่อกลับบ้านด้วยกันทุกเย็น และเราจะแวะร้านขนมปังเย็น ทุกๆเย็นเป็นเช่นนั้นเรื่อยมา สายสมเย็นๆ ของฤดูการสอบเอ็นทราน ผ่านมาถึงเธอสอบติดที่มหาวิทยาลัยขอนแก่น เธออยากเป็นคุณหมอรักษาคนไข้ ส่วนฉัน แผนอยากเป็นนักประชาสัมพันธ์ ฉันเอ็นทรานไม่ติด สีหน้าเธอหม่นหมอง สีหน้าฉันระรื่นแต่เธอรับรู้ว่าฉันเสียใจ แค่ไหน .... ฉัน ตัดสินใจเรียนมหาวิทยาลัยรามคำแหง เพราะใกล้บ้าน เลือกเรียนวิชาที่ชอบ ฉันพอใจแล้วกับสิ่งที่เลือก วันที่ เธอต้องจากลาไปไกล คืนนั้นเพื่อนๆที่เราสองคนสนิท ไปค้างบ้านเธอเพื่อเลี้ยงส่งเธอ แต่ ฉันไม่ได้ไป เธอรับรู้เหตุผลว่าทำไม คืนนั้น ฉันน้ำตาไหลทั้งคืน เช้าวันต่อมา ฉันยืนมองบ้านเธอ เธอไปแล้ว ไม่มีแม้คำเอ่ยลาสักคำเดียว... หลายปีผ่านไป เธอกลับมาเยี่ยมบ้าน วันนั้นเป็นวันเกิดของฉัน เธอยังดูสวยเหมือนเดิม ยังถักเปียเหมือนเดิม ในขณะที่ฉันเลิกถักเปียแล้ว เธอ ยื่นภาพในมือส่งให้ฉัน ฉันคลี่ออกดู ฉันมองหน้าเธอ ยิ้มและน้ำตาเอ่อ.. ภาพวาดสีน้ำมัน ภาพของฉันผมยาว กอดเธอแล้วขอบคุณ.. จากวันนั้น เราสองคนไม่เจอกันอีกเลย จนวันหนึ่งฉันได้รับรู้ว่าเธอกำลังจะแต่งงาน ซึ่งวันแต่งงานของเธอหลังจากที่ฉันแต่งเพียงวันเดียว เราสองคน ไม่มีใครสามารถไปงานแต่งงาน ของกันและกันได้ เราสองคน แสดงความยินดีผ่านทางโทรศัพท์ คำสัญญา ใครแต่งงานก่อนเลี้ยงโต๊ะจีน จนถึง ทุกวันนี้โต๊ะจีนโต๊ะนั้น ก็ยังไม่ถูกจัดขึ้น... ถึง แม้เราสองคน จะอยู่ไกลกันเพียงไหน แต่ความสัมพันธ์ฉันเพื่อนสนิท ก็ไม่เคยลดน้อยลงเลยจริงๆ ทุกวันนี้ เธอเป็นคุณหมอที่น่ารัก มีครอบครัวอบอุ่นมีลูกสามคน ส่วนฉันมีลูกหนึ่งคน น้อยกว่าเธอสองคน เสียงปลายสาย ของเธอร่าเริง ทุกครั้งที่มีโอกาสได้คุยกัน นึกถึง ความหลังด้วยกัน ภาพของเด็กหญิงถักเปีย กระโปรงบานวิ่งแข่งกัน เพื่อไปให้ทันเคารพธงชาติ ภาพ ของร้านขนมปังเย็น เสียงคุยเล็กๆที่ดังไม่หยุด ของเราสองคน...... ~ ทานขนมปังเย็นกันมั๊ยคะ เอาภาพเย็นๆมาฝาก ~ 21 มีนาคม 2549 ระลึกถึงเพื่อนรัก ที่สนิทที่สุดในชีวิตคนหนึ่ง คิดถึงเสมอจริงๆ......   Create Date : 21 มีนาคม 2549 38 comments Last Update : 21 มีนาคม 2549 14:35:24 น. Counter : 3735 Pageviews. Share Tweet

ย้อนความหลังไกลจังคะ   โดย: jaa_aey 21 มีนาคม 2549 7:43:25 น.

โอ๊วววว อันนี้รู้อายุเรยนะนั่นป้าเจ๊   โดย: err_or 21 มีนาคม 2549 7:51:13 น.

อยากบอกเธอ..รักครั้งแรก   โดย: ปลายเทียน 21 มีนาคม 2549 8:01:47 น.

เรามีเรา..แหวน   โดย: prncess 21 มีนาคม 2549 8:14:01 น.

เป็นความหลังครั้งวัยเยาว์ที่น่าจดจำจังค่ะ มิตรภาพ ระหว่างเพื่อน ยั่งยืนเสมอ เนอะ   โดย: Black Tulip 21 มีนาคม 2549 8:20:01 น.

อ่านแล้วรู้สึกดีมากๆ ค่ะ สมัยหนึ่งเพื่อนเคยมีความสำคัญกับเราที่สุดจริงๆ แมวที่อยู่ที่บ้านเราจริงๆ ก็ไม่สวยหรอกค่ะ เค้ามาอยู่เองเหมือนกัน เจ้าหญิงใจดีจังนะคะ ใจดีเหมือนแม่เราเลย (เพราะแม่ก็เลี้ยงมันซะเฉยๆ เหมือนกัน)   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 21 มีนาคม 2549 8:29:57 น.

ปล. ตอนนี้ฉันอ้วนกว่าเธอแล้ว   โดย: me2you 21 มีนาคม 2549 8:37:12 น.

^   โดย: prncess 21 มีนาคม 2549 9:01:52 น.

เขียนเก่งจังค่ะ อยากกินหนมปังเย็นเหมือนกันเลย   โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ 21 มีนาคม 2549 9:22:14 น.

คิดถึงเพื่อนหรือจ้ะคุณพริ๊นซ์   โดย: อินทรีทองคำ 21 มีนาคม 2549 10:51:03 น.

แอบมาดูค่า   โดย: i am tabo 21 มีนาคม 2549 11:17:56 น.

พาสองหนุ่ม ... เปลือยกาย... ท่วมกลางสายน้ำ.. มาฝากให้กระชุ่มกระชวย   โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ 21 มีนาคม 2549 12:25:18 น.

น่ารักมากเลยค่ะพี่เจ้าหญิง อ่านไปก็อมยิ้มไป ต้องไปหาขนมปังเย็นทานบ้างแล้วซิค๊า   โดย: จันทร์สวย 21 มีนาคม 2549 13:25:14 น.

ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนและขนมปังเย็น ..แยกไม่ออกเลยค่ะว่าอะไรหวานอร่อยกว่ากัน   โดย: JewNid 21 มีนาคม 2549 14:58:54 น.

น่ารักจังเลยค่ะ อ่านแล้วนึกภาพตาม   โดย: asita 21 มีนาคม 2549 15:54:02 น.

เล่าได้อบอุ่นมากค่ะ   โดย: i_tua_yung 21 มีนาคม 2549 17:10:33 น.

น่ารัก อบอุ่นไปด้วยกับมิตรภาพสายสัมพันธ์ที่ยาวนานค่ะ ปล.. ขนมปังเย็น ของชอบเลยล่ะค่ะ   โดย: jan_tanoshii 21 มีนาคม 2549 19:55:47 น.

ผมก็ชอบกินครับ เย็นๆอร่อย บางครั้งเวลาไปกินอะไรก็อดคิดถึงเรื่องราวในอดีตบางอย่างไม่ได้เหมือนกัน   โดย: ตงเหลงฉ่า 21 มีนาคม 2549 21:04:29 น.

อ่านแล้วคิดถึงเพื่อนจังเลยค่ะ   โดย: rebel 21 มีนาคม 2549 23:16:47 น.

... อ่านทุกตัวอักษรเลย อ่านแล้วคิดถึงเพื่อนจริงๆค่ะ ...   โดย: ตะกร้าหวายสีขาว 22 มีนาคม 2549 1:31:00 น.

ชอบเพลงนี้จังเลยค่ะ   โดย: Black Tulip 22 มีนาคม 2549 7:48:18 น.

อยากดูจังกลมอีกรอบเหมือนกัน เพราะว่าพลาดตอนแรกๆ ที่จังกึมเด็กๆ แต่มาฉายช่วงทำงานเนี่ยสิ...อดตามเคย =)   โดย: hunjang 22 มีนาคม 2549 8:43:22 น.

โดย: รอยเท้าบนพื้นทราย 22 มีนาคม 2549 9:00:52 น.

แมวเค้าต้องรู้อยู่แล้วล่ะค่ะว่าเจ้าหญิงใจดี เพียงแต่เค้าอาจไม่แสดงออกอย่างพวกหมาๆ เท่านั้นเอง   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 22 มีนาคม 2549 9:10:56 น.

^ หูย ไอติมๆๆๆ น่าทานจังเลย งือ..อยากกิน ไปหาอะไรกินก่อนนะคะ เพื่อนๆ เช้านี้ทำไรกินดีน๊า....   โดย: บายบายค่ะ... (prncess ) 22 มีนาคม 2549 9:24:35 น.

โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ 22 มีนาคม 2549 9:42:45 น.

ซึ้งเลยง่า........   โดย: Qooma 22 มีนาคม 2549 9:54:39 น.

เข้าใจเรียงร้อยดีนะ   โดย: ชายคา 22 มีนาคม 2549 10:03:22 น.

จำรายละเอียดได้ดีจังค่ะ ของนุ้ยเรื่องแบบนั้นมันผ่านมา..ไม่นาน ยังจำไม่ได้ขนาดนี้เลบ   โดย: หัวมันทอด 22 มีนาคม 2549 10:27:07 น.

อ่านแล้วประทับใจจังค่ะ นึกถึงเพื่อนและบรรยากาศสมัยเป็นนักเรียนมัธยมเลยๆ   โดย: ทูน่าค่ะ 22 มีนาคม 2549 13:04:37 น.

***** ทุกข์อยู่ตรงไหน การปฏิบัติก็อยู่ตรงนั้น ***** ถ้าเห็นว่าการที่มีอะไรยุ่ง ๆ ตลอดเวลา เป็นกรรมเป็นวิบากของเรา ลองเปลี่ยนความคิดเสียหน่อยว่า นี่แหละคือการปฏิบัติของเรา ถ้าเขาถามว่า การปฏิบัติของเราอยู่ตรงไหน ตอบว่าทุกข์อยู่ตรงไหน การปฏิบัติของเราก็อยู่ตรงนั้น เหมือนกับบ้านของเรากำลังไหม้ เราจะเอาน้ำไปดับตรงนั้น เราก็ดับตรงที่มันไหม้นั่นแหละ ทีนี้ เรามีปัญหาตรงไหน เราก็ปฏิบัติตรงนั้น ถือว่าเป็นการท้าทาย สมมุติว่า เราเป็นคนขี้โกรธ วันนี้การท้าทายของเรา คือ ไม่ให้จิตใจหลงเกิดความคับแค้นใจ รักษาไว้ในสภาพปกติ นั่นแหละคือการปฏิบัติของเราในวันนี้ คติธรรม ของท่านพระอาจารย์ชยสาโร วันนี้วันพระ น่ารักมากค่ะ   โดย: ป่ามืด 22 มีนาคม 2549 14:08:56 น.

อ่านแล้วซึ้งใจจัง คิดถึงเพื่อนมากๆ ... ตอนเด็กๆ เจอกันทุกวัน พอโตมา.. เจอกันทางสายโทรศัพท์เป็นส่วนมาก เหมือนกับเจ้าหญิงและเพื่อนนี่แหละค่ะ ขอบคุณที่เขียนเรื่องนี้ให้อ่าน สงสัยเย็นนี้จะได้เสียค่าโทรศัพท์เยอะซะแล้วล่ะ ..... เสียค่าปังเย็นถ้วยโตๆ ซักถ้วยด้วย รูปยั่วน้ำลายสุดๆ ไปเลย   โดย: ซีบวก IP: 203.147.33.2 22 มีนาคม 2549 17:54:34 น.

พี่เจ้าหญิงเล่าได้ซึ้งมากเลยอะครับ พี่ต้องเป็นคนใจดีมากแน่ๆเลย   โดย: ตาเซียวฯแอบประจบ (เซียวเปียกลี้ ) 23 มีนาคม 2549 1:08:12 น.

เพลงเพราะดีมากค่ะ... คิดถึง..เพื่อนจัง..สมัย ม.จัง   โดย: zaesun 23 มีนาคม 2549 1:58:13 น.

ความหลังเมื่อครั้งเยาว์วัยงดงามเสมอเนอะ ^^   โดย: คุณย่า 23 มีนาคม 2549 6:51:12 น.

อ่านแล้วทำให้นึกถึงเพื่อนสนิทสมัยมัธยมคนหนึ่งนะจ๊ะ เลิกเรียนสองคู่ซี้แวะกินทับทิมกรอบร้านคุณยายแก่ๆข้างโรงเรียนด้วยกันทุกวัน.. เฮ้อ....คิดถึงเพื่อนน่ะค่ะ เขียนได้น่าประทับใจจังน้อ!   โดย: Kimura IP: 58.137.65.10 25 พฤศจิกายน 2549 16:20:13 น.

อยากรู้วิธีทำปังเย็นอ่ะค่ะ ใครรู้บอกกันมั้งสิค่ะ เค้าอยากทำเป็นมั้งอ่ะ น่ะน่ะ ใครู้ช่วยบอกกันมั้งงงงง ถ้าใครบอกขอให้มีความรักที่สมบูรณ์ และ ทำอะไรมีแต่ความสมหวังในชีวิตน่ะค่ะ ส่งมาบอกได้ที่ Chonlaya_May@hotmail.com   โดย: My Chonlaya IP: 125.26.141.137 7 ตุลาคม 2550 13:20:27 น.

ซึ้งจัง ซึ้งมากๆเลย ชอบนะถ้ามีเพื่อนแบบนี้ก้อคงดี   โดย: nukloverong IP: 118.173.191.208 18 พฤศจิกายน 2551 18:11:05 น.