I'm free but I'm focused.
|
|||||||||||||
บาหลี 4 : Goa Gajah กว่าจะได้ออกเดินทางก็ปาไปเกือบสิบเอ็ดโมง ตามแผนเดิม วันนี้เราจะได้ไป วัดถ้ำช้าง เบซากี เทมปักสิริง คิณตามณี ทานาล๊อต แต่คาเดะบอกว่า คงไปได้ไม่ครบทุกที่แล้วล่ะ ยูเลท เอาวะ ไม่ครบก็ไม่ครบ ไม่ซีเรียส เราเน้นละเลียดทัวร์อยู่แล้ว จากอุบุด ไม่นานเราก็มาถึง โก กาจาร์ หรือวัดถ้ำช้างนั่นเอง ที่นี่เป็นอีกที่ ที่ต้องเสียค่าธรรมเนียม และต้องนุ่งโสร่ง อิปูไม่พลาดอีกแล้ว พกผ้าเอาไว้ในกระเป๋าเลย วันนี้ต้องไปหลายวัด   วัดถ้ำช้างวันที่เราไปคนเยอะมากกกกกถึงมากที่สุด ทั้งนักท่องเที่ยว ทั้งนักเรียนมาทัศนศึกษา เดินกันให้ควั่กเลย รายละเอียดสถานที่ท่องเที่ยว ประวัติความเป็นมา อย่าได้ถาม - ไม่รู้ เพราะทริปนี้ไม่มีการจ้างไกด์ใด ๆ ทั้งสิ้น จ้างมาก็ฟังไม่รู้เรื่อง อาศัยเดินชมความอลังของสิ่งก่อสร้าง ความละเอียดของสถาปัตยกรรมเอาเอง   ตอนเดินเข้ามานึกว่าวัดนี้จะเล็ก ๆ ที่ไหนได้ มีมุมนั้น มุมนี้ แยกออกไป สรุปว่ากว้างใหญ่ไพศาลเอาเรื่องเลยค่ะพี่น้อง เหลี่ยมแรกที่เรามาเจอเป็นบ่อน้ำ สวยยยยยเชียว น้ำใส เลี้ยงปลาคราฟเอาไว้เต็มบ่อเลย    จากสระน้ำ ตอนแรกว่าจะเข้าไปในถ้ำช้าง แต่คนเยอะเกิ้นนนน อ่านจากกระทู้บลู จำได้ว่า ถ้ำนี้ไม่ได้กว้างใหญ่อะไรนัก อัดกันเข้าไปเยอะ เกรงว่าต้องแย่งอากาศกันหายใจ ไม่ชอบแย่ง ไม่ว่าแย่งอะไร กับใครก็ตาม แถมคงไม่มีเวลาเดินเล็งเหลี่ยมดูมุมได้แบบสบายอารมณ์เท่าไหร่ ไม่เป็นไร รอก่อนก็ได้ฟระ เข้าถ้ำยังไม่ได้ เลยเดินลัดเลาะเข้าไปด้านในวัด บ๊ะ ลึกเอาเรื่อง ด้านในเต็มไปด้วยต้นไม้ มีลำธารเล็ก ๆ ด้วย แหม..ดีหว่ะ ธรรมชาติยังหาได้ทั่วไปในบ้านนี้เมืองนี้เลยนะ     นั่งพริ้ว สุขสม อารมณ์ดีกันสักพัก ก็ย้อนกลับมาที่ถ้ำ ผู้คนหายกันไปหมดแล้ว ตาเรามั่งล่ะเว๊ยเฮ๊ย การรู้จักอดทนและรอคอยมันก็ดีอย่างงี้นี่เอง (ปกติทำไม่ค่อยได้) ในถ้ำ อับโคตร ๆ กลิ่นก็ไม่ค่อยน่าหายใจเข้าสักเท่าไหร่ ด้านในดูขลังมาก ๆ เดินไหว้จนครบสามมุมก็รีบกลับออกมา     ก่อนออกจากวัด ส่งพี่อ้อมไปแวะซื้อน้ำดับกระหาย ส่วนอิปูก็เดินชิวลม ชมนู่น นี่ นั่นไปเรื่อย ได้ยินเสียงคิกคักฮิฮะมาจากแม่ค้าและลูกค้า เฮ๊ย แม่ค้าแม่งส่งภาษาบาหลีใส่กูเฉยเลย บอกกูเหมือนสาวอินโด นั่นคือคนแรก (แปลว่ามีคนต่อมา) ที่เข้าใจผิดว่าเพื่อนอิชั้นเป็นอินโด เหลือบไปมองเพื่อน ก็ดูเต็มอกเต็มใจ ที่ใครต่อใครจะเข้าใจชีผิด แถมยังอุปโลกตัวเองกะอิชั้นว่าชีเป็นเจ้าหญิงอินโดที่จากบ้านไปโตเมืองไทย เมืองไทยเลี้ยงดีนะยะ เจ้าหญิงกล้ามแขนโตเชียวมึง อิอิ    ที่โกกาจาร์นี้ มีตลาดด้วยนะจ๊ะ ส่วนใหญ่ก็ขายของที่ระลึก ระหว่างเดินกลับ เราก็ผ่านตลาดที่ว่านี้ ชอบชะมัดเลย แม่ค้าโบกมือหยอย ๆ แถมส่งเสียงเรียกเป็นภาษาไทยด้วย ห้าเสิบ ห้าเสิบ ส้อยยคอ ห้าเสิบ แวะก่อน แวะก่อน อ่ะ พูดภาษาไทยได้ก็แหล่มเลย แบบนี้ดิจะได้ต่อถนัดปากหน่อย ที่ตลาดนี้ อิปูก็สอยสร้อยคอลูกปัดมาแปดเส้น สวยด้วยขอบอก แปดเส้น เบ็ดเสร็จ ร้อยห้าสิบบาท แม่เจ้า !!! เส้นละไม่ถึงยี่สิบบาท แต่ที่ชอบมาก ๆ คือเสียง (ที่คิดเอาเองว่า) สรรเสริญของแม่ค้าไล่ตามหลังมา หุ หุ ซื้อของที่บาหลีนี่สนุกดีจริง ๆ ผับผ่าสิ   วัดถ้ำช้าง สร้างความรื่นรมย์ให้เรามากพอสมควร โดยเฉพาะบรรดาแม่ค้าที่แย่งตัวเรากันประหนึ่งเป็นบุคคลสำคัญของโลก อยู่เมืองไทยไม่ค่อยมีใครต้องการอ่ะค่ะ อิอิ เอาล่ะจุดหมายต่อไปจะหนุกหนานแบบนี้มั๊ย ต้องตามไป Tirtha Empul Temple ต่อค่ะตะเอง
|
some dance to remember
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เนื้อหาในบล๊อกนี้เป็นความคิดส่วนตัว ไม่เกี่ยวกับใคร มีคำไม่สุภาพและติดจะหยาบคายมากมาย ผู้ใดรับไม่ได้ก็คลิกปิดไปนะจ๊ะ รับคอมเมนท์ รับความคิดเห็นที่แตกต่าง แต่ไม่รับการระราน และไม่รับคำด่าข้าง ๆ คู ๆ สิบอกหั่ย !!! Group Blog All Blog
Friends Blog |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
ว่าไปแล้วบาหลีก็มีแต่วัดเนอะ