I'm free but I'm focused.
|
|||||||||||||
ก๊อกสอง มันมาอีกแล้ว  6 คืนเต็ม ๆ กับชีวิตในมิชชั่น ในที่สุดคุณหมอก็ให้กลับบ้าน พร้อมนัดอีกทีในสัปดาห์นึง กลับบ้านพร้อมความมั่นใจว่าหายแล้วล่ะ ก็แหม ผ่านมาสามคืนแล้วนาที่ไม่มีอาการปวดท้องมาตอแยเลย ถึงบ้าน กินข้าว กินยา - เย็น ๆ เพื่อนพ้องมาเยี่ยมที่บ้าน ระหว่างที่นั่งคุยหัวเราะเฮฮากับเพื่อนอย่างหนุกหนานนั้น มันก็กลับมา มันค่อย ๆ มาในรูปของท้องอืด จากนั้นลมก็ค่อย ๆ วิ่งไปวิ่งมาในช่องท้อง ตามมาด้วยอาการแสบท้องมากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น ตบท้ายด้วยการแทงเสียดขึ้นมาที่ลิ้นปี่ แม่เจ้า !!! เพื่อนเพิ่นกรูไล่กลับบ้านหมดล่ะค่ะ อะไรกันนี่ หัวเราะอยู่ดี ๆ ไม่ทันได้เครียดเลย เมิงเอาอีกแล้วเร๊อะ เอ๋ ก็หมอเค้าว่าหายแล้วนี่นา นี่ยาก็กินตรงเวลา อาหารก็กินแต่ข้าวต้ม ย่อยง่าย ๆ แล้วนี่อารายยยย ทำไมมันปวดอีกทันที ที่ออกจากโรงพยาบาลเลยล่ะ !!!?????? ในที่สุดอิชั้นก็กลับไปสู่สภาพเดิมค่ะ เดินก็ปวด นั่งก็ปวด ยืนก็ปวด นอนก็ปวด นับหนึ่งอีกแล้วเหรอเนี่ย แล้วไอ้ที่ไปนอนรักษามาเป็นอาทิตย์มันคืออะไร ตีสองกระย่องกระแย่ง ตะกายไปมิชชั่นอีกครั้ง หมอเวรให้ยาลดกรด ยาแก้ปวด และยานอนหลับ พร้อมกับนัดให้มาพบหมอเจ้าของไข้ใหม่ตอนกลางวันวันรุ่งขึ้น น่าน ไม่รับกรูแอดมิดอีกแล้ว ต้องลากสังขารกลับบ้านรอเช้าแล้วมาอีกที เช้ามาหาหมอใหม่ หมอรับแอดมิดเลย หมอบอก หมอไม่เข้าใจทำไมปวดอีก น่านสิคะ หนูก็ไม่เข้าใจ เพื่อนหนูก็ไม่เข้าใจ พ่อแม่หนูก็ไม่เข้าใจ มีแมวน้ำขั้วโลกตัวไหนเข้าใจมั่งไหมว่าทำไมกรูถึงปวดอีก ฮือ ฮือ หมอรับแอดมิด บุรุษพยาบาลเข็นไปห้องพัก ห้องเดิมเลย เก็บไว้ให้กรูชิมิ จากนั้นการให้ยาทางน้ำเกลือ ให้ยาลดกรด ให้ยาแก้ปวดดุจเดิมก็เริ่มขึ้น และแน่นอน อาการไม่หาย ช่วงเวลาแห่งความทุกข์ทรมานกลับมาอีกครั้ง ตลอดสองวัน สองคืนเต็มที่นอนโหยหวนอย่างทรมานอยู่อย่างนั้น วันที่สาม หมอเข้ามาบอกว่าจะส่องกล้องดูในลำไส้ว่าเป็นอะไรไหม แต่ค่อนข้างมั่นใจว่าไม่มีอะไร เพราะบริเวณที่อิชั้นปวดมันคือกระเพาะ อย่างไรก็ตาม เพื่อความชัวร์ ส่องดูกันหน่อยดีกว่านะครับน้องปู คุณหมอคะ ส่องกล้องดูลำไส้เนี่ย เอิ่มมม กล้องมันเข้าไปทางไหนคะ ทางทวารหนักครับ ไม่นะ ไม่ ใครก็ได้ช่วยด้วยยยยย ทางก้น ทางก้น ทางก้นแม่เจ้า ทำไมมันทรมานทรกรรมแบบนี้แต่ละขั้นตอนการวินิจฉัย โรคบ้าโรคบออะไรฟระ คนอื่นเค้าเป็นกันขนาดนี้หรือเปล่าเนี่ย โถ โถ โถ ชีวิต
อ่า .... ขอให้หายไวๆ นะครับ
โดย: วาซุตะคุง v( ^o^ )v
 วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:8:36:42 น.วันนี้พลอยปวดท้องอีกแล้วค่ะ
ไม่รู้ทำไม เวลาปวดอีก ถึงอยากเข้าบล๊อคนี้ รู้สึกว่าพลอยจะเป็นน้อยกว่าคุณมาก แต่มันก็ทรมานสำหรับพลอยแล้วค่ะ วันนี้ตอนตี 5 นอนๆอยู่ก็ปวด ปวดมากจนไม่ได้ไปเรียนทั้งวันเลย ขอให้หายเร็วๆนะคะ จากคนเป็นโรคเดียวกัน โดย: พลอยพลอย IP: 110.164.14.250 วันที่: 29 ตุลาคม 2552 เวลา:16:48:10 น.
^
^ ^ เอาใจช่วย ดูแลตัวเองดี ๆ ขอให้ความทรมานผ่านพ้นไปไว ๆ นะคะ โดย: some dance to remember
วันที่: 10 พฤศจิกายน 2552 เวลา:0:36:31 น. |
some dance to remember
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เนื้อหาในบล๊อกนี้เป็นความคิดส่วนตัว ไม่เกี่ยวกับใคร มีคำไม่สุภาพและติดจะหยาบคายมากมาย ผู้ใดรับไม่ได้ก็คลิกปิดไปนะจ๊ะ รับคอมเมนท์ รับความคิดเห็นที่แตกต่าง แต่ไม่รับการระราน และไม่รับคำด่าข้าง ๆ คู ๆ สิบอกหั่ย !!! Group Blog All Blog Friends Blog |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
