Singapore 3 : ย่ำต๊อกในไชนาทาวน์

ไชน่าทาวน์จ๋า ปูมาแล้วจ้าาาา มั่นใจมากว่าคราวนี้ไม่มีพลาด
นั่ง MRT จากสถานีแรฟเฟิลเพลสมาขึ้นที่สถานีไชน่าทาวน์ ไม่พลาดแน่งานนี้
แต่แล้ว...กลับต้องมายืนงงเป็นไก่ตาแตกเช่นเดิม กับปัญหาเดิม
แหมว๊อยยย อีทางออกเนี่ย ทำไมมันเยอะแยะไปหมดเลยวะ แล้วถ้าผิดก็ยาวเลยด้วย
จะไปขึ้นตรงสถานีที่มันอยู่ปากทางไชน่าทาวน์เลยอ่ะ เค้าเรียกอะไรหว่า
ลังเล ลังเลกันอยู่นาน แล้วก็ตกลงปลงใจเลือกเดินไปทาง chinatown center
เอาวะ ชื่อมันก็บอกแล้วว่า center มันก็คงอยู่ตรงกลางเลยแหละ

ป๊าดดดดดด...ใช่ที่ไหนล่ะ โผล่มาเจอห้าง Chinatown Center เฉยเลย
แล้วมันก็ตั้งแยกออกมา ไม่เห็นจะจีนอะไรตรงไหน นอกจากมีตัวหนังสือจีนติดอยู่ตามตึก ไม่ช่าย ไม่ช่าย
เอาไงดีวะ ตัดสินใจลองสุ่ม ๆ ไปทางขวากันดูกันเพื่อจะพบว่าดวงเรื่องเส้นทางของเราสองคนไม่มีกันเลย
เดินตุปัดตุเป๋ ขาลากไปสองสามช่วงถนน สำนึกกันขึ้นมาเอง โดยไม่ต้องรอพรายกระซิบว่ามันชักจะไกลออกมาทุกทีแล้วว่ะ
เลยกลับหลังหัน เดินย้อนกลับไป พร้อมด่าดวงชะตา โทษชะตาฟ้าดินกันไป

อ๊ะ อ๊ะ นั่นไงตึกโรงแรม 81
อ๊ะ อ๊ะ นั่นไงป้ายภาษาจีนเต็มไปหมด
เอาแล้วเว๊ย เข้าเค้า เข้าเค้า ในที่สุดเราก็เจอจนได้ ไชน่าทาวน์ เย้ เย

ไชนาทาวน์เป็นถนนที่มีสีสันสุด ๆ เต็มไปด้วยร้านขายของที่ระลึกตลอดทาง
ตึกรามบ้านช่อง ก็มีสีสันสวยงาม อาคารรูปทรงสวย ๆ เต็มไปหมดเลย ว๊าว
เดินไปสักพักเราก็เจอมัสยิดเล็ก ๆ เต็มไปด้วยเด็กศิลป นั่งสเก็ตรูปกันอยู่
เดินมาอีกนิดจนทะลุเส้นด้านหลัง เลี้ยวขวาไปหน่อยเราก็เจอวัดแขก
เดินไปอีกก็ไปเจอวัดจีนบิ๊กเบิ้ม อลังการงานสร้างมากเลยค่ะพ่อแม่พี่น้อง

เราแวะที่วัดแขกกันแป๊บนึง เพื่อสวมวิญญาณนางแบบให้แขกหมั่นไส้
แต่อยู่แค่ด้านหน้าเท่านั้นนะคะ ไม่ได้เข้าไปด้านใน ไม่ค่อยถูกกับวัดเท่าไหร่
หลังจากถ่ายรูปหน้าวัดเสร็จ เดินต่อไปเรื่อย ๆ ก็เจอเซเว่น
ไหน ไหน เค้าว่ามันบทเซเว่นอร่อยนักหนา ขอลองเอามากระแทกปากดูบ้างเด๊ะ
เอ้อ อร่อยจริง ๆ ด้วย แถมถูกอีกตะหาก 1.20 เหรียญแค่นั้นเอง แนะนำให้ชิมดูนะจ๊ะ แล้วจะติดใจซิบอกหั๊ยยย
แต่อร่อยอย่างไร ด้วยความจนและการอดออมเพื่อทุนอาหารกลางเรา
เราสองคนก็ซื้อมาแค่ถ้วยเดียว เอามาแย่ง เอ๊ย แบ่งกันกินจนหมดเกลี้ยงถ้วย

จากวัดแขก เราลัดเลาะมาถึงวัดจีนบิ๊กเบิ้ม อย่าถามถึงชื่อวัดนะคะ พลีสสสสเพราะไม่จำ สมองไม่ได้มีไว้จำอะไรมีสาระ
ชื่อนั้นไม่สำคัญ แต่บรรยากาศดิสำคัญกว่า
วัดนี้ให้บรรยากาศขลังดี มีเสียงสวดมนต์จีนคล้าย ๆ ร้องเพลงดังอยู่
ถ่ายรูปด้านหน้าเสร็จ แอบเข้าไปดูด้านใน
แต่เจอสกัดดาวรุ่งซะก่อน เพราะอาแปะคนึงรีบปรี่เข้ามา ส่งผ้าถุงให้เปลี่ยน
เราก็ได้แต่ โน โน แอม ลุก อราวน์ เฮีย น๊อก เก็ท อิน (ไม่รู้พูดถูกไหม)
อาแปะเลยผละไป แต่คอยมองอยู่เป็นระยะ ๆ สงสัยกลัวอิชั้นตีเนียนเข้าวัด
จากการเมียง ๆ มอง ๆ ขอเดาเอาเองว่า วัดนี้มีพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่ตามชั้นต่าง ๆ แตกต่างกันไป
และจากการแวะชม ตัดสินใจเอาเองแบบไม่ปรึกษาใครเลยว่า เป็นอีกสถานที่หนึ่ง ที่ไม่ควรพลาด หากมาสิงคโปร์

อ๊ะ อ๊ะ ข้อมูลทั้งหมดนี้ เขียนตามที่คิดด้วยสมองน้อย ๆ ที่ไม่ค่อยมีรอยหยัก
ห้ามนำไปอ้างอิงที่ไหนเชียว หน้าแตกหมอไม่รับเย็บจะพาลกลับมาด่ากันซะเปล่า ๆ

หลังจากหลงทางกระจุยกระจาย เดินกันขาแทบหลุด
ตอนนี้อีกอาการหนึ่งที่มารบกวนความสุขของเราคือ "ความหิว"
เอาไงดีหว่า เหลือบไปเห็น Maxwell ฟูดคอร์ทที่ฝั่งตรงข้างพอดีเลย
ไม่ต้องเดา ใช่แล้ว เรามุ่งหน้าไปที่นั่นทันที

อาจจะเป็นเพราะเย็นแล้วมั๊ง หลาย ๆ ร้านก็เลยปิดแล้ว แต่ก็ยังมีอีกหลายร้านให้เลือกหม่ำ
จำได้ว่าที่ฟู๊ดคอร์ทนี้มีร้านข้าวมันไก่อร่อยนี่นา แต่ไหงหาไม่ยักกะเจอหว่า
เอาล่ะช่างมันเหอะ กลับไปกินเมืองไทยก็ได้วะ กะอีแค่ข้าวมันไก่
ก็เลยสั่งอย่างอื่นมากินแทน อย่างอื่นที่ว่าได้แก่

Fishball หรือเกาเหลาลูกชิ้นปลา - ประมาณ 3 เหรียญ
ตัวลูกชิ้นอร่อยมาก ๆ หยุ่นหยับได้ใจ น้ำซุปจืดไปหน่อย แต่รวม ๆ แล้วโอเค

สะเต๊ะ ทะเล - ประมาณ 4.5 เหริยญ
แหยะ ไม่เห็นเหมือนรูปที่ชี้เลย น้ำราดเป็นซอสถั่วบด หวานชะมัดยาด กินเหลือบานเลย

จำชื่อไม่ได้ แต่เป็นเส้นหมี่ผัดกินกับของทอด พร้อมน้ำจิ้มสองแบบ - ประมาณ 4.5 เหรียญ
อันนี้ชนะเลิศ อร่อยมาก คุยกับคนขายเค้าบอกว่า เป็นอาหารที่ดังมาก เค้าออกทีวีหลายช่องแล้วด้วย ชะ ชะ เลือกเก่งเว๊ยอีปู !!!
เนื่องจากจำชื่ออาหารไม่ได้ เลยถ่ายรูปร้านมาด้วย สนใจแวะไปโซ๊ยเลย
รับรองอร่อย แถมเจ้าของร้านอัธยาศัยดีด้วย คุยกันรู้เรื่องมั่ง ไม่รู้เรื่องมั่ง เนียนปาย ยาวปาย

อ้อ มีน้ำอ้อยจืด ๆ ชืด ๆ - แก้วละ 1.5 เหรียญ
เอ่อ โทษนะคะ ไม่ทราบว่านี่น้ำอ้อยหรือน้ำล้างจานคะ
ความหวานเล่นซ่อนแอบอยู่หรือไง หายังไงก็หาไม่เจอ
รสชาติที่ลิ้นรับรู้จากน้ำอ้อยมีอย่างเดียว คือจืด จืดสนิท จืดเหมือนหนังหน้าปู้ชายสิงคโปร์เลย หุหุ (แอบกัดเค้าอีก)
เฮ้อ เสียดายตังค่าน้ำอ้อย รู้งี้ไปรองน้ำก๊อกแล่กซะก็ดี

ท้องอิ่ม ออกเดินทางกันต่อ เรากำลังตามหาแหล่งบันเทิงกัน
ได้ข่าวมาว่าที่ไชน่าทาวน์จะมีดงผับอยู่ นั่นแหละเป้าหมายของเรา เสาะหากันไป
ออกจากโรงอาหารเราเดินมุ่งหน้าไปตามถนนเส้นในที่ขนานไปกับถนนเส้นหลัก
เจอเซเว่น ก็ลัดเลาะเข้าซอยเล็ก ๆ และเมื่อเข้าซอยมาถึงทางแยก
สวรรค์รอเราอยู่ทางด้านขวามือ เดินตรงไป ในนั้นแหละค่ะ
บรรดาร้านรวง ผับ บาร์ กิ๊บเก๋ ดีไซน์ฮิปตั้งเรียงรายกันอยู่เต็มถนนไปหมด
ถนนเส้นนี้มือชื่อว่า Club Street โอ๊ววว I Love singapore ..

จากไชน่าทาวน์ เดี๋ยวสองสาวจะกลับโรงแรม
ไปอาบน้ำแต่งตัว เราจะไปดูน้ำพุฮวงจุ้ยที่ซันเทค
และไปตะลุยราตรีที่คลากคีย์กันเพคะ วู้ ฮู !!!