Krabi 4 : กราบลาพร้อมน้ำตาลูกผู้หญิง

จะมาดำน้ำบรรดาเกาะแก่งที่กระบี่ กลายเป็น ล่องคลองชมธรรมชาติและวิถีชีวิต
- ละม้ายคล้ายอัมพวา

จะมาแหวกว่ายน้ำใสในท้องทะเลกระบี่ กลายเป็น หาดทรายหยาบสีคล้ำ แถมหินแหลม ๆ เพียบ
- ละม้ายคล้ายทะเลบางแสน หรือสามร้อยยอด

อืมมม มองให้ดี มันก็ดีได้ มีที่ไหนมาจังหวัดเดียว เหมือนเที่ยวที่อื่นด้วย

เอ่าน่า ช่างแม่มมัน เดี๋ยว เดี๋ยว คืนนี้ก่อน ผับ บาร์ ปาร์ตี้ รอเราอยู่นี่นา
นั่นแหละ ของเจง เหอ เหอ เหอ
นั่นแหละ สิ่งที่คาดหวังกันไว้สำหรับคืนสุดท้ายในกระบี่

กินข้าว อาบน้ำ อาบท่า แต่งหน้า ปกปิดรอยยับกันสุดฤทธิ์
ทริปนี้ เพื่อนเราพกอุปกรณ์ทำสวยมาเต็มสตีม
ใครหลงเข้ามาห้องพวกเราเย็นนั้นอาจจะเข้าใจว่าพลัดหลงมาหลังเวทีเดินแบบก็เป็นได้ (แต่กรุณาอย่าดูหนังหน้านางแบบนะคะ)

เมื่อ (เข้าใจกันเองว่า) สวยแล้ว
เราก็พากันเดินทัพไปรับทานอาหารเย็นที่ห้องอาหาร ไม่ใช่สิ โรงอาหารของโรงแรม
กินไป กินมา ฝนตก บรรลัยล่ะค่ะทั่น อารายกันฟระ ฟ้าฝนจะกลั่นแกล้งอิชั้นไปถึงไหน
เซ็งบรมเลยล่ะค่ะผู้อ่าน มันจะตกอะไรกันนักกันหนา หนูจาไปเที่ยวผับว๊อยย

รอฝนอยู่พักโต
พอฝนหยุดเพื่อนเราบางคนเกิดอยากจะแดก เอ๊ย รับทานขนมหวาน
เอาค่ะ ไปค่ะ อยากกินต้องได้กินค่ะ .. ไป เดินไปตลาดโต้รุ่งกันค่ะมรึง
เดินกันไปเป็นฝูง เพื่อจะพบว่า ตลาดโต้รุ่งกลายเป็นลานกว้าง มีร้านขายอาหารสี่ห้าร้านเท่านั้น

แค่รอฝน หาหนมหวานกระแทกปาก ก็หมดเวลาไปอีกหลายชั่วโมง
แผนการที่วางไว้ว่าจะไปตะลุยเครซี่ผับเลยต้องเปลี่ยน
มิเช่นนั้น กว่าจะหารถ กว่าจะเดินทางไป อาจจะไปเต้นได้สองเพลง เทคเหล้าได้สองเป๊กแล้วกลับ
แผนสำรอง คือการหาร้านเหล้านั่งเม้ากันชิว ชิว ใกล้ ๆ โรงแรมของเรา

จริง ๆ เล็งเอาไว้ร้านนึงตั้งแต่คืนวานแล้ว กะว่าถ้าผิดแผนมาลงร้านนี้แหละวะ
ก็เดินไปร้านที่ว่า .... ป๊าดดดดดดดด ปิดค่ะ
ดูค่ะ ดู ดู๊ ดู ดูชะตากรรมของพวกเรา

เอาไงดี ก็หมุนซ้าย หมุนขวากันอยู่แถวนั้น
ไม่มีร้านไหนโดนใจเลย มันเงี๊ยบบบบ เงียบ (แน่ล่ะ ฝนตกนี่ยะ ใครจะคึกเหมือนพวกมึงล่ะ)
ในที่สุด ลุงชื้นก็ชี้ไปที่ร้าน old west เอาไงก็เอากัน ไปไหนไปด้วยย่ะ

ร้านที่เราเลือก บรรยากาศคันที่ ใช้ไม้เป็นคอนเซ็ปหลักในการตกแต่ง
เปิดเพลงประมาณ คันทรี่โรด แอร์โรว์สมิท แอร์ซัพพลาย ประมาณนี้

พอเราเดินเข้าไป พนักงานก็อัญเชิญพวกเราให้นั่งบนเบาะ
ประมาณยกพื้นขึ้นมาแล้วก็วางเบาะเอาไว้ ให้เอน เหยียดยาวตามอารมณ์

เอิ่ม..เอาอีกแล้วค่ะ สมองเริ่มประมวลผลรวน ๆ อีกแล้ว
รู้สึกไปว่าเหมือนมาก่งก๊งริมเถียงนา นั่งขัดสมาธิเทกยาดองกับเพื่อนยังไงยังงั้นเลยว่ะ




กินเหล้ากันไป
ถ่ายรูปกันไป
เล่นพูลกันไป
พูดคุยกันไป
ตบยุงกันไป
ตบตีกันไป

จนกระทั่งเกือบตีหนึ่ง พวกเราก็ยอมแพ้ชะตากรรม
ไม่สามารถฝืนใจทำสนุกได้อีกแล้ว
เค้าสั่งมาแล้วว่าทริปนี้เราต้องสะดุด มันก็ต้องสะดุด
ไม่ต่อสู้ ไม่ขัดขืนอีกแล้ว เดินคอตกกลับโรงแรม แยกย้ายกันนอน
บอกลาจังหวัดกระบี่ด้วยความร้าวรานใจ

Create Date : 01 กรกฎาคม 2551 Last Update : 29 กรกฎาคม 2551 10:44:01 น. Counter : 873 Pageviews.		0 comments
Share Tweet