Krabi 3 : ลอยทะเลคลุกหางนากิส

หลังจากหัวเราะร่า น้ำตาริน กับทริปชมธรรมชาติ วิถีชีวิตในช่วงเช้าแล้ว
ช่วงบ่ายเราเลือกจะดุ่ย ๆ ลุยทะเลกระบี่กันแบบไม่ง้อทัวร์ ไม่พึ่งไกด์ ไปตามดวง

แวะหากาแฟกระแทกปาก
รสขม ๆ หวาน ๆ ของกาแฟ ตรงกับชีวิตพวกเรานาทีนั้นเลยว่ะ

ประชุม ตบตี กันเป็นที่เรียบร้อย ได้ข้อสรุปว่าพวกเราจะไปหาดคลองม่วงกัน
มีพรายกระซิบบอกว่า ซ๊วยยยยยยยย สวยยยยยย
ก็เอาค่ะ นาทีนั้น เอาไงก็เอา

เดินตุปัดตุเป๋จากร้านกาแฟ ไปโต๋เต๋หารถ ตอนแรกว่าจะไปสองแถว
แต่รอแล้วรอเล่า ก็ไม่มีสองแถวผ่านมาแม้แต่คนเดียว
สักประมาณครึ่งชั่วโมง ท่าจะไม่ได้การ นี่มันบ่ายสองแล้ว ยังไม่ได้สบตากับทะเลกระบี่กันเลย
เปลี่ยนแผน เป็นเหมารถตู้ไปก็แล้วกัน

1500 บาท คือราคาที่พวกเราต้องจ่าย
หาดคลองม่วง คือเป้าหมายของเราในชั่วโมงนั้น
นั่งรถฟังเพลงภาษาใต้ ฟังไปถามคนขับไปว่าร้องว่าอะไร ฟังไม่รู้เรื่อง ก็เค้าเคยฟังแต่ก๊อบไม้ ซุปเปอร์จูเนียร์นี่นา มาทำพรื้อ ทำพรื้อ ม่ายรู้เรื่อง !!!
ประมาณครึ่งชั่วโมง เราก็มาถึงหาดคลองม่วง

อุเหม่ เนี่ยนะหาดคลองม่วง
ทรายหยาบ ๆ สีไม่ขาวละเอียดอย่างที่คาดไว้
เดินลงทะเลเป็นกิโล น้ำมันยังแค่เอว แถมต้องระวังหินอีก (เยอะโคตร)
นี่บางแสนหรือกระบี่หว่า ??? สมองประมวลผลแบบสับสนอีกแล้วค่ะพี่น้อง

หลังจากสาบแช่งโชคชะตากันแล้ว
พวกเราก็ดาหน้าลงทะเล เดินไปไม่ถึงสิบก้าว ฝนก็เทจั่ก ๆ ลงมาเหมือนฟ้ารั่ว
นี่ก็ปาเข้าไปสามโมงกว่าแล้ว รอฝนหยุดคงกลับโรงแรมพอดี
คิดได้อย่างนั้น แก๊งวัยรุ่น ก็เดินหน้าลงทะเล ไปลุยคลื่นลูกโต

ถ้าตัดเรื่องจินตนาการเลอเลิศถึงความงามงดของหาดที่คาดหวังไว้ไปแล้ว
เราก็พบว่ามันไม่ได้เลวร้ายอะไรนักหรอก

ฝนเม็ดเป้ง ๆ ที่สาดซ่า

คลื่นลูกเบ่อเริ่มเฮิ่ม

เพื่อนที่ดีที่สุดในชีวิต (หาได้แค่นี้ พอดีพบกันวันฝนตกขี้หมูไหล)

นาทีเหล่านั้น มันก็เจ๋งและสนุกไม่น้อยเลยทีเดียว

เล่นน้ำทะเลกันไป แกล้งกันไป ตะโกนด่ากันไป หัวเราะกันไป
เออเน๊อะ . . การมีเพื่อนอยู่ข้าง ๆ มักทำให้อะไรต่ออะไรไม่เลวร้ายเกินไปนักเสมอ

ทูอินวัน เล่นทั้งน้ำฝน เล่นทั้งน้ำทะเล
หลังขึ้นมาจากการเล่นน้ำ มีคำถามลอยมาตามลมทะเลว่า

พวกเธอจะบ้าเหรอ คลื่นแรงขนาดนี้ คนเค้าขึ้นจากทะเลกันหมด
มีพวกเธอเล่นน้ำแหกปากกันอยู่กลุ่มเดียว ไม่กลัวกันบ้างหรือไง
เอ่อ คือ ชีวิตพวกหนูน่ะ ไม่ต้องกลัวอะไร เพราะไม่มีอะไรจะเสียแล้วค่า เอิ๊กก

หลังจากซ่ากันทั้งบนบกและในน้ำเรียบร้อยแล้ว
เกือบห้าโมงเย็นเราก็เชิดใส่หาดคลองม่วง สะบัดตูดขึ้นรถตู้กลับโรงแรม

ระหว่างทางก็สอบถามข้อมูลสถานบันเทิงยามค่ำคืนของกระบี่
ได้ความมาว่าต้องไปนี่เลยครับ เครซี่ผับ อุ๊ย ว๊ายย แค่ชื่อก็เหมาะกับพวกเราแล้ว
พี่คนขับก็ใจดี๊ ใจดี พาวนดูร้านเหล้าเมืองกระบี่ซะ ตบท้ายด้วยการพาไปชี้พิกัดเครซี่ผับ





โฮะ โฮะ ก็หมายมั่นปั้นมือกันไว้ค่ะว่าคืนนี้เจอกันค่ะวัยรุ่นกระบี่ แก๊งวัยทองจะมาอาละวาด
ขอกลับโรงแรมกินข้าว อาบน้ำ ฉาบหน้าก่อนละกัน



ปล.1 ขอบคุณพี่ชื้นสำหรับภาพสวย ๆ จากกล้องพลาสติกสุดเจ๋ง..

ปล.2 หลังจากกลับจากกระบี่ เมื่อเรารู้ข่าวของพม่า ความทุกข์ของพวกเราจากพายุนากิสกลายเป็นเรื่องขี้ปะติ๋วไปเลย

Create Date : 01 กรกฎาคม 2551 Last Update : 29 กรกฎาคม 2551 10:43:33 น. Counter : 723 Pageviews.		1 comments
Share Tweet