I'm free but I'm focused.
|
|||||||||||||
ภูเก็ต 5 : ระหว่างทางไปรายา จากเกาะเฮ .. เราเข้าใจว่าจะได้ไปเกาะรายา แต่เจ๋งกว่านั้น ทัวร์พาเราไปปล่อยที่จุดดำน้ำตื้นอีกแห่ง ตรงนี้ประการังพอมีสีสันนิโหน่ย และมีปลาหน้าตาน่าเอ็นดูเยอะพอสมควร แต่ก็น่านแหละนะ มันน้อยจังถ้าเปรียบเทียบกับที่เคยเห็น ๆ มา เฮ้อ.. เกิดช้าไปหน่อยลูกเอ๋ยยย เมื่อก่อนทะเลไทยสวยกว่านี้เย๊อะเลย  สน๊อกเกิ้ลคราวนี้อิปูเหนื่อยโคตร ๆ เจ้าเป๊กยังไม่เท่าไหร่ เพราะรู้สึกจะต้องมนต์ทะเลตามอิแม่ไปแล้ว จับมือดำน้ำกันไปแป๊บเดียว ฮีก็แยกไปแหวกว่ายดูนั่น โน่น นี่ คนเดียวได้  แต่ปีศาจนังมะเกี๋ยงนี่ดิคะพี่น้อง เป็นตัวภาระในน้ำมากกก ชีเอาขาเกี่ยวตัวอิแม่ไว้ตลอดเวลา กรี๊ดกร๊าดแหกปากลั่นทะเล และชียืนยันว่าไม่ใส่แมส ใส่แค่แว่นตาดำน้ำพอ ดังนั้น บังคับให้กลั้นหายใจ จุ่มหน้าดูปลายังไง ชีก็ไม่ยอม (แล้วหนูจะลงน้ำมาทำมายยยวะลูก)  ส่วนตัวพ่อ ไม่ต้องพูดถึง โน่นนนนน ทำเนียนถือกล้องวีดีโอเก็บภาพสองลิง ตอนนึงอิแม่ปูเหนื่อยมาก ต้องลากนังมะเกี๋ยงไปไหนมาไหนในน้ำด้วย ไม่ไหวแระ จะพากลับไปหาพ่อมันที่เรือล่ะ กระแสน้ำก็แรง ว่ายเข้า น้ำก็พัดออก เรือที่อยู่แค่ระยะสุดแขน ว่ายยังไงก็ว่ายไม่ถึง กูจะตายยย พี่อ๊อด ช่วยรับลูกไปหน่อย ไม่ไหวแล้ว ตะโกนเรียกคุณผัวที่เคารพ ให้ช่วยรับมะเกี๋ยง กะว่าฮีคงจะปีนกะไดลงมาแล้วเอื้อมมือมารับลูก แต่-ปรา-กฏ-ว่า ผัวสุดที่เลิฟ ยื่นขามาค่ะ เหยียดเท้าประหนึ่งนักบัลเลต์ โดยมีปลายนิ้วเท้าชี้มาที่หน้าอิปู เกาะเท้าพี่เลยปู เดี๋ยวพี่ลากเข้ามา แม่มมมมมมมมม...ดูม๊านนนนน ดูมัน อิผัวบ้า ส่งหัวแม่โป้งตีนมาให้กูเกาะซะงั้น รู้หรอกว่าว่ายน้ำไม่เป็น ไม่อยากลงน้ำให้เสียฟอร์มลูก แต่พี่คะ อันนี้มันเกินไปนะคะ เล่นอวัยวะเบื้องต่ำกันเลยนะ จะบ้าเร๊อะ ไม่เกาะเท้าเว๊ยยย ยืนแขน ส่งมือมาดิพี่ แขนไม่ถึง เท้านี่แหละดีแล้ว รังเกียจก็ว่ายน้ำเข้ามาเองก็ได้นะ ป๊าดดดดด ฟ้าส่งผัวคนนี้มาให้กรูโดยเฉพาะเลยใช่ไหมเนี่ย ชั่วโมงนั้นทำอะไรไม่ได้ค่ะ จะตายอยู่แล้ว ได้แต่ยืนมืออันสั่นเทาด้วยความซาบซึ้งไปเกาะตีนผัว ให้ผัวใช้ขาอันทรงพลังลากเมียและลูกไปถึงเรือ ขึ้นเรือไปได้แทบจะปูผ้าแดง กราบตีนผัวอย่างรู้คุณ ตีนนี้หนา ที่ช่วยชึวิตเมียและลูกจากน้ำ ชะ ชะ   ขึ้นจากน้ำ อิปูก็สิ้นไรเรียวแรง นั่งกองอยู่ท้ายเรืออย่างหมดสภาพ หนีบลูกเที่ยวนี่มันเหนี่อยระยำเลยนะคะพี่น้อง ตั้งแต่รู้จัก และคบหากับไอ้สองลิงนี่มา สรุปเลยได้ว่า สิ่งมีชีวิตคบแล้วชวนปวดกบาลที่สุดคือ ไอ้สองตัว เนี่ยแหละค่า เฮ้อออ
หลังจากได้อ่านแล้ว รู้สึกหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง(เปลี่ยนเป็นขำกลิ้งเลย) เขียนได้ใจมากเลยค่ะคุณsome dance to remember แล้วจะรออ่านอีกค่ะ....
โดย: pim5022 IP: 118.173.175.5 วันที่: 19 มิถุนายน 2552 เวลา:13:06:22 น.
เข้ามาขำกลิ้งด้วยคน
โดย: บ้านนี้มีสุข IP: 125.24.81.104 วันที่: 20 มิถุนายน 2552 เวลา:8:17:31 น.
ช่างเป็นครอบครัวสุขสันต์และสมน้ำสมเนื้อกันมากค่ะพี่ปู 555
อ่านแล้วฮากระจาย... โดย: Pat (Powerpat_gal
 ) วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:7:17:49 น.มาน...ขำมากๆๆๆๆ เลยอะครับ เดี๋ยวจะไปตามเพื่อนๆ มาอ่านดีกว่า
โดย: bite25
วันที่: 14 กรกฎาคม 2552 เวลา:16:15:15 น. |
some dance to remember
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เนื้อหาในบล๊อกนี้เป็นความคิดส่วนตัว ไม่เกี่ยวกับใคร มีคำไม่สุภาพและติดจะหยาบคายมากมาย ผู้ใดรับไม่ได้ก็คลิกปิดไปนะจ๊ะ รับคอมเมนท์ รับความคิดเห็นที่แตกต่าง แต่ไม่รับการระราน และไม่รับคำด่าข้าง ๆ คู ๆ สิบอกหั่ย !!! Group Blog All Blog
Friends Blog |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
