---

1 กรกฎาคม 53 พฤหัสฯ 15.45

สวัสดีกลางปี 2553 ครับ

เวลาผ่านไปไวมากๆ ปีนี้ยังไม่ได้โม่ไอ้ป๊องซักตัวเลย จ๊าก แต่ไม่ได้อู้ (มาก) นะครับ ช่วงเดือนที่ผ่านมากำลังขุดคุ้ยบันทึกสัมภาษณ์ (ที่เขียนไว้ตั้งกะปีที่แล้ว) มาศึกษาค้นคว้า ทำความรู้จักกับพระเอกภารกิจที่ 6 ทั้งสองหนุ่มอยู่ จะพยายามเริ่มโม่ให้ได้ภายในเดือนนี้ล่ะ แต่ไม่กล้าสัญญาหรือคาดการณ์ล่วงหน้าอีกแล้ว เพราะรู้สึกช่วงปีสองปีนี้ ทำไม่ได้ตามแผนเลย ฮ่าๆๆ

ช่วงเดือนมิถุนาที่ผ่านมา อุตลุดชุลมุนดีมากๆ เลยครับ นอกจากจะมีแขกมากินข้าววันเสาร์เกือบทุกเสาร์แล้ว (ไม่รู้มาจากไหนกันนักหนานะ?) ยังมีกิจกรรมใหม่ที่น่าตื่นเต้น ทั้งของลายปากกา และของเว็บฟอร์ไรเตอร์ครับ

ส่วนของลายปากกา นิตยสารออนไลน์รายปักษ์ ขอชวนให้ไปติดตามที่ บล็อกลายปากกา เลยนะครับ หลักๆ คือการเริ่มต้นคอลัมน์ใหม่ๆ ของเพื่อนๆ ชาวลายปากกาที่มาร่วมเป็น "ทีมงานลายปากกา" กับพวกเราครับ

อีกส่วนหนึ่งคือ Forwriter Radio ของเว็บฟอร์ไรเตอร์ ที่ผมเขียนเล่าถึงไปเมื่อเดือนที่แล้วครับ ถึงตอนนี้เริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากแล้วนะครับ มีผู้จัดรายการสิบแปดคนแล้วนะ อีกไม่นานคงออกอากาศตามผังได้ครบทุกรายการครับ

เอาผังใหม่มาอวดด้วย



จากผังใหม่ พี่อ้อกับคุณพีทพร้อมใจกันปลดรีรันลงจากผังแล้วนะครับ เพื่อเปิดให้มีช่องว่างสำหรับเพื่อนๆ เลือกเวลามากขึ้น (ตอนแรกลงรีรันไว้เยอะ เพราะตอนนั้นผังยังว่างมาก กลัวเหงา ฮ่าๆๆ) รีรันของพี่อ้อไปดูได้ที่กระทู้แนะนำรายการ "คุย คิด ถาม เขียน" จะเข้าจากเมนูหัวเว็บลายปากกาก็ได้ครับ

ส่วนรีรันของผม จะเอามาขึ้นบล็อกให้ฟังย้อนหลังได้ ดูในกรุ๊ป "เพื่อนข้างทาง คนเขียนฝัน" เข้าทางเมนูหัวเว็บบ้านพิธันดรข้างบนนู้นก็ได้ครับ

(15.57)

---

4 กรกฎาคม 53 อาทิตย์ 19.40

รายงานตัวค่ำวันอาทิตย์ครับ ตอนนี้ตั้งใจกับตัวเอง ว่าจะอัพเดตความคืบหน้าให้ได้อย่างน้อยทุกสัปดาห์ ถึงไม่คืบก็ควรจะอัพ ฮ่าๆๆ จะได้รู้ว่ามันไม่คืบไง เผื่อจะร้อนรนขึ้นมามั่ง

ช่วงปลายๆ สัปดาห์ที่ผ่านมา รู้สึกป่วยๆ ชอบกลครับ แต่ไม่มีอาการหวัดเลยนะ ไม่มีน้ำมูก ไม่ไอ ไม่เจ็บคอ แต่มันรู้สึกร้อนๆ ผ่าวๆ ตรงช่วงกระบอกตา มันรู้สึกตัวรุมๆ เหมือนจะเป็นไข้ แต่ก็ไม่ได้เป็นไข้ซะทีเดียว รู้สึกแสบๆ ตานิดหน่อย แล้วก็มึนมากๆ ไม่ค่อยโฟกัสเลย บางทีนั่งทำงานมองจออยู่ พอเปลี่ยนหน้าต่างจะไปหาไฟล์หรืออะไรซักอย่าง แล้วก็ลืม นึกไม่ออกซะงั้นว่ากำลังจะหาอะไร ฮ่วย

คุณสามีบอกว่าคงเป็นไวรัสฤดูหนาว สั่งไว้เมื่อตอนเช้าวันศุกร์ว่าให้อยู่ในบ้าน ให้เปิดฮีตเตอร์ทั้งวัน (ปกติผมจะปิดตอนกลางวัน ประหยัดไฟงะ) แล้วก็สั่งว่าถ้าเหนื่อยให้นอน ปรากฏว่าผมก็นั่งจุ๊กจิ๊กหน้าจอทั้งวัน ไม่ได้นอนอยู่ดี ตอนบ่ายนั่งฟังรายการ "จิบชายามบ่าย ร่ายคำใส่เพลง" ของพี่ฟี (เว็บฟอร์) ด้วย (แก้ป้ายเพิ่มไปด้วย) แล้วก็แอบออกนอกบ้านไปลากถังขยะ (แบบถังเขียวถังเหลือที่วางให้เทศบาลมาเก็บ) กลับเข้ามาในบ้าน หนาวชะมัด ฝนตกปรอยๆ ด้วยอะ

เสาร์อาทิตย์มีเพื่อนมาเที่ยวจากซิดนี่ย์ครับ หนุ่มหล่อคนที่ผมไปเยี่ยมเมื่อเดือนที่แล้ว ตอนบ่ายวันเสาร์ก็เลยจัด "เพื่อนข้างทาง คนเขียนฝัน" แบบไม่มีคุยเรื่องนิยาย นั่งโฆษณาและขายผังครึ่งชั่วโมง แล้วแจ้นไปจ่ายตลาด กลับมาเริ่มเตรียมของ เตรียมกับข้าว เพราะตอนค่ำ มีเพื่อนมากินข้าวที่บ้าน รวมเจ้าบ้านแล้วก็แปดคนครับ ทำกับข้าวมหาศาล กลัวไม่พอกิน ฮ่าๆๆ คุณพีททำห่อหมกเผา (คือไม่นึ่ง เข้าตาอบแทน) ยำทะเลวุ้นเส้น แล้วก็ผัดผักกาดขาว ส่วนเพื่อนผมทำผัดกะเพราเนื้อ กับต้มข่าไก่ ประสบความสำเร็จพอควรครับ ก็หมดไปหนึ่งวัน (ถึงดึกมาก)

ส่วนวันนี้วันอาทิตย์ พาเพื่อนไปกินมื้อเช้าริมทะเลสาบ แล้วก็ไปส่งที่ท่ารถ เสร็จแล้วตายาย (คุณสามีกับผม) ก็พากันไปชอปปิ้งต่อในเมือง (หลายๆ เดือนจะเข้าไปที่กลางเมืองซักที) เดินกันตั้งสองชั่วโมงกว่าแน่ะ เหนื่อยขาลาก แล้วก็กลับมาล้างจานของเมื่อคืนครับ มหาศาลมากๆ ล้างอยู่เป็นชั่วโมงๆ ฮือๆ แล้วก็นั่งพักเนี่ยครับ หมดไปอีกวัน

ตกลง งานเขียนไม่เดินเลย ฮือๆ พรุ่งนี้วันจันทร์ ต้องทำงานนะ ต้องทำงาน สะกดจิตตัวเอง โอม... จงทำงาน แหะๆๆ

(19.54)

---

19 กรกฎาคม 53 จันทร์ 16.19

สายตาพาดผ่านบรรทัดสุดท้ายของเมื่อคราวที่แล้ว...

จ๊ากกกกกกกกกก... ยังไม่ได้ทำงานเลย เอาเวลาไปทำไรเนี่ยคุณพรี้ดดดดดดดดดด...

เรื่องมันยาวนะครับ มันยาวจริงๆ (อย่าไปถามคุณตาเก่งนะ อาจจะยาวกว่านี้อีก) มารู้ตัวเอาเมื่อสัปดาห์ที่แล้วด้วยแหละ ว่านึกว่าเราหายป่วยแล้ว ที่แท้ร่างกายยังไม่ฟื้นเลย แล้วที่นอนดึกตื่นเช้า ก็ยังดันทำเป็นนิสัยอีก (ประมาณว่าติดห้องคุย ติดวิทยุ จ๊าก) สัปดาห์ที่แล้วเป็นสัปดาห์อิโรด้วย ยิ่ง... มีแขกรับเชิญ (เช่น คุณศิลปินดัง) และแขกไม่ได้รับเชิญ (เช่น คุณฉันไม่ใช่นางเอก) เลยยิ่งทำให้รู้ว่าตัวเองโทรมมาก อัดเสียงส่งให้พี่อ้อในรายการคุยคิดฯ กับรายการจิบชาฯ ของพี่ฟีแล้ว ทุกคนมีความเห็นตรงกันว่าน่ากลัวมาก... พอมาวันเสาร์จัดรายการ เพื่อนข้างทางฯ (ครั้งที่ 9 แล้วนะ) ก็อุตส่าห์ลืมอัดเทปไว้ โอ้... ให้ตายเถอะ (ให้นาฬิกาตายนะ ขอยืมสำนวนตาพิถหน่อยเถอะ แบบว่าแค้น) ไม่ได้แกล้งลืมเพราะกลัวไอคุกๆๆๆ เลยจริงจริ๊ง

เอาล่ะ เสาร์อาทิตย์อันแสนมึนก็ผ่านไป วันนี้วันจันทร์อีกแล้วครับ ขอให้สัปดาห์นี้ได้ทำงานซะทีเถอะ เพี้ยง สาธุ อุ๊ๆๆๆ

เริ่มต้นด้วย... วันนี้ ไปหาโปรแกรมแช็ตอีกดีมั้ย อันเดิมมันไม่ค่อยยอมให้คนเข้าไปคุย ฮ่าๆๆ

(16.25)

---