Group Blog
 
<<
เมษายน 2554
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
15 เมษายน 2554
 
All Blogs
 
ประสบการณ์ผ่าคลอด....ว่าจะไม่ตื่นเต้นแล้วเชียว

อายจัง กว่าจะมา up blog ลูกก็ 5 เดือนเข้าไปแล้ว
เอาเป็นว่าเล่าเรื่องย้อนหลังเอาละกันเนอะ อยากเขียนไว้ให้ลูกอ่านตอนโตน่ะค่ะ
ถึงจะมา up blog ช้า แต่ก็อยากแชร์ประสบการณ์นะคะ

หมอนัดเราผ่าตัดวันที่ 9 พ.ย. เพราะเล็งเห็นแล้วว่า ยัยนี่คงคลอดเองไม่ได้แน่ เพราะจากการตรวจภายในล่าสุด มดลูกยังไม่พร้อม ปากมดลูกยังไม่เปิด แถมหัวลูกยังไม่ลงไปในอุ้งเชิงกรานเลย ทั้งที่ 39 สัปดาห์กว่าแล้ว นอกจากนี้จาก u/s ท่าทางเจ้ากวีจะ 3.5 โลกว่าแน่ ๆ

ดังนั้น เราก็เลยต้องมา admit รพ. สวนดอกวันที่ 8 เพื่อรอผ่าในวันรุ่งขึ้น แต่ทุกอย่างไม่ได้ smooth as silk เหมือนทัวร์เอื้องหลวงหรอกนะ ทำไมน่ะเหรอ ก็เราไม่มีที่นอนไงล่ะ!!! ไปจองห้องพิเศษไว้อีท่าไหนไม่รุ้ ไม่มีห้องว่างอ่ะ คราวนี้ทำไงดี จะไปนอนสามัญก็ไม่อยากนอนคนเดียว อยากให้คุณสามีไปนอนด้วย (อารมณ์หวั่นไหวน่ะ ปกติไม่ติดสามีขนาดนี้หรอก) เดือดร้อนถึงหมอ เลยต้องให้เรามาตอนเช้าแทน คือ admit สามัญนั่นแหละ แล้วลากลับบ้าน กลับมา 5.30 น.วันผ่าเลย หลังผ่าค่อยมาลุ้นอีกทีอ่ะว่าจะมีห้องไหม

จริง ๆ ก็แอบเข้าล็อกเราแหละ ก็นะ ได้นอนบ้านอีกคืน ดีจะตาย คริ คริ

เย็นวันที่ 8 เราก็ได้ admit ไปโกน..... แล้วกลับบ้าน

ติดใจไอ้การโกนนี่แหละ พอดีผ่าคลอด เลยไม่ต้องถึงกะบวชอ่ะนะ แค่โกนบริเวณหัวหน่าวเล็กน้อยก็พอ แต่คุณพยาบาลที่มาโกนให้แนะนำว่าควรบวชไปเลย จะได้ทำความสะอาดง่ายหลังผ่าถ้ามีน้ำคาวปลามา....... แต่เราเคยได้ยินเค้าบ่นกันว่าถ้าบวชตอนขนขึ้นจะคัน .. ทรมานมากกกกก เลยตัดสินใจพบกันครึ่งทางกะคุณพยาบาล คือโกนที่หัวหน่าว แบบต่ำลงมาหน่อย กว่าจะรู้ว่าคิดผิดก็ตอนกลับมาส่องกระจกที่บ้าน (คนท้องจะเห็นตรงนี้ได้ต้องส่องกระจกเท่านั้นเพราะพุงมันบังอ่ะ) โอ้ว!!!! นี่มันทรง headrock เด็กแนวชัด ๆ ใครนึกไม่ออกให้ลองนึกทรงสาวซ่า ที่โกนหัวแต่เหลือตรงกลางไว้อ่ะ เปรี้ยวดีไหมจ้ะ เครียดไปเลย ว่าพอเข้าห้องผ่าตัดทุกคนจะเห็นจิมิทรงสาวเปรี้ยวของเรา แต่จะให้โกนเพิ่มเองก็ทำไม่ได้อ่ะ พุงมันบัง เลยได้แต่ทำใจ เห็นได้เห็นไป ด้านเข้าไว้ ฉันไม่แคร์

คืนนั้นนอนไม่หลับเลย ตื่นเต้น กลัวไปหมด ที่สำคัญสุด กลัวตายอ่ะ ฮา..........................

ตอนเช้าตี 5 ไปรพ. สภาพคือไม่ได้นอนเลย ไปที่รพ.ก็ไปที่หอผู้ป่วยสามัญก่อน แล้วก็มีเปลมารับไปห้องผ่าตัดต้องนอนบนเปลให้เค้าเข็นไป โอย ... ตื่นเต้นสุด ๆ พอเข้าห้องผ่าตัดเจอ อ.หมอดมยาก่อนเลย อ. ใจดีมากรีบมาแต่เช้า (พึ่งโทรบอกอ. ก่อนแค่ 1 วัน แต่ อ. ก็กรุณามาบล็อกหลังให้ ขอบคุณค่ะ) เข้าห้องผ่าตัดไปก็เจอคนคุ้นเคยมากมาย (แอบอายนะเนี่ย เพราะเราเรียนจบวิสัญญีจากที่นี่ เลยรู้จักเจ้าหน้าที่ห้องผ่าตัดทุกคนเลยอ่ะ ) แล้วหมอสูติของเราก็มา เข้าใจคนไข้เลยว่าเวลาเจอหน้าหมอมันอุ่นใจขนาดไหน ถึงสามีเราจะเข้ามาในห้องผ่าตัดด้วยก็ไม่เท่าเห็นหน้าหมอ อีกแป๊บหมอเด็กก็มา (เพื่อนเราเอง) ยังไม่ทันทักทายก็ต้องตะแคงบล็อกหลังแล้ว เจ็บแป็บเดียวก้อเริ่มชาแล้ว แฟนบอกว่าเจ้าหน้าที่ทุกคนน่ารักมาก จัดทีมผ่าตัดและดมยาให้เราเป็นผู้หญิงหมดเลย คงกลัวเราอายน่ะ

แล้วก็ได้เวลาลงผ่าตัด เริ่มจากใส่สายสวนปัสสาวะก่อน เจ็บมาก เพราะเรายังชาไม่ถึงตรงหัวหน่าวเลย หมอก็ใส่สายแล้ว แต่ไม่กล้าบอกหมอ เกรงใจ เลยกัดฟันเอา เหอ เหอ แล้วก็เริ่มลงมีด ปรากฏว่าบล็อกหลังไม่ค่อย complete เพราะเราเจ็บที่แผลแหละ อ.ดมยาเลยให้เราดมยาสลบต่อ จากนั้นก็เบลอไปเลย คือรู้ตัวนะ แต่ง่วงมาก ไม่อยากลืมตาเลย มีแต่การได้ยินที่ยังดีอยู่ ได้ยินหมอคุยกันตลอด

ในที่สุดก็ได้ยินเสียง แว๊ ๆๆๆ โหหห รู้สึกโล่งมากกก ลูกเราร้องแล้ว ลูกปลอดภัย อ.ดมยาเรียกเราบอกลูกอ้วนมาก ร้องดังสุด ๆ แล้วสามีเรากำลังตัดสายสะดืออยู่กับเพื่อนเราที่เป็นหมอเด็ก แต่เราลื่มตาไม่ไหวเลย อยากนอน แล้วคุณสามีก็อุ้มลูกมาหาเรา วินาทีแรกที่เห็นลูก เอ้ย ไหงดำงี้ ปากใหญ่ อ้าปากร้องดังมากกกก นี่ลูกเราจริงอ่ะ ไม่น่ารักเลย (ขอโทษนะลูก แต่แม่คิดงี้จริง ๆ ) มีเสียงคนบอกให้เราหอมแก้มลูกหน่อย แต่เราไม่มีแรงเลย เลยเอียงหัวโขกหัวลูกเบา ๆ แล้วหลับต่อ จากนั้นก็ไม่รู้เรื่องเลย ตื่นมาอีกทีก็อยู่ห้องพักฟื้นแล้ว สามีบอกลูกหนัก 3560 กรัมนะ แล้วก็ยังไม่ได้ห้องพิเศษ ...หา+!!!!

สรุปเราเลยต้องไปนอนต่อที่ศรีพัฒน์ คือเป็นเอกชนในรพ.รัฐน่ะ เบิกไม่ได้ แต่เอาวะ ไม่อยากนอนคนเดียวจริง ๆ นี่ และลูกก็ต้องย้ายตามเรามา เบิกไม่ได้อีกเช่นกัน 2เด้งเลย ฮือออออออ

จบ blog นี้ด้วย VDO กำเนิดเจ้ากวีนะคะ ยาวหน่อยเน้อ ถ่ายโดยคุณสามีเอง (ปกติในรพ.สวนดอกจะไม่ให้คนนอกถ่ายVDO ในห้องผ่าตัดนะคะ แต่เรากับสามีเป็นหมอ และเรียนจบจากที่นี่ รู้ระเบียบข้อบังคับของห้องผ่าตัดดี เลยเข้าไปถ่าย VDO และตัดสายสะดือเองได้ค่ะ)



edit เปลี่ยนวีดีโอใหม่ ให้ชัดกว่าเดิมค่ะ




Create Date : 15 เมษายน 2554
Last Update : 16 เมษายน 2554 11:43:25 น. 16 comments
Counter : 8907 Pageviews.

 
ดูคลิปแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ ตื่นเต้นแทนจังเลย
น้องกวีน่ารักจังเลยค่ะ ตัวใหญ่ด้วย


โดย: socosploy วันที่: 15 เมษายน 2554 เวลา:15:52:50 น.  

 
น้องตัวใหญ่จังค่ะ
ดูแล้วร้องไห้เลย
ยินดีด้วยนะค่ะ ^^


โดย: TUKTIKGoLfz วันที่: 15 เมษายน 2554 เวลา:17:04:46 น.  

 
ตอนผ่าน่ากลัวมากๆเลยค่ะ ปิดตาดูข้างนึง แต่พอน้องออกมา >.< รู้เลยค่ะว่าคุณแม่ มีความสุขมากๆ

ขอให้น้องแข็งแรงๆ คุณแม่แข็งแรงไวไวนะคะ


โดย: usagimom วันที่: 15 เมษายน 2554 เวลา:17:52:48 น.  

 
ตื่นเต้นจังเลยคะ
น้ำก็ผ่าคลอดเหมือนกันคะ :)


โดย: @ แม่น้องแก้มใส (jeeranun.jun ) วันที่: 15 เมษายน 2554 เวลา:20:30:42 น.  

 
คุณนุ๊ยที่แรกเอก็กะจะคลอดเองนะคะปราว่าเหตุผลใกล้ ๆกันเลยได้ผ่าคลอดเหมือนกันแต่ไม่ได้ดมยาหรอกค่าทรมานตรงที่บวชไม่เท่าทรมานคันเพราะฤทธิ์ยาบล๊อกอ่ะคะบวกกับหมอให้ไอคืนแรกเกาทั้งคืนบวกไอทั้งคืน เอร้องไห้เจ็บใจเรยอ่ะ ปลฺแอบใจเสาะไม่กล้าดูคลิปเปิดแล้วปิดอย่างรวดเร็วกลัว


โดย: mariabamboo วันที่: 15 เมษายน 2554 เวลา:23:04:25 น.  

 
กลับมาอีกรอบ จะบอกว่าเฮิร์ทอ่ะ คุณสามีเอไม่ได้เข้าไปตอนผ่าเหมือนคุณนุ๊ยอ่ะ เลยอดนาทีสำคัญของโมเสสไปเรย


โดย: mariabamboo วันที่: 16 เมษายน 2554 เวลา:0:04:52 น.  

 
ตอนแรกกะถอดใจ ไม่ดูต่อ แต่พอน้องออกมา น้ำตาไหลพราก ดูต่อจนจบเลยล่ะค่ะ ดีใจด้วยจริงๆ นะคะ


โดย: Julius in love (JULIUS IN LOVE ) วันที่: 16 เมษายน 2554 เวลา:14:26:53 น.  

 
ขอโทษหลาย ๆ คนนะคะ วีดีโออาจน่ากลัวไปนิด



โดย: หมีอ้วนกับหมูอวบ วันที่: 16 เมษายน 2554 เวลา:16:48:48 น.  

 
อีกคนนิขอคิดนาน ภู ก่อนนะคะ แค่โมเสสคนเดียวก็ยากจนแล้ว อิ อื


โดย: mariabamboo วันที่: 17 เมษายน 2554 เวลา:0:03:41 น.  

 
น้ำตาไหลเลยค่ะไม่ได้ไหลเพราะกลัวเจ็บนะ มันซึ้งแบบบอกไม่ถูก


โดย: sj_berry วันที่: 17 เมษายน 2554 เวลา:8:06:27 น.  

 
แม่นุ๊ยใจเย็น ๆ นะ
น้องของโมเสสบ้างคนคลอดที่หลังแต่คลานไปโน่นแล้วค่ะ

ย่าโมเสสก็เหมือนกันชอบอุ้มค่ะ ฝรั่งรร.ก็บอกเหมือนกันว่าจะทำให้คลานช้า ต้องปล่อย ๆ เขามั่ง แต่พอจะบอกย่า ก็กลัวย่าจะใจน้อย ก็ค่อย ๆ เป็นค่อยไปอ่ะ

ปล.เพราะโมเสสกลิ้งแล้วทำให้เอกับพี่แมคต้องเหนื่อยรื้อเตียงกันเกือบตายแน่ะวันนี้


โดย: mariabamboo วันที่: 23 เมษายน 2554 เวลา:14:23:53 น.  

 
คุณนุ้ย เกตผ่าคลอดเหมือนกัน ดูเองตอนนี้ยังใจสั่นเลย (เมื่อ7เดือนที่แล้ว เราก็ผ่าแบบนี้เนอะ )

น้องกวีไม่ดำหรอกแต่จุ๊ดจู๋สีเข้มน่ะ อิอิ


โดย: สาวเลขา วันที่: 25 เมษายน 2554 เวลา:13:35:07 น.  

 
ดีจังเลยค่ะ มีคลิปแบบนี้บันทึกไว้ให้ลูกดูตอนโต
รู้สึกตื้นตันจัง^-^


โดย: tamarin IP: 110.49.232.165 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2554 เวลา:10:40:19 น.  

 
วันนี้พ่อได้ยินเสียงหัวใจลูกเป็นครั้งแรก. ครับ. สู่ๆๆ นะครับคุณแม่ๆๆๆ


โดย: พ่ออั๋ง IP: 110.49.241.51 วันที่: 16 กันยายน 2555 เวลา:13:00:36 น.  

 
เรามาแนะนำบทความดี ให้สำหรับคุณพ่อคุณแม่ และขอแสดงความยินดีด้วยจ้าาา

แม่ท้อง ท้องแรก ท้องยาก ตั้งครรภ์ คลอด


โดย: น้องเทพโคตรน่ารัก วันที่: 14 ตุลาคม 2555 เวลา:23:31:30 น.  

 
สอบถามค่ะ ฝากพิเศษกับหมออะไรได้บ้างค่ะเพื่อที่จะคลอดที่สวนดอกค่ะ


โดย: ว่าที่คุณแม่ IP: 223.24.147.34 วันที่: 10 สิงหาคม 2561 เวลา:0:06:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

หมีอ้วนกับหมูอวบ
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 19 คน [?]




Daisypath Anniversary tickers Lilypie Kids Birthday tickers Lilypie Kids Birthday tickers
Friends' blogs
[Add หมีอ้วนกับหมูอวบ's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.