เค้าเรียกว่าทริปเล่าอันยาววววว นานนนน จ้ะป้ากิ๋ม
เร่งๆให้จบเน้อ เด๋วมานั่งตะตะมิแล้วต่อมความจำอันเก่าหลุดไปไม่รู้ด้วย

เห็นสถานที่ท่องเที่ยวของที่นี่เค้าแล้ว ตื่นตาตื่นใจ น่าไปนั่งรถรางสีสวยๆกลางเมืองอ้ะ

ป้ากิ๋มจะมาดูซะกุระเหรอจ๊า?

รถไฟเค้าสีสวยน่านั่งจริงๆนะคะป้ากิ๋ม
เห็นรถไฟแล้วนึกถึงการโดยสารรถไฟ
ของตัวเองที่นอร์เวย์ค่ะป้ากิ๋ม
ไม่จำเป็นจะไม่ใช้บริการรถไฟโดยลำพังเด็ดขาด
เพราะถ้าหากว่ารถไฟเกิดมีเหตุขัดข้องหรือเปลี่ยนแปลงอะไร
เขาประกาศทางลำโพงเสียงดังก็จริง
แต่ตุ๊กตาฟังไม่รู้เรื่องเลยค่ะป้า หูไม่ค่อยดี
รถไฟจะมาฝั่งไหน เราต้องไปขึ้นเลนไหน
แล้วเวลาถึงจุดหมายอีก กลัวจะเลยป้าย
กลัวไม่รู้ว่าถึงที่หมายแล้ว แล้วลงไม่ทัน
แล้วจะลงด้านไหน ทั้งที่ประตูด้านไหนเปิด
ก็ลงด้านนั้นนั่นแหละ อ้าว เกิดมันไม่เปิดล่ะ
ต้องกดเปิดเอง กลัวกดเปิดผิดด้าน หน้าแตก
...โอ้ย สารพัด
สมหมายจะรู้ดีว่านางสมศรีนี่เชย เฉิ่มและขี้กลัวสุดๆ
ไม่จำเป็นแกก็จะไม่ให้นั่งรถไฟคนเดียวค่ะ เดี๋ยวงานเข้า
แต่สนุกดีนะคะป้ากิ๋ม เพราะรถไฟจะมีตู้สำหรับเด็ก
มีเครื่องเล่น มีเกม ให้เด็กๆเล่นด้วย ไม่น่าเบื่อ

โม้เรื่องรถไฟเป็นตุเป็นตะ
อาคารศิลปะของเขาดูมุมไกลๆดูพิลึกๆดีนะคะ
มีปล่องเหมือนปุ่มๆบนหลังคา เหมือนตัวเอเลี่ยน อิๆ

น่ารักตรงที่เขามีน้ำดื่มบริการทั้งคนและหมา
ที่นอร์เวย์ยังไม่เคยเห็นเลยค่ะ

ป้าโซ ป้ากิ๋มมีครบหมดแล้วทั้งตั๋วทั้ง visa รอแต่เวลา ค่ะ
คราวที่แล้วป้าก็นั้่งๆ นอน จับขอบเสื่อตะตะมิ ว่าทำไมช่างเย็บขอบมันได้เรียบร้อยจริงจัง ว่างๆ ก็นั่งมองประตูเลื่อน เลื่อนมันเล่นบ้าง มันเบา มันเข้าล็อค เหมาะเจาะจริง

น้องตา ป้าก็งงเพราะเค้าชิดขวา มันจะขึ้นจะลงด้านไหนหว่าเป็นที่หวาดเสียวของคนชิดซ้ายมาทั้งชีวิต สรุปเลยพากันเดิน โชคดีอากาศมันเย็น เดินไม่เหนื่อยเนอะ

มาเที่ยวด้วยคนค่ะ ^^

ชอบสะพานางแม่น้ำเค้ามากเลยน้อป้า กิ๋บเก๋ พลก็ได้แต่ถ่ายรูปไม่ได้ไป้ดินผ่านเหมือนกัน ^____^

น้องพล เมื่อไร aoigata จะหวนกลับคืนสู่วงการคะ รออ่านเรื่องมันส์ๆ คันๆ อยู่นะคะ ไอ้เรื่องคุยนอกรอบมันอีกเรื่องนึงเนอะ

รถไฟวิ่งเร็วใหมค่ะ น่าจะช้าใช่ใหมค่ะ
สถาปัตยกรรม รูปแบบคล้ายเรือเลยนะค่ะ
เขาสร้างตึกแบบแปลกตาดีจังเลย
สีสวยด้วยค่ะ