...เป็นเพลงโปรดเลยอ่ะ คุณเปิ้ล...

...เวลาที่ไม่มีใครสนใจ...มักจะชอบฟังเพลงนี้....

...และก็สงสารตัวเอง....

ไม้ขีดไฟ กับดอกทานตะวัน

ครั้งหนึ่งมีไม้ขีดไฟเล็กๆ อันหนึ่ง หล่นลงมาอยู่ข้างๆ ดอกทานตะวัน เมื่อไม้ขีดไฟเห็นดอกทานตะวันแล้ว บังเกิดความหลงรักในความสวยงามของดอกทานตะวัน ที่เพียงเห็นแค่ด้านข้างเท่านั้น ก็สวยไปทุกสัดส่วน ไม้ขีดไฟคิดต่อว่า ถ้าได้เห็นด้านหน้าล่ะจะสวยงามขนาดไหน จึงเพียงพยายามร้องบอกให้ดอกทานตะวันหันหน้ามาหาตนบ้าง แต่ไม่ว่าจะร้องอย่างไร ดอกทานตะวันก็มิได้สนใจ แม้แต่จะเหลียวหน้ามา เพราะธรรมชาติของดอกทานตะวันย่อมหันหน้าเข้าหาแต่ผู้สง่างาม สว่างไสว เช่น ดวงอาทิตย์เท่านั้น

ไม้ขีดไฟปรารถนาที่จะได้เห็นหน้าดอกทานตะวันอย่างแรงกล้า จึงจุดตัวเองให้ลุกเป็นไฟขึ้นมา (โปรดอย่าถามว่าจุดตัวเองได้อย่างไร เพราะเนื้อเรื่องเขาไม่ได้บอก) แต่ก็เป็นไฟขึ้นมาได้เวียบเดียว ไม้ขีดไฟก็มอดไหม้เป็นเถ้าถ่าน

เนื้อเรื่องสรุปทำนอง ตัดพ้อรำพันถึงชายหนุ่มที่ด้อยวาสนา แต่หมายปองสาวผู้สูงศักดิ์ ทำทุกอย่างเพื่อรัก แม้แลกด้วยชีวิต สุดท้ายก็ต้องตายอย่างไร้ค่า เพราะสาวผู้นั้นไม่ใยดี

src=//www.sunflower.it/images/comunicazione.jpg>

แต่กลับมองว่า นี่ถ้าไม่มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาบัง เกิดขึ้น คงจะมีผู้มองโลกอย่างไม่รู้ความเป็นจริงของชีวิตเช่นนี้อยู่ทั้ งโลกรวมทั้งหัดฝันเองด้วย แต่เพราะเมื่อพระพุทธองค์บังเกิดขึ้น คนกลุ่มหนึ่งจึงได้เริ่มรู้ความเป็นจริงของชีวิต

เช่นเรื่องนี้ ไม่ได้หมายถึงเฉพาะชายหนุ่มหมายปองหญิงสาวอย่างเดี ยว แต่หมายรวมไปทุกอย่าง เช่น นักการเมืองที่หมายปองอำนาจ ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เป็นใหญ่ เศรษฐีที่หมายปองทรัพย์สมบัติ ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มา นักเรียนนักศึกษา ที่หมายปองผลสอบที่ดี และทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มา ผู้ชายที่ปรารถนาอยากเป็นผู้หญิง ทำทุกอย่างแม้ผ่าตัดแปลงเพศ เพื่อให้ได้เป็น ฯลฯ

เหตุที่เป็นเช่นนี้ เพราะคนเหล่านั้นเข้าใจไปว่าตนเองเป็นเช่นไม้ขีดไฟ ที่ไม่มีวันเป็นดวงอาทิตย์ไปได้ แต่ สำหรับคนที่เข้าใจเรื่องกฏแห่งกรรม จะรู้ดีว่า เราสามารถสร้างวาสนาของเราเองให้ดีขึ้นมาได้ด้วยการสร้างบุญกุศ ล ละชั่ว ทำดี ทำใจให้ใส ถ้าทำได้เช่นนี้ วาสนาจะก้าวเข้ามาหาเราเอง โดยที่เราไม่ต้องไปไขว่คว้าแต่อย่างใด ดังสุภาษิตว่า

"เมื่อทำใจเฉยๆ ไม่อยากได้สิ่งใด เมื่อนั้นเราจะได้ทุกสิ่งที่ต้องการ"