|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
29 มกราคม 2551
|
|
|
|
26 Weeks : อีก 100 วัน จะได้พบเห็นหน้ากันแล้ว
ก่อนอื่น ต้องขออภัย แควนๆ ทุกท่านด้วย ที่ไม่ได้เข้ามาอัพบล็อกเลย ตั้งแต่ กลางเดือน ธค เผลอแป๊บเดียว นี่จะหมดเดือน มค แล้ว
และแน่นอน อีกเพียง หนึ่งร้อยวันถ้วน ก็จะได้เห็นหน้า น้องน้ำ หรือน้องต้นน้ำ แล้ว
หลังจากที่ได้เล่าเมื่อตอนที่แล้ว ว่าได้อุลตร้าซาวด์ดูเพศ ผลออกมาว่าเป็นผู้หญิง ฝนเลยตั้งชื่อให้เลยว่า ต้นน้ำ ตอนแรกที่ยังไม่รู้เพศ ฝนก็ตั้งชื่อเล่นไว้ สองชื่อ คือ ถ้าเป็นเด็กชาย ก็จะให้ชื่อ ต้นกล้า แต่ถ้าเป็นเด็กผู้หญิง ก็ชื่อ ต้นน้ำ
ที่ฝนให้ชื่อว่า ต้นน้ำ ก็เพราะว่า ตัวแม่ ชื่อเล่นว่า ฝน หรือ น้ำฝน เมื่อน้ำฝน ตกลงมา ก็จะไหลมารวมกัน เกิดเป็น ต้นน้ำ (เมื่อต้นน้ำ หลายๆ แห่งมารวมกัน ก็เกิดเป็นลำธาร ถ้ามีหลาน ก็จะให้ชื่อนี้ ดีมั๊ยหว่า จะได้รู้ที่มา อิอิ ..... เอ แล้วอย่างนี้ แม่ของน้ำฝน เค้าจะมีชื่อเล่น ว่า ไอน้ำ ป่าว) เอ้า เริ่ม เลอะเทอะหละ
อันนี้จึงเป็นที่มาของชื่อน้องต้นน้ำ
ช่วงที่ผ่านมา ก็มีความเปลี่ยนแปลงทางร่างกายของคุณแม่ หลายอย่าง ทั้งด้านกาย และจิตใจ
อย่างแรก ที่เห็นได้ชัด คือ ทานได้เยอะขึ้น แต่ฝนก็เป็นคนที่ไม่ได้อยากทานของแปลกๆ และไอ้ที่ทานได้เยอะขึ้น ดีแหละ ทำให้เป็นเหตุต้องไปนอน โรง-บาล ให้หมอเอาเข็มจิ้ม ให้น้ำเกลือเลย เรื่องก็มีอยู่ว่า ตอนต้นปี หลังวันปีใหม่ไม่กี่วัน เพื่อนๆ ก็ชวนกันไปเลี้ยงปีใหม่ กันที่ ร้านอาหารบุฟเฟต์ญี่ปุ่น แห่งหนึ่ง ไม่เอ่ยชื่อดีก่า (ทำคล้ายๆ โออิชิ) เลยไปกินกัน วันนั้นจำได้ว่า ล้างท้องไปกินกันเลย ตามประสา คนเห็นแก่ กิน ทั้งสองคน กลัวไม่คุ้ม กินไปซะ ทั้งปลาดิบ กุ้งเผา ปู
เราก็เตือนอยู่เหมือนกัน ว่าพยายามอย่าทานปลาดิบ (ทั้งที่เป็นของโปรดของฝน) ฝนก็ทานไปนิดเดียว แต่ที่น่าจะเป็นสาเหตุ ให้เกิดอาหารเป็นพิษ เดาว่าน่าจะเป็น กุ้งเผา เพราะฝนเค้าทานไปสองตัว แต่ทีน่าสงสัยว่าจะเป็นต้นเหตุ ก็คือ เค้าซูดเอาหัวกุ้งที่มันยังไม่สุกดี (เยิ้มๆ มันๆ จิ้มกับ น้ำจิ้มซีฟู้ด อาหร่อยเหาะ) เข้าไปนะสิ
และยังกินอย่างอื่นเข้าไปอีกเยอะพอควร มารู้ตัวอีกทีก็คือ อิ่มจนแน่นท้อง ตอนนั่งรถกลับบ้าน ก็บ่นว่า แน่นท้องมาก พอถึงบ้านตอนค่ำ ก็ถ่ายท้องไปสองรอบ เล่นเอาฝนหมดแรงไปเลย วันรุ่งขึ้นก็คิดว่าน่าจะดีขึ้น แต่กลับยังถ่ายไม่หยุด เลยต้องพาไปหาหมอ คุณหมอที่ฝนเค้าฝากครรภ์ด้วย เลยจัดการให้น้ำเกลือ พร้อมกับ นอนโรงพยาบาล ซะหนึ่งคืน ตอนตรวจหมอก็ถามว่า ไปทานอะไร ที่ไหน ก็ตอบไปตามจริง เค้าก็บอกว่า หัวกุ้งบางทีเป็นที่รวมเชื้อ และพยาธิ หมอเค้ายังไม่กล้ากิน แถมยังถามย้ำว่าไปทานที่ร้านไหน จะได้ไม่ไปทาน ถามอยู่สองรอบ เราเลยให้บัตรลด 10% ให้หมอไปเผื่อจะพาใครไปทาน
สรุปว่า กินบุฟเฟต์เสียไป คนละ 400 ได้ของแถมมา เลยต้องจ่ายอีก 4000
เป็นงัยละ หัวกุ้งทำพิษ ตั้งแต่นั้นมา ฝนเลยเป็นโรคเกลียดน้องกุ้งไปนานเลย
Create Date : 29 มกราคม 2551 |
|
1 comments |
Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2551 22:07:45 น. |
Counter : 556 Pageviews. |
|
|
|
| |
โดย: โบค่ะ (bodiamond1 ) 30 มกราคม 2551 22:08:41 น. |
|
|
|
| |
|
|
kkop |
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ฝนเป็นคนไม่เคยเขียนไดอารี่มาก่อนเลยในชีวิต รู้สึกยุ่งยาก แล้วก็วุ่นวายเกินกว่าจะมานั่งเขียนบันทึกใดๆ ทั้งสิ้น
แต่หลังจากได้ (แอบ) อ่านบล๊อกชาวบ้านเค้ามาเยอะ ก็เลยมีความรู้สึกว่า จริงๆ มันก็น่ามีบล๊อกเป็นของตัวเองบ้าง เพราะบางครั้ง ความรู้สึกต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต (เอาแต่เรื่องดีๆ ละกัน) มันก็น่าจดจำ จดบันทึกไว้ เผื่อว่าเมื่อวันเวลามันผ่านไป เราก็ยังสามารถกลับมาอ่าน มาย้อนรำลึกกับช่วงเวลาดีๆ ได้อีกครั้ง
ฉะนั้น บล๊อกนี้ก็จะมีแต่เรื่องราวดีๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของข้าพเจ้าเอง ส่วนเรื่องที่ไม่ดี แต่ถ้ามันมีประโยชน์ก็อาจจะเอามาเขียนเช่นกัน (ยังงัยหว่า เริ่มงงแระ) 55555555
|
|
|
|
|
รักษาสุขภาพนะคะ อีกแค่100 วันเท่านั้นเองเนอะ
ปล. ชอบที่มาของชื่อน้องต้นน้ำจัง ช่างคิดมากๆ