Bloggang.com : jengly : ~ จดหมายถึงพ่อในวันแม่ ~

~ จดหมายถึงพ่อในวันแม่ ~

พ่อคะ

กี่วันแล้วคะที่พ่อจากไป จนถึงวันนี้ก็ 24 วันแล้วนะคะ ยังรู้สึกแปลบๆ ไม่ชินเท่าไหร่เลย
พ่ออยู่บนโน้นเป็นไงบ้างคะ คอยเฝ้ามองพวกเราสามคนแม่ลูกหรือเปล่า
แต่พ่อไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ อยู่บนโน้นก็อยู่ให้สบาย อย่าเจ้าชู้อีกแล้วกัน ไม่ดีนะรู้ไหม
คราวนี้ไม่มีใครคอยช่วยปกปิด เดี๋ยวเทวดาท่านถีบส่งลงมา ไม่รู้ด้วยนะเออ

นี่เพิ่งกลับมาจากไปเยี่ยมแม่ที่เขาใหญ่มาค่ะ ทีแรกก็ว่าจะไม่ค้าง จะไปเช้าเย็นกลับ
แต่แฟนพ่อนะสิคะ บอกว่า กลับไปก็ดึกอยู่ดี นอนค้างดีกว่า รู้สึกว่าพักนี้จะติดลูกมากขึ้นนะคะ
เลยตกลงยอมค้าง เช้ามาก็ต้องรีบตื่นตั้งแต่ตี 4 แล้วก็กลับมาพร้อมไข้หวัดด้วยแหละพ่อ
อากาศที่โน่นเย็นจนเกือบจะหนาวในช่วงตอนเช้าเลยทีเดียว
เมื่อเช้าก่อนจะออกมา แข็งใจอาบน้ำแทบแย่ เรือนหลังเล็กยังไม่ได้ติดเครื่องทำน้ำอุ่น
จะหอบผ้าหอบผ่อนไปอาบที่เรือนหลังใหญ่ก็ขี้เกียจ เลยทนๆ อาบน้ำเย็นเอา แต่รู้สึกจะไม่คุ้มนะคะ
โดนไข้หวัดงาบจนได้ รู้งี้ยอมหอบผ้าหนีตาม เอ้ยไปอาบน้ำที่เรือนใหญ่ดีกว่าเนอะ

เมื่อวานที่ไปถึง แม่ดูท่าทางสบายดีนะคะพ่อ ดูท่าทางดีขึ้นเยอะ ได้เห็นรอยยิ้มกว้างๆ ของแม่ด้วย
น้องพาเราขึ้นไปเขาใหญ่มาค่ะ ไปแวะดูน้ำพุธรรมชาติด้วยแหละ คนไปเล่นน้ำกันเยอะทีเดียว
เดินยังไม่ถึงน้ำพุเลย กลิ่นกำมะถันก็ลอยขึ้นมาเตะจมูกเสียแล้ว แต่แม่กับน้องไม่ได้กลิ่น แถมหาว่าจุ๊บจมูกดีเหมือนหมาอีกแน่ะ

ดูเอาเถอะ กลิ่นแรงขนาดนั้น ยังไม่ได้กลิ่น ใครกันแน่ที่ผิดปกติ จริงไหมคะ

ผ่านจากน้ำพุ ก็แวะซื้อแฮมที่บ้านโพรงกระต่ายค่ะ โดนค่อนอีกหาว่าชอบกินของแพง
โถๆ ก็คิดดูสิ ของอร่อยแบบนั้น ไม่ได้เสียเงินกินทุกวันนี่นา แถมซื้อมาฝากเขาด้วย แค่นี้จะเป็นไร จริงไหมคะพ่อ

เราขึ้นไปถึงน้ำตกเหวสุวัตกันค่ะ แต่แม่ไม่ยอมเดินลงไป น้องด้วย บอกว่าเหนื่อย เลยได้แต่ถ่ายรูปที่จุดชมวิว
อยากลงไปแทบแย่ แต่ก็ไกลเหมือนกันนะคะ ถ้าจะลงไป ขืนลงไป สองคนนั้นก็ต้องรอนานแน่ๆ เลยไม่ลงก็ได้
เดินเล่นกันแถวนั้น คนเยอะน่าดูเลยค่ะ คนไปกางเต็นท์นอนกันเพียบ คงเพราะเป็นวันหยุดยาว
ถ้าพ่ออยู่ เราก็คงไปพร้อมกัน แต่พ่อคงไม่ยอมลงไปเป็นเพื่อนเหมือนกันแน่ๆ เลย

นานแค่ไหนแล้วคะพ่อที่เราไม่มีโอกาสไปไหนมาไหนพร้อมหน้ากัน นับตั้งแต่ช่องเม็กคราวโน้น
ต่อจากนี้ไปก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อไม่อยู่แล้วนี่คะ เหลือเราแค่สามคนแล้ว ทำไมรีบไปนักคะพ่อ ยังไม่ถึง 60 เลยนี่นา
ไหนชอบคุยนักหนา อย่างน้อยก็อยู่ถึง 60 นี่อะไร้ แค่ 57 ก็ไม่อยู่กับพวกเราเสียแล้ว
แต่คิดอีกที ดีกว่าให้พ่อทรมานเนอะ พ่อไปสบายแล้วใช่ไหมคะพ่อ ไม่เจ็บไม่ปวด ไม่ห่วงพวกเราแล้วใช่ไหมคะ

พ่อคะ อีกไม่กี่เดือนคงต้องมานั่งคิดกันอีกทีแล้วละค่ะ ว่าจะเอาอย่างไรกับชีวิตกันต่อดี
ต้นไม้ใหญ่โค่นลงมาโครมแบบนี้ พวกนกหนูตัวจ้อย (ยกเว้นหนูตัวอวบๆ ตัวนี้) เลยยังสับสนกับชีวิตอยู่เลยนะคะ
คงต้องเริ่มคิดแล้วว่าจะทำอย่างไรต่อไปกันดี เรือขาดหางเสือ มาเจอพายุซัดเข้าโครมๆ แบบนี้ เหนื่อยเหมือนกันนะคะ
แต่ไม่เป็นไรค่ะ พวกเราอย่างไรก็ต้องอยู่ให้ได้ พ่อคอยให้กำลังใจพวกเราด้วยนะคะ
อยู่บนโน้น คอยมองพวกเราบ้าง อย่าแว้บไปมองทางอื่นนัก บางทีพวกเราก็ไม่ได้เข้มแข็งอย่างที่เห็นกันเท่าไหร่หรอก
อยู่ดีๆ ก็มาทำให้เป็นลูกกำพร้าเนี่ย ยังทำใจลำบากอยู่เลย รู้ไหมคะพ่อ บางทียังอยากให้มันเป็นความฝัน
อยากให้มีเจ้าชาย เอ้ย ใครก็ได้มาสะกิดให้ตื่นสักทีเถอะว่านี่มันไม่ใช่เรื่องจริง แต่สงสัยบรีสจะไม่แจกฝันให้เป็นจริงแล้วละค่ะ

ไปเยี่ยมแม่คราวหน้าจะเขียนจดหมายถึงพ่ออีกนะคะ คราวหน้าตั้งใจว่าจะไปไร่ที่มวกเหล็กกัน
ไปเก็บน้อยหน่า กับดูองุ่น แม่บอกว่าเดือนธันวาแม่จะไปเก็บองุ่นกับคนงานที่นั่น ที่นั่นมีโรงบ่มไวน์ด้วยนะคะ
แต่เห็นน้องบอกว่า เจ้านายชิมแล้วยังไม่ผ่าน พูดถึงไวน์แล้วคิดถึงพ่อจังค่ะ พ่อไม่อยู่แล้ว ไวน์ที่เก็บไว้
จะให้ใครกินดีละคะทีนี้ ลูกจะเลือกไวน์ให้ใครชิมล่ะ เก็บไว้มองเฉยๆ ดีกว่าละมั้งเนี่ย
นี่แม่บอกว่า แม่อยากเลี้ยงวัวนมค่ะพ่อ - -" เห็นบอกว่าอยากได้นมไว้กิน ซื้อเอาจะง่ายกว่าไหมคะเนี่ย พ่อว่าไหม
แล้วคุยกันใหม่ กับจดหมายฉบับหน้านะคะพ่อ

คิดถึงพ่อที่สุด

Create Date : 14 สิงหาคม 2549

Last Update : 14 สิงหาคม 2549 21:20:26 น.

13 comments

Counter : 564 Pageviews.

มะไหร่เราจะได้กินแฮมแพงๆ
ปล.ทำไมอ่านแล้ว ตรูคิดถึงแม่หว่า

โดย: หลักสี่ IP: 161.200.255.161 วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:22:02:27 น.

สู้ๆๆ น่ะค่ะ

โดย: bevisme

วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:22:25:10 น.

สู้ๆ

โดย: มม IP: 58.9.80.111 วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:22:51:17 น.

เข้ามาคิดเป็นเพื่อนค่ะว่าจะเอายังไงกับชีวิต เพราะเราก็ยังไม่รู้จะเอาอย่างไงกับชีวิตตัวเองเหมือนกัน

มันต้องไปได้ด้วยดีสิค่ะ อย่างน้อยก็สามารถหวังได้ว่ามันควรจะเป็นเช่นนั้น

โดย: Chapter 1-17

วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:0:03:04 น.

สู้นะครับ ....

โดย: K-Birch

วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:0:07:52 น.

อืม เป็นจดหมายถึงพ่อจริง ๆ ด้วยค่ะ
รักษาตัวรักษาใจให้ดี
ทั้งคนที่อยู่ ทั้งใจตัวเองนะคะ

รักและเป็นห่วงค่ะ

โดย: แกะ (หมาเลี้ยงแกะ

) วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:13:59:02 น.

ในบางเวลา นอกเหนือจากการใช้ Internet และ e-mail คนเราก็ยังอยากเขียนจดหมายอยู่

จดหมายที่เขียนด้วยดินสอหรือปากกา ก็ส่งไปทางไปรษณีย์ตามปกติ แต่จดหมายที่เขียนด้วยจิตใจและความรู้สึก คงส่งผ่านไปกับความหวังและสายลม

หวังว่าจดหมายฉบับบนี้คงถึงมือผู้รับในเร็ววัน

ด้วยดวงจิตคารวะจากบ้านหลังจ้อย

โดย: guzupp (guzupp

) วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:15:37:03 น.

พ่อจุ๊บแจงคงนอนเท้าคางมองดูแม่ ลูกสาวและลูกชายอยู่นะ...

อาจจะคิดอยากจะใส่ชุดซูเปอร์แมนเหาะลงมาช่วยอุ้มลูกสาวตัวอวบไปหาหมอยามเจ็บไข้ได้ป่วยเสียด้วยสิ...

คงจะทำอ่ะนะ..หากคุณพ่อไม่เขินชุดรัดรูปสีฟ้าและกางเกงในสีแดง...

สู้ต่อไปนะจุ๊บ

โดย: นู๊นู IP: 210.86.186.43 วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:22:38:43 น.

โอ้ คิดถึงพ่อที่บ้านจัง

โดย: mungkood

วันที่: 15 สิงหาคม 2549 เวลา:22:46:07 น.

ขอบคุณค่ะที่มาแวะเยี่ยมบ้านของป้าเกษค่ะ

ไปเยี่ยมบ่อยๆนะค่ะ เจ้าของบ้านจะได้ไม่เหงา

โดย: ป้าเกษ (inhouse

) วันที่: 16 สิงหาคม 2549 เวลา:10:03:08 น.

เป็นอีกหนึ่งกำลังใจเล็กๆ ให้ตรงนี้นะครับ

โดย: สะเทื้อน

วันที่: 17 สิงหาคม 2549 เวลา:13:10:47 น.

อ่านแล้วเศร้าค่ะหนูแจง ถึงสำนวนหนูจะขำๆ แต่เจ๊รู้สึก ถึงความระลึกถึงและห่วงใยอยู่ในนั้น
เอาใจคุณแม่ไว้นะคะ เจ๊เข้าใจดีว่า ตอนนี้ ท่านคงกำลังเคว้งคว้าง แต่เชื่อว่า ท่านคงได้กำลังใจจากหนูและน้องชายที่น่ารักแน่ๆค่ะ
เรื่องอนาคตนั้น หนูต้องพยายามเลือกทางเดินที่หนู ถนัด และมีความสุขค่ะ
เจ๊เอาใจช่วยนะคะ
ปล.คิดถึงหนู แต่ว่า เจ๊ยุ๊งยุ่งค่ะ

โดย: นางกอแบกเป้

วันที่: 18 สิงหาคม 2549 เวลา:9:15:14 น.

พี่สาว
- รอบหน้า ถ้าได้แวะเมืองกรุงนานกว่าเดิม ไม่พลาดแน่ๆ ค่ะ จะหิ้วขานู๋ เอ้ย มู๋มาฝาก

beviseme
- ขอบคุณนะคะ

มม
- สู้ๆ เนอะ ตัวเอง

Chapter1-17
- จะหวังก็ได้แต่หวังเรื่องนี้แหละค่ะ หวังใจว่ามันคงออกมาดีในที่สุด
เฮ้อ ชีวิตยังไม่สิ้น เราคนอยู่ก็ดิ้นกันต่อไปค่ะ

K-Birch
- ขอบคุณเอมากค่ะ

มลก ที่รัก
- ขอบคุณนะคะ ขอบคุณจริงๆ ทุกวันนี้ พยายามจะดูแลตัวเองให้มาก
แต่อย่างที่รู้ - -" สารพัดจนคิดว่าจะอยู่ถึงแก่หรือเปล่าไม่รู้
แต่นะ อย่างไรก็สู้เพื่อแม่

guzuup
- คุณผู้ชายหัวใจมีรูคะ หวังเป็นอย่างยิ่งว่า จดหมายฉบับนี้ผู้รับจะสามารถรู้สึกได้ค่ะ

เฮียนู๊นู
- ถ้าเขายังอยู่คงไม่อุ้มไปหรอกค่ะ แต่จะจับใส่รถไปแทน - -"

mungkood
- คิดถึงอย่าลืมบอกว่าคิดถึงนะคะ อย่าปล่อยให้สายเหมือนเรา - -"

ป้าเกษ
- ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ แล้วจะไปบ่อยๆ ค่ะ

สะเทื้อน
- ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ จะเล็กจะน้อย ก็ขอบอกว่าเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ยืนได้แบบนี้ด้วย

นางกอแบกเป้
- เจ๊ขา คิดถึงจังค่ะ ไม่ได้เจอเสียนาน พยายามไม่เศร้าค่ะ เพราะรู้ว่าถ้าเศร้าเมื่อไหร่คนเศร้ายิ่งกว่าเรามี
เพราะงั้นทางเลือกมีไม่มากหรอกค่ะ เอารอยยิ้มกลบความเสียใจดีกว่า จริงไหมคะ

โดย: jengly

วันที่: 18 สิงหาคม 2549 เวลา:20:54:10 น.