Bloggang.com : Natty717 : แมวดาดฟ้า จะเลี้ยงแมวทั้งทีทำไมมันลำบากอย่างนี้

แมวดาดฟ้า จะเลี้ยงแมวทั้งทีทำไมมันลำบากอย่างนี้

แมวดาดฟ้า มันเริ่มจากการแตกกลุ่มของแมวระเบียง ก็คือไอ้เจ้าโวยวายนี่แหละ ที่ทะเลาะกะเจ้าเหลือง ตัวผู้ทั้งคู่ แมวสองตัวอยู่ระเบียงเดียวกันไม่ได้ สรุปเจ้าเหลืองก็ยึดระเบียงไป ส่วนโวยวายก็ต้องหนีกระเจิงมาอยู่บนดาดฟ้า

ตอนแรกๆ ก็รู้สึกดีน๊ะว่าอยู่แยกกันไปเลยก็ดี เป็นสัดเป็นส่วน จะได้ไม่ทะเลาะกันอีก พอเผลอๆ สักหน่อย เจ้าเหลืองตัวดีดันปีนขึ้นมาตีกันต่ออีก ก็ต้องไล่เจ้าเหลืองลงไประเบียงเหมือนเดิม สงสารแต่เจ้าโวยวาย ตัวออกจะใหญ่กว่า อ้วนกว่า แต่ไม่ยอมสู้ ลึกๆ ในใจบางทีแอบคิดน๊ะ ว่าแมวมันมีการนับถือรุ่นพี่ รุ่นน้องหรือเปล่า แบบว่าไม่กล้าตีกะรุ่นพี่ แฮะ แฮะ คิดไปนั่น

นอกจากเจ้าเหลืองที่ชอบกัดโวยวายแล้วก็มีเจ้าเทาอีกตัว แมวจรแถวบ้านที่ชอบปีนมากัดกะโวยวาย เห็นมาหลายครั้งที่มันกัดกัน นั่งดูอยู่บนดาดฟ้า ดูตั้งแต่มันเริ่มกัดกันแรกๆ เราว่าโวยวายสู้ได้น๊ะ แต่ไม่ยอมสู้ ไม่รู้ทำไม แค่ขู่ให้เจ้าเทาถอยไป แล้วโวยวายก็วิ่งหนี หนีได้ไม่เท่าไหร่ เจ้าเทาก็วิ่งตามมากัดอีก กว่าจะกัดกันเสร็จ กว่าจะวิ่งหนีกลับมาที่ดาดฟ้าได้ รู้สึกสงสารโวยวายจริงๆ ทำไมน๊ะ จะใช้ชีวิตแบบสงบๆ ไม่ได้เลยหรือไง ทำไมน๊ะ โวยวายไม่ต้องเป็นแมวจรแล้ว มีบ้านอยู่ แต่ทำไมต้องมีตัวอื่นมารุกรานด้วย ทำไมวงจรชีวิตของแมวจรมันเป็นได้แค่นี้

โวยวายจากเราไปตั้งแต่เดือนพฤศจิ ครั้งสุดท้ายที่เห็นโวยวาย มันกำลังสู้กับเจ้าเทาอยู่ ...........และมันก็คงจะเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ ของการต่อสู้ของโวยวาย เราไม่รู้ว่าตอนนี้มันเป็นยังไงบ้าง เป็น ตาย ร้าย ดี ยังไง รู้แค่ว่าคิดถึง คิดถึงมันมากๆ อยากให้มันกลับมาหาอีก

พอหลังจากที่โวยวายไม่อยู่แล้ว พ่อก็ห้ามเลี้ยงแมวบนดาดฟ้าอีก พ่อเรามักจะชอบบ่นเสมอว่าเศษอาหารสกปรก ขนก็เต็มไปหมด อยากจะเลี้ยงก็เลี้ยงแค่ในบ้านตัวเดียวก็พอ หรือถ้าจะเลี้ยงแมวจรก็แค่ที่ระเบียงเท่านั้นน๊ะ อย่ามาเลี้ยงบนดาดฟ้า พ่อจะปลูกต้นไม้ ว่าแล้วพ่อเก็บจานอาหารที่เหลืออยู่ของโวยวายลงมาไว้ที่ระเบียงหมดเลย..........แล้วจะทำยังไงกับกัปต้วมละเนี๊ยะ ตอนที่โวยวายอยู่กัปต้วมแม่ของมันก็ชอบมาขอกินด้วย จับกัปต้วมลงมาอยู่ที่ระเบียงมันก็ปีนขึ้นไปบนดาดฟ้าอีก

สมัยก่อนตอนที่เลี้ยงแบบเปิดเผย เราก็เอาอาหารไปทิ้งไว้ข้างบนเลย พอมันร้องขอกินก็รีบเปิดกระป๋องเลี้ยงได้ทันที แต่เดี๋ยวนี้เหรอ ต้องแอบย่องลงมาหยิบอาหารทีละกระป๋อง แล้วค่อยปีนขึ้นไปเลี้ยง ไอ้เจ้ากัปต้วมมันก็ช่างแหกปากร้อง เราก็กลัวว่าพ่อจะได้ยินเสียง ขึ้นไปเลี้ยงมันแต่ละทีกลัวพ่อจับได้เป็นบ้า ต้องย่องเป็นตีนแมวแอบปีนขึ้นปีนลงไปเทอาหารทุกวัน บางวันแม่เห็นมันร้องขอกินแม่ก็ปีนขึ้นไปช่วยเลี้ยงให้ แต่ถ้าเราปีนได้ก้อพยายามปีนเอง เพราะแม่ก็อายุมากแล้ว บางทีเค้าสงสารกลัวมันหิว ก็ขึ้นไปเลี้ยงเอง บางทีพลัดตกบันไดบ้าง หัวกระแทกกับบันไดบ้าง เราก็ห่วงแม่ไม่อยากให้แม่ต้องเจ็บตัวเพราะเลี้ยงแมว จริงๆ แล้วทุกอย่างมันคงจะง่ายขึ้นถ้าพ่อยอมปล่อยวางบ้าง เห็นใจมันบ้าง ชีวิตแมวจรก็มีแค่นั้น ต้องต่อสู้ ดิ้นรน อดมื้อกินมื้อ อยากให้คิดแค่ว่าการที่เราได้เลี้ยง 1 มื้อ มันก็ทำให้เค้าได้อิ่มท้องไปอีก 1 มื้อ เค้าจะได้มีแรงที่จะอยู่บนโลกใบนี้ต่อไปก็เท่านั้นเอง

Create Date : 05 มีนาคม 2549

Last Update : 6 มีนาคม 2549 23:45:02 น.

4 comments

Counter : 1361 Pageviews.

น่าสงสารเจ้าเหมียวโวยวายจริงๆเลยนะฮะ เป็นเหมียวรักสันติจริงๆ ก็ขอให้เค้าปลอดภัยและได้กลับมาหาคุณแน๊ตด้วยเถอะนะครับ เหมียวดีๆน่ารักแบบนี้ สวรรค์ต้องคุ้มครองเค้านะ....

ว่าแล้วก็สงสารน้องเหมียวจรที่ดาดฟ้าจริงๆ พูดยากฮะ เรื่องแบบนี้ เพราะคนเรามีเหตุผลของแต่ละคนที่แตกต่างกัน คงต้องใช้เวลาในการปรับความเข้าใจกันน่ะครับ สุดท้ายแล้วก็ขอให้น้องเหมียวกัปต้วมและเพื่อนๆที่ดาดฟ้า โชคดี ยังมีที่พักพิงด้วยเถอะครับ... สู้ๆ ครับ คุณแน๊ตที่แสนใจดี นางฟ้าของน้องเหมียวทั้งหลาย

โดย: numman IP: 58.147.26.111 วันที่: 7 มีนาคม 2549 เวลา:0:28:35 น.

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมนะ

อุเบกขาๆ

โดย: ปลาวาฬสีส้ม

วันที่: 11 มีนาคม 2549 เวลา:18:32:14 น.

โดย: 11258 IP: 61.7.143.187 วันที่: 10 มกราคม 2551 เวลา:10:42:10 น.

ให้ความู้ดีมาก

โดย: อัจฉราลักษรพร IP: 125.25.135.187 วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:8:47:36 น.