1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28
ริชชี่ แมวเปอร์เซียตัวแรก
ป๊าอะ ย้ำไว้เสมอน๊ะ : "...เลี้ยงแมวอะ เลี้ยงตัวเดียวก็พอแล้ว พวกแมวระเบียง แมวดาดฟ้าก็อย่าไปเลี้ยงเข้าใจไหม........ให้มันกิน มันก็มาเรื่อยๆ พาเพื่อน พาญาติ มากินอีก ทำบ้านสกปรก มีแต่เศษอาหารกับขนแมวเต็มหมด ป๊ากะม๊าแก่แล้วหายใจเข้าไปไม่ดี...มีกัปตันตัวเดียวก็พอแล้ว" นั่นคือเหตุผล ........... และนี่คือคำตอบ"อือ อือ อือ..... เข้าใจฮับ ปะป๊า เลิกบ่นได้แย๊วววว" ไม่เคยคิดว่าจะได้เอาแมวมาเลี้ยงเพิ่มเพราะว่าไม่อยากให้ป๊าบ่นกะไม่อยากให้กัปตันน้อยใจ อึดอัด หงุดหงิด เพราะเคยเอาโวยวายเข้ามา กัปตันหงุดหงิด ขี้ตกใจ วันๆ ซุกตัวอยู่ใต้เก้าอี้ ไม่ยอมออกมา นั่นคืออาการเมื่อมีแมวแปลกหน้าเข้ามาอยู่ร่วมบ้าน...... ตอนเดือนสิงหาปี 48 หนุงหนิงโทรมาหา "เฮ้ย...แน๊ตมีใครอยากได้แมวเปอร์เซียบ้าง คนที่อยากได้มีเพียบ แต่อยากได้คนที่รักแมวจริงๆ อะ ไม่ใช่แค่เห่อแมวเปอร์เซียอะ" .........อันนี้เป็นที่ทราบกันดี แค่อยากเลี้ยงไม่พอ แมวเปอร์เซียต้องการ การดูแลมากกว่าแมวไทย ต้องกินอาหารเกรดพรีเมี่ยม ต้องอาบน้ำบ่อยๆ และอะไรๆ อีกจิปาถะ พอบอกเพื่อนปุ๊ป ว่ามีแมวเปอร์เซียน๊ะ ใครสนใจบ้าง ปรากฎว่าเสียงตอบรับล้นหลาม สรุปเลยยกให้เพื่อนของเพื่อนไป แต่พอเค้าเอาไปเลี้ยงได้วันเดียว ลูกสาวของเค้าต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะแพ้แมว.......... พอรู้ว่าริชชี่โดนเอาไปไว้อีกบ้านหนึง รู้สึกสงสารมันขึ้นมาทันที ว่าทำไมแมวตัวนี้อายุไม่ถึง 5 เดือน ต้องโดนเปลี่ยนเจ้าของหลายครั้งหลายหน สรุปคืนวันนั้น วันที่ 25 สิงหา 48 ตอน สี่ทุ่ม รีบขับรถไปรับมันมา ..............เอ แล้วจะทำไงกะมันดีนี่ เลยโทรหาหนิง " แกอะ ต้องเอาไปคืนแกแล้ว ลูกเค้าแพ้แมวอะ " ปรากฎว่าเจ้าซ่าส์ของหนิงมันไม่สบายอยู่ หนิงเลยฝากไว้ก่อน และนั่นแหละ 555555555 ป๊าจ๋า เพื่อนฝากแมวไว้แป๊ปหนึงน๊ะ แมวเค้าไม่สบายอยู่อะ เดี๋ยวเอาไปแล้วติดหวัดมา ส่วนกัปตันก็สติแตกอยู่ประมาณเดือนหนึงแล้วก็อยู่ด้วยกันได้........ ผ่านไป 3 เดือน เร็วเหมือนโกหก ป๊าเริ่มสงสัยเมื่อไหร่ มันจะเอาแมวไปคืนเพื่อนซะทีฟะ ..............จนตอนนี้ 7 เดือนไปแย๊วววววว ป๊าเริ่มรู้ตัวแล้วแหละว่าโดนเราหลอก ก็เลี้ยงมาตั้งนานให้ใครไม่ลงแล้วอะ
Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2549
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2549 17:09:34 น.
8 comments
Counter : 1671 Pageviews.
โดย: numman IP: 58.147.119.43 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:0:30:39 น.
โดย: คุณหมวย (ห้ามผวนนะ) IP: 61.90.75.63 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:10:49 น.
โดย: น้องสาว IP: 61.91.55.152 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:1:01:16 น.
โดย: หนอนแก้ว IP: 202.142.200.252 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:22:53:37 น.
โดย: หนิงคับ IP: 203.144.187.62 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:16:22:48 น.
โดย: เท้าท่องลม วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:23:21:51 น.
โดย: จีจี้ IP: 125.25.9.83 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:59:01 น.
โดย: อิ๋ง IP: 203.158.207.32 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:14:51:53 น.
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
Love has its own time, its own seasons, and its own reasons for coming and going. You cannot bribe it or coerce it, or reason it into staying. You can only embrace it when it arrives and give it away when it comes to you. But if it choose to leave from your heart or from the heart of your lover, there is nothing you can do and there is nothing you should do. Love always has been and always will be a mystery. Be glad that it came to live for a moment in your life. If you keep your heart open, it will come again. from "Letters To My Son" by Kent Nerburn