วันที่ห้า - Shanghai World EXPO 2010

ขอบอกก่อนว่า วันที่ผมเข้างาน EXPO คือวันเสาร์ที่ 16 ตุลาคม 2553 เป็นวันที่ทำลายสถิติจำนวนคนเข้าชมงาน มากที่สุดตั้งแต่เปิดงานมา คือทะลุหลัก 1 ล้านคน (1,070,000 คน) และจนถึงวันนี้ ก็ยังไม่มีวันไหนที่ทำลายสถิตินั้นได้ (น่าดีใจ หรือ น่าเสียใจ ดีวะ) ไปทางไหนก็เห็นแต่หัวคนจีน (กว่า 90% ของคนเข้าชมงานเป็นคนจีน) นี่ถ้าปี 2020 เมืองไทยเป็นเจ้าภาพจัดงาน EXPO ผมว่าขาดทุนแหง๋ๆ เพราะว่าคนไทยมีไม่ถึง 100 ล้านคน ส่วนใหญ่อยู่ต่างจังหวัด ไม่ค่อยสนใจงานอย่างนี้เท่าไรนัก ที่สนใจก็พยายามหาตั๋วเข้างานฟรี อีก ของคนจีนเค้ามีพลเมืองตั้ง 1,300 ล้านคน เค้าตั้งเป้าไว้ว่าจะมีคนเข้าชม 70 ล้านคน จึงจะพอมีกำไรบ้าง เพราะว่างานใหญ่มาก แต่ละ Pavilion ยิ่งใหญ่อลังการมาก ต้องสร้าง Infrastructure ที่สมบูรณ์แบบ ซึ่งต้องลงทุนอย่างมหาศาล อย่างนี้เมืองไทย จะไหวเหรอ อีก 10 ปีเท่านั้นเอง

แต่อย่างที่ "แกะดำทำธุรกิจ" ได้พูดไว้ว่า อย่างคิดแค่เพียงตัวเลขแต่อย่างเดียว แล้วนำมาตัดสินใจในเรื่องใดๆ เพราะว่ายังมีเหตุผลอื่นๆ ที่สามารถนำมาหักล้างกับตัวเลขได้เสมอ ต้องใช้สมองทั้งสองซีกมาประกอบการตัดสินใจเสมอนั่นเอง ถึงแม้ว่าจะขาดทุนในเรื่องตัวเงิน แต่ผลที่ได้รับมันอาจจะมากกว่ากำไรที่เห็นเป็นตัวเงินหลายเท่านัก

บัตรเข้าชมงานมีหลายประเภท มีทั้งแบบกรุ๊ปทัวร์หรือเป็นหมู่คณะ ก็จะราคาถูกกว่ารายบุคคล ซึ่งแบ่งออกเป็นตามวันที่คาดว่าจะมีผู้เข้าเยี่ยมชมมาก อีกด้วย เช่น วันชาติจีน หรือวันใกล้จะปิดงาน เป็นต้น ซึ่งในวันดังกล่าว บัตรเข้าชมงานจะมีราคาแพงขึ้น ตามหลัก Demand-Supply และบางวันอาจจะต้องเพิ่มมาตรการโดยการระบุวันที่เข้างาน บนตั๋วเข้างานด้วย เพื่อควบคุมจำนวนได้อย่างรัดกุมยิ่งขึ้น



ศาลาไทย (Thai Pavilion)


มีคนเข้าคิวรอเข้า Thai Pavilion มากมาย แต่สำหรับคนไทย มีช่องทางพิเศษให้ครับ ไม่ต้องเข้าคิวอย่างที่เห็นนี้ (ทราบภายหลังว่ามีประเทศไทยเพียงประเทศเดียว ที่ให้สิทธิพิเศษแก่ประชาชนของประเทศ ในการเข้าชม Pavilion ประเทศของตน)


ในศาลาไทย เป็นอาคารชั้นเดียว ภายในแบ่งออกเป็นสามส่วน (สามห้อง) แต่ละห้องจะมีการนำเสนอในรูปแบบต่างๆ กัน ห้องละ 5 นาที ห้องแรกเป็นการนำเสนอวิถีชีวิตของคนไทยผ่านจอ LED หลังม่านน้ำ ห้องที่สองเป็นการเล่าเรื่องประวัติศาสตร์ความเป็นมาของชาติไทย ตั้งแต่ยุคสุโขทัย อยุธยา แต่ข้ามกรุงธนบุรีไป (ไม่รู้ว่าเหตุผลใด) มายังยุครัตนโกสินทร์เลย นำเสนอในรูปแบบวิดีโอสามจอ ประกอบการเล่าเรื่องของตุ๊กตาจีน (อับเฉา ที่ตั้งอยู่ในวัดพระแก้ว) กับยักษ์วัดแจ้ง ส่วนห้องสุดท้ายเป็นการฉายภาพยนตร์โปรโมทการท่องเที่ยวประเทศไทย ในรูปแบบภาพยนตร์สี่มิติ ต้องใส่แว่นตาสามมิติดู แล้วมีลมพัดจริงๆ มีฝนตกจริงๆ มีกลิ่นหอมของดอกมะลิจริงๆ ด้วย เป็นมิติที่สี่

การนำเสนอวิดีโอบนจอ LED หลังม่านน้ำ


ในศาลาไทย มีร้านอาหารไทย ขายส้มตำ ผัดกระเพระหมู เส้นเล็กต้มยำ ขนมหวานไทยๆ และอื่นๆ ซึ่งราคาชุดละประมาณ 45-50 หยวน


ทางเดินภายในงาน จะทำเป็นทางเดินยกระดับ ซึ่งมีข้อดีหลายอย่าง เช่น
1. สามารถมองเห็นทัศนียภาพได้กว้างและไกลมากยิ่งขึ้น
2. ใต้ทางเดิน สามารถเป็นที่พักผ่อนของผู้คนได้เป็นอย่างดี เช่น หลบแดด หลบฝน นั่งรับประทานอาหาร นอนพักผ่อน เป็นต้น



ก่อนผ่านประตูเข้างาน ถ้าใครเหนื่อยจากการเดิน และต้องการนั่งพักผ่อน แต่หาที่นั่งไม่ได้ ก็สามารถหาซื้อเก้าอี้พับเล็กๆ ในราคาตั้งแต่ 10-50 หยวน ดังภาพต่อไปนี้



ห้องน้ำภายในงานมีจำนวนมากพอ และสะอาด



ภายในงานมีรถบัสให้บริการ สำหรับท่านที่ต้องการเดินทางจากจุดหนึ่ง ไปยังอีกจุดหนึ่ง ซึ่งอยู่ห่างไกล เช่น จากฝั่งแม่น้ำฝั่งหนึ่ง ไปยังอีกฝั่งหนึ่ง


ชม Pavilion ของประเทศต่างๆ กันดีกว่า ซึ่งส่วนใหญ่แล้ว จะยิ่งใหญ่ตระการตา (กว่าของประเทศของเรามากนัก)

นี่เป็นของประเทศจีน ทั้งสูงทั้งใหญ่โตมาก ซึ่งประกาศไว้ว่าจะเปิดให้เข้าชมภายหลังงานเลิกแล้ว ด้วย


อันนี้เป็นของศูนย์วัฒนธรรมของประเทศจีน ดูคล้าย UFO มาก และใหญ่โตมากด้วย



ประเทศซาอุดิอารเบีย ดูใหญ่โตคล้ายเรือเดินสมุทร


ศาลาของประเทศอินเดีย และประเทศซาอุดิอารเบีย อยู่ใกล้ๆ กัน


ประเทศฟิลิปปินส์


ประเทศมาเลเซีย


ประเทศอินโดนีเซีย


ประเทศสิงคโปร์

Create Date : 24 ตุลาคม 2553 Last Update : 25 ตุลาคม 2553 22:24:31 น. Counter : 6622 Pageviews.		11 comments
Share Tweet