เห็นด้วยค่ะ คนที่ไปก็ไม่รับรู้อะไรแล้ว คนที่อยู่สิกลับเศร้าเพราะคิดถึง ควรให้กำลังใจกัน ตอนอยู่ก็ควรรักกัน อภัยกัน ทำความดีเพื่อชีวิตที่ดีและมีคุณค่า ให้ทั้งเราและเขาด้วย แบบ สุขิตา โหนตุ อเวรา โหนตุ ไม่เก่งบาลีหรอกนะคะ แค่จำได้และทำทุกวัน เพื่อชำระจิตใจเราค่ะ

เกิดแก่เจ็บตายเป็นธรรมดา เราเองก็จะเป็นเช่นนี้

แต่ก็ทำใจไม่ได้ ยังไม่อยากตาย...และไม่อยากเห็นใครตาย มันเศร้า

แค่อ่านยังสัมผัสได้ถึงความอุ่นใจที่คุณมอบให้คุณป้า