|
|
อย่าลืมฉัน อย่าลืม คำสัญญา ตอนที่ 13
คน รักกัน แต่ต่างคนต่างอยู่ แต่ไม่ตลอดไป สักวันอาจจะแยกจากกัน แต่ถ้าหาก..หมั่นคอยดูแลกันและกัน วันหนึ่งคงได้กลับมารักกันดังเดิม...ฉันสัญญา...
เมื่อนึกถึงการหย่า ฮยอนจุงตัดสินใจกดมือถืออีกครั้ง เขากดหาเธอทันที
“ผมยังพูดไม่จบเลยน่ะ ทำไมคุณถึงทำตัวเป็นเด็กๆแบบนี้เนี่ย”
“มีอะไรก็รีบพูดมาสิ”
“คือว่า..พรุ่งนี้ผมจะพาอึนฮีไปเที่ยว คุณคงไม่ว่าอะไรน่ะ”
เธอฉุกคิดชั่วครู่เ พราะพรุ่งนี้เธอมีนัดสำคัญก่อนจะตอบออกไป “ถ้างั้น เธอก็มาส่งอึนฮีตอนบ่ายๆแล้วกัน แค่นี้น่ะ”
พูดจบเธอกดมือถือทิ้งทันที
ฮยอนจุงกลับยิ่งงุนงงกับปฏิกิริยาของภรรยา แต่ก็ยิ่งมาแปลกใจยิ่งขึ้นเมื่อคยูจงเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับจุงอึนฮีเข้ามาด้วย
“พรุ่งนี้ผมจะพาอึนฮีไปเที่ยวน่ะฮะ แล้วหลังจากนั้นผมก็จะไปส่งอึนฮีด้วย” คยูจงพูดพร้อมกับอุ้มอึนฮีขึ้นเตียงพร้อมกล่าวสวัสดี
“อึนฮี นอนหลับฝันดีน่ะ พรุ่งนี้อาจะพาไปเที่ยวแล้วก็จะส่งหนูกลับบ้านน่ะ” เขาพูดพลางหยิกแก้มแดงๆของเด็กน้อย
“ค่า ฝันดีน่ะค่ะคุณอา” อึนฮีหาวหวอดก่อนกล่าวอำลา
คยู จงส่งอึนฮีเข้านอนและกลับทิ้งพฤติกรรมชวนสงสัยให้ฮยอนจุงต้องเก็บไปขบคิด หรือว่า คยูจงคิดอะไรบางอย่างกับภรรยายของเขาอยู่ ใช่สิ ใครๆก็รู้ว่าคยูจงเคยบอกว่าผู้หญิงในทัศนคติของเขานั้นคล้ายกับฮวางโบ ดังนั้น ฮยอนจุงไม่ควรจะประมาท หากว่าเขายังต้องการจะกลับไปใช้ชีวิตคู่ดังเดิม
“นี่คยูจง พรุ่งนี้นายจะพาอึนฮีไปไหนกัน”
“ผมว่าจะพาเธอไปสวนสนุกจากนั้นก็ไปพาเธอไปหาพี่สะไภ้ที่โรงพยาบาลฮะ”
ฮยอนจุงถึงกับงงกับคำตอบ “โรงพยาบาล ทำไมนายต้องไปส่งอึนฮีที่โรงพยาบาลด้วยเล่า”
“ก็เพราะว่า....” คยูจงเกือบหลุดปากตอบออกไป
“อ๋อ คือว่า ช่วงนี้ไข้หวัด 2009 กำลังกลับมาระบาด พี่สะไภ้เลยบอกให้ผมพาอึนฮีไปฉีดวัคซีนป้องกันไว้ก่อนฮะ”
“แต่นี่มันหน้าที่ของชั้นไม่ใช่เหรอ?”
“มันก็ใช่ แต่ช่วงนี้พี่มีงานเยอะไม่ใช่เหรอฮะ ถ้าหากว่าต้องรอพี่พาไป ผมคิดว่ามันอาจจะช้าไปน่ะฮะ”
“ไม่ต้องเลย พรุ่งนี้ชั้นไม่มีคิวงาน ชั้นจะพาอึนฮีไปเอง ว่าแต่เธอนัดพี่สะไภ้ไว้กี่โมง”
“ประมาณบ่ายโมงฮะ”
“ชั้น พาไปเอง ขอบใจน่ะ อ้อ” ฮยอนจุงนิ่งเงียบไปพักหนึ่ง “นายไม่ต้องบอกเธอว่า ว่าชั้นจะเป็นคนพาอึนฮีไปส่งน่ะ เพราะถ้าเธอรู้เข้า เธออาจจะกริ้วขึ้นมาได้ และชั้น ก็ไม่อยากทะเลาะกับเธอต่อหน้าอึนฮีด้วย เข้าใจมั๊ย”
คยูจงถึงกับอึ้งทันทีที่ฮยอนจุงเสนอตัวเช่นนี้ “ได้ฮะ ถ้างั้นผมไปนอนก่อนน่ะ” ว่าแล้วคยูจงก็เดินกลับไปห้องทันที
วัน รุ่งขึ้น ฮยอนจุงรีบตื่นขึ้นพร้อมกับทำหน้าที่พ่อโดยสมบูรณ์แบบหลังจากที่เขาไม่ได้ ใช้ชีวิตคุณพ่อวัยหนุ่มที่เขาควรจะได้ปฏิบัติกับลูกสาวที่น่ารัก เขาพาลูกสาวสุดที่รักอาบน้ำปะแป้งในขณะที่กำลังเปลี่ยนเสื้อให้ลูกสาว
“อึนฮี มีความสุขมั๊ยลูก”
“สุขค่ะ แต่ว่า...”
ฮยอนจุงมองหน้าลูกสาวทันที”มีอะไรหรือลูก”
อึนฮีมองหน้าพ่ออีกครั้งแต่ใจตอนนั้นคิดถึงคุณแม่เต็มที”หนูคิดถึงแม่ค่ะ”
“เดี๋ยวพ่อจะพาหนูไปหาคุณแม่น่ะคะ แต่อึนฮีต้องไปกับพ่อก่อนน่ะ”
“ไปไหนค่ะ”หนูน้อยถามด้วยสายตากลมโตบ้องแบ๊ว แต่ข้างในสิแฝงไปด้วยสายตาเศร้าสร้อยต่างจากเด็กน้อยคนอื่นทั่วไป
“พ่อจะพาไปเที่ยวสวนสนุก แล้วก็พาหนูไปโรงพยาบาลหาหมอ หลังจากนั้นก็จะไปส่งทีบ้านไง”
“ไปโรงพยาบาลเหรอค่ะ”อึนฮึถามด้วยความสงสัย
“ช่าย พ่อจะพาลูกไปหาฉีดยาก่อนน่ะ โอเคมั๊ย”
“แต่คุณแม่พาหนูไปฉีดแล้วน่ะค่ะ แม่กลัวน้องจะไม่สบาย”
“น้อง?”ฮยอนจุงถึงกับงงกับสิ่งที่อึนฮีเพิ่งพูดถึง
“น้องไหน ลูกพูดถึงใครจ๊ะ”
“ก็น้องของหนูไงค่ะ คุณแม่บอกว่า น้องตัวเล็กๆอยู่กับคุณแม่ ตอนนี้ยังไม่โตค่ะ คุณแม่ให้หนูคุยกับน้องทุกวันเลย”
คำพูดนี้ทำเอาฮยอนจุงถึงกับยิ่งงงไปกันใหญ่ “หนูหมายถึงคุณแม่ท้องเหรอลูก”
“ค่า คุณแม่บอกว่า อีกไม่กี่เดือนหนูจะได้เจอน้องแล้ว “
อย่า บอกน่ะว่า ฮวางโบท้องและปกปิดเรื่องนี้กับเขา เพราะหากว่าท้องจริงๆเหตุใดเธอถึงต้องการจะเลิกกับเขาอีก หรือว่า เฮ้อ เขาอดเริ่มคิดถึงเธอไม่ได้
“พ่อค่ะ น้องบู่บู๊เตะหนูด้วย” อึนฮีพูดพร้อมกับหยิบเสื้อมาใส่ด้วยตัวเอง เพราะตอนนี้คุณพ่อของเธอถึงกับหน้าเหวอและอึ้งไปแล้ว
“อึนฮี งั้นพ่อจะพาลูกไปหาคุณแม่เลยล่ะกันน่ะ” ฮยอนจุงเริ่มอดรนทนไม่ได้
อึน ฮีบอกพ่อด้วยสายตางุนงงเล็กน้อยก่อนจะพูดออกไป “ค่า แต่ว่า หนูไปบอกคุณอาคยูก่อนน่ะคะ”แล้วก็วิ่งตรงดิ่งออกจากห้องไปทันทีโดยทิ้งคุณ พ่อให้ยืนงงเล่นอยู่อย่างนั้น
วันนี้ฮวางโบมาพบุคณหมอเพื่อตรวจสุขภาพ ใบหน้าของเธอมีสีสันจากเครื่องสำอางเล็กน้อยเพราปกปิดจากการนอนไม่หลับ เมื่อตรวจเสร็จแล้วเธอก็เดินกลับไปที่รถซึ่งจอดอยู่ลาดจอดรถ และเธอตั้งใจแวะซื้อของข้างทางทั้งๆที่ใจเธอไม่รู้สึกอยากกินแม้แต่น้อย แต่ว่า เมื่อนึกถึงลูกชายของเธอที่อยู่ในท้องแล้วทำให้เธออดนึกถึงไม่ได้ เพราะเด็กน้อยจะต้องมีสารอาหารครบถ้วนเหมือนที่ฮยอนจุงเคยพูดเอาไว้ ว่าแต่ทำไมเธอต้องนึกถึงแต่คำพูดของผู้ชายที่กำลังจะได้ชื่อว่าเป็นอดีตสามีกันน่ะ ระหว่างที่เธอเดินคิดไปเรื่อยเปื่อยพร้อมกับเดินใกล้เข้าไปถึงรถแล้ว ร่างสูงก้าวตรงเข้ามาที่เธอ และต้องไปเจอกับใครบางคนที่เธอพยายามหนีหน้ามาตลอดเข้าพอดี แต่ไร้ผลมือใหญ่ฉวยข้อมือเธอไว้ทันที และแค่ออกแรงถึงเบาๆก็เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดแข็งแรงและทำให้เธอไม่สามารถจะหนี ไปไหนได้
“นี่คุณจะหนีหน้าผมทุกครั้งเลยเหรอฮะ” เขาถามด้วยน้ำเสียงห้วนๆ
“ปล่อยมือชั้นเดี๋ยวนี้น่ะ ชั้นจะกลับบ้าน”
“ทำไมผมจะจับมือคุณไม่ได้ ในเมื่อผมยังไม่ได้เลิกกับคุณซ่ะหน่อย”เขาพูดพลางกับส่งสายตาที่ไม่น่าไว้ใจให้เธอ
“นี่ มันโรงพยาบาลน่ะ อย่ามาทำอะไรแบบบี้ ชั้นไม่ชอบ ชั้นจะกลับบ้าน เธอมีอะไรก็รีบพูดมา เร็วเข้า ว่าแต่” เธอพูดพลางสอดสายตามองหาลูกสาวของเธอ
“ไม่ต้องไปหาให้เสียเวลาหรอก พอดีว่า อึนฮีอยากไปเที่ยวสวนสนุก ผมก็เลยให้ไปกับยองแซงน่ะ คุณไม่ต้องห่วงหรอก”
“ถ้างั้น...เธอมาที่นี่ทำไม”
“ผมจะมาหาภรรยาของผมน่ะสิ”
“มีอะไรก็รีบพูดเข้า” ฮวางโบพูดพร้อมกับเริ่มวิงเวียนศรีษะแล้ว
“คุณเป็นอะไรทำไมต้องมาหาหมอ แล้วถ้าจะมาทำไมไม่บอกผม ผมจะได้มาด้วย”
“ชั้นก็แค่มาตรวจสุขภาพประจำปีน่ะสิ แล้ว..ทำไมชั้นต้องรายงานเธอด้วยว่าชั้นจะไปไหนมาไหน หือ”
ชาย หนุ่มมองหน้าภรรยาด้วยสายตาไม่สบอารมณ์อีกครั้ง หากเป็นเมื่อก่อนเขาอาจจะคว้าร่างเธอมากอดแล้วจูบโชว์สื่อเลยก็ได้แต่ตอนนี้ ผุ้หญิงที่อยู่ตรงหน้าและกำลังจะให้กำเนิดเลือดเนื้อเชื้อใขของเขาในอีกไม่ กี่เดือนข้างหน้านี่สิ มันทำให้เขาต้องยับยั้งชั่งใจ
“ตรวจสุขภาพเหรอ นี่คุณตรวจเสร็จแล้วใช่ไหม ผมจะได้ไปส่ง”
“ไปส่ง ส่งทำไมกัน ชั้นมาเองได้ ชั้นก็กลับเองได้ ถอยไป” ว่าแล้วเธอก็ผลักร่างของชายหนุ่มออกและไขประตูอย่างรวดเร็ว
“คุณนี่มันดื้อจริงๆน่ะ นี่คุณจะรีบไปไหนกันน่ะ”
“ชั้นก็จะรีบกลับบ้านสิ ใครจะเหมือนเธอล่ะ พ่อนักธุรกิจดก”น้ำเสียงของคนกำลังท้องไส้แกมน้อยใจ
ฮยอนจุงเปิดประตูรถแล้วดึงร่างคนท้องออกมาแล้วค่อยๆอ้อมไปอีกด้านหนึ่งของรถ
“เดี๋ยวผมจะไปส่งคุณเอง”
“ชั้นขับเองได้”
“แต่ผมอยากไปส่งคุณนี่นา” ว่าแล้วเขาก็ปิดประตูรถก่อนจะเดินกลับมาที่ฝั่งคนขับพร้อมสต้ารท์รถและเหยียบคันเร่งออกไปทันที
ติดตามอ่าน อย่าลืมฉัน อย่าลืมคำสัญญา ตอนต่อไป
| Create Date : 22 ตุลาคม 2553 |
| Last Update : 22 ตุลาคม 2553 13:01:09 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 725 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: hunny IP: 119.46.144.66 วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:16:31:37 น. |
|
|
|
| โดย: prongpawin IP: 183.89.15.251 วันที่: 22 ตุลาคม 2553 เวลา:22:17:54 น. |
|
|
|
| โดย: noyhnasangchu2010 IP: 223.205.79.185 วันที่: 23 ตุลาคม 2553 เวลา:12:37:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|
"ห้ามนำไปเผยแพร่ต่อที่อื่น นอกจากจะได้รับอนุญาตจากเจ้าของบล๊อคก่อนเท่านั้น"
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [